Tam maken en geluid: tips/gaat er iets mis?

Gestart door Mrtnvw, februari 10, 2015, 09:47:57

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Mrtnvw

Hallo allemaal,

Sinds een maand of twee heb ik 2 grasparkietjes. Super gezellig, maar ik ben toch wat onzeker of ik het wel goed doe.
Ik heb twee jonge beestjes, zo rond de 12 en 15 weken oud. Ze zitten in een zeer ruime kooi met veel speelgoed en als ik thuis ben staat de kooi bijna altijd open. De oudste van de twee was bij aanschaf gekortwiekt en is nog niet begonnen met ruien. De jongste was nog niet gekortwiekt toen ik 'm kocht en dat heb ik zo gelaten. Na veel informatie op internet gelezen te hebben gelezen ben ik begonnen met tam maken. Rustig m'n hand in de kooi, trosgierst mee, vogelzaad mee etc.

Helaas lijken m'n grasjes in de kooi wat schuw. Als ik wat lekkers in m'n hand heb, dan wordt daar wel van gesnoept, maar zolang ze maar niet al te dicht in de buurt van die grote hand hoeven te komen. Buiten de kooi is dit een wereld van verschil wat betreft de oudste, deze kan dus nog niet goed vliegen en stapt buiten de kooi zonder problemen uit zichzelf op mijn hand (zonder iets lekkers!). Sterker nog: ik oefen nu met 'm dat ik m'n hand steeds een stukje verder weg van 'm op de grond hou. Hij loopt uit zichzelf al bijna 30cm naar mij toe! (lijkt mij een positief iets, dit gedrag). De jongste (die kan vliegen) moet echter niks van mij hebben buiten de kooi en vliegt uit zichzelf terug.

Ze hebben daarbij bakken met energie en maken veel geluid. Er wordt best wat gekibbeld onderling, maar twee voerbakjes hielpen al en een paar tellen laten zitten ze vaak alweer knus te kroelen. Toch wordt er veel gekrijst en hoor ik regelmatig een soort "lokroep" (korte, schelle fluit). Ik heb gekeken of er ook ruzie is bij het krijsen, maar vaak zie ik vooral twee drukke parkietjes die met hun kop op en neer aan het schudden zijn. Omdat ik op een kamer woon (student  ;) ) gaat er 's avonds vaak een deken over de kooi om rust te creĆ«ren. Kan ik nog wat doen aan het vele gekrijs en de "lokroep"? Ik zet nu vaak even de kooi open zodat de jongste z'n energie kwijt kan door even te vliegen. Regelmatig zet ik de oudste (als het me lukt 'm uit de kooi te krijgen) op een spiraalvormig touw (zo'n papegaaiending) dat in m'n kamer hangt. De jongste vliegt hier vanzelf naartoe en ze kunnen daar een lange tijd lol hebben met het uitpluizen van het touw.

Uiteraard zou ik graag beide parkietjes tam hebben en iets meer rust in de tent. De grootste uitdaging is denk ik de jongste die kan vliegen. Ik weet dat grasjes veel geluid maken, maar de hoeveelheid gekrijs en geroep is volgens mij niet nodig en meer dan gemiddeld.

Hebben jullie tips omtrent het tam maken en het geluid? Ben ik nog op tijd met verder tam maken en moet ik gewoon meer geduld oefenen?  ;)
In de bijlage een fotootje van m'n twee parkietjes :)

Samm

Kan je een foto plaatsen van de doppen dichterbij? Want het kunnen best wel 2 poppen zijn..

Heb je, je ingelezen over het tam maken? En over het kortwieken?

Mrtnvw

Dank voor je reactie. Ik heb me uitgebreid ingelezen en de meningen over kortwieken lopen erg uiteen. M'n oudste parkiet was al gekortwiekt toen ik 'm kocht. Bij aanschaf waren de sekse van beiden nog niet duidelijk, maar volgens mij heb ik een pop en een mannetje. De dop van m'n oudste lijkt donker te kleuren. In de bijlage een foto :)

Samm

De voorste is een pop, die erachter twijfel ik best wel aan..
De reden dat ik het vroeg is omdat 2 poppen niet goed gaan samen vaak..

Over het tam maken doe je het wel goed alleen veel meer geduld inderdaad, tam maken kan lang duren en ook al word de frustratie groot,nooit ergens toe dwingen of te snel willen anders heb je kans dat je overnieuw moet beginnen.

Mrtnvw

Dat las ik inderdaad, maar dat de sekse is dus een kwestie van afwachten. Over de voorste was ik inderdaad ook uit: een pop (is de jongste), de achterste is dus ouder en ik vermoed dat dat een kereltje is. Overigens zitten ze vaak gezellig te kroelen en te kwebbelen. Ruzie met krijsen komt nauwelijks voor, kibbelen om eten of een speeltje wat vaker (de schommel geliefd ;) )

Het is dus niet erg dat ze in de kooi wat schuw reageren op mijn hand? Het loslaten in de kamer van de jongste (die kan vliegen) ondanks dat ze nog niet tam is, is niet verkeerd?

Alvast bedankt!

Samm

Tam maken buiten de kooi is na mijn mening beter, dit omdat ze niet een opgesloten gevoel hebben maar gewoon weg kunnen als ze dat willen, als ze buiten de kooi zelf naar je toe komen kan je tam noemen in de kooi niet want dan hebben ze geen keuze..

Los vliegen is goed! Ze moeten toch hun energie kwijt.. Maar los laten als ze krijssen is verkeerd gedrag aanleren want dan gaan ze dus ze heletijd krijssen als ze los willen.

Oudere popjes is vaak het probleem als ze jong zijn valt het wel mee dus het gedrag wat ze nu na elkaar vertonen kan je nog niks van zeggen eigenlijk.

RobV

#6
Hoi,

Ik kan je mijn aanpak wel vertellen, al ga ik niet beweren dat mijn aanpak de enig juiste is of bij jouw parkietjes past.
Het zal wel voor elk parkietje ook weer een beetje anders gaan en je past je manier van tam maken natuurlijk aan je eigen parkiet aan door goed op zijn reacties te letten.

Mijn (jonge) parkietje was bij zijn thuiskomst hier als de dood voor mijn handen, verder viel het wel mee eigenlijk.
Maar op het moment dat mijn handen zichtbaar werden wanneer ik zelfs nog meer dan een meter van de kooi vandaan stond, ging het diertje panisch door zijn kooi fladderen.
De eerste weken heb ik daarom vermeden mijn handen aan hem te tonen wanneer dit niet strikt noodzakelijk was voor zijn verzorging.
Dagelijks heb ik minimaal meerdere uren bij de parkietenkooi gezeten en rustig tegen hem gepraat (verklaar me maar voor gek hoor).
Al vrij snel kreeg ik reacties van het diertje, zoals terugkletsen en wat later kwam hij ook dichtbij de spijlen van de kooi zitten wanneer ik met hem aan het praten was.

Toen ik het gevoel had dat hij aardig aan mij gewend was, ben ik begonnen met het laten wennen aan mijn handen door buiten de kooi mijn handen aan hem te tonen met heel rustige bewegingen.
Dit heb ik opgebouwd tot ik tenslotte mijn vinger door de spijlen van de kooi kon steken zonder dat hij in blinde paniek ging fladderen.

In de kooi met de hand voeren leek mij nog wat te vroeg, ik was bang dat mijn parkiet alleen maar oog voor mijn hand zou hebben en niet het lekkers zou zien en daarom weer in paniek zou kunnen raken.
Na een tijdje mijn vinger dagelijks door de spijlen te hebben gestoken tijdens mijn 'gespreksessies' met mijn parkiet, kreeg hij belangstelling voor mijn vingers en vanaf dat moment ging het redelijk vlot.
Zijn interesse in mijn vingers bracht hem er regelmatig toe om in mijn vingers te bijten, niet hard het was meer een soort van aftasten.
De volgende stap voor mij was om hem nu in zijn kooi lekkers aan te bieden, wat hij meteen accepteerde.
Eenmaal op dat punt zijn vertrouwen gewonnen begon hij soms wel wat harder in mijn vingers te bijten, maar nog niet echt pijnlijk.
Dat heb ik hem ondertussen weer afgeleerd door hem telkens 'streng' toe te spreken elke keer dat hij harder ging bijten.
Uiteraard verstaan parkieten niet wat je tegen ze zegt, maar de intonatie was hem wel duidelijk aan zijn reacties te merken.

Momenteel is hij zo tam dat ik hem overal op mijn vingers kan laten stappen, binnen en buiten zijn kooi.
Wanneer hij buiten zijn kooi is, komt hij vaak uit zichzelf naar mij toe om op mijn hoofd of schouder te gaan zitten.
Wanneer ik op mijn IPad bezig ben gaat zijn aandacht daar ook onmiddellijk naar uit, maar dat is met meer dingen wanneer hij uit zijn kooi is.
Als ik met iets bezig ben moet dat niet zelden dringend onderzocht worden door meneer, maar de IPad is toch wel zijn favoriet, samen met mijn bril.
Ik heb zo'n vermoeden omdat hij zijn spiegelbeeld op het scherm wel interessant vindt. ;)

Mijn parkiet heb ik vlak voor de afgelopen kerstdagen in huis gehaald.
Ik weet niet hoeveel tijd het gemiddeld kost om een parkietje tam te krijgen, dat is natuurlijk van meerdere factoren afhankelijk.
Maar ik vind niet dat het bij mijn parkiet extreem lang heeft geduurd.


Groet,
Rob

josva

Ik heb mijn parkieten tam gekregen door vaak met ze bezig te zijn en tegen ze te praten

ook veel aanraking en aaien kusjes geven spelen etc.  Ik probeer eerst van alles uit en hetgene wat ze leuk vinden ga ik dan vaker met ze doen. Bijv. Het mannetje vind het geweldig om met me vinger te spelen terwijl het popje het leuk vind om aan me haren te sabbelen (rare bezigheid, maar het werkt)

Als je erachter bent wat ze leuk vinden gaat het tam krijgen aardig snel,  omdat je actief met ze bezig bent. Het popje was van karakter een rustige dominante maar ook bang/verlegen parkiet en hoor je nooit. Het mannetje was in het begin een doorzetter en erg eigenwijs dus was makkelijk tam te krijgen.

nu is het popje een echte knuffelparkiet dat naar je luisterd (en er ook voor zorgt dat het mannetje dat ook doet) vrij dominant maar ook wel terughoudend. Ze zit niet aan de planten die in het huis zit en zorgt er ook voor dat hij er vanaf blijft. Het mannetje is onderhand gewent om een paar geluiden en woordjes na te doen dat wel erg comedisch is. En vliegt voordurend achter me aan, slaapt bovenop me hand als ik achter de pc zit.

bijde parkieten zijn niet bang voor handen en kunnen geaaid worden of varstgehouden worden. Het mannetje praat zelfs terwijl je hem varst houd. Terwijl het popje meer van kroelen houd (wat bijde parkieten niet met elkaar doen jammer genoeg)


Samm