Nieuwe huisgenoot(jes).

Gestart door RobV, december 19, 2014, 15:09:23

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Samm

Hé rob, wat leuk om te lezen dit! Het gaat zo te horen erg goed met Sam, je manier van tam maken is top ga zo door :D

RobV

Citaat van: Samm op januari 09, 2015, 13:48:35
Hé rob, wat leuk om te lezen dit! Het gaat zo te horen erg goed met Sam, je manier van tam maken is top ga zo door :D

Ha, dank je.

Zoals het zich nu laat aanzien kan ik mij niet voorstellen dat Sam in het voorjaar niet lekker tam is.
Ik neem aan dat straks ook parkieten het voorjaar in hun koppeltjes krijgen en dat er dan weer een aardig aanbod komt van jonge parkietjes.
Tijd om dan een kameraadje bij hem te gaan introduceren.

Op mijn werk heb ik al bij een collega een kooi georganiseerd voor als het zover is.
Voor mij trouwens de eerste keer om een tweede parkiet eerst nog even apart te houden.

Sam heeft nu ook mijn haar ontdekt, hij is er echt gek op.
Wanneer ik mijn gezicht bij de kooi hou, weet hij niet hoe snel hij erop af moet gaan en begint hij fanatiek te plukken in mijn hoofdhaar of wenkbrauw.

Ik vind het trouwens nog steeds leuk om te zien hoe gek hij is op zijn speelgoed.
Vandaag weer een nieuw stuk speelgoed voor hem gekocht, maar voorlopig hou ik dat nog even achter de hand, net als het andere speelgoed dat ik nog voor hem heb.
Hij heeft een mooie zeer ruime kooi maar ik wil hem niet overvoeren met nieuwe prikkels, hij zit nog steeds in zijn 'inburgeringsperiode' en zo lang hij zich zo goed amuseert met wat hij al heeft laat ik het nog maar even  zo.

Het is mij trouwens opgevallen dat zijn snaveltje erg scherp is, ik ben blij dat hij altijd zo zachtjes bijt met 'beleid'.
Soms wanneer hij in zijn enthousiasme wat harder gaat bijten spreek ik hem met een wat lagere toon even serieus toe.
Uiteraard begrijpt hij mijn woorden niet, maar de intonatie lijkt hem wel duidelijk, onmiddellijk schakelt hij weer over naar de 'zachtjes bijten modus'.

Sorry dat ik telkens zo uitgebreid verslag doe van dingen die voor jullie gesneden koek zijn.
Maar het is voor mij alweer wat jaartjes geleden dat ik parkieten heb gehad dus is mijn enthousiasme... en ik wil soms mijn verhaal even kwijt over Sam.
En het is tenslotte een parkietenforum...   ;)

Groet,
Rob

Samm

Haha is toch ook goed, leuk die verhalen te lezen!

grasParkiet2

Hoi hoi rob. Leuk dat alles zo goed gaat.

Nu ben ik toch wel benieuwd naar een foto. Gewoon voor de kleur etc.  :D

RobV

#44
Hoi grasParkiet2

Ik heb helaas nog geen duidelijke foto gemaakt maar ik denk dat Sam een pop is.
Pas als Sam uit de kooi is kan ik een duidelijke foto van hem/haar maken, dus je moet het even hier mee doen, maar even voor het idee.
Fotootje is genomen vlak na thuiskomst hier, het transportdoosje ligt zelfs nog in de kooi.

Gisteren was Sam weliswaar los (de eerste keer!) maar een foto is er even bij in geschoten.

Een verslagje van hoe dat ging volgt ook nog, maar eerst even slapen.  ;)

Groet,
Rob

Samm


RobV

#46
Citaat van: Samm op januari 11, 2015, 15:23:53
Sam lijkt wel engels?

Ja op dat kiekje wel, Sam zet daar net zijn veertjes op denk ik - dus dat is letterlijk een momentopname.

Maar op onderstaande foto zie je dat Sam niet Engels is.




RobV

Update:

Gisteren heeft Sam zijn eerste rondjes gemaakt buiten zijn kooi.
Ik had al de indruk dat hij graag een keertje buiten de veilige beschutting van zijn kooi de woonkamer zou willen verkennen dus vond ik het tijd voor deze volgende stap.

Omdat Sam zo gek is op mijn haar, heb ik het deurtje geopend en heb ik mijn hoofd voor de opening gehouden zodat Sam zo op mijn hoofd kon stappen, wat ook heel snel gebeurde.

Ik weet niet of Sam mijn hoofd alleen maar als 'opstap' gebruikte of dat hij er vanaf gleed, maar vrijwel meteen vloog Sam daarna door de kamer.
Sam heeft vanaf dat moment de rest van de middag buiten zijn kooi doorgebracht en leek niet geïnteresseerd te zijn om zijn kooi weer op te zoeken, ook niet toen het donker werd.

Om een uur of zeven vond ik het toch wel tijd worden dat hij weer eens in zijn kooi zou gaan, ik zie het niet zo zitten dat hij de hele nacht buiten de kooi doorbrengt, zeker ook niet omdat hij de kamer nog niet goed kent.

Het lukte aanvankelijk niet om Sam zo dicht te benaderen dat hij op mijn vinger kon stappen, waarschijnlijk ook omdat hij telkens op lage plekjes zat, soms zelfs op de vloer.
Om hem niet het gevoel te geven opgejaagd te worden, heb ik vervolgens maar gewacht tot hij op een hoger punt zat om het dan nog een keer te proberen.

Na nog een uurtje was het zo ver, Sam zat vlak onder het plafond, nieuwe poging.
Dit plekje was dus wel onhandig, ik moest er een stoel bij halen om bij Sam te komen, niet ideaal dus maar het lukte zowaar bij de eerste poging, Sam stapte meteen op mijn vinger.
Nu weer de stoel af zien te komen zonder dat Sam er vandoor wilde gaan, makkelijker gezegd dan gedaan maar ook dat ging nog goed.
Einde van het verhaal is dat Sam zich in één keer in zijn kooi liet zetten, daar was ik opgelucht over.
Ik was al bang dat ik de hele avond zo bezig zou moeten zijn, niet goed denk ik voor een parkietje die voor de eerste maal uit zijn kooi mocht en nog niet tam is.

De rest van de avond heeft Sam alleen nog maar aandacht gehad voor zijn speeltje, net of hij mij geen blik meer waardig gunde omdat ik het lef gehad om hem weer van zijn vrijheid te beroven.  ;)

Sam is geloof ik een parkiet met karakter.

Groet,
Rob



Samm

Sam lijkt een popje, maar goed de foto is op afstand en als ik inzoom word de foto onduidelijk dus ik kan het ook mis hebben.

Wat je ook kan doen is een stok gebruiken, laat 'haar' hier opstappen en kan je der zo in de kooi zetten, ook kan je der kooi voor der neus houden in de hoop dat ze erin hopt.

RobV

#49
Citaat van: Samm op januari 12, 2015, 12:14:06
Sam lijkt een popje, maar goed de foto is op afstand en als ik inzoom word de foto onduidelijk dus ik kan het ook mis hebben.

Klopt, daarom wilde ik ook eigenlijk nog geen foto plaatsen omdat je er toch weinig op ziet.
Wanneer Sam straks uit de kooi is wil ik foto's van hem maken met mijn fotocamera zodat ik ook mooi op hem kan inzoomen.
Maar goed, het is ook wel leuk voor het idee om vast een fotootje op het forum te plaatsen.

Ik denk ook steeds meer aan een pop hoewel ik nog twijfel, het is ook of de neusdop van kleur verandert met de tijd en de witte ringetjes rond de neusgaten zijn ook niet altijd zichtbaar, als ze al zichtbaar zijn.
Meer niet dan wel eigenlijk.

En aan de andere kant doen gedrag en temperament van Sam mij meer denken aan een man, hoewel ik niet weet of je bij heel jonge parkieten ook al typische mannelijke dan wel vrouwelijke gedragskenmerken hebt.

Ik hoop eigenlijk dat Sam een man is, dat zou het uitzoeken van een maatje voor hem vergemakkelijken aangezien ik ook bij de tweede aanschaf voor een jong parkietje wil gaan.
De komende maanden zal wel langzaam duidelijk worden wat Sam nu echt is, voorlopig beide opties maar openhouden.

Die stok is wel een goed idee mocht het een volgende keer weer zo moeizaam gaan om hem terug te zetten.

RobV


Korte update:

Geduld loont echt.
Wanneer ik nu met mijn hand in de kooi kom is Sam niet meer angstig, hij gaat bijvoorbeeld gewoon door met zijn spel wanneer hij aan het spelen is.
Op mijn vinger zitten is geen probleem, hij wast zich zelfs wanneer hij op mijn hand zit.

Groet,
Rob

Iris7

Dat gaat snel! Mooi om te lezen.
Groetjes van Lotje en Sjakie!
Welterusten Moppie (22-12-2012).
Slaap zacht Sproet (16-01-2013).
Dag lieve Fluffy (12-03-2013).
Rust zacht Kareltje (20-08-2013).
Doei Pip, Sjakie mist je (04-08-2014).

RobV

Citaat van: Iris7 op januari 23, 2015, 17:58:26
Dat gaat snel! Mooi om te lezen.

Ja leuk hè?
Voor mijn gevoel is het helemaal niet zo snel gegaan en heb ik Sam al veel langer dan 'maar' vier weken.
Dat zal wel komen door de vele uren die ik dagelijks met hem bezig ben geweest.

Het is zo mooi om hem in zijn spel bezig te zien, hij klautert en hangt aan zijn speelgoed, slingert ermee heen en weer, ondertussen pikkend naar het klokje dat daar onderaan hangt.

Ik denk eigenlijk dat ik mijn tv wel weg kan doen.  :P

Groet,
Rob

Iris7

Parkieten zijn inderdaad altijd lekker veel bezig.
Groetjes van Lotje en Sjakie!
Welterusten Moppie (22-12-2012).
Slaap zacht Sproet (16-01-2013).
Dag lieve Fluffy (12-03-2013).
Rust zacht Kareltje (20-08-2013).
Doei Pip, Sjakie mist je (04-08-2014).

RobV

#54
Update:

Ik kan nu zeggen dat ik de kans dat Sam een mannetje is op >90 % schat, ik blijf nu eenmaal een leek.
Zijn neusdop is overdag mooi lichtblauw alleen 's avonds bij kunstlicht is het blauw moeilijker te zien.

Verder is hij wel aardig tam aan het worden, in en buiten zijn kooi kan ik hem zonder problemen op mijn vinger laten stappen waarop hij dan meestal ook wel een tijdje blijft zitten om mij inschattend aan te kijken of zich even uitrekt en daarna zijn veertjes gaat poetsen.
Hou ik hem bij mijn gezicht dan gaat hij mijn wenkbrauwen 'epileren'.

Bij mijn vertrek 's ochtends naar mijn werk en bij thuiskomst laat Sam altijd van zich horen en wanneer ik naar zijn kooi loop en tegen hem ga praten komt hij onmiddellijk naar de spijlen gehupt die hij dan met één pootje vastpakt en mij vervolgens verwachtingsvol aankijkt.
Of ik hem dan wat te snoepen geef uit de hand of alleen maar even bij me neem en tegen hem ga 'praten' hij vindt het allemaal geweldig.
Als hij maar aandacht krijgt dan vindt hij het best.
Tegenover vreemden is hij nog wat gereserveerd maar dat is zijn goed recht vind ik.
Ik voel mij stiekem wel een beetje bevoorrecht.  :P

Mijn kleindochter is helemaal weg van hem, tegen mijn ex-vrouw liet zij zich ontvallen: oma, Sam is net een vleermuis.
Dit omdat hij zo vaak ondersteboven hangt aan zijn favoriete zitstok zodat hij dan bij het metalen klokje kan onderaan zijn klimladdertje.
Kleindochter vertelde mijn ex-vrouw nog dat zij een mooi voerbakje van karton voor Sam in elkaar wilde gaan knutselen (ik ben niet tevreden over de huidige) waarop oma haar maar heeft uitgelegd dat parkieten graag knagen en ook nog eens ware meesters zijn in het slopen, dit om teleurstelling te voorkomen.
Ik ga binnenkort wel met mijn kleindochter naar een dierenwinkel waar ze op mijn kosten een leuk speeltje en wat te snoepen voor Sam mag uitzoeken.
Inmiddels heb ik een geschikter voerbakje in huis gehaald.

Binnenkort proberen om wat paastakken in huis te halen om daar enkele klimbomen van te maken voor Sam.
Ik wil zo op meerdere plaatsen in mijn huiskamer geschikte en aantrekkelijke plekken creëren waar Sam kan gaan zitten als alternatief voor bijvoorbeeld mijn flatscreen tv. 

Sam barst werkelijk van de energie, hij is zo vaak op allerlei manieren actief met spelen en contact zoeken, ik vind het helemaal geweldig.
Hij voldoet helemaal aan wat ik zocht, een gezellig huisgenootje.

's Avonds laat wordt hij rustiger en zit vaak tevreden op zijn favoriete zitstok zachtjes hele 'verhalen' te pruttelen (zo noem ik het maar) ik vraag mij dan wel eens af wat er dan allemaal door dat kleine koppie van hem gaat.
Soms klets ik dan vanaf de bank wat tegen hem terug waarop zijn gepruttel onmiddellijk in een hogere versnelling gaat, echt leuk.

Misschien vinden jullie het weer een heel verhaal zonder relevante inhoud (jullie hebben nog gelijk ook) maar als ik hier op het parkietenforum mijn 'ei' niet kwijt kan, waar dan wel?  ;) :P
Ik ben gewoon dik tevreden hoe het met Sam gaat.


Groet,
Rob

4 leaf clover

Ik vind dit zo leuk om te lezen! Ga a.u.b. zo door!

RobV

Citaat van: 4 leaf clover op februari 21, 2015, 11:55:36
Ik vind dit zo leuk om te lezen! Ga a.u.b. zo door!

Dank je wel 4leaf clover.

En.... misschien komt er binnenkort uitbreiding.
Iemand op mijn werk heeft een koppeltje parkieten en de pop heeft vijf eitjes gelegd waarvan er gisteren en eergisteren eentje uit is gekomen.
En wie weet wat hij vandaag bij thuiskomst treft.

Hij is geen hobbykweker, eerder een gelegenheidskweker.
Ik heb al een filmpje gezien die hij met zijn mobiel heeft gemaakt, te zien was hoe moeder de twee jonkies aan het voeren was.
Wanneer alles goed blijft gaan heb ik straks een eerste keus, dan krijgt Sam dus gezelschap van een dame of een heer.
Sam blijkt ontegenzeggelijk een mannetje dus het geslacht van een nieuwkomer maakt neem ik aan weinig uit.


Ik hou je/jullie op de hoogte hier van alle ontwikkelingen.

Tzt zal ik ook nog wel met wat vragen komen, die jongen heeft geen echte ervaring met kweken, twee eerdere nestjes destijds leverden helaas niets op.
Misschien waren de eitjes toen niet bevrucht?

Groet,
Rob

RobV

Beste parkieten vrienden,


Vandaag heb ik één van de beide parkietjes afgehaald.
Eigenlijk vond ik het nog wat vroeg en had ik liever nog een week gewacht maar de vorige eigenaar wilde er vanaf.
Het is geen mentaliteit die ik toejuich maar wat doe je er aan?
En het goede nieuws is dat hij hierna geen nestje meer wil.

Ik moet zeggen dat de nieuweling, ik noem hem Frodo, al wel zelfstandig en ondernemend op mij overkomt.
Zo ben ik even een uurtje weggeweest om boodschappen te doen en bij thuiskomst was Frodo al druk bezig om via één van de openingen voor de voerbakjes uit te breken.
Ik heb van de vorige eigenaar een oud kooitje in bruikleen meegekregen om zo Frodo en Sam eerst rustig aan elkaar te kunnen laten wennen.
Maar aangezien ik woensdag weer moet gaan werken en ik het niet zie zitten dat Frodo dan de hele dag de tijd heeft om uit die (gammele) kooi te breken heb ik er maar voor gekozen om hem toch maar bij Sam te zetten.
Zo kan ik in ieder geval de eerste vier dagen aankijken hoe het samenvoegen in één verblijf zich ontwikkelt.

Je kan er nu natuurlijk nog weinig zinnigs van zeggen, ze zitten nu nog maar enkele uren bij elkaar, maar tot nu toe zijn er geen verontrustende gedragingen geweest.
Sam is duidelijk heel blij met zijn nieuwe huisgenoot en probeert echt contact met Frodo te maken.
Frodo op z'n beurt is er niet echt van onder de indruk lijkt het, en is redelijk passief maar zeker niet timide.
Hij lijkt zich wel prettiger te voelen dan in de bruikleenkooi want hij onderneemt tot nu toe geen pogingen om een uitweg te vinden om te kunnen uitbreken.
Gelukkig is mijn eigen parkietenkooi zeer degelijk en ook voldoende ruim voor twee parkieten.
En met vijf zitstokken en voldoende speelgoed moeten ze allebei in staat zijn denk ik om hun eigen ruimte te kunnen vinden.
De komende dagen zal mijn tv niet veel aanstaan denk ik.


Groet,
Rob

Sonja

Hoi Rob,

Wat leuk dat je er een parkietje bij hebt. :)
Gaat het nog steeds goed, samen in 1 kooi?

Dat Frodo nog wat stilletjes en passief is, is wel begrijpelijk.
Alles is nieuw: huis, omgeving, soortgenootje, kooi, eigenaar, geluiden...noem maar op.
Als de kooi ruim genoeg is kan het zo ook goed gaan.
Mochten er toch problemen van komen, dan kun je nog eens proberen de inrichting van de kooi helemaal anders te maken.
Dan ziet de kooi er voor Sam ook weer "nieuw" (en dus vreemd) uit.
Maar misschien is dat niet eens nodig.

Heel veel plezier met je gevleugelde vriendjes.

Groetjes
Sonja


RobV

Citaat van: Sonja op mei 03, 2015, 15:43:41
Hoi Rob,

Wat leuk dat je er een parkietje bij hebt. :)
Gaat het nog steeds goed, samen in 1 kooi?

Hoi Sonja,

Omdat ik niet van plan was ze al bij elkaar te zetten heb ik er niet aan gedacht om nog snel de kooi van Sam anders in te gaan richten.
Ik moest onverwacht overschakelen naar 'plan B'.  ;)

Beide parkieten doen het trouwens prima maar Frodo verbaast mij in positieve zin.
Hij is bij perioden (ik denk dat elk jong dier meer rust nodig heeft dan volwassen soortgenoten) heel actief.
Hij speelt zelfs samen met Sam met alle speeltjes en ze hebben ook een paar keer broederlijk samen uit één bakje gegeten.

Kwam gisteren de belangstelling en affectie vooral van Sam, vandaag is dat helemaal wederzijds.
Zo geven ze elkaar 'kusjes en toen Sam hier rondvloog was het een druk roepen over en weer.
Een grappig detail, Sam heeft op dit moment nog maar weinig aandacht voor mij, begrijpelijk.
Maar ik heb het dus al een paar gehad wanneer ik tegen Frodo aan het praten was dat  Sam zich er dan tussen 'wringt' om zo mijn aandacht op te eisen.

Het is echt leuk om al die interacties tussen deze twee jonge parkietjes te bekijken.
Je kan er na twee dagen natuurlijk nog niets definitiefs over zeggen, maar de start vind ik lang niet slecht.

Groetjes,
Rob