Verschil tamheid met de hand opgevoede/zelfstandige (kakariki)

[parkietjes08]

Na erg veel ellende met papkakariki's (om t zo maar even te noemen) gehad te hebben zijn we er bijna over uit dat het beter is om een vogel bij zelfstandigheid bij de ouders weg te halen.. nu ben ik in contact gekomen met tim, die binnenkort een nestje krijgt, hij pakt ze dan iedere dag een paar keer in de hand.

De vorige kakariki's waren heel erg tam, de eerste dagen kon je er al echt mee knufelen en m onder zijn buikje aaien. Ze waren tot op t moment dat ze stierven heel erg lief. Nu zijn we bang dat deze twee vogels ziek zijn geworden doordat ze niet volledig door de ouders opgevoed waren. Nu ben ik er dus bijna van overtuigd dat een zelfstandige kakariki veel sterker en beter is.

Wat nu mijn vraag is: tim pakt ze iedere dag dus even in de handen. Maar is het eigenlijk mogelijk dat zo'n kakarikii net zo tam wordt? Dat hij echt in je nek komt zitten en hem kunt "aaien"? We zijn namelijk bang dat ze niet zo tam worden als mijn vorige kakariki's...

Of is er een leukere/tammere vogelsoort? Valkparkieten heb ik niet zoveel mee, en aga's wordt m ook niet.. dus weet je misschien een andere leuke soort: brandt maar los! :p maar mijn vraaf is dus vooral of een "normale" vogel net zo tam kan worden als een met de hand opgevoede vogel.

Groetjes en alvast bedankt voor jullie leerzame/behulpzame reacties!

[grasParkiet2]

Hoi,

Ik heb zelf een pap vogel en een vogel die gevoerd is door de ouders maar soms vastgehouden door mensen.

Ik zie niet echt verschil. Als je er genoeg tijd in steekt word die net zo tam. Ik kan met ze alle bij hetzelfde doen. Knuffelen, aaien, meenemen en vast pakken. Ze zijn alle bij heel lief. Dus na mijn zin is het enigste verschil dat de 'normale' vogel nog veel tijd vergt om hem net zo tam te krijgen als dat je een pap baby koopt die al tam is. Maar is wel leuk om dat zelf te doen.

Je kan het ook zo bekijken. Het is of moeilijk pap voeren voor een paar weken en hopen dat je niets fout doet. Of voor een paar weken geduld en rust hebben om een gezonde, zelfstandig etende vogel tam te maken. Wat in de meeste gevallen lukt omdat kromsnavels heel nieuwsgierig zijn.

Dus denk dat de keuze dan niet zo moeilijk is....