parkietjes worden niet tam

[Dianne]

Hallo,

Ik heb twee parkietjes, 1 wat oudere, 1 uit het blok en het tam maken lukt niet.
Ik ben nu al ruim een maand bezig, iedere dag twee of drie keer vijf tot tien minuten met trosgierst in mijn hand in het hok.
Soms eten ze er van, soms gaan ze gewoon op een afstandje niks zitten doen en krijg ik kramp in mijn arm van het hand uitsteken. Dan houd ik het ze soms vlak voor hun neus en dan beginnen ze wel weer te knabbelen, maar als ik mijn hand langzaam verder wegdoe in de hoop dat ze op mijn hand gaan zitten stoppen ze met eten. Het lukt me absoluut niet om ze op mijn hand te krijgen. Is er iets wat ik fout doe? Ik begin zo langzamerhand een beetje moedeloos te worden.

Groet,
Dianne

[*wendy*]

Tam maken kan wel maanden duren. Bij de een gaat het sneller dan bij de ander. Dit hangt van jou af (want je zegt nu al moedeloos te worden, dat voelen zij ook!), en van het karakter van het beestje.

Wat ik zou doen? Ze lekker elke dag eruit laten, en gewoon met wat trosgierst erbij gaan zitten. In een houding dat je het wel een uurtje volhoudt. Lekker met ze kletsen. Alles positief houden. Komen ze niet bij je, dan heb je in ieder geval lekker met ze gekletst en genoten van hoe ze aan het spelen waren, toch?!

[Dianne]

Ja, je hebt ook wel gelijk. Het is alleen dat als je gaat zoeken lijkt het of bij iedereen de parkietjes binnen twee weken op handen schouders en hoofden lopen en ik was bang dat ik dan misschien iets niet goed deed. Iemand zei dat ik teveel voer in de kooi had waardoor ze niet geinteresseerd genoeg zijn in het voer, zou dat kunnen zijn?

Ik heb nog even naar een youtube filmpje gekeken en ga nu de trosgierst in elk geval gewoon wat minder diep in de kooi steken en ze naar me toe laten komen. Als ze dan niet komen ga ik gewoon weg en probeer het later weer.

Gek genoeg was Snowy (die ik al wat ouder en tammer heb gekregen) vandaag ineens op mijn vinger gaan zitten toen ik voor het verschonen de dieren uit de kooi moest halen (meestal laat ik de kooi gewoon open en komen ze er uit, maar soms ook niet) terwijl ik juist geen tosgierst in mijn hand had. Het kan ook wel zijn dat ze die pluim juist ook raar en wiebelig vind.

Nou ja, het is voor mij al een geruststelling dat je zegt dat het in plaats van weken ook maanden kan duren. Dan houdt ik gewoon vol.

Wat ook lastig is, is dat ze samen niet van 1 trosgierst eten. Als Snowy eet en Ranuwak (het jonkie) komt dichtbij snauwt ze hem af, waardoor het lastig is om hem ook dichterbij te krijgen.

Ik hou vol, en hou je op de hoogte.

Groetjes,
Dian

[*wendy*]

Er zijn inderdaad parkietjes die met 2 weken al tam zijn. Maar dit zijn toch wel uitzonderingen. Tam zijn is voor een heel groot deel vertrouwen hebben in 'je baasje'. En vertrouwen moet groeien. Sommige parkietjes zijn daarin wat gemakkelijker dan andere. Je hebt in ieder geval 2 parkietjes, dus die gaan elkaar wel over de streep trekken.

Ik ben overigens meer voorstander van het tam maken buiten de kooi. Zij zien de kooi als hun 'veilige haven', waar een enge hand ineens in komt. Natuurlijk kunnen ze hieraan wennen, en het is ook altijd handig als ze niet bang zijn als je met de hand in de kooi komt, maar ik heb zelf betere ervaringen met het tam maken buiten de kooi. Ik laat mijn parkietjes na een korte wenperiode daarom gewoon lekker vliegen en spelen buiten de kooi. Daarbij klets ik heel veel tegen ze. Hele verhalen, over het weer, wat ik net gegeten heb, of ze lekker geslapen hebben, noem het maar In de tussentijd zit of sta ik dan veelal in de buurt van de kooi en af en toe pak ik daar wat trosgierst bij. In het begin is dit een hele sliert, maar uiteindelijk alleen nog maar een bolletje (of zelfs zonder trosgierst). Het voordeel van buiten de kooi is ook, dat je dan op je beide handen trosgierst kan leggen. 

Gewoon volhouden en vooral niet aandringen. Laat ze naar jou hand toekomen. Deinzen ze terug, stop dan. Tonen ze geen interesse? Haal het dan gewoon even weg en ga alleen lekker tegen ze kletsen.

Over het teveel aan eten: ik vind het erg belangrijk dat ze de hoeveelheid krijgen die ze in 1 dag opeten. Dit voorkomt dat zij selectief gaan eten. Een goed zaadmengsel is gevarieerd en biedt vrijwel alles wat zij nodig hebben. Maar als je parkietjes dan alleen de lekkere zaadjes eruit pikken, dan krijgen ze bepaalde tekorten aan voedingsstoffen. Naar je toe komen voor trosgierst doen ze ook wel zonder dat je ze uithongert hoor. Dit is een kwestie van vertrouwen, uithongeren is daarbij niet nodig.

Ik wens je veel succes. En probeer ook vooral te genieten van je vogeltjes, of ze nou bij je komen of niet

[Dianne]

Bedankt voor je reacties! Ik ga gewoon rustig verder met 'trainen' en ik had ook het idee dat vrij vliegen goed voor ze zou zijn maar je leest ook vaak dat ze pas vrij mogen vliegen als ze echt op je hand gaan zitten zodat je ze weer terug kan zetten. Maar mijn ervaring is dat ze zowieso zelf altijd terug gaan naar hun kooi. Het probleem is eerder dat ze er soms, hoewel hij open staat, de hele dag er niet uitkomen :-) 

groetjes,
Dian

[*wendy*]

Heb je buiten de kooi een speelgelegenheid voor ze? Een leuke speeltuin, spiraal, schommel, wilgentakken, parkietenboom, noem het maar.. Sliert trosgierst erin (tot ze het ontdekt hebben natuurlijk, haha), een favoriet speeltje erbij, dat moet toch werken!

Succes.