Kale plekken

[Tanjaa]

Mijn grasparkietje begon een tijd terug wat kale plekken te krijgen. Het begon met het niet teruggroeien van de staart na zijn eerste rui, maar inmiddels heeft hij een hele kale nek en vele kleinere plekken op hoofd, buik en rug.
Ik ben er al mee naar de dierenwinkel geweest (dit is mijn adviespunt, gezien ze er erg veel verstand van lijken te hebben). De conclusie was dat naast eenzaamheid, waar op dat moment weinig aan te doen zou zijn, het ook mogelijk zou zijn dat hij gewoon niet goed door zijn rui heen is gekomen. Daarop heeft hij me een rui-hulp middel meegegeven. Dit is inmiddels alweer zo'n twee maanden geleden en het wordt eerder slechter dan beter.
Zelf denk ik eigenlijk dat hij het er zelf uittrekt, in plaats van dat het een rui is, en het dus vanzelf uitvalt.

Naast de kale plekken heeft hij ook wat problemen met coördinatie, wat erin resulteert dat hij meestal zo'n 5 tot 10 centimeter onder het beoogde doel neerstort. Hij is wel nog gewoon heel vrolijk en maakt nog gewoon de gezellige herrie die hij altijd al maakte. Zelf lijkt hij er weinig last van te hebben.

Hieronder enkele foto's van hoe hij en de plekken eruit zien. Hier heb ik helaas zijn nek niet goed op kunnen krijgen, hier zitten namelijk twee lange gaten, aan de zijkant, met in het midden nog een 'gewoon' kaal stukje huid. Eronder zit een dunnig velletje, waaronder aderen lijken te lopen.

Mijn vraag is: Weet iemand wat dit zou kunnen zijn en, belangrijker, wat ik eraan kan doen?

[*wendy*]

Dit lijkt mij een kruipertje. Even de zoekfunctie gebruiken, als je daar meer informatie over wilt hebben: wat ik wel aanraad, want dit heeft best wel gevolgen!

[grasParkiet2]

Germ vogeltje.

Hoeveel tijd geef je hem aandacht?
Heeft die genoeg speeltjes?
Heeft die een spiegeltje of plastic parkietje in de kooi?
Heeft die geenvogel maatje?
Hoelang heb je hem al?
Hoe oud is die?

Als je denkt dat die he zelf eruit trekt is het misschien omdat die zich verveeld of eenzaam voelt. Grasparkietjes hebben maatjes nodig 24/7

[Tanjaa]

Over eenzaamheid heb ik inderdaad ook al gehoord. Bij het aanschaffen werd mij verteld (door meerdere mensen, waaronder mijn opa die vroeger ook vogels heeft gehad) dat als ik hem tam wilde hebben, ik er beter maar één kon nemen. Ik heb op dit moment een spiegeltje in de kooi hangen, een schommeltje en zo'n speeltrapje. Ik heb erover gedacht om er een andere bij te kopen, maar dit werd mij eigenlijk ook weer afgeraden omdat de kooi inmiddels 'zijn' territorium is en dit waarschijnlijk alleen maar fout kon gaan.
Als ik niet op school zit ben ik eigenlijk altijd met hem bezig. Soms ben ik ondertussen nog bezig met huiswerk of iets dergelijks, maar hij krijgt dan wel aandacht. Als ik er langere tijd niet ben zorg ik dat mijn vader er is om hem te verzorgen en aandacht te geven.

Ik heb hem vorig jaar net na de zomervakantie gekocht, en hij was toen ruim twee maanden oud.


Dat hij een kruipertje kon zijn heb ik eigenlijk nooit zo bij stilgestaan, omdat hij in principe wel vliegt, alleen zonder goede coördinatie.

[grasParkiet2]

Als je denkt dat die het zelf doet wat je aangeeft is het denk ik toch frustratie of eenzaamheid. Want een mens kan dat nooit evennaren. En is het een man? Want een popje is vaak ergen in baas zijn. Mijn graspaje zat ook een tijdje alleen en toen die een vriendje kreeg was die helemaal verliefd en meteen vriendjes. Dit verscheelt per parkietje natuurlijk maar na een paar dagen aan elkaar wennen zijn ze vaak plij met elkaar en dat zul je zien. En minder tam geloof ik niet zo in mijn mannetje is nog steeds tam zelfs die nu al een half jaar buiten zit komt die gewoon elke ochtend naar mij toe om te praten. Dus komt goed enis beter. Als die verder natuurlijk geen 'echte' ziekte heeft dat moet je wel eerst bekijken maar vriendjes kunnen nooit kwaad.

[*wendy*]

Over eenzaamheid heb ik inderdaad ook al gehoord. Bij het aanschaffen werd mij verteld (door meerdere mensen, waaronder mijn opa die vroeger ook vogels heeft gehad) dat als ik hem tam wilde hebben, ik er beter maar één kon nemen.

Helaas is dat een heel hardnekkig fabeltje. Vaak is het zelfs zo, dat 2 parkietjes sneller tam worden, omdat ze elkaar over de streep trekken bij het ontdekken van nieuwe dingen.

Ik heb op dit moment een spiegeltje in de kooi hangen, een schommeltje en zo'n speeltrapje.

Een spiegeltje zorgt heel vaak voor gedragsstoornissen, omdat ze in het spiegeltje niet zichzelf, maar een maatje zien. Daardoor zie je vaak dat ze het spiegeltje gaan voeren, ermee kroelen en soms zelfs er seks mee hebben. Een spiegeltje is dus niet aan te raden. Een maatje is veel en veel beter.

Ik heb erover gedacht om er een andere bij te kopen, maar dit werd mij eigenlijk ook weer afgeraden omdat de kooi inmiddels 'zijn' territorium is en dit waarschijnlijk alleen maar fout kon gaan.

Het klopt dat hij inmiddels een territorium heeft in zijn kooi. Toch is dit geen reden om er geen maatje bij te zetten. Dit territorium is namelijk heel gemakkelijk om te laten verdwijnen: de kooi opnieuw inrichten. Op die manier is het voor allebei nieuw en zullen zij dus samen gaan bepalen wie op welk stokje mag zitten, wie de baas is en dergelijke meer ('het bepalen van de rangorde'). Als parkietjes lange tijd alleen hebben gezeten, is het soms aan te raden om de parkietjes in aparte kooien aan elkaar te laten wennen. Je zet dan de kooien naast elkaar, zodat ze aan elkaar kunnen wennen. Als zij aangeven naar elkaar toe te willen, laat je ze er allebei lekker uit. Als zij in de kamer kennis met elkaar maken, kan jij in de tussentijd de reservekooi verwijderen en de andere kooi van een nieuwe inrichting voorzien. Uiteindelijk zullen zij samen de kooi weer in gaan en daar gaan bepalen wie de baas mag zijn. Dit kan gepaard gaan met wat gepik en pootjes op de rug. Dit is niets om je zorgen over te maken, dit hoort erbij. Hoe meer jij er tussen komt, hoe langer het zal duren. Daarom is het beter ze de gang te laten gaan, dan is de rangorde eerder bepaald. Ingrijpen doe je alleen als er daadwerkelijk bloed vloeit of veren in het rond vliegen (dit is een richtlijn!).

Als ik niet op school zit ben ik eigenlijk altijd met hem bezig. Soms ben ik ondertussen nog bezig met huiswerk of iets dergelijks, maar hij krijgt dan wel aandacht. Als ik er langere tijd niet ben zorg ik dat mijn vader er is om hem te verzorgen en aandacht te geven. .

Helaas kan een mens nooit de aandacht van een soortgenootje evenaren. Jij kan als mens nooit aan alle behoeften voldoen: elkaar kroelen, voeren, met elkaar spelen. Bovendien: grasparkietjes zijn groepsdiertjes. Als het aan mij ligt, mogen ze het verbieden om grasparkietjes alleen te houden (met een enkele uitzondering, natuurlijk).

Ik heb hem vorig jaar net na de zomervakantie gekocht, en hij was toen ruim twee maanden oud.

Dat hij een kruipertje kon zijn heb ik eigenlijk nooit zo bij stilgestaan, omdat hij in principe wel vliegt, alleen zonder goede coördinatie.

Niet alle kruipertjes kunnen niet vliegen. Dus dat is geen goede graadmeter. Ik heb het zeer sterke vermoeden dat dit een kruipertje is. Dat wil zeggen: ik weet het voor 99% zeker. Voor zekerheid zou je de foto's van de vogels naar een vogelarts kunnen sturen (of langs gaan, nog beter). Bij twijfel is ook een bloedtest mogelijk (al is die nooit 100% sluitend).

Het is in mijn ogen belangrijk om te weten of je een kruipertje hebt. De kruipersziekte is namelijk zeer besmettelijk. Een parkietje wat je erbij koopt, zal in ieder geval drager worden. Dit is niet erg en geen reden om je parkietje alleen te houden, maar het betekent wel dat je absoluut niet mag gaan kweken met je parkietjes (of andere parkietjes die in huis of in een tuinvoliere gehouden worden) én je parkietjes mogen niet in aanraking komen met andere vogels (dus jij mag niet oppaskietjes in huis nemen, of iemand op jou parkietjes laten passen terwijl ze zelf ook vogels hebben).

[Tanjaa]

Ik weet niet zeker of hij het zelf doet, maar hij zit relatief veel aan zijn veren. Dit kan natuurlijk ook 'gewoon' poetsen zijn.

Misschien dat ik anders toch eens een maatje moet overwegen. Moet deze ongeveer dezelfde leeftijd hebben, of mag hij ook jonger/ouder zijn?

@wendy: Het spiegeltje heb ik er zojuist weer uitgehaald. Hij lijkt er weinig mee te doen, maar dan neem ik toch liever het zekere voor het onzekere.

Bij een vogelarts langsgaan 'voor de zekerheid' doe ik liever niet. We hebben hier namelijk wel een dierenarts zitten, maar een echte vogelarts zit best wel ver weg. En gezien ik geen rijbewijs heb, zal ik hem dan mee moeten nemen in de trein en dat lijkt me beter van niet, gezien de tocht onderweg. Ik zal ze in ieder geval even proberen op te sturen.
Ik was toch niet van plan te gaan kweken, omdat ik daar de ruimte en zin helemaal niet voor heb.
Wel begin ik me nu een beetje zorgen te maken, want mijn moeder heeft afgelopen zomervakantie op hem gepast, en toen heeft zijn kooi dus naast die van haar gestaan. Er lijkt weinig te zijn gebeurd, misschien omdat die van haar ook al wat ouder zijn, maar dat kan ik dus beter niet meer doen?

[*wendy*]

Als het wel een kruipertje is, dan zijn de parkietjes van je moeder nu wel drager van het virus geworden. Zij zullen er niet ziek van worden, omdat ze al ouder zijn, maar kunnen het dus wel overdragen aan andere vogeltjes. In de toekomst maakt het in dat geval dus niet meer uit en kan je ze gewoon bij je moeder zetten, maar je moeder moet dus wel zorgen dat zij niet gaat kweken en dergelijke (alle dingen die ook voor jou gelden). (ik hoop dat je moeder wel 2 parkietjes heeft, en niet ook eentje in z'n uppie)

Foto's kan je bijvoorbeeld opsturen naar Hedwig van der Horst in Riel (http://users.telenet.be/Vogelpraktijk/index.html), maar ook naar de vogelarts die het dichtst bij jou in de buurt zit. Stuur ze dan wel écht naar een vogelarts en niet naar je dierenarts. Die heeft hiervoor te weinig kennis. Bloedonderzoek kan via de vogelarts, maar evt. ook via Gendika (http://www.gendika.com/).

Over het maatje: de leeftijd maakt niet zoveel uit. Jonkies lopen wel meer risico om 'last' te krijgen van het kruipersvirus, dus in dat opzicht is een wat oudere vogel (ouder dan een jaar) misschien beter. Maar, beter een jonkie als maatje dan geen maatje

Hier staat wat info over de kruipersziekte: http://www.parkietenfreak.nl/z-kruipersziekte.php

[Tanjaa]

Ze heeft er inderdaad twee, een mannetje en een vrouwtje.
Ik zal de foto's opsturen en wil jullie beide enorm bedanken voor de hulp!

[*wendy*]

Graag gedaan. Laat je even weten wat de vogelarts ervan gezegd heeft?

En wij zijn natuurlijk ook benieuwd hoe het gaat, zodra je er een maatje bij hebt (wel even evt. onderzoeken afwachten natuurlijk).