Volièreparkiet van een jaar tam maken

[Pippin]

Zaterdag krijgt mijn dochter een nieuw vriendje voor haar parkietje Afrodite. Hij van eind vorig jaar, maar heeft altijd in een volière gezeten en is niet tam. Dat tam maken begint met heel veel geduld lijkt me duidelijk. Maar hebben jullie nog tips en trucs? En is zo'n vogeltje wel helemaal tam te krijgen, of blijven ze altijd wat reserve voor mensen houden?

Pip,
die "zwangerder" van het vogeltje is dan de dochter bij we hij op de kamer komt...

[Kleintjes]

Als je geduld hebt, krijg je ook makkelijk voliere vogels en zels oudjes nog tam (heb hier 'n 14 jarige die redelijk tam is).

[Pippin]

Tam genoeg om bij je te komen zitten? (Want ik denk dat dochter dat het liefste heeft...   )

[Kleintjes]

Tuurlijk, als je maar genoeg tijd en geduld hebt

[pixie]

Ik heb ook een parkietje uit een volière. Hij was geloof ik 4 toen ik 'em kreeg.

Het is zeker te doen om zo'n vogeltje tam te maken. Rustig aan en voorzichtig.

[Pippin]

Dan gaan we gewoon voor dit parkietje en dan zal ik haar steeds blijven voorhouden dat ze heel veel geduld nodig heeft. Mocht het haar uiteindelijk dan lukken, dan is de voldoening des te groter. Dat heb ik altijd wel gehad bij dieren die in meer of mindere mate schuw waren...

[Pippin]

Cupido heeft vannacht rustig in zijn nieuwe kooi bij zijn nieuwe vriendinnetje geslapen. Toen mijn dochter Afrodite trosgierst uit de hand gegeven heeft, at hij - na even gekeken te hebben of zijn vriendinnetje ook dood ter aarde zou storten - gewoon mee.

Toen Afrodite net bij ons was, duurde dat veel langer...

[Polemia]

Hoihoi ik ben de dochter van Pippin en heb nu een nieuw grasparkietje Cupido, hij is zo'n schatje. Hij komt uit een volière en is dus gewend om naar buiten en naar binnen te kunnen wanneer hij wil. Er werd niet veel met hem gedaan en hij kende het begrip trosgierst niet 
Maar na een beetje fladderen en kijken naar Afrodite of die het ook at, is hij er dol op. Ze slapen al samen op het stokje maar ik heb ze er nog niet op kunnen betrappen dat ze aan het snavelen waren... 
Hij heeft al drie keer op mijn hand gezeten en is er ook een keertje afgevallen  . In het begin had hij zoiets van maar deze kooi is veel te klein en ging hij stuntelen en in het badje gaan tikken op de bovenkant. Hij dacht zelfs dat hij het badje eruit kon duwen met zijn 'grote' 'sterke' poten . Hij fluit wat af maar (gelukkig) is hij s' nachts stil. Mijn kleine zusje heeft ook twee vogeltjes en hoewel hij ze (nog) niet heeft gezien heeft hij al heel veel met ze gebabbeld. Kortom het is waarschijnlijk een vogeltje waar ik heel veel lol mee ga beleven. 

[Pippin]

En ook deze nieuwe heer gaat netjes na zijn uitje weer terug de kooi in. Van een kennis die ook parkieten heeft, hoorde ik dat dit vrij bijzonder is. Hem lukt dat niet; hij moet ze echt terug zetten...   

[*wendy*]

Da's mooi, scheelt een hoop stress, haha. Hier gaan ze ook allebei netjes de kooi in hoor. Dit te maken schijnt te hebben met regelmaat.. Ik uit ervaringen bij anderen haal dat parkietjes vooral niet terug de kooi in willen als zij op wisselende tijden eten krijgen en/of de kooi in/uit mogen.

[Strid8]

Bas en Guus heb ik gestraft toen ze niet uit zichzelf terug de kooi in gingen door ze de dag erna niet uit de kooi te halen.. Dat hoefde ik maar 2 of 3 keer te doen en nu kiezen ze eieren voor hun geld... Elke avond gaan ze zelf de kooi in en dan kan het deurtje ook gewoon dicht.. Het enige wat ik echt jammer vind is dat ze nog niet echt tam zijn, ze komen heel af en toe een keer op mijn hand zitten als ik trosgierst heb, verder komen ze totaal niet. Wel scheren ze soms rakelings langs me heen....

Ik weet niet zo goed hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Ik heb gedacht om ze niet meer te laten vliegen tot ze handtam zijn, maar eigenlijk vind ik dat ook wel zielig..
Ook heb ik gedacht om ze te toppen, maar ook dat vind ik zielig. (ik heb dat overigens in het verleden wel bij mijn papegaai gedaan).

Wat kan ik nog doen zodat ze tam worden??

[Pippin]

In mijn zoektocht naar weetjes over papegaaien (ik denk erover een grote kromsnavel aan te schaffen) heb ik een video gezien waarbij een "target" stick gebruikt werd http://www.parrotbunch.com/clickerfilm.htm. Op die manier kun je een nog niet tamme vogel leren dat je toch geen havik bent... En na verloop van tijd kan die stick gewoon weg.

[*wendy*]

Tam maken is een kwestie van geduld en vertrouwen winnen. je parkietjes niet meer uit de kooi halen is inderdaad geen optie. Met wieken win je geen vertrouwen en kan ik ook alleen maar afraden.

Hoe tam een parkietje wordt, hangt af van jou geduld en het karakter van het parkietje. Sommigen zullen nooit super tam worden. Over tam maken is al verschrikkelijk veel geschreven op het forum en op de Parkieten-Freak website. Ik zou in herhaling vallen, als ik het hier weer neer zou zetten  Trek eens een middagje uit om lekker op het forum te lezen, dan vind je verschillende trucjes, waarbij alles toch uiteindelijk weer neer komt op Geduld!

[Strid8]

Ik heb al het een en ander gelezen en heb ook al diverse parkieten gehad.. Dit is eigenlijk de eerste keer dat het langer duurt dat ze tam worden...
Misschien ben ik wel te ongeduldig...

Ze zijn samen in ieder geval erg leuk en lief.... dat is het voornaamste...

[*wendy*]

Ja, dat is zeker het belangrijkste!

Ik heb er hier ook eentje die qua karakter wat minder snel tam wordt. Hoewel hij veel durft, kijkt hij mij nog regelmatig de kat uit de boom (figuurlijk gesproken dan  ).. Waar ik hier veel vooruitgang mee boek, is bij hem gaan staan kletsen (als hij uit de kooi is). Hij begint inmiddels lekker terug te kletsen. Ik heb nu ook een bolletje trosgierst in mijn hand en daarmee kom ik steeds voor een minuutje dichterbij en dan vertrekt 'de hand' weer. Die hand komt zo dichtbij als hij toestaat. Dus zodra hij terugdeinst, ben je te ver gegaan..

Inmiddels komt hij op mijn hand zitten voor wat lekkers en er zijn dagen tussen dat hij ineens op m'n schouder zit. Van de week zat hij zelfs op mijn arm te poetsen! Dit zijn nog maar korte momentjes, maar ze komen wel steeds vaker. Ik heb deze kleine man nu sinds 24 februari in huis, toen is hij als maatje voor mijn andere mannetje (die inmiddels, na de komst van z'n maatje super tam is geworden) erbij gekomen. Ik ben dus inmiddels 10 maanden verder en ik heb een vogeltje wat nu enigszins vertrouwen in mij begint te krijgen. 

Ik ben van mening dat vertrouwen heel belangrijk is. Tam maken kan in de kooi, maar dit is de veilige haven van je vogeltje. Dit werkt dus ook lang niet bij ieder vogeltje) Ik ben er dus ook voorstander van ze lekker te laten vliegen (zodat ze ook hun energie kwijt kunnen) en buiten de kooi vertrouwen te winnen.

[Strid8]

Ach ja.... en zolang ze mijn vingers er maar niet afbijten... ha
Ze lijken niet enorm bang te zijn aangezien ze rakelings langs me op vliegen... Ik heb nu wel hun speeleilandje naast me gezet. hopelijk komen ze zo wat dichter bij zitten en wennen ze eraan dat ik er ook maar gewoon zit zonder ze lastig te vallen..
Ik ga er zo nog even trosgierst doorheen rijgen.... Oe... hoe vals om ze zo te lokken.. hahaha... Nee samen hebben ze het prima naar hun zin en als ze een dag de kooi niet uit kunnen doordat er bijv een verjaardag is of zo, merk je wel dat ze inderdaad onrustig worden. Dan beginnen ze ook met hun vleugels te fladderen en aan het deurtje te hangen en mij te "roepen".. Echt schreeuwen doen ze gelukkig maar zelden.
Mijn vriendin zoekt nu ook een jong parkietje... die is er ook idolaat van. Ze vind het alleen een beetje eng met haar hond. Maar mijn hond taalt er niet meer naar. Terwijl het een jachthond is.. Ze moeten eraan wennen dat er iets vliegt waar ze niet aan mogen komen. En natuurlijk ben ik er steeds bij.. je weet tenslotte maar nooit...

[*wendy*]

Hoop wel dat je vriendin er 2 aanschaft. Het zijn groepsdieren.

[Strid8]

Ik weet het... ik moet bekennen dat ik dat niet weet... zal het er wel met haar over hebben...