"Hand"tam maar toch bijten

Gestart door d-helios, november 19, 2012, 17:49:45

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

d-helios

Hoi allemaal,

Ik lees al enkele maanden mee op dit forum met jullie verhalen, ervaringen en tips mee. Ik heb me op elk probleem ingestort en de zoekfunctie gebruikt en het probleem opgelost met mijn parkietjes. Wij hebben 2 parkieten, beiden popjes (ja.. de groene kwam later en bleek uiteindelijk een pop te zijn). De blauwe is 4 jaar en de groene is 3 jaar.

Mijn vriendin is bij mij samen komen wonen en heeft haar pietjes meegenomen (ze zijn dus van haar). Wij wonen al een jaar samen, dus ook met onze pietjes. Wegens drukte met werk kon ze er niet vaak genoeg zijn voor de blauwe piet, dus heeft ze de groene erbij gekocht.

De parkieten hebben een grote en hoge kooi waar ze op hun gemakje hun dingetjes kunnen doen. Ze zien er gezond uit. Aangezien ik vanuit huis werk en dus veel bij de vogels kan zijn, heb ik mij erop voorgenomen om mij er maximaal in te storten. Immers, ik wil een huisdier hebben, alleen op voorwaarde dat ik hen het beste leven kan geven en van alle gemakken kan voorzien.

De pietjes waren in het begin (vorig jaar dus) ontzettend bang voor mijn handen (ook voor mijn vriendin, die kreeg ze niet tam). Ik heb intensief bezig met ze geweest, tot een paar keer vloekend toe. Ik heb ontzettend veel geluk, maar elke ochtend toen ik opstand dacht ik dat de vogels aan geheugenverlies leiden want ze waren steeds vergeten wie ik was, zo dus ook mijn hand etc. (dat is nu voorbij). De kooi staat overigens bijna altijd open als ik thuis ben. Zodat ze alle vrijheid hebben.

Om een verhaal kort te maken, van super angstige beestjes heb ik het volgende kunnen bereiken:

- beiden zijn nu handtam in de kooi
- trosgierst wordt van mijn hand gegeten
- appel van mijn hand gegeten
- ze zitten op mijn handen zonder lekkers
- springen op mijn vingers
- komen de kooi uit
- buiten de kooi ook beiden handtam
- zitten op mijn hoofd
- zitten op mijn schouders

Een klein lijstje met alles wat ik tot nu toe met heel veel geduld heb kunnen bereiken. Maar er is EEN probleem. De blauwe parkiet doet alles van bovenstaande op haar gemakje. Maar zodra ik te "hoog" met mijn vinger kom, dus boven haar pootjes, hapt ze. Ze bijt me constant dan in mijn vingers tot bloedens toe. En ik snap niet waarom. Ze herkent mijn handen toch wel als ik haar lekkers geef, of als ik haar op mijn vingers neem. Als ze alles van bovenstaande doet. Waarom moet ze dan zo nodig en zo hard bijten in mijn handen en vingers? Haar bek gaat open en je ziet dat ze wilt aanvallen. Als ik mijn hand langzaam wegtrek dan lijkt het alsof er niets is gebeurd. En dat terwijl ze op mijn hand/vinger zit!

Wat kan ik hieraan doen? Platte vuist heb ik al laten zien, doet ze niets mee. Laten bijten en niet wegtrekken doe ik constant, maar ook ik heb een pijngrens want ze hard echt ontzettend hard en pijnlijk. Ik beloon de vogels als ze wat goeds doe, altijd! En praat zacht en rustig tegen ze. Nu zit blauw pietje bijvoorbeeld gewoon al ruim een uur op mijn schouder. Van mijn vingers overspringen, naar mijn handen etc etc. Maar toch, bijten als ik weer te "hoog" kom. Boven haar pootjes.

Ik ben eigenlijk best wel moe van bloedende vingers en ben eigenlijk best wel radeloos geworden. Weten jullie raad? :)

ParkietHaarlem

Nou, ik kan je eigenlijk alleen maar een heel groot compliment geven voor alles wat je met deze parkietjes hebt bereikt! Echt heel erg goed! *maakt diepe buiging*. Het is duidelijk dat je parkietjes tam zijn geworden, alleen is het vertoonde gedrag nog niet bepaald wenselijk. Het is duidelijk dat je er alles aan hebt geprobeerd om dit gedrag te verhelpen en dat je even vast zit. Helaas heb ik hier niet de remedie en vind ik het moeilijk om je advies te geven.

Je kan nog een paar dingetjes proberen.

1. Probeer hem na het bijten niet op je hand te laten zitten, maar zet hem terug in de kooi en doe deze dicht. Laat hem dus niet op je hand zitten, maar laat hem weten dat het gedrag niet 'okay' is. Verzwaar je stem, zeg een bepaald woord zoals 'foei' en zet hem terug. Laat hem minimaal 10 minuten zitten en geef hem pas weer aandacht als hij rustig in de kooi zit. Doe dit consequent en hopelijk zal het bijten worden geassocieerd met iets vervelends: terug gezet worden in de kooi.
Het voordeel van het woord foei, is dat je de F kan uitspreken met extra lucht. Zo kan je tegelijk een beetje naar zijn koppie blazen. Dit vinden ze niet fijn. Zorg er tegelijk ook voor dat goed gedrag wordt beloond!

2. (Eigen ervaring) Neem je vogel mee naar een onbekende ruimte in huis, bijvoorbeeld de slaapkamer. Je parkietje zal de omgeving niet kennen en jou erop moeten vertrouwen dat hij veilig is. Mijn ervaring is dat ze dan rustiger zijn en meer op jouw gefocust zijn. Ga normaal met hem om en beloon bijvoorbeeld met het feit dat hij rustig bij je zit. Probeer dan op een rustig moment nogmaals omhoog te gaan door bijvoorbeeld zijn borst te 'aaien'. Kijk hoe hij nu reageert. Heeft hij niet gebeten? Direct belonen!! Maar, blijft hij bijten... hou dan ook op.

3. Geef hem rust. Ga de confrontatie met het 'omhoog' gaan niet meer aan en laat hem jou niet meer bijten. Hij wil gewoon niet aangeraakt worden op de borst. Wat maakt dat in feite nou eigenlijk uit? Hij is al handtam en zit gezellig bij je. Respecteer het feit dat hij het niet wilt. Eén van mijn eigen parkietjes vind het ook niet fijn om op de borst geaaid te worden. Hij bijt dan niet, maar stapt op de naderende vinger. Een treedje hoger dus :) Geen probleem, verder kan ik alles met hem en is het een schatje.

Kijk maar wat je ermee kan. Misschien wil je het nog eens proberen, misschien ook niet. Je hebt al zoveel bereikt, misschien is dit wel genoeg. :)

d-helios

Bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik ben mij er nu gewoon van bewust dat het verstandiger is om blauwtje gewoon niet over de borst te aaien. Heb haar ook een paar keer meegenomen naar onbekende ruimtes en daarop vertrouwd ze me nu volledig, en ik beloon haar hiervoor!

Ik zat er verder over na te denken om misschien nog 2 volwassen mannetjes als gezelschap aan te schaffen. Dat het wellicht beter zal gaan tussen de twee popjes samen. 2 volwassen mannetjes lijkt me beter dan twee jonkies, nietwaar?

Ben benieuwd wat jullie ervan vinden :)

*wendy*

2 mannetjes erbij is een heel goed plan. De leeftijd maakt niet uit, als ze maar minimaal 7 weken oud zijn. Vogels maken geen probleem van het verschil in leeftijd. Heb er hier een van 1 en eentje van bijna 5.

Het zou natuurlijk wel een 'goede daad' zijn als je bijvoorbeeld 2 mannetjes uit het asiel / vogelopvang zou halen. Je kan ook eens hier op het prikbord kijken, er worden de laatste tijd wel weer regelmatig vogeltjes weggedaan door mensen. Misschien zit er wat voor je tussen!

Succes.