nieuwe parkiet erbij

[suriprof]

Hey mensen,
Ik heb wat:
Ik heb sinds 2 maanden een grasparkiet, (mannetje) Mattie heet hij, hijis al 6 jaar.
Ik denk: ik doe daar een vrouwtje bij (Dushi), sinds vandaag (half jaar), ik deed haar er gewoon bij in de kooi.
Maar Mattie die schrok zich in 1x helemaal dood, is wel beetje logisch, maar Dushi komt in dus in de kooi en sindsdien is Mattie echt schrikkerig.
*hij eet veel
*zit veel aan zijn belletje
En hij zat altijd boven in de kooi op zijn eigen takje, maar sinds Dushi er is zit die overal ergens anders.
Ik probeer hem dus wat zelfverzekerder te maken en pak Mattie dan en zet hem weer op zijn eigen stok bij Dushi,
maar de hele tijd is hij bang; als Dushi in de buurt komt weet die snel niet hoe hij weg moet komen en als zij dan begint te krijsen is hij gelijk weer weg, en als ze andere geluiden maakt dat hij dat hij weg moet komt.
Maar ik denk dus dat 't komt omdat hij altijd aleen is geweest, het niet gewend is en Dushi heeft al die tijd gewoon bij andere parkieten in de kooi gezeten.

Hoe kan ik dit beetje goed aanpakken?

bedankt

(Taalgebruik aangepast. Gewoon standaard Nederlands is voldoende, de 'jeugd taal' is totaal overbodig. Graag hier op letten.)

[Kleintjes]

Welkom.

Je parkietje vast pakken en dwangmatig terug zetten op 'n bepaalde plek maakt 't diertje alleen maar banger.
Hij heeft geen kans om te wennen aan 't nieuwe maatje, dat ineens in zijn huis is gekomen. Beter was 't om ze eerst 'n weekje naast elkaar te zetten, in elk 'n eigen kooi.
Geef ze de tijd om te wennen, voor beide parkietjes is de situatie totaal nieuw en anders van datgene dat ze gewend zijn.

[Sara]

Het is een parkietje van zes jaar, dat nog nooit een parkietenmaatje gehad heeft?
Je kan deze twee best zo snel mogelijk uit elkaar halen, dit levert veel te veel stress op voor beide parkietjes.
Op zo'n leeftijd is het vreselijk moeilijk om een parkietje nog te koppelen aan een maatje, zeker als het parkietje nog nooit een maatje gehad heeft. Ik ben er zelfs niet helemaal zeker van of dit nog wel kan na zoveel tijd.
Maar goed, je kan altijd proberen of het parkietje nog een maatje wil aanvaarden, maar dan moet je ze zeker eerst apart zetten.
Hoe oud een parkietje ook is, als je een tweede parkietje erbij koopt moeten ze altijd in het begin eerst in aparte kooien die langs elkaar staan, wennen aan elkaar en aan de nieuwe situatie (en het nieuwe parkietje aan zijn nieuwe thuis etc.).

Doe dit dus even en bekijk hoe dat loopt. Dan kan je zien of Mattie alsnog interesse krijgt in het popje, maar ik weet niet of het nog zal lukken op die leeftijd.

Vele groetjes,

Sara

[suriprof]

Oke.
Ik was zo slim om haar gelijk in de kooi te stoppen.
Maar ik dacht ik maak hem niet meer zo onzeker en zet hem gewoon weer op zijn eigen plek, maar hij stapt wel gewoon op mijn vinger en heb dat ongeveer nu 1.5 uur gedaan. Elke x als hij weer weg ging van plek zette ik hem weer erop
en op den duur ging die gewoon vanzelf.
Maar nu zijn ze beetje moe allebei
Maar ze zitten wel allebei gewoon op dezelfde stok en er gebeurt nu niks eigenlijk

Ik ga het gewoon nog even proberen zo, maar ik ben overdag wel gewoon aan het werk dus dan moeten ze het maar even zien dan:P
Ik houd jullie op de hoogte

Groetjes


(Nogmaals je taalgebruik aangepast. Straat taal of jongeren taal is niet echt gewenst, zoals al aangegeven.)

[*wendy*]

Op zo'n leeftijd is het vreselijk moeilijk om een parkietje nog te koppelen aan een maatje, zeker als het parkietje nog nooit een maatje gehad heeft. Ik ben er zelfs niet helemaal zeker van of dit nog wel kan na zoveel tijd.
Maar goed, je kan altijd proberen of het parkietje nog een maatje wil aanvaarden, maar dan moet je ze zeker eerst apart zetten.
Hoe oud een parkietje ook is, als je een tweede parkietje erbij koopt moeten ze altijd in het begin eerst in aparte kooien die langs elkaar staan, wennen aan elkaar en aan de nieuwe situatie (en het nieuwe parkietje aan zijn nieuwe thuis etc.).

Sky heeft hier bijna 4jr alleen gezeten. Hij is nu de beste maatjes met Milo. Daarnaast kan ik zo nog wel een heel aantal succesverhalen noemen van parkietjes die 4 jaar of meer alleen hebben gezeten, en die helemaal opleefden en dolgelukkig waren toen zij een maatje kregen. Zelfs een parkietje wat 2 jaar alleen in een schuur had gezeten, leefde helemaal op.

Ik voelde mij er destijds wel prettiger bij om ze inderdaad in aparte kooien te laten wennen, dus dat is een prima optie. Of het nu nog slim is om ze weer uit elkaar te halen, dat weet ik niet. Dat verstoort wellicht het bepalen van de rangorde waar zij nu mee bezig zijn. Er wordt niet tot bloedens aan toe gevochten zoals ik het lees, dus dan is er in principe geen reden om ze weer uit elkaar te houden, lijkt mij. Als je het niet vertrouwt als je weg bent, dan is het misschien wel raadzaam. Denk dat je dat het beste zelf kan bepalen.

Misschien is het een goed idee om in ieder geval de inrichting van de kooi even te veranderen, zodat het voor beiden een nieuwe omgeving is.

[Sara]

Ik zeg niet dat het niet kan, ik zeg gewoon dat het moeilijk is. Veel moeilijker dan bij jonge parkietjes of parkietjes die een maatje gehad hebben.
Mijn reactie over het apart zetten, is trouwens omdat ik juist niets lees over het bepalen van een rangorde. Daar is geen sprake van, het enige wat ik lees is dat het oudste parkietje heel erg bang is voor het nieuwe parkietje. Er wordt ineens een nieuwe parkietje in zijn huis gezet en hij moet er maar mee leven. Dit is een stresserende situatie, vandaar mijn optie om ze apart te zetten.
Ze samen laten kan natuurlijk, want ze doen elkaar geen kwaad, maar ik vind dit geen gezonde situatie zo.

Trouwens, parkieten zet je niet ergens waar jij wil dat ze zitten. Dat doe je met spullen, niet met dieren. Doe dat dus niet meer. Een dier bepaalt toch zelf waar hij zich goed bij voelt en waarbij niet.

Vele groetjes,

Sara

[suriprof]

Dat verstoort wellicht het bepalen van de rangorde waar zij nu mee bezig zijn.


Misschien is het een goed idee om in ieder geval de inrichting van de kooi even te veranderen, zodat het voor beiden een nieuwe omgeving is.

De verandereingen heb ik gedaan
maar ja, dan word het denk ik alleen maar voor Mattie anders, die andere moet zowiezo wennen dus die boeit het niks

En rangorde zeg je?
Mattie is het mannetje ja, die moet toch altijd het voortouw nemen toch?
Ga je me straks vertellen dat het vrouwtje over hem de baas is ?

(Taal aangepast en leestekens.)

[suriprof]

het enige wat ik lees is dat het oudste parkietje heel erg bang is voor het nieuwe parkietje. Er wordt ineens een nieuwe parkietje in zijn huis gezet en hij moet er maar mee leven. Dit is een stresserende situatie, vandaar mijn optie om ze apart te zetten.


Trouwens, parkieten zetten je niet ergens waar jij wil dat ze zitten. Dat doe je met spullen, niet met dieren. Doe dat dus niet meer. Een dier bepaalt toch zelf waar hij zich goed bij voelt en waarbij niet.

Vele groetjes,

Sara

Ja die is best wel bang ja, maar ik heb maar 1 kooi dan moet ik daar eerst nog een andere kooi speciaal voor gaan halen, toch?

Ja ik probeer hem weer wat zekerder van zijn zaak te maken. Hij is erg onzeker, en zo laat ik hem zien dat hij de baas is toch?

(Bekende redenen.)

[*wendy*]

Nou, het kostte even wat moeite om te ontcijferen wat je allemaal schrijft, maar goed..

Het veranderen van de inrichting van de kooi is er inderdaad voor om te zorgen dat het voor Mattie nieuw is, zodat het voor hem net zo nieuw is als voor je nieuwe parkietje. Dus voor Beiden, zoals ik al zei....

Wie de baas is, bepalen de vogeltjes toch echt lekker zelf, daar heb jij helemaal niets over te zeggen. En da's maar beter ook, als ik jou zo hoor  ;)Er moet dus zeker de rangorde bepaald worden, en mannetjes zijn lang niet altijd de baas.

[Kleintjes]

Inderdaad, wie de chef in huis maken zij uit, niet jij. Wat dan nog als de pop de baas is? Wat maakt dat uit voor jou? 't Is alleen belangrijk voor hun, jij woont niet in hun huisje. Heb hier 2 popjes gehad, beide waren ze samen de heren de baas.
Als jij per se wilt Mattie de baas is, dan zal hij (helaas, arm hummeltje) alleen moeten blijven; als je er 'n ander bij zet heb je geen garantie dat hij de baas is. Dat zou egoistisch zijn.

Ze hebben tijd nodig om te wennen, simpel. Heb je dat geduld niet, begin dan niet aan dieren.

Zoals al door Wendy geschreven, de inrichting omgooien maakt dat 't nieuw is voor beide vogels; dat maakt 't wennen 'n stuk makkelijker.

[suriprof]

Rare vogels dan...

Maarja, het zal wel zo moeten zijn dan.
Dat geduld heb ik sowieso wel, maakt me niks uit, vind die parkietjes wel leuk.
Ik ga het nog wel checken dan. Ze zijn vandaag al een stuk rustiger dan gisteren in ieder geval.
Bedankt voor alle tips. (Y)

En een box van mattie
En een knipoog van dushi

Leestekens en hoofdletters toegevoegd, en je berichtje verbeterd in de mate van het mogelijke. Al snap ik er nog steeds niets van. Groetjes, Sara

[stefjuhhh1]

Wij hadden eerst 2 grasparkietjes (Pippa en Pilo) uit hetzelfde nest, de gezondste die ik ooit heb gezien... ze waren dikke maatjes maar 2 weken geleden zijn ze ontsnapt omdat het voederbakje van de kooi kapot was gegaan. Ben er kapot van geweest. ze zijn 6 dagen samen geweest buiten, 1 is er terug gevonden en heb ik weer mee naar huis genomen. de andere is nog steeds zoek. onze Pippa was weer thuis en was erg alleen, na een week bijkomen hebben wij er voor gekozen om een maatje voor hem te halen. Hij is een hele opgewekte vogel van 2 jaar oud.
Wij hebben besloten om een vrouwtje in huis te halen van 2 maanden, wij laten haar gewoon meteen in de kooi, want in de dierenwinkel en in voileres worden ze ook gewoon bij elkaar gezet, en het is even stressen voor beide maar dat zal het ook na een week zijn omdat ze elkaar gewoon niet kennen daar komen ze overheen.
Toen ik Pippa en Pilo de eerste keer samen kreeg heb ik ze eigenlijk na een dag losgelaten en laten wennen aan mijn vinger, ze waren binnen 3 dagen handtam en nergens bang voor, nooit hoeven kortwieken.
Ik heb altijd Grasparkieten gehad en ook elke keer als er een nieuwe bij kwam, heb ik ze gewoon samen in de kooi gestopt en binnen no time zijn ze gewent aan elkaar. Belangrijk is dat je ze net rust laat en niet teveel met ze bemoeit de eerste dagen. Het komt goed en het kan geen kwaad om ze samen te zetten.

[jwsnekkers]

Het is een parkietje van zes jaar, dat nog nooit een parkietenmaatje gehad heeft?
Je kan deze twee best zo snel mogelijk uit elkaar halen, dit levert veel te veel stress op voor beide parkietjes.
Op zo'n leeftijd is het vreselijk moeilijk om een parkietje nog te koppelen aan een maatje, zeker als het parkietje nog nooit een maatje gehad heeft. Ik ben er zelfs niet helemaal zeker van of dit nog wel kan na zoveel tijd.
Maar goed, je kan altijd proberen of het parkietje nog een maatje wil aanvaarden, maar dan moet je ze zeker eerst apart zetten.
Hoe oud een parkietje ook is, als je een tweede parkietje erbij koopt moeten ze altijd in het begin eerst in aparte kooien die langs elkaar staan, wennen aan elkaar en aan de nieuwe situatie (en het nieuwe parkietje aan zijn nieuwe thuis etc.).

Doe dit dus even en bekijk hoe dat loopt. Dan kan je zien of Mattie alsnog interesse krijgt in het popje, maar ik weet niet of het nog zal lukken op die leeftijd.

Vele groetjes,

Sara

Heb laatst een parkiet geadopteerd van 4 a 5 jaar oud deze zit in de voliere bij de rest van de vogels en dit gaat uitstekend. Misschien komt dat door de ruimte die ze hebben. Dat durf ik niet te zeggen. Weet natuurlijk niet wat hij had gedaan in een kooi.
Denk beide in een aparte kooi naast mekaar wel een goede oplossing.

[Justbe123inge]

Het vogeltje dat je het langst hebt, laat zien dat het niet kan wennen aan een nieuwe vogel zonder van slag te raken en desgeörienteerd gedrag te vertonen. Dit is niet goed. De vogels moeten in aparte kooien en dan laat je die nieuwe vogel zelf de kooi van de oudere vogel ingaan zodat deze wel op de stek zit waar hij wil zitten. Een nieuw vogeltje houdt hier wel rekening mee. Het kan ook zijn dat het oude vogeltje uit de kooi wil als die nieuwe erin komt, en van buitenaf laat zien wat het met zijn gemoedsrust doet. Niet pakken en dwangmatig ergens neerzetten ook niet op eigen plek, werkt niet. Laat de natuur een beetje zijn eigen gang gaan maar wel aparte kooien in het begin want de oudere vogel heeft meer tijd nodig om hieraan te wennen.

[suriprof2]

Nou, we zijn inmiddels 2 maanden verder en het is wel een stuk rustiger in de kooi.
Alleen Dushi domineert nog wel flink over hem, ze pest hem nog wel eens flink hoor.
Waar Mattie zit en Dushi komt er aan. weet hij niet hoe snel hij weg moet wezen.
Als ik trostgierst geef dan komt Dushi alleen, Mattie blijft rustig zitten. Maar ik laat Dushi dan op mijn hand en ga dan naar Mattie toe, laat hem ook eten. En op het moment dat Dushi dan hapt naar hem (zodat hij niet mag eten)  zeg ik: foei en schud ik haar van mijn hand af en haal ik Mattie uit de kooi en ik geef ik hem de eerste tijd aandacht. Want ze heeft er ook nog wel eens een tik van om hem eens te bijten in de staart en dan piept hij, en dan haal ik hem weer uit de kooi en geef ik hem de aandacht.
Maar rare is, soms alleen in de ochtend komt Mattie bij haar en geeft hij haar kusjes op de snavel en dan fluit hij helemaal vrolijk en draait hij rondjes, maar gebeurt niet altijd.
Hoe kan dat dat alleen in de ochtend gebeurt en ook nog is niet altijd is?

Oja, en dat met die extra kooi wist ik echt niet, had ik moeten doen, maar ja kan het niet meer terugdraaien dus.
We zijn nu 2 maand verder en zie het nut er ook niet meer van in om dat te doen