1 jaar oud grasparkietje overgenomen...

Gestart door Morrie, februari 06, 2012, 19:59:20

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Morrie

Hallo,

Sinds 2 weken heb ik het grasparkietje Morrie overgenomen van mijn overleden oma. Morrie kreeg niet heel veel aandacht. Mijn oma sprak of zong er wel tegen en hij had ook speeltjes in zijn kooi. Maar vooral de laatste maanden (door ziekte oma) kreeg hij bijna geen aandacht meer. Er liep wel regelmatig verpleging en bezoek de kamer in en uit, dus helemaal stil was het niet. Ook familie verschoonde de kooi en gaf hem eten, waardoor Morrie dit allemaal wel gewend is. Wat ik heb gehoord is hij in het jaar 1 keer zijn kooi uitgeweest om te vliegen.

Nu wil ik Morrie een wat leuker en beter leventje geven. Dus heb mij goed ingelezen en begrijp ik dat hij toch wel wat tekort heeft gehad. Hij ziet er nog gezond uit en kwettert en fluit bijna heel de dag. Hij reageert ook als ik tegen hem praat en als ik bezoek heb lijkt het echt of hij meekletst. Ik ben toevallig ook erg veel thuis de laatste tijd en heb het idee dat hij het wel naar zijn zin heeft. Al heeft hij niet veel aandacht voor de nieuwe speeltjes (trapje en schommel), maar blijft hij alleen maar met zijn oude spiegeltje in de weer; die vindt hij wel echt leuk.
Ook heb ik hem houten stokjes gegeven in verschillende diktes (hij had ze namelijk van plastic).
Daarnaast heb ik een voederbakje met grit toegevoegd.

Over bovenstaande heb ik al twee vragen:
ten 1e;
1 nageltje is volledig krom, waardoor die op het stokje ligt en het stokje niet omklemd. De nageltjes lijken mij verder op zich niet veel te lang, maar sowieso kan ik de nageltjes nog niet knippen omdat hij nog niet handtam is. Is dit ernstig? Vooral gezien dat kromme nageltje. Hij staat wel gewoon op beide pootjes.

ten 2e; Morrie komt niet aan de grit, hij is dit sowieso niet gewend. Is het slim om het door zijn standaard voer te doen, zodat hij het toch eet?

Mijn laatste vraag gaat over het vliegen uit de kooi.
Morrie is niet bang als ik met mijn hand in de kooi kom. Ik mag zelfs heel dichtbij komen, zolang ik alles maar heel rustig doe. Trosgierst kende hij niet, dus hem op die manier lokken, werkt (nog) niet. Ik heb dus een sliert in de kooi gehangen sinds een week, echter komt hij hier ook niet echt aan.

Mijn vraag. Gezien het feit dat hij al een jaar oud is, weet ik niet of ik hem nog wel handtam kan krijgen. Ik heb veel geduld, maar ik gun het het beestje dat hij een keer lekker kan vliegen. Dus ik vraag mij af of het noodzakelijk is dat hij handtam wordt. Ik hoor graag jullie mening hierover.

Sorry voor de vele vragen, maar wil het graag goed doen.

Groet Laura (&Morrie)

TenT

Om te beginnen welkom. Als ik het zo lees kent je parkietje nog niet veel. Ik persoonlijk raad je aan een vriendje te kopen zodat ze samen op ontdekking kunnen gaan. Je kan je parkiet zeker nog tam maken. Het is volgens mij het makkelijkste dat je parkietje uit de kooi komt als hij tam is.

Sara

Welkom op het forum.
Ik vind het erg lief dat je het parkietje een thuis gegeven hebt, en bovenal nog een beter leventje wilt geven, mijn complimenten.  :)

Je kan grit door het eten mengen, maar de meesten hier (ik trouwens ook) kiezen er volgens mij voor om het in een apart bakje aan te bieden.
Met dat nageltje, lijkt het mij een goed idee om naar een vogelarts te gaan. Ik weet niet in welke mate er iets aan te doen valt, of of het storend is voor je parkietje, maar ik zou hier niet zelf iets mee gaan proberen. De dierenarts kan je parkietje pakken, ook zonder dat het tam is, en de nageltjes knippen. Parkietjes kunnen zich nog al eens pijn doen als de nageltjes te lang zijn.

Met Morrie los te laten vliegen kan je best wachten tot hij handtam is. Een niet tamme parkiet zal je nog moeilijk terug in zijn kooi krijgen en dat brengt voor zowel jou als voor je parkietje veel stress mee.

Vele groetjes,

Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoƫ en Fenna, mijn keeshondjes

Morrie

Bedankt alvast voor de reacties. Vind het lastig omdat ik alle info via internet en boekjes heb, zelf heb ik geen ervaring met vogels....
Voor de zekerheid zal ik langs een vogelarts gaan omtrent de nageltjes. De rest zal misschien nog te maken hebben met 'wennen'.


Grtjs

inge

Namens mij ook van harte welkom.

En super dat je Morrie overgenomen hebt,blij te lezen dat je Morrie een beter leven wil geven.
Zoals ik nu lees zal het wel allemaal goed komen en bij vragen stel gerust ;)

Heel veel succes en geniet ervan!!

Moppers

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je oma. Fijn dat dit diertje in de familie kon blijven door jou zo warm wordt opgevangen.

Ook ik raad je aan het nageltje te laten knippen door een dierenarts. Daarvoor zou ik niet per se een vogelarts aan raden (die hebben veel meer verstand van vogels), omdat het een veel voorkomende 'ingreep' is. Het inschatten tot waar je kan knippen zonder in het leven te knippen is met een beetje ervaring niet al te lastig, ook ervaring bij andere dieren is daarbij hulpzaam. Het belangrijkste is of de dierenarts weet hoe je een grasparkietje het beste vast kunt pakken. Je kunt dus gerust een 'gewone' dierenarts in de buurt bellen om te vragen of hij/zij ervaring heeft in het knippen van nagels van grasparkieten. Is dat het geval, dan zit je daar vast prima. Is dat niet het geval, bel dan nog even verder.
Na het knippen zou het teentje weer goed moeten staan en dus vanzelf moeten afslijten. Je kan er voor kiezen ook een puimsteenstok in de kooi op te hangen, meer informatie daarover vind je op dit forum via de zoekfunctie.

1 jaar oud, joh, dat is peanuts. Het tam maken zal waarschijnlijk iets langer duren dan bij een parkietje van 8 weken, maar 1 jaar is nog hardstikke jong. Zelf een parkiet van 10 jaar kan je nog tam maken, dus dat lukt je vast wel.
Op het forum en de website is veel informatie te vinden over het tam maken. Goed dat je de gierst nu hebt opgehangen, hij komt er vanzelf achter dat het lekker is. Grasparkieten zijn namelijk heel erg nieuwsgierig, dus zodra hij die sliert niet meer eng vindt zal hij er vast van proeven.
Je kan hem ook proberen te lokken met zijn spiegeltje, aangezien hij daar zo verknocht aan is.

Grit kan je ook op de bodem strooien. Tenzij je vogelzand als bodembedekking hebt, daar zit als het goed is al grit door.

Dat hij de hele dag fluit is een heel goed teken. Dat zou hij namelijk niet doen als hij zich niet op zijn gemak zou voelen. Het klinkt alsof je genoeg geduld hebt om hem langzaam om te toveren tot een supergelukkig, tam parkietje. Hij heeft het maar getroffen met jou!
Meestal ben ik van mening dat een maatje niet snel genoeg aangeschaft kan worden. In dit geval zou ik echter zeggen: wacht daar nog even mee. Hij heeft behoorlijk wat meegemaakt in zijn korte leventje en heeft veel om aan te wennen. Dat hij zo veel aandacht aan zijn spiegeltje besteedt is echter wel een goede indicatie dat hij een soortgenootje op prijs zal stellen.

Wat betreft het los laten vliegen: daarvoor hoeft hij niet tam te zijn. Als een parkiet zijn nieuwe omgeving goed genoeg heeft leren kennen, weet hij zijn kooi zelf wel terug te vinden. De eerste paar keer moet je daar echter wel wat uurtjes voor uit trekken voor het geval het wat meer tijd kost. Wellicht moet je hem helpen door hem de kooi voor te houden, maar in dit geval helpt het vast ook als jij in zijn kooi met dat spiegeltje gaat spelen. Daar moet en zal hij bij zijn! Zorg er wel voor dat hij zich tijdens het vliegen niet kan bezeren door botsingen met ramen (vitrage/gordijnen dicht), niet aan giftige planten kan knabbelen, en niet kan ontsnappen.

Nou ja, lang verhaal, maar de boodschap is dat het vast allemaal helemaal goed komt met jou als nieuw baasje ;)

Morrie

#6
Bedankt voor alle reacties! Wat betreft de zitstokken had ik al een nagelslijtstok gekocht (van dikker naar smaller (geen zandhulsjes dus) en heb een wilgentak in de kooi geplaatst...
Dus als ik het nu laat knippen, zal het daarna wel goed blijven hoop ik.

Heb voorlopig inderdaad nog vogelzand als bodembedekker, maar hij gaat nooit naar de bodem, dus daarom had ik toch een extra bakje met grit.

Ik wacht denk ik nog eventjes met het loslaten, in ieder geval tot ik bij de dierenarts ben geweest voor zijn nageltje, na die stress moet hij natuurlijk weer een tijd rust krijgen. Ik kijk even aan hoe enthousiast hij gaat worden van de trosgierst (voorlopig nog niet) en of het spiegeltje als lokmiddeltje kan dienen....dan ga ik het daarna denk ik toch een keer proberen.

Grtjs