gordijnen open?

Gestart door Margie, januari 13, 2012, 22:03:58

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Margie

Ik zit mezelf nu toch al een tijdje iets af te vragen...

Zoals de meeste vaste forummers wel gelezen zullen hebben, is mijn parkietje nog niet zo lang geleden overleden doordat het tegen het raam aanvloog. Het schuldgevoel wat dat teweeg brengt is erg groot, kan ik je zeggen.
Ik had deze zin op deze site gelezen bij de topic "tam maken".

Je kunt vitrage of overgordijnen tijdens het losvliegen elke dag een klein stukje verder openschuiven, de parkiet zal op die manier zijn grens leren kennen en niet meer tegen het glas vliegen.


Hier was ik dus mee bezig. Het gordijn (vouwgordijnen) was nog maar 1/3 omhoog, en toch gebeurde het.
Ik zie ook steeds foto's van parkieten, die gewoon bij een open gordijn zitten. Zelfs speelbomen staan gewoon voor het raam. Bij mij zit de angst er goed in, vind het al eng om ze los te laten vliegen met de gordijnen dicht! Ben voortdurend bang dat ze dan weer ergens anders tegenaan zullen vliegen. Dat zal wel slijten op den duur hoor.

Ik wist niet meer waar ik dat gelezen had over die gordijnen steeds een stukje verder open, maar dat was dus hier.

Vertel mij nou eens hoe dat nou zit. Kun je de gordijnen niet beter helemaal gewoon dicht houden?
Als ik de gordijnen niet elke keer dicht zou hoeven te doen, zouden ze van mij veel vaker en langer mogen losvliegen, maar ik kan niet tegen dat opgesloten gevoel....ik moet naar buiten kunnen kijken. Ik durf het niet weer uit te proberen, stel dat er weer een parkiet tegen het raam vliegt.

Heb ik met Okkie nou gewoon heel veel pech gehad? Hoe hebben andere parkieteneigenaren dat gedaan die geen gordijnen/vitrage/lamellen, etc voor het raam hebben?
En zijn er veel vogels bij hen tegen het raam gevlogen, maar die er dan misschien met alleen de schrik vanaf kwamen?

Ik ben erg benieuwd........

Dirk92

Hoi,
Ik ben wel begonnen met elke keer een klein stukje verder open te doen etc. Toen waren ze nog met 2 en hingen ze als vleermuizen aan het plafond en aan de muren.


Het komt allemaal wel goed denk ik.
Tijd later zonder Daantje ben ik een aantal keer het vergeten dicht re doen. Ik ben toen samen met gijs op me hand naar het raam gegaan en samen gaan kijken. Hij vond er niks aan en ging maar weer naar zijn kooi. Dit heb ik een aantal keer gedaan. Hij heeft nu alleen nog oog voor zijn balletje en de boom.
Kleine Gijsje en Jip

wrcpino

#2
Hallo Margie

Zoals je misschien gezien hebt heb ik ook vrij grote ramen aan beide zijde van de woonkamer en staat mijn parkieten speeltuin ook voor het raam.
De gordijnen zijn altijd open want een parkietje houd van licht!

Deze methode gebruik ik altijd:

Stap 1
Plak het hele raam vol met a4 papier (uit de printer). Niet strak en netjes naast elkaar maar gewoon schots en scheef.
Een heel klein stukje plakband aan de bovenzijde van het papiertje. Zo kunnen de papiertjes nog een beetje bewegen als de pietjes dichtbij komen. Hierdoor zijn er geen grote vlakken glas meer zichtbaar.

Stap 2
Laat dit een weekje hangen en verwijder daarna om de paar dagen een velletje papier totdat ze allemaal weg zijn.
Verwijderen van het papier doe ik op willekeurige plekken.

Dit werk bij mij altijd prima en de mannen vliegen niet tegen het raam ;)

Margie

Hé dat klinkt best logisch eigenlijk. Maar weet je? Ik durf het gewoon (nog) niet.
Ik had ook nog maar een klein stukje raam zichtbaar en toch vloog ze zich dood.
Waarschijnkijk ook gewoon pech, maar toch...

Ik onthou deze tip wel, voor tegen de tijd dat ik het weer aandurf. Als er wéér een parkiet van mij tegen het raam zou vliegen, dan geloof ik dat ik mezelf helemaal niet meer vergeef.

Ik heb namelijk ook nog een kanarie en die vliegt met ze mee. Maar zijn tempo en vaardigheid is zó veel beter als die twee onhandige lomperikken ;). Okkie ging dus die dag dat dat gebeurde een  'race'spelletje aan met de kanarie. Daar ging ze denk ik zo in op dat ze het raam vergat. Want de dagen ervoor had ze het prima in de gaten. Dat spelletje is haar duur komen te staan.

Vandeweek liet ik ze weer vliegen, maar bleef Arie in zijn kooi (kanarie). Toen viel het mij op dat ze veel minder hard vlogen. Misschien moet ik ze ook niet meer samen laten vliegen, maar dat vindt de kanarie weer niks aan. :-\