schichtig

Gestart door Taz, augustus 13, 2011, 15:37:10

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Taz

Hoi Allemaal,

Voor ik op vakantie ging begonnen Brutus en Gerrit voor het eerst met vliegen. De veren waren eindelijk aangegroeid.

Tot dat moment kon ik de beestjes heel makkelijk benaderen, buiten de kooi. Ze stapten zo op mijn hand, zodat ik ze in de kooi terug kon doen.
Tijdens mijn vakantie zijn de beestjes uit logeren geweest bij mijn ouders. Zij vertelden me dat het een crime was om de beestjes terug in de kooi te krijgen. Ze waren soms een kwartier bezig...

Nu zijn de beestjes terug  bij  mij. In de schemer heeft Brutus nog op mijn hand gezeten (ouders keken verbaasd toe...) en ook in de kooi doen ging met groot gemak.
Overdag is het een ander verhaal. Zodra ik ook maar in de buurt kom vliegen de vogels (verwilderd bijna) weg. Mijn hand erbij en ze er op laten zitten, kansloos. :o

Vraag ik me af... heeft de logeerpartij nadelige gevolgen gehad? OF zijn de beestjes schichtig geworden nu ze kunnen vliegen en mij dus eigenlijk niet meer nodig hebben (om ze weer eens van de grond te tillen etc.)

Ik baal er van, want ze waren buiten de kooi echt wel tam!  >:(

Moet ik mijn engelengeduld er op los laten??? Mijn parkietjes zijn (zeer verwonderlijk) geen snoepertjes, dus lokken met een lekker slablaadje of trosgierst, dat lukt alleen bij Groover, als die in een goede bui is...

Spek moet natuurlijk nog helemaal tam gemaakt worden, maar ik vrees dat het schichtige gedrag van de anderen alleen maar een nadelige uitwerking hebben op hem... :-\

Tips???

Grtz,
Tanja

Betsy


Mijn parkiet is nog niet echt tam, in de kooi komt hij wel op mijn hand, maar buiten de kooi niet.
Toen hij een keer los was, hield ik de kooi voor hem en toen vloog en stapte hij erin.

Misschien kan je dit proberen?

Wouter

#2
Als je parkieten gekortwiekt waren, ligt het er heel erg aan hoe je toen met je parkietjes om ging. Omdat ze niet weg konden vliegen waren ze gedwongen om op je hand te stappen. Zo konden ze een stuk tammer lijken dan ze eigenlijk waren. Toen ze konden vliegen hadden ze opeens de keuze tussen opstappen en wegvliegen.

Een andere mogelijkheid, is dat je ouders (no offence) niet erg geduldig waren met de beesten en er meer achteraan gingen jagen dan ze rustig te laten opstappen. Ik kan er niet over oordelen wat er gebeurd is terwijl je ouders ervoor zorgden, maar het klinkt alsof ze ergens een trauma aan overgehouden hebben.

Dubbele post verwijderd. Dank voor de melding :) Groetjes, Kleintjes

Taz

Citaat van: Betsy op augustus 13, 2011, 16:05:38
Mijn parkiet is nog niet echt tam, in de kooi komt hij wel op mijn hand, maar buiten de kooi niet.
Toen hij een keer los was, hield ik de kooi voor hem en toen vloog en stapte hij erin.

Misschien kan je dit proberen?

Tja, ik heb een voliere in de kamer staan... tis me wat te groot  ;)

@ wouter... Ik vrees dat er inderdaad wat ongeduld is geweest... Maar ze waren wel echt tam. Als ze op mijn hand zaten, stapten ze er niet gelijk af als ik bij het hok of het speeltuintje aankwam.

Nu het donker is, zie ik wel weer de rust bij de beestjes... Ik zal engelengeduld uitoefenen op ze...