Re: nieuw parkietje eet niet

Gestart door Capkin, november 30, 2010, 22:15:04

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Capkin

hallo allemaal..

Mijn parkietje Çapkin is na ruim 11 jaar zondag avond overleden:(
Ik heb dit zien gebeuren en dit was geen pretje. Ik raad het iedereen af om een injectie te gebruiken tegen broeden. Ik denk dat dit door haar injectie kwam.. maar mijn vogelarts geeft aan dat dit niet kan.. dat ze waarschijnlijk een epilepsie aanval heeft gehad waardoor ze is overleden. ik krijg dat beeld niet meer uit mijn hoofd en ik vind het verschrikkelijk dat er geen spoedarts aanwezig is. Ik kan jullie allemaal wel vertellen hoe ze uiteindelijk op mijn schoot is overleden maar dit is daar niet de plaats voor.

Hoe dan ook ik had zoveel verdriet dat ik dacht dat een andere parkietje mijn verdriet weg kon nemen en dat ik mijn liefste parkiet een beetje kon vergeten.. in tegendeel ik had het mis. Ik kan niet wennen aan mijn nieuwe parkiet. hij/zij is nog niet tam..best wel jong. ik heb haar sinds maandag middag en ze heeft sindsdien niets gegeten en niets gedronken. Het is erg bang en beweegt niet..trosgierst eet ie niet, zaadjes niet drinkt niet pikt erg hard en eerlijk gezegd heb ik er geen geduld meer voor om nog meer gepikt te worden. Hem/haar ontlasting is nog wel prima. het kijkt continue door in het rond en ik vind het wel mooi maar ik weet het niet.. het voelt niet als mijn parkiet..mijn parkiet beet me nooit..ze was lief, tam, mijn alles.. ik ben er helemaal kapot van ik vind het ook zielig voor de parkietje die ik heb gekocht.. ik weet echt niet wat ik moet doen. ik wacht het morgen even af maar als hij morgen ook niet gaat eten breng ik hem donderdag terug denk ik..ik zou niet willen dat hij/zij dood ging..

Wat kan ik in godsnaam doen zodat dat beestje een beetje gewent raakt aan ons? Dat het gaat eten en drinken.. het heeft geen enkel keer getjilpt helemaal niks.. een dood saai parkiet..

hoe kan k m opfleuren? Bij capkin zette ik altijd op internet vogeltjes op en als ze andere hoorde tjilpen ging ze flink tekeer! deze die kijkt me alleen maar aan en dr komt niks uit!?


PFFFFFFFFFf ik mis mijn parkietje enorm:(


Parkieten-Freak

#1
Topic gesplitst

Allereerst: wat ontzettend verdrietig dat Capkin overleden is. Elf jaar is een mooie leeftijd, maar dat maakt het verdriet er niet minder om.

Je hebt inderdaad snel een ander parkietje gekocht. Waarschijnlijk om het gemis en verdriet te compenseren en dan na enkele dagen kom je erachter dat het eigenlijk toch nog wat te vroeg was.

Aan een jonge parkieten moet je wennen. Hij/zij moet letterlijk nog alles leren en reageert totaal anders als je vorige parkiet deed. Dat is voor jou ook wennen maar geloof me: over een paar weken heeft ook dit vogeltje jouw hart gestolen.
Ik neem aan dat je zaad op de bodem van de kooi gestrooid -en trosgierst opgehangen- hebt.
Als het parkietje morgen nog niet uit zichzelf eet, breng hem dan terug en wacht nog even met de aanschaf van een parkiet totdat je er zelf ook echt helemaal "klaar" voor bent.
Sterkte!


Capkin

Citaat van: Parkieten-Freak op november 30, 2010, 22:32:22
Topic gesplitst

Allereerst: wat ontzettend verdrietig dat Capkin overleden is. Elf jaar is een mooie leeftijd, maar dat maakt het verdriet er niet minder om.

Je hebt inderdaad snel een ander parkietje gekocht. Waarschijnlijk om het gemis en verdriet te compenseren en dan na enkele dagen kom je erachter dat het eigenlijk toch nog wat te vroeg was.

Aan een jonge parkieten moet je wennen. Hij/zij moet letterlijk nog alles leren en reageert totaal anders als je vorige parkiet deed. Dat is voor jou ook wennen maar geloof me: over een paar weken heeft ook dit vogeltje jouw hart gestolen.
Ik neem aan dat je zaad op de bodem van de kooi gestrooid -en trosgierst opgehangen- hebt.
Als het parkietje morgen nog niet uit zichzelf eet, breng hem dan terug en wacht nog even met de aanschaf van een parkiet totdat je er zelf ook echt helemaal "klaar" voor bent.
Sterkte!

Ja verschrikkelijk.. het heeft echt alles in de kooi wat ie nodig heeft maar hij kijkt er niet tegen aan.. Ja inderdaad ik vind het verschrikkelijk.. ik voel me zelfs schuldig dat ik meteen een andere parkiet heb gekocht maar ik dacht misschien neemt dit me verdriet weg.. ik loop al sinds zondag met rode dikke ogen rond omdat we dit niet aan kunnen..Ik neem je advies erg serieus en wacht het dan ook even af.. hoelang kan een parkiet zonder voer? 3 dagen vind ik al best wel lang:s.. ik denk zelfs dat als ik deze weer terug breng dat ik dan geen enkel parkiet meer neem. ik ben zo van slag! Ik zal van de week een mededeling plaatsen bij mededelingen..mensen kunnen hier misschien iets van leren.. ook zal ik enkele foto's toevoegen..

Hartelijk dank voor je snelle reactie..

Groetjes Gulsen & Derya

Parkieten-Freak

#3
Je moet je niet schuldig voelen, Gulsen.
Wacht morgen nog even af maar hang ondertussen op diverse plaatsen in de kooi trosgierst op, zodat hij/zij er gemakkelijk bij kan. Strooi flink wat zaad op de bodem van de kooi. Drie of vier dagen zonder voer vind ik toch echt een limiet maar in de praktijk gaan bijna alle jonge vogels (mits ze oud genoeg zijn) vanzelf eten.
Mocht hij/zij morgen niet gaan eten, breng hem/haar dan gewoon terug.

Waarschijnlijk wil je dan de eerste weken of maanden nog geen parkietje omdat je nu gewoon te verdrietig bent maar geloof me......ook dit verdriet wordt dragelijk. Je zult de mooie herinneringen aan Capkin koesteren en vrede hebben met haar heengaan.
Op dat moment voel jij ook weer het verlangen om je weer echt voor de volle 100% over een parkietje te gaan ontfermen!  ;)


Mars

Als het parkietje stijf van angst blijft zitten, kun je het even wat irriteren met een klein stukje trosgierst, vaak happen ze er dan wel naar (waarna een paar hapjes al snel volgen). Ook wat zaad op je hand aanbieden kan helpen (naar het snaveltje brengen).

Verder heb je parkietjes die echt heel angstig zijn en niet graag alleen eten, ik denk dat dat niet het geval hoeft te zijn, maar toch. Quint hier heb ik alleen aan het eten gekregen door er een andere bij te zetten. En zelfs toen ik hem al een jaar had en hij door een operatie'tje alleen zat, ging meneer in zijn eentje niet eten.

Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Capkin

Citaat van: Parkieten-Freak op november 30, 2010, 22:58:17
Je moet je niet schuldig voelen, Gulsen.
Wacht morgen nog even af maar hang ondertussen op diverse plaatsen in de kooi trosgierst op, zodat hij/zij er gemakkelijk bij kan. Strooi flink wat zaad op de bodem van de kooi. Drie of vier dagen zonder voer vind ik toch echt een limiet maar in de praktijk gaan bijna alle jonge vogels (mits ze oud genoeg zijn) vanzelf eten.
Mocht hij/zij morgen niet gaan eten, breng hem/haar dan gewoon terug.

Waarschijnlijk wil je dan de eerste weken of maanden nog geen parkietje omdat je nu gewoon te verdrietig bent maar geloof me......ook dit verdriet wordt dragelijk. Je zult de mooie herinneringen aan Capkin koesteren en vrede hebben met haar heengaan.
Op dat moment voel jij ook weer het verlangen om je weer echt voor de volle 100% over een parkietje te gaan ontfermen!  ;)

Hoi Parkieten-Freak,

Het heeft al overal trosgierst hangen..ik ben net weer pas thuis en ik heb gekeken en het had nog steeds niks gegeten. Toen wilde ik de trosgierst zo een beetje tegen hem/haar aanduwen..plots vloog die uit zijn kooi! Ik dacht ojee! Het is behoorlijk snel in vergelijking tot Capkin (maar mijn liefste was ook wel een ouwe wijffie geworden:)).. goed na een korte avontuur om het weer te vangen is het gelukt. ik heb hem/haar in zijn kooi gedaan en tot mijn verbazing ging die twee minuten later trosgierst eten! nu nog steeds.. gelukkig maar! Nu moet ie alleen nog water drinken maar ik ben blij dat het tenminste eet..

Inderdaad ik denk dat het echt komt doordat ik verdriet heb..zelfs mijn ouders vergelijken mijn nieuwe parkiet met Çapkin en die zijn niet zo blij met mijn nieuwe parkiet..we vergelijken alles met mijn liefste..

Wat erg grappig was is dat papa tegen dat beesje Schatje zei en plots tjilpte die! Dus wij ENORM verbaast.. en toen zei pap: HEH..hij tjilpt zelfs lelijk :) haha.. echt zielig maar iedereen went er weer een beetje aan..iedereen probeert zich weer bezig te houden met mijn nieuwe parkiet.. ik heb nog niet eens een naam voor hem/haar!

Capkin leeft inderdaad nog in mijn herinnering..ze is elke dag bij mij..maar het is zo raar!! Normaal gaven we voordat we uit huis gingen haar voer uit ons hand en water uit een glas.. een beetje spelen kusjes geven ed en toen pas gingen we weg. toen we thuis kwamen begon ze al te tjilpen als ze ons binnen hoorde komen stond ze meteen klaar om zo opgepakt te worden om te kussen en te spelen en natuurlijk om te eten..

Agja alles komt uiteindelijk goed hoop ik.

Hartelijk dank voor je reactie.

Mvg Gulsen & naamloos parkiet :)

Capkin

Citaat van: Mars op december 01, 2010, 00:28:15
Als het parkietje stijf van angst blijft zitten, kun je het even wat irriteren met een klein stukje trosgierst, vaak happen ze er dan wel naar (waarna een paar hapjes al snel volgen). Ook wat zaad op je hand aanbieden kan helpen (naar het snaveltje brengen).

Verder heb je parkietjes die echt heel angstig zijn en niet graag alleen eten, ik denk dat dat niet het geval hoeft te zijn, maar toch. Quint hier heb ik alleen aan het eten gekregen door er een andere bij te zetten. En zelfs toen ik hem al een jaar had en hij door een operatie'tje alleen zat, ging meneer in zijn eentje niet eten.



Hoi Mars!

Ik heb het geprobeerd maar het was me te snel af:) toen die eenmaal weer terug in zijn kooi zat begon het zelf te eten.. echt een opluchting. Nu beweegt ze wel. ze blijft niet op een plaats hangen. het begint een beetje te wennen aan ons denk ik.. hopelijk krijg k het nog ooit tam!

Bedankt voor je reactie!

Mvg Gulsen en Naamloos parkiet:)