Een grasparkietje adopteren.

[Caradow]

Ik vroeg me alleen af waarom dit topic? Ik kon er niet echt een duidelijke vraag in je beginpost vinden??
Niets ergs ofzo hoor, ik vroeg het me gewoon af.

De vraag is duidelijk WIE er heel bewust een parkietje hebben geadopteerd, vraag lijkt mij duidelijk

[hemelvuur]

Ja, wij hebben ons eerste grasparkietje geadopteerd.
Hij werd gratis en voor niets aangeboden in een supermarkt en als dierenvriend vond ik dit toch een beetje gevaarlijk.
Wie weet, wie zo'n diertje in huis haalt en wat die persoon ermee uitvoert.
Dus toen hebben we ons eerste vriendje Boefje gekregen.
Een mooie stoere man!
Hij verblijft nu samen met ons later gekochte popje in onze kamervoliére!

  Eind goed, al goed!

[fullmetalgirl]

ik adopteer bewust parkieten.

van mijn 7 grasparkieten is er slechts 1 gekocht van kweker.
rest overgenomen van eigenaren die een goed thuis zochten

ik heb ook besloten niets anders te doen dan adopteren.

(binnnkort plek voor 2 nieuwe parkieten van 0 tot 3 jaar oud)

[dolant]

wij hebben onze grasparkiet kootje geadopteerd van een kennis van ons, die vanwege een nieuwe baan heel veel weg was.
we kunnen deze kleine boef niet meer missen.

[sumatraantje]

ik heb nu 15 vogels waarvan er 10 overgenomen zijn van een gezin die
de volière weg moesten doen voor een speelhuisje voor hun zoontje.

Op verzoek van Sumatraantje even iets gewijzigd.
Gr PF

[nannyjeff]

ik heb Uk ook geadopteerd, en ook zeer zeker erg bewust, en tot aan de dag van vandaag nooit een keertje spijt van gehad!!! jeetje wat een gezellige boel brengen ze zeg!
Pipo is helemaal opgevrolijkt door Uk, dus zeer zeker ben ik heel blij dat ik hem geadopteerd heb!!
zo.. haha heb ik het ook maar even hier gezegd hahaha..

groetjesss

[storekeeper07]

Ik heb deze week ook twee parkietjes geadopteerd.
het zijn twee blauwe mannetjes die al zeker twee jaar bij elkaar in een te klein rond kooitje hebben gezeten.
Ik heb ze beide een nieuwe naam gegeven,Pico en Paco.
De vorige eigenaars hebben nooit veel aandacht aan de parkietjes besteed.
Ze mochten bij mij meteen los uit het te kleine kooitje.
Wat bleek, ze moesten beide eerst leren vliegen,want ze waren nog nooit uit het kooitje geweest.
Nu beginnen ze langzaam met de andere mee te gaan.
Ze mogen bij mij allemaal los vliegen door de kamer,en ze gaan vanzelf als het donker begint te worden
weer naar hun kooi om te slapen.

[Lovesbudgies]

Ik heb ook een aantal van mijn parkietjes geadopteerd.

Angie, haar heb ik opgehaald bij de dierenambulance in Den Haag, ze was gevonden op straat en zat nu in hun asiel.
Dash, ook een vondeling, gevonden op straat in de lier en opgevangen door een dierenwinkel, woonde eerst bij Missygirl
maar hij kon bij haar niet aarden, ze bracht hem terug naar de dierenwinkel en toen heb ik hem opgehaald.
Bobby is inmiddels overleden maar ook hem had ik van iemand overgenomen toen hij 6 jaar oud was, zijn baasje was erg weinig thuis.
Jazz heb ik overgenomen van Nicky, hij was toen 2 jaar oud en hij en zijn broertje (en eerder al zijn zusje) voerden elkaar
zo obsessief dat de voedingswaarde van hun voer totaal verloren ging, ze moest ze uit elkaar halen en hij mocht hier wonen.
En natuurlijk mijn 2 baby's Noa en Peertje, hun baasje vroeg of ik ze wilde overnemen om ze met de hand groot te brengen,
ik weet niet of dat ook als adoptie geldt, maar ik heb ze dus niet doelbewust gekocht.

Het leuke aan parkietjes die je adopteert is dat je ze negen van de tien keer een veel beter leven geeft, je ziet ze dan opbloeien
en gelukkiger worden. Erg mooi om te zien.

[Mirjam]

Ook ik heb geadopteerd..
Begin mei heb ik van een forumlid Dora overgenomen omdat zij er vanwege een allergie niet meer voor kon zorgen. Helaas heb ik Dora een maand geleden moeten laten inslapen omdat ze erg ziek was.
In de tussentijd heb ik van LB Kiki overgenomen. Zij heeft Kiki gered uit een dierenwinkel; ze zat onder de schurftmijt.
Kiki is een wilde drukke tante die behoefte had aan een maatje.
Ik ben toen gaan googelen en kwam uit op een mooie site van een hobbykweekster. Ik mailde haar het karaktertje van Kiki en zij had nog een iets oudere, rustige, half engelse parkiet.

[Viooltje]

Als ik dit zo lees hebben wij Ringo ook geadopteerd.

Toen ik hem kocht zat hij in een volière, samen met zijn zusjes. Hij vormde met één zusje een koppeltje en dat kon dus niet. De eigenaresse wilde hem daarom kwijt.
Ze vertelde dat zij hem en zijn zusjes van iemand had gekocht die ze thuis had gehouden, maar dat deze mensen de vogeltjes kwijt wilden vanwege een allergie.
Deze mensen hadden Ringo in een dierenzaak gekocht.

In zijn jonge leven is Ringo dus al heel vaak 'verkast', maar bij ons mag hij blijven. Sterker nog: hij mag niet meer weg. 

[BabyLoveyStar]

Waar kan je grasparkietjes adopteren dan:O?
Of begrijp ik het verkeerd ?

[Lovesbudgies]

Begrijp je het als je het eerste bericht van dit topic leest?

Beste leden,
Graag zou ik willen weten wie van jullie vanaf 01-01-2005 bewust één of meerdere volwassen grasparkiet(en) heeft geadopteerd.
Het gaat dus niet om de aanschaf van een nieuwe, jonge vogel. Het gaat om het opvangen van grasparkieten waarvan de vorige eigenaar om uiteenlopende redenen afstand heeft gedaan.  

[JutenJul]

Hallo allemaal,

Ik kwam toevallig dit topic tegen en het lijkt mij het handigste mijn vraag aan jullie te stellen. Helaas is vandaag mijn mooie, lieve, schattige grasparkietje Jul plotseling overleden Vanmorgen vond ik hem zich al ietwat apart gedragen en heb hem toen wat van zijn favo voer gegeven, dit ging er wel in dus maakte ik mij niet zo'n zorgen. Eenmaal terug van het uitlaten van de hond, vond ik hem terug in een hoekje van de kooi op de grond... nog geen 5 minuten later was hij er niet meer. Vind het echt zo erg!

Ik vind het dan ook erg naar om hier al mee bezig te zijn, maar ik wil de andere grasparkiet (Jut) niet te lang alleen laten zijn. Tenslotte was ze goede maatjes met hem. Ze eet gelukkig nog wel en is aan het kwetteren zoals altijd. Maar omdat ik haar niet te lang alleen wil houden wil ik me wel weer gaan richten op een nieuw maatje voor d'r.

Nu kwam ik dus jullie topic tegen, en het lijkt me erg fijn een grasparkietje te adopteren. Zo las ik al enkele berichtjes over grasparkietjes van de DB of uit het asiel? Hoe hebben jullie dat aangepakt? Hebben jullie gewoon contact met ze opgenomen of is het op een andere manier gegaan? En waar moet ik rekening mee houden bij het adopteren van een grasparkiet?

Ik hoor het graag van jullie.

Groetjes, Beau

[Moppers]

Het adopteren van een dier uit een asiel of hospitaal gaat vrijwel overal hetzelfde. Je gaat kijken en kijkt of er een diertje bijzit dat bij je past. Als zowel jij en het asiel van mening zijn dat er een dier zit dat geschikt is voor je en vice versa, dan betaal je de plaatsingskosten, registreren zij de plaatsing (nemen je gegevens op enzo, vaak moet je ook je handtekening zetten op een plaatsingsformulier) en je neemt het dier mee naar huis. Vaak hebben ze een terugbrengregeling: als het niet gaat dan kan je het dier kosteloos terugbrengen binnen een bepaalde periode. (voor honden geldt meestal een wat langere kennismakingperiode voordat echt tot plaatsing over wordt gegaan, maar dat terzijde)
Voor vogels is het altijd wel handig om even te bellen of de instantie op dat moment ook vogels heeft, want dat is niet altijd het geval.

Om vooraf al te bekijken of er ergens in de buurt een parkietje ter adoptie zit kan je kijken op www.ikzoekbaas.nl en www.dierenasiels.com.
Let wel: niet ieder asiel is bij een van deze twee sites aangesloten, ook houdt niet ieder asiel zijn dieren op deze site(s) dagelijks bij.

[JutenJul]

Bedankt voor de informatie! Aan de hand daarvan heb ik nog even op internet gezocht en heb er afgelopen zaterdag 3 geadopteerd bij de dierenambulance in Den Haag.

Ze zijn ontzettend schattig en hebben het ontzettend naar hun zin hier! Dus volgens mij behoor ik nu ook officieel tot de groep van grasparkiet-adoptanten 

[fempier]

ik heb ook een grasparkietje bewust op gevangen omdat die mensen van wie hij was het zielig vonden dat ze geen tijd meer voor hem hadden
het was een binnen parkiet en ik kreeg ham toen hij 5 was hij zit nu ondertussen biuten in de volière bij de anderen hij is gelukkig en nu al 7 jaar