Topic gesplitst: Los laten vliegen grasparkiet

Gestart door inie, november 03, 2009, 12:50:26

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

inie

Ik heb  mijn Gijs (die ongeveer 4 maanden oud is) al een paar keer los laten vliegen. Dat is hartstikke leuk en meestal erg gezellig!
Maar nu heb ik een probleem, ik vermoed dat dit komt omdat hij nog niet genoeg spierkracht heeft en misschien ook nog niet zo goed is in oriƫnteren/diepte inzicht ofzo.
Want hij vliegt soms heel dicht langs de muur, net zo lang tot hij het niet meer houd en letterlijk neerstort... Ook zoekt hij heel erg de ruiten op, terwijl er altijd dichte gordijnen voor hangen als hij eruit is. Ik vind het op zich prima dat hij dit doet, maar ik ben een beetje bang dat hij zich zal bezeren of wat breken bij de landing...
Is er iets wat ik kan doen, of moet hij het zelf ervaren en leren dat dit niet werkt en er dan mee ophouden? (of kan ik hem dus een handje helpen om dat te leren?)
Oh ja, ik kan hem lang niet altijd tegenhouden, omdat wij een heel hoog plafond hebben en ik ben wel vrij lang, maar (gelukkig) geen +2 meter...  

groetjes irene en gijs

topic gesplitst,
Gr PF

Mars

De meeste parkietjes die hun eerste vluchten hebben, zoeken wel de muren of plafonds op. Hoe vaker ze vliegen, hoe beter ze dat inschatten.
ook landen ed, gaat niet meteen goed.

Mijn jonge parkietje Ylia eindigt ook steeds tegen de rolgordijntjes aan waarna ze tussen de plantjes valt.

Je kunt er weinig aan doen, je zult zien dat het vanzelf minder wordt.
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

tweetyensylvester

hoi

ik heb dat ook gehad met tweety die is nu een half jaar bijna en nog wil hij het niet snappen dat hij niet hoger als het plafon kan.wat ik dan altijd probeer is hem zo zacht mogenlijk te laten landen en dat is door hem op te vangen. en ik weet precies wat je bedoeld het is echt een rot gezicht en je zou hem het liefst in ze kooi laten zodat hij zich zelf niet kan bezeren.maar gewoon blijven doen hij moet gewoon alles leren verkennen. het enige wat ik je kan aan raden wat mij altijd wel helpt is scherpe dingen weg zetten of plat leggen en objecten die je denkt daar kan hij zich aan bezeren gewoon een handdoek over heen leggen.
hoop dat het je een beetje helpt.
groetjes rienna

InekeTinekeToverfee

Ik herken je machteloze gevoel. Sinds dit weekend krijgen mijn parkieten ook de mogelijkheid om de vleugels uit te slaan. Zij vinden het spannend, maar ik zit te stressen en aanwijzingen te geven als kijk uit voor het raam! Pas op voor de muur! Dat is hout! Bukken! Maar het gaat ze steeds beter af. Gisteravond kwam Uk even uit de kooi om een klein (metertje doorsnee) rondje te vliegen. Het vliegen ging al een stuk behendiger en ze vloog zomaar in een keer door het deurtje de kooi in.

Ik geloof dat zij er een stuk nuchterder onder zijn als ik. Behalve Witje dan, die tjielpt vragend als ze een landingsplekje zoekt.  ;)

Mars

Probeer zelf wel zo rustig mogelijk te blijven..
Je vogels reageren ook op je onrust.

Ook als er bijvoorbeeld eens iets valt, probeer zelf niet te reageren op de geschrokkenheid van je vogels, want daarmee geef je alleen maar aan dat er iets is om van te schrikken ;)
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..