ouderdom of meer aan de hand?

[marte]

Het spijt me als hier al andere topics over bestaan, ik weet niet zo goed wat nou het kenmerkende is van mijn probleem, dus waar ik op moet zoeken.

Dit is er aan de hand: ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik een vriendje voor mijn eerste parkietje gehaald, in een vogelasiel hier in Amsterdam. De nieuwe parkiet, Amy, was daar door iemand binnengebracht omdat ze hem (ja, het is een mannetje) op straat vonden. Ze wisten dus niet hoe oud Amy was, maar ik gok dat ie flink op leeftijd is..is aanzienlijk rustiger dan parkiet 1 (net 2 geworden), en ziet er gewoon oud uit. (Ik weet dat je het niet officieel aan ze kan zien, maar dit is de indruk die ik krijg)

Amy heeft de laatste tijd wat moeite met vliegen.. het lijkt alsof hij niet meer zo goed kan zien..afentoe een al-dan-niet frontale botsing met de muur, en inschatten van landingsplaatsen gaat ook niet helemaal lekker meer. Als hij te lang aan het zoeken is landt hij soms gewoon op de grond, en blijft daar dan een beetje (ik wil zeggen verdwaasd, maar dat is voornamelijk antropomorfisme denk ik) zitten.

Ik heb niet het idee dat er pijn in het spel is, of andere nare dingen, en ik ga voor de zekerheid maar een afspraak bij de dierenarts maken, maar als jullie dit herkennen/tips hebben, ik hoor het graag.

Alvast bedankt,
marte

[Sara]

Het lijkt me inderdaad dat er iets mis is.
Het kan misschien wel met ouderdom te maken hebben, maar zelfs 'oude' parkietjes horen toch nog ietwat actiever te zijn en beter te kunnen vliegen/sturen volgens mij. Dingen zoals tegen de muren vliegen, doen toch wel alarmbelletjes rinkelen. Misschien kan je een duidelijke foto van de vleugels posten, dan kunnen wij kijken of we iets 'verdachts' zien.
Ik vind het in ieder geval goed dat je een afspraak gaat maken bij een dierenarts (best een in-vogels-gespecialiseerde) want het is niet normaal dat je parkietje zulke problemen heeft.
Zijn er nog andere vreemde dingen die je merkt in gedrag of aan het uiterlijk van je parkietje? Ik noem maar wat: snel buiten adem zijn en hevig ademen, opgezette veertjes, geen strak verenpakje, ...

Vele groetjes,
Sara

[marte]

Hallo Sara,

Ik ga naar de partner van mijn gebruikelijke vogelarts, omdat die tijdelijk niet aan het werk is/gaat zijn. Ik heb net even een foto gemaakt, toevallig net weer zo'n mislukte landpoging zodat Amy tussen mijn bed en de muur terechtkwam. Ik denk dat het eerder een zicht/evenwicht probleem is (het gaat ook mis als het te donker is) dan met de vleugels, maar, misschien dat iemand iets uit de foto op kan maken.

Amy zit eigenlijk altijd strak in de veren, zonder rare dingen..het enige lichamelijke probleem dat er is(voor zover ik kan zien) is dat de nageltjes steeds te lang worden..de kooi zit vol met orthopedische stokken (van die blauwe lavasteen dingen) en natuurhout waar de teentjes niet helemaal omheen kunnen, maar Amys nagels moet ik met enige regelmaat bijknippen omdat ze echt té lang worden. (onder groot protest, natuurlijk)

Verder is het eigenlijk al sinds dag 1 dat Amy wat zit te 'hijgen' als hij een heel groot stuk gevlogen heeft (ik heb een vrij aparte woonruimte van 17 meter lang, en als je dat een paar keer en weer doet..), en als hij zit te stressen gaat het borstkasje ook als een bezetene (in het begin was dat al als er iemand in de richting van de kooi keek, maar die paniek is er een beetje uit, gelukkig), maar dit heb ik eigenlijk altijd toegeschreven aan ouderdom ook, en niet (meer) gewend zijn aan mensen..




[verwijderd door de beheerder]

[lovesbudgies]

Hoi Marthe,

mijn opa heeft een kanarie, van over de twintig jaar oud, en die heeft ook van die doorgroeiende nageltjes, en hij is langzaam
blind geworden, inderdaad ook zo dat hij z'n evenwicht verloor en niet goed meer kon landen. Hij raakt ook niet meer in paniek als je bij zijn kooi komt, maar hij ziet dat natuurlijk ook niet.

Wat natuurlijk absoluut niet wil zeggen dat jou parkietje dat ook heeft, maar het lijkt er wel op, het kan bij de ouderdom horen denk ik. Het is denk ik zeer
raadzaam even langs de VA te gaan.

Dat kanarietje kan zich trouwens prima redden, er is een stokje een paar centimeter van de bodem zodat hij daar op kan klimmen en daar staan ook drink- en etensbakjes, daar voeltie zich veilig en kan hij makkelijk alles vinden, verder hupt/klauterd hij verder door de kooi alstie ergens anders wil zitten. Parkieten hebben natuurlijk het voordeel goede klimmers te zijn, en zullen met slecht zicht beter alles kunnen vinden. Verder verplaatsen we bij hem niets in zijn kooi, zodat hij precies weet waar de stokjes zijn en zich niet bezeerd. En al kan hij weinig zien, hij zingt nog als een jonge god! 

Blijf de teennageltjes wel goed bijknippen, mijn opa deed dat helaas niet, en toen zijn ze vergroeid.

Veel sterkte met Amy, ik hoop dat alles goed komt, groetjes,

Lisanne

[marte]

Nou, ik ben naar de dierenarts geweest, en die heeft ook een poepje onderzocht. Zij denkt dat Amy gewoon een verslechterde conditie heeft, waarschijnlijk van ouderdom. Er zijn geen wormen of parasieten ontdekt die het zouden kunnen veroorzaken, en net als wij worden zij ook gewoon minder fit als ze ouder worden.
We hebben het ook nog gehad over bloedonderzoek, maar de DA heeft geen indicatie dat het iets in het bloed zou zijn, het is nogal duur en, als er iets gevonden wordt, dan is de kans dat er iets aan gedaan kan worden toch heel klein. Om Amy die stress (en mij het geld) te besparen hebben we besloten dat maar achterwege te laten, en te kijken of het zo rustig voortkabbelt. Ik ga terugkomen als ik het idee heb dat Amy er last/pijn van begint te krijgen.

Bedankt voor jullie feedback!