Tam maken oudere Grasparkieten

[SJ69]

Hallo,

Wij hebben hier in huis 3 mooie parkieten, 1 daarvan is al 8-9 jaar oud en de andere schat ik op 4-5 jaar oud.
Ze leven in 1 kooi als een gezelschap van 3. De beestjes zijn echter nooit handtam gemaakt en wat ik zoal zelf in boeken en op het internet heb gelezen is dat het nog wel mogelijk is om ze alsnog handtam te maken, echter vereist dit wat meer geduld en tijd, graag zou ik hierover jullie mening willen hebben.

De beestjes kennen me natuurlijk wel ik bedoel, ik heb ze al die tijd wel gewoon verzorgt, echter zijn ze ( op de oudste van 9 na ) best wel bang als ik met mijn hand in de kooi kom om bijvoorbeeld de zaadbakjes te vullen met nieuw zaad, dan springen ze zo ver mogelijk van mijn hand weg.

Zelf heb ik het altijd leuk gevonden om ze te verzorgen en elke ochtend als ik naar beneden kom verwelkomen ze me met mooi gezang maar ik vind het toch jammer dat als ik dichtbij kom dat ze dan wegspringen.

Ze zitten met een gezelschap van 3 in 1 kooi met speelgoed ed. ( vroeger was dat 4 alleen helaas is er eentje overleden een tijdje terug )
Zijn er technieken of manieren hoe ik ze alsnog handtam kan maken, of is het juist verstandig om dit maar ook niet meer te proberen.

Alvast bedankt

[Mars]

Hallo

Het is zeker nog mogelijk ze handtam te maken! Het beste ga je er mee aan de slag zoals je dat ook bij jonge parkietjes doet: de liefde van een vogeltje gaat door de maag.
Dus maak gebruik van wat ze lekker vinden (stukje appel, trosgierst of desnoods zaad) en laat ze wennen aan jouw hand die dit aanbiedt. Dus eerst van afstand en je zult zien dat er vanzelf een vogeltje zo nieuwsgierig wordt dat het vanaf de stok een heel stiekem hapje durft te nemen. Als hij of zij eenmaal zonder angst uit je hand durft te eten, kun je het stukje wat kleiner maken of het eten wat verder weg houden zodat er eigenlijk een keus ontstaat tussen met gestrekt nekje eten of een pootje op de hand... Dat is dan je begin voor een vogeltje dat uit je hand gaat eten (en als dat eenmaal met gemak lukt..)

Denk er om: probeer evt. bijten/bijtbewegingen te negeren en als ze door de kooi heen fladderen, haal dan pas je hand weg als ze weer rustig zijn. (dus beloon niet voor slecht gedrag, maar beloon goed gedrag: praat tegen je parkietjes alsof ze een kindje van een jaar zijn )

Sterkte! We horen graag hoe het gaat, dat is leerzaam voor ons allemaal.

[SJ69]

Hello again,

Bedankt voor je reactie Mars, ik wil je nog op de hoogte houden van de status. Nadat ik mijn topic had gestart ben ik dus eigenlijk op dit forum gaan browsen naar technieken/tactieken en veel mensen hebben het over de 'liefde-door-de-maag' systeem. Dus ben ik dit gaan proberen.

De vogels kennen mijn hand al een tijdje zoals ik eerder heb aangegeven, ik zal ze ook even voor de handigheid aan jullie voorstellen:
We hebben de oudste: Cookey ( een vrouwtje, 8-9 jaar oud, bij de familie/vrienden de favoriet omdat ze gewoon erg cute is!!! )

Daarna hebben we Speedy, een blauw/zwart/witte parkiet die 2 jaar oud is ( jonger als ik dus eerder beschreef, me moeder zegt 100% zeker te weten dat hij 2 jaar geleden zijn intrek heeft gedaan ) Van de 3 het meest nieuwsgierig, type 'Haantje de voorste'.

En tot slot hebben we Yoshi: een groen/gele parkiet die het meest bang is van de 3, ook erg nieuwsgierig maar toch een stuk 'banger' dan Speedy. En deze is tegelijk met Speedy gekocht dus ook 2 jaar bij ons in de familie.

Ik ben eigenlijk simpelweg begonnen rond 17:00 met alleen de kooi openzetten en mijn hand erin doen, het effect was dat op Cookey na de 2 andere koters de hoek in doken, Cookey bleef gewoon rustig op zijn plek zitten maar wel in 100% paraatte houding om ook te vliegen. Ik heb eigenlijk gewoon mijn hand in de kooi gehouden tot ze alle 3 weer op hun plekje gingen zitten. Dit gebeurde na 20 minuten na veel zeuren ook gewoon ( ze gingen krijsen want mijn hand zat dichtbij een favoriete zitplek van Yoshi die dus een beetje dominant door de kooi ging fladderen ) na 20 minuten ging Yoshi maar op een andere plek zitten en waren ze alle 3 eigenlijk rustig, op dit moment haalde ik de hand uit de kooi.

2 uur later probeerde ik het nog eens maar dit keer met wat trosgierst in de hand ( een derde van een stengel groot ). Ze waren net zo onwennig als de eerste keer het enige verschil was dat ze sneller op hun plekje gingen zitten, maar eten, no way. Na ±20 min haalde ik mijn hand uit de kooi en liet ze met rust.

weer 2 uur later begon ik weer aan mijn missie met dezelfde stengel Trosgierst. Opnieuw vlogen ze de hoeken in ( behalve Cookey die het allemaal maar best leek te vinden ). Dus ik wat dichterbij met de stengel naar Cookey, en die begon gewoon tot mijn grootste verbazing te eten!!! Kennelijk was dit een signaal aan de andere 2 want nog geen minuut later kwam Speedy eraan want Cookey moest ruimte maken omdat Speedy ook wilde, heel even kwam Yoshi ook een hapje eten maar die was na 10 tellen ook alweer zijn hoekje in gedoken.

Vervolgens heb ik de stengel nog eenmaal richting Speedy gebracht ( wat Cookey duidelijk niet waardeerde ) die gewoon rustig ging eten. Daarna hand eruit genoeg voor vandaag. Ik ga het morgen gewoon herhalen en ik hoop dat Yoshi dan ook eens uit zijn schulp komt, en anders ga ik gewoon door totdat ie me vertrouwt, maar ik denk persoonlijk dat dit nog wel een paar weken gaat duren.

Verder wil ik een berichtje rondsturen aan de mensen die misschien net als mij nieuw op dit forum zijn, maar ik vind het echt een grote bron van informatie voor je vogel. Ik heb al veel dingen gezien van KAN DIT MET MIJN VOGELS! bijvoorbeeld een speeltuin, zelf was ik daar nooit op gekomen en mijn familie heeft al vogels sinds ik leef ( kreeg mijn eerste vogel toen ik 3-4 was ).

Ik hou jullie graag op de hoogte  ( Al weet ik niet of dat hier mag )om mijn ervaringen te delen.

[Parkieten-Freak]

Fantastisch SJ89 dat het zo snel gaat! Ja, ook de liefde van de vogels gaat door de maag maar het in een prima methode om het vertrouwen te winnen van je vogels! 
We zijn uiteraard benieuwd naar je vorderingen, fijn dat je ons op de hoogte houdt! 

[SJ69]

Ik heb een vraagje, ik heb diverse andere fora gelezen dat het het best gaat als je een vogel apart houd ( maw 1 vogel uit de kooi halen en in een andere kooi doen en daarmee aan de slag gaan )

Maakt dit uit? Aangezien mijn vogels met zijn 3tjes in 1 kooi zitten, ze zijn wel aandachtig voor mijn hand ( ze gaan niet samen iets anders doen ) Alleen als eentje bang is steekt hij de andere aan, maar ook als eentje komt eten steekt hij de rest aan.

Dus het kan bevorderend werken maar ook negatief!
Wat is jullie mening hierover?

[Caradow]

Lekker bij elkaar laten...
Zeker omdat ze gewent zijn bij elkaar te zitten, dan raken ze alleen maar van slag als je er een apart zet.

[SJ69]

Ok ik ben er nu dus 2 dagen geleden mee begonnen, en het is echt heel leuk maar je moet ook heel veel geduld hebben.
Ik gebruik nu alleen nog trosgierst maar dat vind de oudste vogel niet lekker.
Gelukkig vind Speedy het heerlijk dat is de vogel die als ik me hand in de kooi doe ook altijd wel komt eten, alleen als ik dan de trosgierst wat verder weg hou en mijn vinger er tussen ( dus wijsvinger + Duim = trosgierst en dan middelvinger als soort van stokje ) dan voelt ie even met zijn snavel aan mijn vinger en doet dan 2 stappen opzij.

Verder is Yoshi nog erg bang als ik met mijn hand richting de parkieten ga. Ik hoop dat ook zij ooit het licht gaat zien.

Met de vorderingen van Speedy ben ik erg blij, nu hopen dat de rest volgt maar ik ben ook pas 2 dagen bezig en ik heb wat jaartjes goed te maken!
Ik ga morgen wat vruchten halen kijken als ik de oudste kan verleiden

[hillie]

Meestal als als er een parkietje bij je komt komt de rest van zelf wel.
Want ze doen elkaar wel na.
Als er een schaap over de dam is volgen er meer zegt het spreekwoord.
Ga vooral zo door.

[SJ69]

Nou het vordert al, als ik me hand in de kooi doet vliegen ze in ieder geval niet meer alle kanten op maar blijven ze gewoon zitten en kijken aandachtig wat aan het doen ben.

Zonder trostgierst in me hand ben ik alleen niet zo interessant als met. Ze doen ook 2 stappen opzij als ik dichtbij kom met alleen me hand.
Maar als ik met trosgierst dichtbij kom dan eten ze het alle 3 nu, ze gaan er zelfs om vechten Dus wat dat betreft denk ik dat ik de volgende stap wil zetten en dat zou dan zijn dat ik mijn hand gewoon in de kooi zet en dat ze zelf trostgierst mogen komen halen!

Ik denk dat dat de eerste paar keren voor mij gewoon een zit & praat sessie word terwijl ik kramp in me hand krijg van het vasthouden haha, maar ik heb er zin in en uiteraard hou ik jullie op de hoogte.

Als iemand nog tips heeft zijn die meer dan welkom!

[SJ69]

Nou ik ben nu daar gekomen dat ze op me hand komen. Dus werd het tijd voor een rondje vliegen, dit wat naar mijn mening geen succes is geworden.

Ik 's avonds alle ramen ed dicht, de gevaren weggehaald dus het was tijd voor de eerste vlucht.
Kooitje open, Speedy kwam op mijn hand. Na een tijdje werd ie het zat en begon die dus aan zijn vlucht, wat een onhandige bleek te zijn hij lande ergens in een hoekje helemaal buiten adem. Dus nou ja dat lijkt me opzich wel logisch. Stel je voor dat jij een jaar niet beweegt en dan opeens moet hardlopen dan ben je ook binnen de kortste keren buiten adem. Maar hij leek zelfs bang in mijn ogen.
Ik heb em rustig laten uitpuffen daar in het hoekje. En toen ik dichtbij kwam begon die aan zijn onwennige vlucht deel 2. Wat hem na langs de muur te hebben gevlogen op nog geen halve meter verder strandde. Ik hem weer rustig laten uitpuffen. En toen ging die maar door. Opgegeven moment leek hij het gehad te hebben. Dus ik rustig naar em toe ( hij kon amper meer op zijn benen staan ) met me vinger maar daar leek ie weer eng voor. Dus bracht ik de kooi naar hem waar die na een minuutje of 2 in ging.

Ik ben nu echt bang dat deze parkiet nooit ever never meer bij mij durft te komen na deze onwennige vlucht. Ik vind het raar want in de kooi kwam ie gewoon.

( De parkiet heeft wel zijn dagelijkse routine opgepakt, wat bestaat uit veel zingen )

[hillie]

Je hoeft niet bang te zijn dat ze niet meer bij je komen.
Het is voor hun helemaal nieuw buiten de kooi dus moeten ze nog even wennen.
Maar als ze er een paar keer uit geweest zijn weten ze niet beter.
En komen ze misschien vanzelf naar je toe.