Een zielig geval (maar wel heel lief!)

[Jalees]

Dag allemaal!

Ik volg dit forum al een tijdje maar heb eindelijk maar eens besloten me aan te melden. Sinds kort ben ik namelijk ook het trotse baasje van een jong grasparkietje. Ik heb natuurlijk gelijk een paar vraagjes, dus daarom zal ik eerst de situatie even uitleggen.

Mijn tante heeft een buitenvolliere met parkieten. Ze heeft regelmatig nestjes, zo ook laatst. Onlangs zat er echter een vogel bij die de andere parkietjes terroriseerde, met name één van de kleintjes van een week of vijf oud. Dit parkietje is uit het nest gevallen, kon met zijn vijf weken nog niet vliegen en is door mijn oom in een kooi binnen gezet in de hoop dat hij uit zichzelf zou gaan eten. Gelukkig bleek dat het geval en nu heb ik hem geadopteerd om hem zo goed mogelijk beter te maken.

Dit zijn de mankementen die het arme diertje allemaal heeft opgelopen:

- een kaalgepikt koppie. Op zijn hoofdje mist hij een paar veren. Het waren eerst wondjes, die zijn nu genezen en nu zie je gewoon roze huid. Komen deze veertjes nog terug, en zo ja, pas bij zijn eerste rui of al eerder?
- een kapot snaveltje. Het bovenste deel van zijn snaveltje is helemaal ok, het onderste deelmist een stuk aan de zijkant en loopt scheef af. Hij eet wel als een reiger, pelt alles netjes en, zo, dus veel last lijkt hij er niet van te hebben. Kan zijn snavel nog heel worden of zal hij dit voor altijd houden? Hij heeft een mineralenblok en een tonicblok in zijn kooitje hangen (maar ik betwijfel of hij die gebruikt!).
- grote paniek: hij is schijnbaar een keertje verkeerd terecht gekomen en gebruikte sindsdien zijn linker pootje niet goed meer. Als hij hem neerzette trok hij hem iedere keer op alsof hij zeer deed. Ook deed de grijpreflex van dat pootje het niet goed meer. Na even op het forum gezocht te hebben, ben ik de dag daarna direct naar de dierenarts gegaan. Omdat ik geen auto had en dus moest lopen moest ik naar een gewone DA, geen vogelarts, in de buurt gegaan. Die heeft naar zijn pootje gekeken en zei dat hij waarschijnlijk of een teen gebroken had of een spiertje verrekt had. Ik heb antibiotica gekregen met pijnstiller (verder is de teen niet gespalkt  ) en gelukkig gebruikt hij zijn poot nu weer voor 99% normaal! Hij krabt er mee, zit er op, kan er weer mee grijpen. Soms denk ik even dat hij alleen zijn onderste teenkootje van dat teentje nog een klein beetje gestrekt houdt, maar ik ben een beetje een neuroot geworden dus als ik dan nog een keer kijk valt het meestal wel mee
Nu is mijn vraag: hoe lang moet ik de antibiotica / pijnstiller blijven geven? Hij krijgt het nu sinds dinsdag twee keer per dag (0,08 ml per keer). De dierenartsassistente was een beetje vaag, die zei er niets over en toen ik het vroeg was het: 'Ja, tot het over is.' Het lijkt nu wel zo goed als over, maar ik ben bang dat hij weer last krijg als ik nu ineens stop. Misschien kan ik hem nog twee dagen één keer per dag geven, zodat de week rond is, en er dan mee stoppen?
- Omdat het geven van antibiotica niet altijd even gezellig ging is er wel eens wat spul naast zijn snaveltje gekomen. Daardoor zijn de veertje eronder en eromheen nu een beetje raar en plakkerig, net of hij een soort mini-dreadlocks heeft. Hij kan er zelf niet bij, en het spul is zo vet dat het alleen maar smeriger wordt als ik probeer het met water schoon te maken. Nu ook weer de vraag: heeft hij hier last van en kunnen zijn veertjes nog normaal worden?
- Ik krijg hem absoluut niet zover dat hij fruit wil eten! Hij heeft een bakje met zaad, grit/maagkiezel, eivoer en een halve streng trosgierst per week, dat eet hij allemaal super maar al het fruit/groente wat ik hem aanbiedt moet hij niet. Hebben jullie tips voor wat parkietjes heel lekker vinden en hoe ik hem kan overtuigen het op te eten?

Nou ja een heel verhaal maar misschien hebben jullie handige tips!

[Parkieten-Freak]

Welkom op het forum Jalees!
Ik had net een heel antwoord voor je getypt, maar raakte het weer even snel kwijt door een fout.
Gauw maar weer even opnieuw getypt. 

Wat betreft je vragen:

- Het is niet zeker dat de snavel weer aangroeit. Dit hangt af van de aard en de uitgebreidheid van de "verwonding". Zolang de vogel goed eet en goed kan pellen hoef je je geen zorgen te maken.

- De veertjes op zijn kopje groeien wel weer aan.

- Met de pijnstiller kun je sowieso stoppen. Het is mij overigens niet duidelijk waarom je vogeltje een antibioticum voorgeschreven heeft gekregen. Was er sprake van een ontsteking?
Het is niet zinvol en eigenlijk ook niet wenselijk om op eigen houtje een lagere dosering van het antibioticum te geven, dit kan namelijk resistentie ("immuun worden") in de hand werken. Ik zou met het antibioticum ook stoppen. Vijf tot zeven dagen gebruiken (soms tien) is over het algemeen bij acute infecties voldoende.

- De vies geworden veertjes worden na verloop van tijd vanzelf weer schoon, ook dat komt goed.

- Wat betreft fruit en groente: gewoon volhouden! Blijven aanbieden. Bij tamme parkieten werkt "zelf een appeltje eten" heel goed. De tamme parkiet komt bij je zitten, wordt nieuwsgierig en wil ook proeven.
Succes met je vogeltje!

[Jalees]

Dank je wel voor de uitgebreide reactie! Ik heb hem gisteren voor het laatst zijn medicijnen gegeven, vanaf vandaag dus helemaal niets meer. Hij is gigantisch levendig en hyperactief, maar ik zie wel dat hij er weer meer pijn aan lijkt te hebben dan de afgelopen dagen nu hij geen medicijnen meer krijgt. Hij trekt hem weer wat vaker op en buigt hem iets minder. Hij klimt en grijpt er op zich wel gewoon mee. Ook zie ik dat één teen halverwege een blauw plekje heeft, dat meende ik laatst al te zien maar toen dacht ik dat het de lichtval was, schijnbaar is dat dus niet zo... kan ik nu beter weer teruggaan aan de medicijnen of heeft hij hem gewoon overbelast met al zijn gekke gespring en gevlieg in zijn kooitje?

[Parkieten-Freak]

Ik zou het gewoon eens even aankijken. Het is nog een jonge vogel, alle reden dus om optimistisch te zijn maar het herstel vergt nu eenmaal wat tijd.
Wat betreft de pijnstillers: deze kun je beter alleen in acute fase geven omdat het de pijn in het pootje (te) veel verdooft. Je loopt dan het risico dat hij hem gaat overbelasten met alle gevolgen van dien. Op deze manier geeft je vogeltje zijn pootje noodgedwongen toch iets meer rust (pootje optrekken) en dat is goed.

Hou het teentje wel even in de gaten. Als de blauwe plek groter of donkerder wordt, kun je het beste even contact opnemen met de dierenarts.
Succes!