Té aanhankelijk?

[rogierlommers]

Onze parkiet is nogal tam. Zie ook dit filmpje. Kan dit kwaad? Ik bedoel echt angst voor mensen heeft het beestje niet. Als hij bijvoorbeeld op de vloer loopt, dan is hij ook helemaal niet bang voor twee x schoenmaatje 43 ofzo. Hoe zit dit bij jullie?

[Chicowen]

Wauw! Om jaloers op te worden. Echt ik ben verliefd hoor! 
Je moet inderdaad wel oppassen met het over de vloer lopen, een ongeluk zit in een klein hoekje. Je zou hem af kunnen leren om op de grond te lopen. En zelf altijd opletten waar je loopt en waar je gaat zitten.
Mijne zijn niet zo tam, ze zijn wel tam, maar niet zo aanhankelijk. Hier lopen ze ook wel eens over de vloer, altijd oppassen dus. Gelukkig doen ze het hier niet zo heel vaak.
Voor de rest heel veel plezier met dit schatje!

[Sonja]

Hoi Rogier,

Wat een schattig filmpje!
Je parkietje zou goed een tweelingbroertje van mijn Joepie kunnen zijn, zowel qua uiterlijk als gedrag, hihi.

Joepie kent ook geen angst, werkelijk voor niets is hij bang. Nooit eerder had ik zo'n parkietje.

Voor mij is het dus heel herkenbaar wat je schrijft.
In principe kan het geen kwaad, maar je moet wel heel erg oppassen als hij op de grond loopt.

Joepie had in het begin die neiging ook. Maar hij deed het om aandacht te trekken, hij wist namelijk dat ik het niet wil als hij dat doet. Vanuit mijn ooghoek zag ik hem dan zo schuin omhoog kijken van "zie je me wel?"
Joepie vond het een leuk spelletje om steeds op de grond te gaan zitten en zich dan weer door mij te laten optillen.

Ik negeerde hem dan en voor hem was de lol er dan direct af en vloog hij gewoon weer ergens heen, waar ik hem dan heel uitvoerig voor beloonde met veel aandacht.

Ik weet natuurlijk niet of jouw parkiet het ook om deze reden doet.
Het is wel gevaarlijk als je parkietje op de grond loopt, het gevaar dat je een keer bovenop hem gaat staan is natuurlijk niet denkbeeldig. Zelfs al pas je nog zo goed op, er is altijd weleens een momentje van onoplettendheid.

Als je liever niet wil dat je parkietje zo erg op mensen gericht is, zou je kunnen overwegen om hem een lief soortgenootje te geven.

Ik wil er alleen wel bij vermelden dat dat niet altijd de oplossing is. Althans, niet in het geval van mijn Joepie.
Hij heeft nu al een paar jaar een lief vriendinnetje, maar blijft aan mij de voorkeur geven. Wat scheelt is natuurlijk ook dat ik hem de eerste 2 jaar van zijn leventje alleen heb gehad.

Hij vindt zijn parkietenvriendinnetje heel lief, ze spelen samen, knuffelen ook weleens samen....Maar hij blijft toch het meest op mij gericht.

Op zich kan het natuurlijk geen kwaad als je parkietje zo tam is, hij ziet eruit als een gelukkig parkietje en als jij er ook geen moeite mee hebt zie ik het probleem niet.

Alleen met het op de vloer lopen is er natuurlijk wel een groot risico, het zal de eerste keer niet zijn dat er een parkietje per ongeluk vertrapt wordt. Hier op het forum heeft iemand dat - erg genoeg - ook mee moeten maken....

Groetjes, Sonja.

[Marjolein90]

Haha wat een lief parkietje! Die balletjes vinden ze echt het einde he  ..
Als mijn parkietje op de grond zit zorgt ie er wel voor dat ik niet op hem ga staan, want hij gaat mijn tenen vangen