Dag mijn allerliefste vriendin, ik zal je nooit vergeten Chicolina...

Gestart door Dolce, september 14, 2008, 22:57:45

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Dolce

 :(  :(   :(

Mijn grootste angst werd opeens werkelijkheid.. ik heb mijn lieve schat verloren.. verschrikkelijk.. heb ontzettend veel verdriet...
ik zal even vertellen...

Ik was naar mijn vriend en ging vanavond weer naar huis want ik moet morgen weer naar school, zoals ik dat elk weekend doe. Nou ik kwam binnen, vroeg meteen aan me vader hoe het met chico ging, die maakte een grapje over dat die met zijn pootjes omhoog lag, en ik zei ja pap straks is het zo.
maar natuurlijk niets vermoedend want hij was niet ziek enzo.

dus ik naar boven, me schatje kwam op me hand, en we hebben samen even geknuffeld op het bed en daarna zette ik dr even op t bed. ze zag er helemaal gewoon uit. ik ging aan mijn buro nog wat doen, en ze kwam opeens aanvliegen op mijn schouder. nou alles goed en wel, en ze vloog door naar haar kooi, daar ging ze zitten op haar stok. ze ging slapen, nou heel normaal dat doet ze zo vaak..

opeens schrok ik, want ze hing aan het trappetje, heel raar, ik haalde haar dr af en toen viel ze weer, over de bodem van haar kooi liep ze met haar vleugels wijd een beetje raar te doen. en opeens ging ze liggen.
dus ik pakte haar en ze was helemaal slap. Ik natuurlijk totaal in paniek want had t echt niet zien aankomen, ik me moeder geroepen die kwam aangesneld.

chico lag in mijn hand helemaal slap behalve een pootje, die hield ze strak om mijn vinger.
ik gaf haar aan me moeder, deels omdat ik helemaal in paniek raakte en deels omdat ik schoon water ging pakken, wat ik vervolgens in haar mond stopte, maar ze deed haar snavel eerst half open en daarna niet meer, ik dacht nou dat heeft ook geen nut, dus ik pakte haar weer zachtjes in mijn hand.

ik voelde het, ze ging dood. ik belde met mijn andere hand haastig mijn vriend op om het in snikken te vertellen, terwijl maakte chico rare geluidjes, net of ze stikte, maar haar neusdoppen waren helemaal niet verstopt.
opeens probeerde ze te vliegen maar viel op de grond, ik snel de telefoon weg gegooid en haar opgepakt,
ze spreide haar vleugels wijd, en zo lag ze even in mijn hand. Haar pootjes dit keer helemaal stijf naar achter. Ze praatte nog wat, althans probeerde ze met haar snaveltje open, net of ze me gedag wilde zeggen. ik zei rustig maar chico ga maar, ga maar naar de regenboogbrug, het is je tijd.. doe de groetjes aan dolce, ik hou super veel van je, zachtjes maar, sluit je oogjes maar..

en opeens.... dood...
nou ik had t natuurlijk niet meer, het was een pracht dood, dat wel, ze zei me echt gedag en ik haar.. maar toch ik was helemaal overstuur. heb haar nog een hele tijd in mijn hand gehouden en geaaid.

toen heb ik een prachtig zakje gepakt, haar erin gestopt met haar lievelings muntje / speeltje waar ze gek op was, en haar toen in mijn achtertuin begraven.. morgen maak ik een mooi kruisje voor haar..

dit alles is net gebeurd, en ik zocht even afleiding dus heb ik dit lange verhaal maar even geschreven..
ze was zoo jong.. echt waarom? ze was niet ziek? tenminste ik merkte niks aan haar? en zo opeens..

ik ben heel erg kapot...het was echt mijn meisje.. het was een topvogeltje, hield zo van knuffelen zat altijd bij me, ik mocht haar altijd aaien in haar nek en daar genoot ze van, ze was lekker speels en vrolijk.. o wat mis ik haar..

:-* Chicolina ik zal je nooit vergeten meisje van me

Milo-Pixel

Sterkte met dit grote verlies :(
Wat onverwachts.... Vreselijk.

Liefs,
Marit

Ingrid

Heel veel sterkte met het zo onverwachte verlies van je gevleugelde vriendinnetje :(

Chicowen

Jeetje dat is schrikken.  :'(
Heel veel sterkte met het verlies van je gevleugelde vriendinnetje.
snavelkusjes van Chico, Pucky, Fender, Noukie, Junior en Kiki!
Dag lieve Zipper en Yno, we zullen jullie niet vergeten.


Moppers

Het klinkt als een hersenbloeding, of anders een hartaanval. Dat zijn dingen die ineens kunnen gebeuren. Je kunt het totaal niet zien aankomen, en je kan niks doen om het te voorkomen. Als het eenmaal is gebeurd, is het vaak snel afgelopen met het parkietje. Er is dan ook niets wat je dan nog voor het parkietje kunt doen.
Voel je dus niet schuldig over dat je het niet hebt aan zien komen en dat je niet gezien hebt dat ze ziek was. Als het inderdaad een hersenbloeding was of een hartaanval, dan was ze ook helemaal niet ziek, en niemand kan dat aan zien komen.
Het enige dat je had kunnen doen is bij haar zijn toen ze overleed, en dat heb je gedaan. Ze voelde zich vast veilig bij jou en daarom zal ze het fijn hebben gevonden dat jij bij haar was toen ze haar laatste adem uitblies.

Ik wens je heel veel sterkte met je verlies.




Sara

Vreselijk! :(
Heel veel sterkte met dit grote verlies...

Vele groetjes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

Petr@

In Memory: Mijn lieve Mitzi 2010
                  Mijn allerliefste Vledder 2013
                  Mijn altijd lieve angstige Goofy 2014
                  Mijn lieve pratende Pluto 2014
                  Mijn lieve dikke Luna 2015
                  Mijn lieve kleine Lola  2016

Tjipie lover

 :( Wat een ontzettend rotte ervaring, heel veel sterkte met het verlies van je lieve gevleugelde vriendin.

Ank.


Kleintjes

Jeetje mina,

is dat even schrikken zeg. Gelukkig (klinkt misschien 'n beetje raar) was ze wel bij vertrouwde mensen in handen en was ze niet alleen.

Sterkte met dit onverwachte verlies.

Groetjes, sterkte en liefs van ons aan jullie
Pootjes van; Obelix en Joey
Groetjes van ons :). IM: Venus-Gino-Silly-Mini-Gina-Giny-Pino-Kyra-Tolo-Cookie-Charly-Tweety-R2-D2.1-Kruumel-Oli-Sammie-Mozy-BB-8.1-BB-8.2-C-3PO-Pino II-Scotty-Jecky-Amy-Punky-MozyII-Dot-Lemmy-Eddie-Neo-Döpke
Geheugen problemen; Bij voorbaat excuses

smartie

Wat vreselijk om zo onverwacht je parkietje te moeten verliezen. Gelukkig was jij erbij en is ze niet alleen gegaan...

Heel veel sterkte!!



Ilse*

Ook namens mij nog heel veel sterkte Inge.... :(
Vreselijk zo plotseling...

Stefanie

heee,

wat verschrikkelijk heel veel sterkte,
ik ben gisteravond mijn prakietje verloren:(, ik ben er nog steeds kapot van en vandaag een dag thuis gebleven.
hoe kom je hier overheen?
hij was bij mij nog zo jong, en zo kwetsbaar!, wie gaat er nu voor hem zorgen:(.. hij was mijn kleintje
en daar staat dan de lege kooi, Bah, zo iets gun je niemand! ik zit nog steeds met tranen in mijn ogen, en als ik eraan denk houd het niet op.

hoe gaat het zelf met je?, hoe ben je er doorheen gekomen?
hoe oud was ze bij jou?,

ik mis Cody ontzettend, hij was mijn lieve Schat!,
veel sterkte ermee,

Gr