een beetje 'sukkelig"parkietje

Gestart door schilling62001, augustus 28, 2008, 23:09:21

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

schilling62001

We hebben sinds een half jaar een parkiet in huis, hij was een maand of 4 toen we hem kochten. inmiddels mag hij rondvliegen. dat doet hij niet zoveel, hij gaat wel geregeld eruit en dan vlak naast zijn kooi zitten. Hij zoekt ook wel onze nabijheid op, maar gaat bijna nooit uit zichzelf op je  zitten. Wel als je je hand bij hem houdt. Ook speelt hij niet en iets lekkers eten, sla of fruit of zo daar doe je hem ook geen plezier mee. Hij is (volgens mij) verder wel gezond. Kwetteren doet hij wel lekker.
Zou dit nu gewoon een karakter zijn?

We hebben er net vandaag een tweede bij gekocht omdat ik binnenkort ga werken en hij dan vaker alleen zal zitten. Nu lees ik overal dat ze dan heel nieuwsgierig naar elkaar zijn (de nieuwe zit apart in een kooi ernaast) maarre........volgens mij is'tie verlegen.

ik lees hier allemaal zulke leuke verhalen en we hebben er toch veel aandacht aan besteed, iemand ervaring hiermee of tips?
of moeten we hem maar gewoon accepteren zoals hij is.

groeten van jacqueline

Piknikki

Als je hem pas sinds vandaag hebt, kan ie zeker erg rustig zijn. Kijk het een paar dagen aan, dan zullen ze al meer aan elkaar gewend zijn. :)

Mars

Het kan zijn dat ze eerst een beetje bang voor elkaar zijn. Gezien je verhaal is het denk ik wel goed dat je er een parkietje bij hebt gekocht.

Wacht het maar een paar dagen af. Je kunt eventueel ook gewoon je tamme parkietje even bij de andere in zetten en dan kijken wat er gebeurt.
Blijf er dan wel bij.

Misschien kan een stukje gezamenlijke trosgierst het ijs breken?

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

schilling62001

bedankt voor de reacties,
ik las mijn bericht terug en het lijkt net of de nieuwe verlegen is, maar ik bedoel onze oude parkiet. Ik had de nieuwe in een apart hokje, maar dat was wat gammel en ze probeerde eruit te breken....toen heb ik ze maar bij elkaar gezet. dat gaat redelijk. De oudste pikt wel wat naar haar, maar ze zitten ook naast elkaar op een stok.
In het nieuwe parkietje (KIKI) zit aardig wat leven, dat hebben we bij Sam nog nooit gezien. Maar.....hij begon zowaar ook actie te vertonen. ik hoop echt dat ze elkaar aardig gaan vinden en dat Sam ook wat meer gaat spelen en zo.

Nu zit ik nog wel met het probleem dat sam er uit mag , maar dat lijkt me voor Kiki nog niet zo'n goed plan. Zal ik de kooi maar een weekje dicht laten, of heeft iemand een andere oplossing?

Jacqueline

Moppers

Als hij in de kooi op je hand stapt, dan kan je hem er op die manier uithalen en Kiki laten zitten. Tussendoor doe je gewoon het deurtje dicht en als hij er weer in moet zet je hem zeer op de hand erin.
Maar als je liever een weekje de kooi dicht houdt dan is dat niet erg hoor, zolang de kooi waar ze inzitten maar ruim genoeg is.
Misschien dat Kiki je oude parkiet (hoe heet hij?) wat meer kan leren hoe hij parkiet moet zijn. Parkieten doen graag dingen samen, eten, poetsen, maar ook enthousiast zijn.

schilling62001

ja, ik denk dat ik de kooi maar dicht laat. Onze eerste parkiet, hij heet Sam, gaat er alleen uit zichzelf uit. Hij gaat in de kooi wel op je hand zitten maar dan kan je je hand niet uit de kooi halen. Als hij uit de kooi is wil hij ook wel op je hand zitten.......Ik kan hem er dus niet zelf uithalen, dan moet ik de kooi open zetten en dan bepaald meneer zelf wanneer hij gaat stappen;-)

Door Kiki besef ik weer extra dat Sam toch wel een raar parkietje is. Kiki klautert lekker de kooi rond, slaapt met de kop tussen de veren. Dit doet sam nooit! Maar ik heb goede hoop dat hij door Kiki wat "normaler"gaat doen. Ik heb al wat nieuwe acties van hem gezien.
Kiki komt trouwens in de kooi al wel voorzichtig op je hand zitten, ik ben heel voorzichtig bezig, door Sam in de kooi op mijn hand te laten zodat zij ziet dat het vertrouwd is, komt mijn zoon van 16 thuis, doet zijn hand bij haar en HUP, daar gaat ze zitten.
Maar ja, beter te voorzichtig dan dat ik haar bang maak.

Nu maar hopen dat het echte vriendjes gaan worden

jacqueline