Niet tam

[Sylllie]

Ik heb sinds een aantal weken 2 grasparkieten, maar ze zijn al vrij oud (hoe oud weet ik niet). Zijn ze nog tam te krijgen. Ze zijn absoluut niet tam (1 parkietje wil nog wel eens op mijn vinger zitten maar meer ook niet). zou wel graag tam willen hebben.
Wie heeft er tips?

[Safrena]

Hey Syllie

Ieder parkietje is tam te krijgen op iedere leeftijd

Als je maar heel veel op een rustige manier oefend en heel veel geduld hebt.

Het feit is wel, dat hoe ouder het parkietje hoe langer het gaat duren, en waarschijnlijk ook niet meer moet verwachten dat het nog super tam word
Maar het kan wel perfect dat de diertjes jou netjes gaan vertrouwen, en toch op je hand gaan zitten

Vele groetjes

[Mandy]

Ik heb een parkiet geadopteerd die 5 jaar in een kooi heeft gezeten met de vaste speeltjes en zijn vleugels waren geknipt.
( Nu volledig aangegroeit gelukkig ) Hij wilde zijn kooi nooit uit en keek eigenlijk behoorlijk aggresief omdat ie niet de aandacht kreeg die hij verdiende.

Nu heeft er 3 vriendjes bij, gaat erg goed...  hij heeft nu een vast kameraadje, mannetje...
Nu heb ik hem zover, na lang oefenen, dat ie als ik zijn speeltje meeneem en aan de andere kant van de kamer sta dat ie naar me toe komt vliegen, en er ging een wereld voor hem open!  Hij vindt het geweldig, en dat doe ik nu iedere dag!

Hij is superlief!!! Helemaal niet kwaadwillig meer en mag hem zelfs in zijn nekje kroelen... hij is hartstikke tam!! Zelf 1 mannetje doet hem nu na en begint ook tammer te worden.

Zie mijn foto bij mijn naam, hij is de 3de op rij...

[simpy]

Je zegt zelf, ik heb mijn parkiet een paar weken..... Dit is heel erg kort hoor.

Gewoon dagelijks oefenen. Maar je moet vooral heel veel geduld hebben! Ik heb mijn parkiet nu ondertussen bijna 10 jaar, en nu pas is hij echt heel aanhankelijk geworden van mij.

Als ik me mag aansluiten bij het verhaal van Mandy. Ik heb zelf 2 parkietjes opgevangen van vrienden die ze niet meer wouden hebben. Een hebben we helaas moeten laten inslapen. De ander was heel erg gestrest. Nu, een jaar later, is ze helemaal tot rust gekomen en als ik eten op mijn hand heb komt hij na lang twijfelen (ze twijfelt over alles heel erg lang. ) toch op mijn hand zitten. En wie weet, komt ze in de toekomst ook nog wel eens gewoon op mijn hand zitten. Wie weet.

Voor de rest wens ik je er veel succes en plezier mee.

Groetjes, Simone