leren wennen aan alleen zijn + voldoende tijd maken voor parkiet

Gestart door Federerfan, juni 03, 2008, 20:17:11

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Federerfan

Ik heb rij gehad tijdens de twee weken dat ik Jimmie nu heb. Vanaf volgende week moet ik weer werken en heb ik dus minder tijd. Nu ben ik aan het kijken hoe ik mijn dag het beste kan indelen. Voorheen stond ik altijd om 08.30 op en ging ik rond 09.00 uu rnaar mijn werk. Ik denk erover om voortaan bijvoorbeeld om 07.00 uur op te staan, zodat Jimmie anderhalf uur kan vliegen.

Als ik werk, zit hij in principe de hele dag alleen. Ik zou in de pauze even 20 minuten nar huis kunnen komen. Heeft dat zin of slaat dat nergens op?

Wat de avond betreft, ik merk dat Jimmie vrij vroeg boven in zijn kooi gaat zitten en het een beetje voor gezien houdt (vandaag al rond 20.00 uur). Maar goed, hij is ook pas een week of 11 oud, dus misschien dat het daaraan ligt? Hopelijk blijft hij op een gegeven moment langer wakker want dan kan ik ook 's avonds tijd aan hem besteden.

Tot nu toe vermaakt Jimmie zich volgens mij wel. Hij is de hele dag een beetje aan het rommelen en spelen in de kooi en hij eet en drinkt ook.

Sonja

Hoi Federerfan,

Als je echt hele dagen moet werken, lijkt het me voor Jimmie wel eenzaam zo alleen thuis.
Je zou dan kunnen overwegen hem een vriendje of vriendinnetje te geven.

Wat je nu in ieder geval kunt doen als je weg bent, is de radio zachtjes aanzetten, zodat het niet zo stil is in huis.
En hem volop aandacht geven als je thuis bent.

Groetjes, Sonja.

carla-dobbe

Hallo Federerfan,
Ik werk zelf 4 dagen in de week van 9-18u. en dan ben ik rond 8:00u. de deur uit, en kom ik om 19:00u. weer thuis. Ik heb 1 parkietje. Ik wil misschien door de tijd nog een ander parkietje, maar had gelezen, dat het misschien beter is, eerst 1 tam te krijgen, dan heeft de ander een "voorbeeld" om ook vriendjes te worden met mij (en dus tam  ::)) Ik heb niet het idee dat Noddy er onder leid dat ik de hele dag weg ben.  Als ik smorgen opsta, zodra ik ga eten, geef ik Noddy ook even nieuw eten en water, maar dan gaat zijn kooi weer dicht. Ik moet smorgens niet bezig zijn, om hem nog in de kooi te krijgen, vlak voor ik wegga, aangezien ik een tram moet halen. Ik zet wel altijd de radio zachtjes aan (hahaha, speciaal 1 gekocht voor de parkiet  8)) Als ik dan thuis kom, gaat direct de kooi open, meestal nog voor mijn jas uit is. Dan ben ik vaak nog wat aan het rommelen, voor ik ga koken. Noddy is dan flink aan het spelen op de grond, dan af en toen schiet hij door de lucht, paar rondjes, land in mijn buurt om mij even bij te kletsen, over het spelen wat hij doet. Rond half 8 ga ik koken. Als ik dan vanuit de keuken door de gang naar de kamer kijk, zie ik Noddy weer door de lucht scheren. Hij heeft vaak hele klets verhalen als ik in de keuken sta, en reageer daar geregeld op, door om het hoek je te kijken, en vooral tegen hem te praten. (dus dan ook gewoon aandacht geven) Tegen de tijd dat ik klaar ben met koken, stuur ik Noddy naar zijn kooi. De ene keer doet ie dat makkeijker als anders, soms geef ik hem wat lekkers in zijn kooi, of  ik lok hem met zijn favoriete speeltje. Heel in het begin was hij los als ik ging eten, maar toen hij steeds meer thuis was, werd hij een beetje brutaal, en liep hij dwars door mijn lasagne heen, in plaats dat hij netjes op het randje van mijn bord bleef zitten.
Op den duur was ik alleen maar aan het "vechten met hem" en als ik hem naar een paar keer waarschuwen straffend weg duwde, beet hij mij terug straffend in mijn vinger en ging gewoon door. Toen dacht ik: dan maar even geen aandacht tijdens het eten, want negatieve aandacht is niet mijn bedoeling, dus in de kooi tijdens mijn eten. Grappig is overigens dat als ik ga eten, hij ook gaat eten in zijn kooi. Na mijn toetje gaat de kooi weer open, en is meneer weer druk in de weer. En omdat hij de hele dag rustig is geweest, heeft hij plenty energie!!!! Hij gaat als een stuiterbal door de kamer, van speelgoed naar speelgoed. Als het wat schemer wordt, merk ik dat hij snel wat rustiger gaat zitten, maar als ik de lampen aan zet, dan is hij gelijk weer actiever. Misschien heeft de leeftijd ook nog veel te maken met de activiteit van je parkietje, toen ik Noddy net had, zat hij veel meer tussendoor te slapen, hij was gewoon nog erg klein, babytjes slapen ook veel om te groeien. Nu merk ik echt dat hij aan het puberen is, het lijkt wel of hij soms savonds in ene over zijn slaap heen is, voorheen was hij gewoon vanaf 22:00u. rustig in zijn kooi, nu komt hij er om 23:00u. in ene weer uit, en gaat weer heel actief op de grond bezig zijn.(grenzen verleggen?  :-X)  Ik denk dat je Jimmie een beetje de tijd moet geven, als ik nu terug kijk, dacht ik ook in het begin: is dit het nu, maar geduld is een schone zaak, want ik weet zeker dat ik de leukste parkiet heb van iedereen (wahahaha grapje hoor, iedereen vind zijn eigen parkiet denk ik de leukste)
Oja, ik heb de parkieten kooi echt vlak naast mijn bank staan, was eigenlijk alleen in het begin de bedoeling, omdat hij dan snel aan mijn en me bewegingen gewend was, en niet zich eigen rot schrikt als ik in ene langsloopt omdat ik de gordijnen ga opendoen ofzo. Ik vind het echt zo gezellig, dat hij daar altijd is blijven staan, zo makkelijk om hem dan aandacht te geven (of hij mij)
Nou dit is een beetje hoe mij en Noddy's werkdag eruit ziet, misschien heb je er wat aan?
Groetjes van Carla en een kusje (<- is eigenlijk een bijt in je lip ???) van Noddy

Federerfan

Citaat van: Sonja op juni 03, 2008, 20:40:33
Hoi Federerfan,

Als je echt hele dagen moet werken, lijkt het me voor Jimmie wel eenzaam zo alleen thuis.
Je zou dan kunnen overwegen hem een vriendje of vriendinnetje te geven.

Wat je nu in ieder geval kunt doen als je weg bent, is de radio zachtjes aanzetten, zodat het niet zo stil is in huis.
En hem volop aandacht geven als je thuis bent.

Groetjes, Sonja.
Hoi Sonja,

Ja, de radio zachtjes aanzetten ben ik inderdaad van plan. Als ik thuis ben, geef ik hem veel aandacht. Ik praat tegen hem en ik doe vaak mijn hand in de kooi en dan hupt hij op mijn hand.

Klopt het dat er ook parkieten zijn die er geen probleem mee hebben om alleen te zijn? Als ik merk dat hij het echt vervelend vind, wil ik er best een bij kopen. Ik hou hem liever alleen, omdat hij zich dan denk ik toch meer op mij richt. Maar goed, als hij zit weg te kwijnen koop ik er een bij (maar hoe bepaal je of hij eenzaam is; als hij superenthousiast reageert als je thuiskomt (omdat dat betekent dat hij zich alleen voelde?)).

Ik zou heel graag een boek hebben wat dier ingaat op het gedrag van parkieten en hoe je kunt leren wat ze voelen enzo. Alle boekjes die ik heb zijn heel dun en gaan daar maar heel globaal op in.

Groetjes, René

Sonja

Hoi Federerfan,

Parkietjes zijn groepsdiertjes, en eigenlijk gaat het een beetje tegen de natuur in om zo'n diertje alleen te houden.
Het kan wel hoor, maar dan moet je er wel veel tijd mee door kunnen brengen.
Het hebben van twee parkietjes wil overigens helemaal niet zeggen dat je je er dan niet mee bezig hoeft te houden.
Een koppeltje parkietjes heeft evengoed veel aandacht nodig.
Maar als je veel van huis bent is het natuurlijk wel veel leuker voor ze dat ze dan elkaar hebben.

Je kunt ook met twee parkietjes een hele hechte band hebben hoor. Ik heb er zelf ook twee, en beiden zijn tam, beiden praten en beiden zitten heel graag bij me. :)
Natuurlijk willen ze ook weleens met elkaar spelen, maar het is zeker niet zo dat de band minder hecht is als je twee parkietjes hebt ipv eentje.

Een parkietje wat eenzaam is, wordt stiller, minder aktief, lusteloos.
Bijna alle parkietjes vinden het heel leuk om een soortgenootje te hebben, je hoeft niet bang te zijn dat ze jou dan niet meer zien staan hoor. ;)
Dat is misschien in het begin even maar daarna heb je twee leuke parkietenvriendjes die bij je komen zitten.
Daarnaast is het ook heel leuk om te zien hoe ze samen spelen, vliegen, kroelen etc.

Maar de keuze is natuurlijk aan jou. ;)

Er zijn heel veel parkietenboekjes op de markt. Heb je overigens de site al helemaal doorgelezen?
Want daar staat ook heel veel nuttige informatie, ook over het gedrag van onze lieve kromsnaveltjes.
http://www.parkietenfreak.nl/

Als je je parkietje langer hebt, leer je hem ook steeds beter kennen, en zul je op den duur ook steeds beter begrijpen wat hij je duidelijk wil maken.

Groetjes, Sonja.

Rory

Citaat van: Federerfan op juni 03, 2008, 21:41:36
Hoi Sonja,

Ja, de radio zachtjes aanzetten ben ik inderdaad van plan. Als ik thuis ben, geef ik hem veel aandacht. Ik praat tegen hem en ik doe vaak mijn hand in de kooi en dan hupt hij op mijn hand.

Klopt het dat er ook parkieten zijn die er geen probleem mee hebben om alleen te zijn? Als ik merk dat hij het echt vervelend vind, wil ik er best een bij kopen. Ik hou hem liever alleen, omdat hij zich dan denk ik toch meer op mij richt. Maar goed, als hij zit weg te kwijnen koop ik er een bij (maar hoe bepaal je of hij eenzaam is; als hij superenthousiast reageert als je thuiskomt (omdat dat betekent dat hij zich alleen voelde?)).

Ik zou heel graag een boek hebben wat dier ingaat op het gedrag van parkieten en hoe je kunt leren wat ze voelen enzo. Alle boekjes die ik heb zijn heel dun en gaan daar maar heel globaal op in.

Groetjes, René

of je koopt (voorlopig) een nepparkietje!
Een vriendin van mij heeft twee parkietjes maar 1 parkietje heeft meer aandacht voor dat nepding dus misschien is dit een oplossing voor jou, als je geen 2e erbij wilt.
Zelf heb ik wel een 2e erbij genomen ( nouja eigenlijk mijn vriend :P) aangezien ik vanaf september weer vol aan de bak moet met school en af en toe een nachtje bij mijn moeder wil logeren.
Dan is hij ook niet zo alleen.

Sonja

Hoi Rory,

Een nepparkietje kan leuk zijn, maar het kan nooit een soortgenootje vervangen.

Groetjes, Sonja.

DarkWolf

Citaat van: Sonja op juni 03, 2008, 21:50:50
Een parkietje wat eenzaam is, wordt stiller, minder aktief, lusteloos.
Of net heel actief...Falkor werd heel schreeuwerig, en toen heb ik er Bartok bijgekocht en is het weer een stuk rustiger. Beiden krijgen van tijd wel een schreeuwmoment, wat niet altijd zo aangenaam is maar liever af en toe eens zo'n schreeuwmoment dan bijna constant.
Ik had eerst ook schrik om een 2e parkiet te kopen, deels omdat ik dacht dat Falkor geen oog meer zou hebben voor mij en deels omdat ik schrik had dat die nieuwe een ziekte bij zich ging dragen waardoor ik Falkor ging verliezen. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt, en ik kan er alleen maar blij om zijn! Falkor was altijd een angstig diertje, hij was wel tam maar had schrik van nieuwe dingen..Sinds Bartok er is, is hij geen held op sokken meer maar een echte held die nieuwe dingen aandurft :) En ik krijg nog evenveel aandacht van Falkor als voordien! Het enige 'spijtig' is mss dat Bartok niet tam is, maar dat is ook mijn eigen fout. Als ik er een week lang (of iets langer) mijn tijd zou insteken dan zou hij ook tam zijn.