Verliefd op zijn kooitje

[Rude-Breda]

Hallo allemaal,

Misschien herinneren jullie mij nog van afgelopen december (lang geleden ) toen mijn parkiet in een verkeerde kooi belande en zichzelf zowat ophing tussen de te ver uit elkaar staande tralies. Hij zit nu al een half jaar in een nieuwe (lees onze oude) kooi en het gaat prima. Hij is niet suicidaal meer 

Hij is nu ook ongeveer 5-6 maanden oud en is ontzettend vrolijk, druk en actief. Zodra ik zijn deurtjes openzet komt hij zijn kooi uit, gaat op het dak rondjesrennen en vliegt de kamer 3 keer rond. Sinds 2 maanden is de lamp naast zijn kooi ook een soort klimboom geworden. Kooi en lamp zijn zijn favo plaatsen.

Het lastige is dat wanneer hij uit de kooi is en op mijn vinger zit hij in no time terugvliegt naar de lamp of zijn kooi. Hij gaat daarna weer gewoon op mijn vinger zitten en vliegt net zo hard terug. Zijn kooi kan hij vanaf iedere plaats in de kamer blindelings vinden.

Als ik hem op mijn eigen kamer heb waar een speelhuisje staat komt hij wel vel langer op mijn vinger zitten of op het beeldscherm van de pc. Zodra we echter door de deur de woonkamer binnenlopen vliegt hij als een gek naar zijn kooi.

Echt makkelijk is het dus niet om hem tammer te maken. De eerste paar weken bleef hij bij me zitten, mocht ik hem onder zijn kropje aaien en vond hij alles prima. Nu kan ik hem niet te dicht bij mij gezicht houden want dan schiet hij met zijn snavel mijn lip of neus in. Vooral als hij mijn lip heeft voel ik dat   

Ik denk dat hij super nieuwsgierig is want als ik bij zijn dichte kooi zit komt hij zo dichtbij mogelijk tegen de tralies zitten en als ik met hem praat houdt hij vooral mijn mond in de gaten. Mijn haren trekt hij er ook graag uit trouwens

Wat kan ik eraan doen dat hij niet continue naar zijn kooi terug wil vliegen? En waarom is hij na 2 maanden ineens zo fel geworden als hij te dicht bij mijn gezicht komt? "kroelen" of onder de krop kriebelen is er niet meer bij tegenwoordig.

Alvast bedankt!

[Safrena]

Hey Rude-Breda

Aan de leefitijd van je parkietje te zien is hij heel fel aan het puberen 
Aan het puberen zelf kun je niet zoveel doen. Dit doen ze trouwens totdat ze ongeveer een jaar zijn

Wat je wel kan doen is gewoon blijven verder oefenen en oefenen en geduld.
De aanhouder wint

Over het bijten, daar kun je meer over lezen op onderstaande link

http://www.parkietenfreak.nl/a-tam.php

Vele groetjes

[Rude-Breda]

Ja daar zat ik zelf ook aan te denken, want het is een superleuk vogeltje en heeeel nieuwsgierig. In de keuken gaat hij zelf onder een lopende kraan zitten en hij doet al een hele hoop fluitjes die ik gebruik na. Zijn naam koko komt er nog niet vloeiend uit maar de klanken wel.

Enige nadeel is dat een parkiet die in je vinger bijt makkelijker dit afleert door het te negeren. Ik wil hem best in mijn vinger laten blijken en niet reageren. Werkt vast prima. Nadeel is dat hij vooral mijn lippen erg interessant vind. En daarin laat ik hem liever niet fel pikken en trekken. Zit me iets teveel gevoel in!

[DarkWolf]

Falkor was ook verliefd op mijn lippen zeg maar...Hij beet er zo hard in dat ik er bijna een piercing door kon steken
Hij heeft het afgeleerd. Ik heb hem het bijten (in vingers) afgeleerd, en automatisch is ie gestopt met in mijn lippen te bijten. Hij 'knabbelt' er wel nog aan, maar echt doorbijten doet ie niet meer.

[Mars]

Tja, bijten blijft een probleem: vaak is negeren de eerste oplossing, maar ook je vogel zonder een woord te zeggen in een 'strafhoekje' te zetten, wil wel werken, net als ladderen. Lees vooral ook de link die Safrena geeft even.
Zelf kon Jim me altijd flink bijten, dat negeerde ik in de kooi zo veel mogelijk, maar buiten de kooi vond ik uiteindelijk de truck dat ze een hekel aan de vloer had. Dus als ze beet, dan zette ik haar op de grond en telde ik hardop tot tien (tot grote hilariteit van de toeschouwers). Na een paar weken werd het bijten minder. Dit is een variant op het terugplaatsen in de kooi, maar dat vond Jim alleen maar leuk

Dus dat zou je ook eens kunnen proberen, weet wel dat het tijd kost om dit af te leren en het bijten toch echt meestal uit angst voortkomt. Dus de angst vergroten door te gaan schreeuwen, met vingers te gaan wijzen, is niet de manier. Alles een stapje langzamer doen wel.

Het wegvliegen naar de kooi is logisch: dat is zijn veilige haven. Probeer hem gewoon te blijven lokken met wat trosgierst of desnoods wat zaad uit je hand te laten eten. Hoe vaker hij wat meer tijd bij je doorbrengt, hoe minder eng hij jou zal vinden. Je zult zien, dat hij na een tijdje ook de rust vindt om bij je te blijven zitten en eens lekker aan je trui te gaan knabbelen en dan komen de kusjes ook wel vanzelf.

Groeten Marcia

[Mijn moppie]

Mijn vogel beet ook een hele tijd (zo in een keer), wat bleek hij was aan het puberen
Nu wil hij nog wel eens bijten maar het komt veel minder voor, hij is nog geen jaar dus het duurt nog wel even voordat hij ermee ophoudt. 

Hier een klein tipje: maak je lippen wat vochtig, dan bijten ze er niet hard in. Het helpt tenminste bij mijn vogel, hij is dan heel zachtjes en dat is een stuk prettiger

succes ermee!

[Caradow]

Hier een klein tipje: maak je lippen wat vochtig, dan bijten ze er niet hard in.
succes ermee!

En zo breng je bacterien over!

[hannah]

wat bij mijn parkieten helpt als ze niet op mijn vinger willen zitten is ervoor zorgen dat je iets hebt wat ze interessant vinden. IUT vliegt meestal naar mijn vinger als ik die voorhou omdat ze weet dat ik dr dan ergens neerzet waar ze zelf niet makkelijk bij komt. ze is overal nieuwsgierig naar. papier of karton (onbedrukt, bijv. van eierdozen of toiletrolletjes) vinden ze erg leuk dus als ik dat bij me heb komen ze ook al sneller. of iets te eten, zaadjes of af en toe een stukje brood.

succes!