oogjes vies

[L.ove]

heey iedereen, (eerste bericht heb wel al veel gelezen op dit forum)

ik heb sinds gister een parkiet, wegens omstandigheden moest hij eerder bij mij, hij is dus nog niet zelfstanidg. Ik heb dus handvoer gekocht, en heb hem vandaag 2 keer gevoerd, helaas met een lepeltje omdat pipetje er niet was, ik hoop dat onze dierenarts vandaag wel open is.
Maargoed, tijdes het voeren is redelijk wat op zijn veren maar ook 2 kleine puntjes in zijn ogen gekomen. De veren heb ik bijna geheel schoongekregen en hij wast ze ook zelf, maar ik vraag me nu af wat ik met het oogje aanmoet want ik kan er natuurlijk niet aanzitten. Wat duppels water op zijn kop hebben ook tot niets geleidt. Iemand tips?

Alvast bedankt, leuk en handig forum dit trouwens,

Nina

En ik denk dat deze bij ziektes hoort te staan achteraf, maargoed, geen idee hoe ik dat verander..

[Sonja]

Hoi Nina,

Welkom op het forum.

Mag ik je vragen wat de reden is dat dit parkietje niet verder door de ouders grootgebracht kon worden?
En hoe oud is het parkietje? Zit hij/zij al in de veertjes?
Dat is belangrijk om te weten hoeveel en hoe vaak je moet voeren e.d.
Heb je weleens eerder een parkietje met de hand verder grootgebracht?
Spuitjes zonder naald kun je ook bij de (mensen)apotheek halen eventueel, maar er is in het weekend vast wel een dierenarts die dienst heeft?
Het voordeel van het voeren met een spuitje is dat je precies kunt zien hoeveel je voert, en dat is met een lepeltje niet het geval natuurlijk.

Je kunt misschien proberen (heel voorzichtig!) met een wattenstaafje of de punt van een tissue het oogje wat schoon te maken. Maar kijk daar alsjeblieft heel erg goed mee uit, want het is allemaal zo vreselijk teer, en een oogje is zo beschadigd....

Voor wat betreft de veren is het wel heel belangrijk dat je de gemorste pap er goed af krijgt, want als het opdroogt, wordt het keihard, en dat is heel naar voor het diertje...

Als je nog vragen hebt, kun je ze altijd hier stellen.

Hou je ons op de hoogte?

Groetjes, Sonja.

[L.ove]

tuurlijk, ik heb hem/haar van mijn zwager die parkietjes fokt als hobby. Er zaten 3 in het nestje, 1 was al uitgevlogen (een week nu) en gister is de een na oudste doodgebeten door de moeder. Omdat degene die ik nu heb bijna 6 weken is en we bang waren dat de moeder hem ook zou verwonden heb ik besloten hem vroegtijdig in huis te nemen. Gisteravond mee naar huis, niet aan gezeten, at al zelf wat zaadjes maar ik had niet het idee dat hij ze at zoals volwassen parkieten, een korreltje trosgierst duurde heel lang. Vond wel meteen het water bakje, goed teken dat hij niet alleen maar stil zat.  Ik heb nog nooit eerder hand gevoerd alleen instucties van internet en van de verpakking & info boekje bij het voer zelf.
Er stond ook bij die handleiding dat het voer op de veren afwasbaar was, bij het schudden van het kopje bij het voer kwam het dus gedeeltelijk 2 'plekes' op het oogje. Het zit niet op een plek trouwens, is nu al afgezakt naar de hoek.
Hij heeft trouwens al bijna helemaal veer, probeert al wel te vliegen maar lukt nog niet.
Ik heb de pap er bij het hoofdje (helemaal bovenop) nog niet eraf, omdat hij het absoluut niet leuk vind als ik daar aan zit en ik hem niet te veel extra wil stressen. Met druppels water probeer ik het te spoelen en niet te laten verharden, als het niet werkt probeer ik het anders. Op de rest van de veren heeft hij het er zelf afgeknabbelt.

Hij heet trouwens Matti, qua gedrag lijkt hij meer op een mannetje dan een vrouwtje, heel rustig en heeft niet gebeten of gescholden. Roze/paarse neusdop. Maar, kan natuurlijk ook popje zijn, klinkt Matti ook leuk.

Nog een vraag, als ik het met een wattenstaafje probeer, kan ik dan beter eerst een druppel water laten vallen in zijn oog?

Ben net bij dierenarts langsgeweest, 2 minuten lopen maar, maar is dich. Ik ga in huis een klein flesje met tuutje zoeken, want de correcte oeveelheid afmeten is veel handiger inderdaad. En waarschijnlijk morst het ook minder.


off topic, hij is heel levendig en gaat al echt op onderzoek uit, hij zit op mijn vinger en wast zich dan e kan al 'traplopen' op mijn handen. Heel erg leuk

Bedankt voor het antwoorden

[Sonja]

Hoi Nina,

O jeetje wat erg, dat 1 van de 3 parkietjes door de moeder is doodgebeten...

Je kunt voor Matti (aparte naam! ) wat trosgierst op de bodem van de kooi leggen, dat pelt makkelijker dan gewoon zaad. Je kunt ook wat eivoer strooien, dat hoeft helemaal niet gepeld te worden. Gewone zaadjes kun je een beetje kneuzen met de achterkant van een lepel, of in een vijzeltje als je dat hebt. Dan zijn ze net ietsje makkelijker te pellen voor Matti.

Hij moet het nog leren, normaal gesproken leert hij dat van de vader, die voert de jongen ook nog bij na het uitvliegen.
In het begin lijkt het vaak of ze al zaadjes eten, maar dat is dan meestal nog niet het geval. Ze rommelen er alleen nog een beetje mee. Goed opletten dus.

Let heel goed op of je zaaddopjes op de bodem ziet liggen, in het begin zal dat nog niet zoveel zijn, en dan is het nodig om Matti nog bij te voeren met pap.

Als je op een gegeven moment merkt dat hij zijn kropje goed zelf kan vullen met zaadjes, kun je het voeren af gaan bouwen. Eerder niet, en ook nog niet als hij nog maar weinig zaadjes eet. Je zult merken dat hij er op een gegeven moment meer handigheid in krijgt, en een lekker gevuld kropje zal hebben.

Ook nog belangrijk: Voer pas weer opnieuw pap, als de krop leeg is!

Hierbij nog een link over handopfok:
http://www.neophema.nl/

Ik zou geen druppel water laten vallen in zijn oogje, maar het wattenstaafje een heel klein beetje vochtig maken. Maar wees voorzichtig!

Een pipetje is niet zo handig om mee te voeren, je kunt beter een spuitje zonder naald gebruiken.

Laat je nog weten hoe het verder gaat?

Groetjes en veel succes.
Sonja.

[L.ove]

Whaha, ik zeg pipet maar ik bedoel spuitje zonder naald
Die link heb ik trouwens gebruikt, toch bedankt hoot
Ik dacht eerst aan de naam Canto (betekend zang/lied in het Italiaans een taal die ik aan het leren ben) maar toen zei een klasgenoot dat Matti (als in maat, matti is de moderne versie )
Ja vond ik dus ook, want die dood is had ik eigenlijk uitgezocht. Ik doe niet moeilijk over de kleur dus dat deze gezond is was belangrijker, moet hij dan ook wel blijven.

Jup, hij eet ze dus wel, laat het weer vallen. Een op de 10 zaadjes ongeveer eet hij goed op (lege hulst)

Hij was net bezig met wassen dus ik ga over 1 minuut kijken naar het oogje.
Ik post mijn vooruitgang (als die er is..)

Doeg en nogmaals bedankt

[L.ove]

Het oogje heb ik voorzichtig met een wattenstaafje bijna helemaal schoongekregen. Er zit nog een dingetje maar daar durf ik niet aan te zitten. Ik kijk er vanavond weer naar, anders bel ik even mijn zwager en misschien daarna maandag de dierenarts.

Ik had trouwens nog een vraagje, ik durf namelijk niet goed de krop te voelen, bang dat ik te hard druk. Ik voel het nu zeg maar slechts oppervlakkig, mijn vraag is: heeft iemand nog tips en/of de 'juiste techniek. Met het handvoeden zelf ben ik namelijk al zo bang dat ik te hard knijp, dit is nog teerder. Het oogje was wat dat betreft makkelijker (als je iemand anders een kohl lijntje geeft doe je ervaring op:P)

[Sonja]

Hoi Nina,

Fijn dat het oogje bijna helemaal schoon is. Wat er nog zit, zou ik maar laten zitten, dan komt dan wel.

Nooit in de krop knijpen!

Alleen heel voorzichtig voelen. Als je dat niet goed durft kun je ook de veertjes een klein beetje opzij proberen te doen, je ziet de pap dan zo zitten.

Hoe is het met het eten van zaadjes? Kan hij er al wat meer pellen inmiddels?
Als je ziet dat hij goed zaadjes kan pellen, kun je het pap voeren geleidelijk af gaan bouwen. Aan zijn ontlasting kun je ook zien of hij al zaadjes eet. Die wordt dan vaster van vorm, en anders van kleur.

Hoeveel pap geef je momenteel nog?

Hierbij een foto van mijn Joepie, toen hij net gegeten had. Je kunt zijn krop heel goed zien. Zo kun je een beetje vergelijken. Joepie was hier ook net in de overgang van pap naar zaadjes.

Groetjes, Sonja.



[verwijderd door de beheerder]

[L.ove]

Ik vul 5 spuitjes (ong 1.25 ml), maar ik mors ook.

Hij zit de laatste uren niet te eten maar te klimmen. (hij hing ondersteboven aan de schommel, toen hij probeerde anders te zitten, viel hij...zoals de andere 20 keer )

Handig plaatje en knijpen was ook ik ook niet van plan, ik schuif liever de veertjes opzij.

Terwijl hij klimt maakt hij vrolijke zang geluidjes.
Ik vind het ook wel een beetje vervelend, dat handvoeden want het is natuurlijk niet leuk voor zo'n beestje om steeds maar opgepakt te worden (als in: niet op vinger zitten maar echt opgepakt..)
Maarja, anders komt het voer er echt niet in. Ben dus erg blij dat hij in de kooi wel lekker actief is en af en toe geluid maakt.

Mijn zwager is niet thuis maar ik hoop gewoon dat dat laatste restje voer vanzelf weg gaat, het is ook niet echt een korrel maar meer een peipklein veegje, daarom durf ik er niet aan te zitten.

Bedankt

[L.ove]

ok, ik ben even heel erg nerveus, zwager niet bereikbaar en dierenkliniek dicht stomme feestdag

normaal is hij na het voeren eventjes stil maar daarna weer acties en maakt hij geluid.
hij ging vanmiddag zelfs in het badje

Daarstraks weer gevoerd, zoals anders
Nu zit hij een beetje trillerig alsof het koud is met teveel lucht (?) in zijn krop op een manier waardoor ik dus naar de dierenarts wou. nogmaals, feestdag :|

Ik heb een doek voor temperatuurbehoud en rust over de kooi gedaan, maar hoe verder en wat zou er aan de hand kunnen zijn behalve stress?

[Sonja]

Hoi Nina,

Was je parkietje heel erg nat geworden in het badje?

Zo'n jong parkietje wat nog niet helemaal zelfstandig is, zou ik zelf (nog) niet laten badderen.
Is hij daarna begonnen met trillen? Is hij wel helemaal goed opgedroogd na het badje?

Je kunt voor de zekerheid nog een warmtelamp bij de kooi zetten, voor wat extra warmte. Kijk maar even bij deze link hoe je dat het beste doet:

http://parkietenfreak.nl/ziekten.php (stukje naar beneden scrollen)

Wat bedoel je precies met "teveel lucht in zijn krop?"
Als je met een spuitje voert, moet je altijd zorgen dat er geen lucht meer in het spuitje zit, voordat je gaat voeren.

Hoe ziet de ontlasting van je parkietje eruit?

Groetjes, Sonja.

[L.ove]

Niet heel erg, en dat was vroeg op de middag. Ik bedoelde er meer mee, dat hij op verkenning ging etc.

Dat is het gekke, ik heb ook alle lucht eruit gehaald, en ik voerde ook steeds maar kleine beetjes, op zijn ondersnavel en dat slikte hij door. Ik het het spuitje er niet 'diep' ingehouden ook verder. Maar er zit dus wel lucht in de krop. Eerder niet gehad.

We hebben geen warmtelamp, is verwarming wat hoger ook goed?

De ontlasting was vanmiddag iets donkerder van kleur en iets vaster, maar dat ligt misschien aan het feit dat ik de zaadjes in het bakje met een vijzel heb bewerkt en dat hij daar van at. Tenminste, ik dacht dat het daar aan lag, nu hij zo stijfjes en trillerig zit weet ik het niet. En ik baal ontzettend dat het Koninginnedag is .

[Sonja]

Hoi Nina,

Waar maak je uit op dat er lucht in de krop zit?

De verwarming hoger is ook goed, en als je een halogeenspot of leeslampje hebt, kun je dat ook op de kooi richten.
Warmte is altijd een eerste vereiste bij diertjes die zich niet lekker voelen, omdat ze zich dan ook niet goed op temperatuur kunnen houden.

Dat de ontlasting wat donkerder is en wat vaster, kan zijn doordat je parkietje al wat zaadjes heeft gegeten.

Het is zo op afstand moeilijk te zeggen wat er nu precies aan de hand is.
Is er geen dierenarts (liefst eentje met verstand van vogeltjes) in de buurt die weekenddienst heeft?
Als je belt krijg je meestal het antwoordapparaat en dan wordt verteld welke dierenarts er dienst heeft.

Groetjes, Sonja.

[L.ove]

Omdat de lucht helaas duidelijk zichtbaar is

in flevoland is die er niet, maar ik ga nu wel even bellen naar onze dierenarts om te vragen of ze me misschien iets als een telefonisch consult willen geven

ik heb een kruik met heet water aa de buitenkant van de kooi gezet, tegen de handoek die erover heen hangt en de waterkoker met heet water erin aan de andere.

[L.ove]

Dierenarts gebeld, de zei me dat ik zachtjes moest drukken waar de lucht zat om druk te verlagen, hem ik gedaan, groot deel van de lucht ontsnapte en hij is al wat levendiger. Als het morgenochtend nog niet ged gaat ga ik even langs.

[Sonja]

Hoi Nina,

Oei, dat lijkt me best link om te doen...
Maar het is fijn om te lezen dat je parkietje nu weer wat levendiger is.
Hopelijk knapt hij snel verder op!

Hou je ons op de hoogte?

Sterkte.

Groetjes, Sonja.

[Mars]

Sterkte er mee, houd ons op de hoogte.

Raar dat de lucht te zien is, bij een parkietje van 6 weken oud.

Groeten Marcia

[Sonja]

Hoi Nina,

Hoe gaat het nu met je parkietje?

Groetjes, Sonja.

[L.ove]

Heey

ik was vanochtend toch niet tevreden, hij had wel zaadjes zitten eten, maar dat vlekje op zijn oogje zat er nog. Ik heb een afspraak gemaakt met de da, kon om kwart over 3 langskomen. Ze heeft me verteld dat hij(of zij natuurlijk) 22 gram woog, ze heeft het dingetje eruitgehaald met een speciaal pincet en me oogzalf en iets voor na het voeren tegen het vastkoeken op het hoofdje meegegeven. Hij zag er volgens haar goed uit en bij de da zelf was hij heel levendig (uit doosje proberen te klimmen/vliegen.. en fluiten?)
Thuis heb ik dat verenspul erop gedruppeld en nu zit hij op te drogen in de kooi. Niet dat hij erg nat was, behalve zijn kopje dan. De da zei dat ik omdat hij al zaadjes probeert te eten (wat ook al wel lukt) ik het handvoeden moet beperken mbt vieze oogjes en veren te voorkomen. En 4 maal daags duppelen om de oogjes goed vochtig te houden.

Ze zei verder dat hij sterk en gezond was, dat het zo door moest gaan.

Ik hoop dus ook echt dat hij gezond blijft en dat hij lekker zaadjes pelt en het me nverder niet al te moeilijk maakt met handvoeden.

[Sonja]

Hoi Nina,

Een goed besluit van je om toch even naar de dierenarts te gaan!
Fijn dat het oogje nu toch weer schoon is!

Vond de dierenarts 22 gram niet te licht?
Ik vind het zelf wel weinig, als ik het vergelijk met mijn parkietjes toen ze die leeftijd hadden, en ook op de grens zaten van voeren/zelf eten.
Je kunt eens opletten of je zijn borstbeentje heel goed voelt, als dat scherp uitsteekt, is hij te mager.

Dat hij zo levendig is, is in ieder geval een goed teken!

Als je parkietje zelf zaadjes eet, kun je inderdaad (geleidelijk!) het pap voeren wat gaan afbouwen, maar hou het heel goed in de gaten.
Sommige parkietjes geven zelf aan niet meer zoveel zin in de pap te hebben, als ze eenmaal wat zaadjes kunnen eten.
Maar anderen blijven maar pap willen....
Dat is dus een beetje "zoeken" hoe dat met jouw parkietje gaat.

Toch fijn dat alles nu weer goed gaat!

Hou je ons verder op de hoogte?

Veel succes met je kleine lieverdje.

Groetjes, Sonja.

P.S. Ik heb overigens nog nooit gehoord van iets wat je op de veren moet druppelen om ervoor te zorgen dat de pap niet vastkoekt...
Wat is dat voor een middel, als ik vragen mag?

[L.ove]

het is gewoon een water met iets verzachtends(?) oplossing dacht ik. Voor de veren zei ze dat gewoon water ook ok was, maar mocht er water in de ogen komen (aangezien ik hettoch voor het kopje gebruik) was het beter om iets wat zacht was voor de ogen te doen.

Ja, dat dacht ik dus ook, met het gewicht, maar het blijft zo dat hij niet veel pap van me wil aannemen. Ik maak het vooral makkelijker om de zaadjes te bereiken voor hem.

Oh, het middel is niet speciaal voor parkieten, er stond oa pluimvee op

Groetjes,

nina

[Mars]

Zolang hij nog niet goed zelf eet, geef hem dan in ieder geval voor de nacht een voeding. Die mag je pas op het laatst overslaan. Ook kun je eerst 's ochtends ook nog geven. ik weet niet op hoeveel voedingen je zat, maar je moet het wel even rustig afbouwen. Dus de tijd tussen de voedingen langer maken.

En leg maar wat trosgierst op de bodem, daar kunnen ze het gemakkelijkste mee beginnen te eten. Een leeftijd van zes weken is op zich ook wel een leeftijd dat er aardig met zaadjes eten begonnen kan worden. Maar misschien gaat het wat langzamer doordat je parkietje geen voorbeeld heeft? ik bedenk maar iets hoor!

[L.ove]

grappig, dat was mijn plan dus ook, 's ochtends en 's avonds nog pap. dan heeft hij 's nachts om over de ''vastpakstress'' heen te komen en dan de hele middag. Ja, sinds hij er is (vrijdag pas..) ligt er trosgierst, trosgierst als trosgierst en een paar stukjes verkruimeld. Ook ligt er wat gewoon parkietenzaad op de bodem, in het bakje, vermalen, xtravital.

Ik wou hem net gaan voeren, maar hij zit even te dutten (vanmiddag da, even uitrusten (?) normaal zijn ze 's avonds actiever.) echt dutten, niet bolzitten trouwens.

Strakjes voer ik hem dus nog een keer pap, spulletje voor veren en ogen, ik hoop dat ik het allemaal goed doe.

Ik heb trouwens een filmpje en foto's gemaakt bij de da, als ik dat ergens op kan zetten..

Ik ben echt blij met mijn parkietje :)En ik hoop echt zo dat ik nog heel lang blij zal blijven. Niet als in, dat het me zou gaan vervelen want dat doet het me zeker nooit, sinds de zomervakantie wacht ik al op het nestje , maar dat hij goed gezond blijft en goed groeit. Hoop ik voor iedere parkiet voor iedereen
(haha, wordt sentimenteel, maar het was ook wel echt scrikken met die luchtkrop, ben dankbaar dat ik een kans heb het goed te maken..)

[L.ove]

Hij is dood.

[Sonja]

Och Nina.....nee toch.....

Wat vind ik dit verschrikkelijk...

En het leek juist weer beter te gaan....
Is het plotseling gebeurd?

Ik vind het heel erg, het arme diertje....en ik kan me voorstellen hoe jij je nu moet voelen...

Heel erg veel sterkte met het verlies van je kleine lieverdje.

Groetjes, Sonja.

[L.ove]

Ik werd wakker, liep de andere kamer in, zag dat het pas half 8 was, deed mijn laptop en gigabytebox aan voor muziek, liep naar de kooi, zei 'buongiorno' terwijl ik het doek van de kooi haalde, zag hem liggen.
Ik weet dus niet hoe hij gestorven is. Hij was al koud en slap toen ik hem pakte.

Het is typisch, het moment dat ik me geen zorgen meer maak omdat de dierenarts me heeft gerustgesteld en omdat hij zo goed aan zijn zaadjes knabbelt gaat het fout. In zijn kropje zie je nog steeds wat zaadjes zitten.

Ik vind het ook zo naar voor hem, misschien had hij in zijn nest moeten blijven, ondaks die moeder. Of een pleegnest. Want het is compleet mijn schuld, ik heb hem verkeerd handgevoed of iets dergelijks.

Ik had me misschien ook nog niet zo moeten hechten, ik wist natuurlijk dat zoiets zo fout kan gaan. Maarja, het voelt natuurlijk behoorlijk *knip* rot, naast het schuldgevoel is er ook nog die hoop en droom dat het echt leuk zou worden, die nu vroegtijdig, veel te vroeg, weg is.

En ik wou zo graag een parkietje, nu vraag ik me af of ik uberhaupt wel een tweede moet nemen. Eerst maar eens gepast afscheid nemen van Matti.

Woord aangepast. Gr. Ingrid

[petra]

Jeetje....heel veel sterkte gewenst!!
En dat je je hechte aan dat kleintje is logisch, daar ben je een parkieten-freak voor. Het beestje heeft liefde gekend, wat heel erg belangrijk is....toch??!!!
Groetjes Petra

[Sonja]

Hoi Nina,

Het is logisch dat je al meteen zo gehecht raakt aan zo'n klein hummeltje, dat gaat vanzelf...

Probeer jezelf niet zo de schuld te geven, je hebt gedaan wat jij dacht dat op dat moment het beste voor hem was, bent zelfs nog naar de dierenarts gegaan toen het niet goed met hem ging.

Je weet ook niet hoe het gegaan zou zijn als je hem in het nest had laten zitten, of dat er misschien toch al iets mis was met het diertje.
In de natuur worden jongen door de ouders verstoten als er iets niet goed mee is....je weet het gewoon niet, het blijft gissen.

Ik hoop dat je het verdriet een plekje kunt geven over een poosje.

Heel veel sterkte.

Groetjes, Sonja.

[roha]

Heel veel sterkte met dit groete verlies.

[Trippy]

Heel veel sterkte !

Het verliesen van je parkietenvriendje is niet makkelijk !

Groetjes,Ursula 

[Cropje]

Hey!

Wat een verschrikkelijk berichtje! Net nu het weer wat beter leek te gaan!

Je moet jezelf niet de schuld geven hoor! Ik ken het gevoel wel, je gaat alles bedenken wat je anders had kunnen doen, en waarom je dat niet gedaan had en dat het misschien wel beter was geweest als je het anders had gedaan. Maar ik zeg niet voor niets MISSCHIEN! Want zeker weten doe je het nooit of hij het wel overleefd had als je het anders had gedaan. Daarbij wist je van tevoren niet hoe het zou lopen en je hebt op elk moment gedaan wat jou het beste leek! De dierenarts, het bijvoeren... je hebt echt je best gedaan en meer kun je niet doen! Probeer van dat schuldgevoel af te komen, want het is al rot genoeg dat je hem kwijt bent, meer vervelende gevoelens heb je echt niet nodig nu!

En dat je je niet had moeten hechten, tja, dat gaat vanzelf hoor Als je zo'n lief klein hummeltje ziet ben je toch meteen verliefd! Zulks houd je niet tegen! En ergens is dat juist goed, want als je dat niet had gevoeld, had je hem niet zo goed geholpen!

Het is niet zo gek dat je nog niet meteen een tweede wil, je bent er net eentje vrij onverwacht kwijtgeraakt. Probeer dat eerst maar eens te verwerken. En als je over een tijdje wat meer over hem heen bent, denk dan maar eens opnieuw na over een tweede. Misschien mis je zo'n gezellig maatje wel enorm!

Voor nu: heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!

[L.ove]

Bedankt iedereen voor de steun, behalve mijn vader begrijpt de rest van de familie niet goed dat het echt heel rot is. Ze vonden het eigenlijk al gek dat ik naar de dierenarts ging met een parkiet..

Tjah, maar het blijft zo dat ik behalve internet en boeken geen ervaring had met parkieten. Heel veel inlezen, theorie kennis, gaat niet boven praktijk. Dat ik naar de da ben gegaan helpt wel een beetje, ik weet wel dat ik niet 'niets' heb gedaan zegmaar.

Ik kijk ook wel even hoe het gaat, want dat ik nog steeds een parkietje wil, weet ik zeker. Ik heb al jaren gewacht tot ik een vogel mocht. (mijn leeftijd en dat het niet in mijn slaapkamer mocht, nu kan het wel omdat ik er 2 heb) En toch is met het schoonmaken van de kooi (en mijn kamer, onder de zaadjes en papvoer..) niet het gevoel dat er al een nieuwe vogel kan komen, zegmaar. Als er eentje van het volgende nest uitvliegt, paar weken, misschien dan wel.

Even een vraag, het was toch zo dat gezond parkietenvoer in planten moesten groeien met wat aarde en water? Ik heb voer over het graf gestrooid..zou het ook groeien?

[Idske]

Heel veel sterkte gewenst met dit verlies!

Groetjes Idske

[Parkieten-Freak]

Ook namens mij veel sterkte met het verlies van Matti. 

Parkietenzaad kan zeker ontkiemen, maar dan moet de bodem wel heel vochtig zijn.
Misschien is het in dit geval beter om symbolisch een sliertje trosgierst op het grafje te leggen.

[Mars]

Heel veel sterkte toegewenst, wat vreselijk triest.

Natuurlijk heb je je gehecht aan dit kleintje. En wij kennen als geen ander de reacties van mensen die het niet begrijpen. Die zijn erg wrang!
Geef het even tijd... Dat heb je gewoon even nodig.

Groeten Marcia