Hoe vasthouden als het nodig is?

Gestart door marretje, april 19, 2007, 22:09:51

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

marretje

Jullie zullen wel denken wat een rare vraag, maar ik heb onze parkieten nog nooit hoeven vasthouden. Nu vraag ik me af hoe ik dit het veiligste kan doen? Gewoon tussen je hand of moet ik dit anders aanpakken? Ik wil ze nl. geen pijn doen met verkeerde handelingen. In de dierenwinkel doen ze nl. het kopje tussen twee vingers en het lichaampje in de handpalm.

Ik vraag dit nl. omdat ik sterk twijfel of onze parkieten vedermijt of iet dergelijks hebben. Ze hebben wat jeuk maar geen rode huid onder de veren. En het is net of sommige veren gescheurd zijn. Ik heb hier nog geen foto's van. Kan ik zelf ook ontdekken of dit het geval is of moet ik dan naar de dierenarts voor bevestiging? En ik weet dat het besmettelijk is hoef ik dan maar 1 vogel mee te nemen? Wij hebben een maand geleden ongeveer een parkietje erbij gehaald voor mijn jongste dochter. Ik vermoed dat het daardoor gekomen is. Ze zijn gewoon druk en actief daar is verder geen verandering mee. En ik heb ook gelezen dat het via houtsnippers kan gebeuren maar ik weet daar het fijne niet van. De parkietjes zitten met elkaar in een binnenvoliere. Ik hoop dat iemand wat antwoorden weet.

Annika

die manier is me ook verteld in de dierenwinkel en hoe zielig het ook lijkt, ik denk wel dat het het veiligst is. Het strotje is zeg maar behoorlijk sterk (natuurlijk nooit heel hard knijpen) en ik vermoed dus beter bestand tegen vasthouden dan bijv een buikje (kans op inwendige bloedingen)
Ik ben natuurlijk geen vogelspecialist, dus misschien heb ik het wel helemaal verkeerd, als dat zo is graag verbeteren!

Groetjes Annika

Mars

Ik vind het heel lastig om grip op het nekje te krijgen en vind dit veel eng en stressvol voor mijn parkietjes. Dus ik sluit mijn hand gewoon rondom de vleugeltjes naar het buikje toe. Zolang je rustig vasthoudt is dit geen enkel probleem.

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Sonja

#3
Hoi Marretje,

Ik doe het op dezelfde manier als ze je in de dierenwinkel verteld hebben.
Als je heel voorzichtig het kopje (bij de 'wangetjes') tussen duim en wijsvinger houdt, en het lijfje in de rest van je hand, kan het parkietje zijn kopje niet draaien, en dat is handig bij het geven van medicijnen. (vind ik tenminste  ;))

Belangrijk is altijd om de vogel rechtop te houden, dus nooit op zijn ruggetje liggend in je hand, dan kan het diertje stikken.

Groetjes, Sonja.

Annika

die laatste tip is inderdaad wel handig Sonja, natuurlijk logisch, maar je moet er op dat moment maar net aan denken.

Ik merk dat ik Frummel hier 'gewoon' kan vastpakken, maar bij de rest moet ik echt het nekkie pakken, omdat ze te wild worden (logisch)
Frummel is toch de minst bange dus dat kan iets anders, alhoewel ik met medicijnen denk ik haar ook niet rustig kan houden gewoon in mijn hand. Gelukkig heb ik dat nog nooit hoeven uitproberen.

Groetjes Annika

Cropje

Goed dat ik dit lees zeg! Ik moet van de week medicijnen tegen vedermijt toedienen aan Spetter en maakte me al een beetje zorgen over hoe ik dat zou gaan doen, ik dacht namelijk dat het nekje onwijs teer was!
Ik weet ook dat parkietjes heel wild met hun koppie kunnen bewegen, dus was een beetje bang dat als ik dat vast zou pakken, ze misschien haar nekje we zou breken in een poging los te komen, maar daar hoef ik me blijkbaar niet zoveel zorgen over te maken...

Dank jullie wel weer!

Sonja

Het is toch belangrijk om altijd heel voorzichtig te werk te gaan, want het blijft een klein en teer vogeltje....
Maar ik begrijp niet zo goed wat jullie bedoelen met 'het nekje pakken', want dat is niet nodig, als je het diertje in je hand hebt, en heel voorzichtig zijn kopje vast hebt.
Hij kan zijn kopje dan immers niet draaien...of begrijp ik jullie nu verkeerd? ???

Groetjes, Sonja.

Annika

ik vind het net iets onder het kopje, maar echt vlak eronder hoor, dus kan best zijn dat ieder het anders verwoord.
De luchtpijp is heel hard (dacht dat het de luchtpijp was en of slokdarm) en kun je niet zomaar fijn knijpen. Uiteraard moet je altijd voorzichtig zijn, het kopje kan dan al niet meer wegdraaien, maar in ieder geval voel je niet iets indeuken zoals bijv als je een buikje zou pakken.
Begrijp je wat ik bedoel? ik vind het lastig uitleggen.

Jippie

Hoi allemaal,

Ik heb eens even in mijn parkietenboekjes gespeurd en daar zie ik verschillende manier van vasthouden, die hier ook beschreven worden. Misschien handig om er een plaatje van te zien! Als eerste uit het boekje van Ellen Uittenbogaard, Grasparkieten, de tweede uit VNK, Grasparkieten en de derde uit Zorg zelf voor je grasparkiet van De Nederlandse Vereniging tot bescherming van dieren. Ik gebruik altijd de tweede manier; op deze manier kan je het kopje stilhouden om medicijnen te geven. Hoop dat je er wat aan hebt!

Groetjes, Ilse


[verwijderd door de beheerder]
Toeter en Dafne!

Mars

Ik heb net de tweede manier geprobeert met Winky (voor de medicijntjes) en ik heb maar kleine handen, dan blijkt dat erg lastig. De derde manier lijkt mij helemaal onmogelijk. Hoe krijg je je hand zo bij een wurmend parkietje ;) ?

Dus voor mij is manier 1 het gemakkelijkst. Maar ik moet eerlijk zeggen, in het begin vond ik het erg eng om mijn parkietjes vast te houden, maar als je het gewoon rustig doet, dan valt het reuze mee. Zeker als je parkietje een beetje vet heeft. Het ergste is het kloppende hartje en de enge dunne ribbetjes van Winky  :(

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Jippie

Volgens mij moet iedereen gewoon kijken welke manier het beste lukt! Hier probeer ik altijd de tweede manier, omdat het kopje dan stil blijft en de medicijnen sneller toegediend kunnen worden, maar bij Dafne blijft het meestal bij de eerste manier, omdat ze álles doet om weg te komen: trappelen met de pootjes, bijten en krabben. Toeter is wat dat betreft rustiger, die lijkt te denken: "Schiet maar op, dan ben ik er tenminste vanaf!" Het ligt gewoon aan jezelf en het parkietje.

Ik moet zeggen dat ik ook geen fan ben van vastpakken... Vooral omdat vogels het nu eenmaal niet echt gezellig vinden... Maar ja, af en toe moet het. En dan is het motto inderdaad: gewoon rustig blijven, dan lukt het vanzelf!

Groetjes, Ilse
Toeter en Dafne!

marretje

Ik ben heel erg blij dat de foto's er staan van het vastpakken. Bij ons in de dierenwinkel gebruiken ze de derde techniek. Maar dat pakken gaat zo snel. En Mars ik ben blij dat je zegt dat je het de eerste keer ook eng vond. Ik ben nl. ook zo een typ die dat eng vind. Vandaar ook mijn vraag want de verhalen die ik hier lees over ziektes dan lijkt iedereen dat maar gewoon even te doen. Ik dacht al dat mijn angst aan mij lag. Pfff wat een opluchting. Maar weet iemand nog een antwoord op mijn andere vraag, wat betreft de vedermijt bekijken?

liesanne

 ;D
Wat handig van dat vastpakken, want ik moet Parka, onze parkiet ook aanstaande vrijdag in een doosje stoppen. Vind het doodeng, maar heeft iemand hier nog tips voor? Zij moet naar de dierenarts.
Ik weet verder niks van vedermijt, ben zelf ook zoekende met ons parkietje.

Daphne Mama van Liesanne

Mars

Als je iets vermoed zou ik gewoon beide parkietjes meenemen naar de dierenarts. Zoals je in het topic van cropje hebt kunnen lezen, is vedermijd zelf te ontdekken, maar wel erg moeilijk te zien. Volgens mij had Cropje 'geluk'. Neem je beide parkietjes mee, dan kunnen ze meteen behandeld worden en hoef jij ze een keer minder vast te pakken. Cropje zag eitjes zitten onder aan de staart, maar voor meer informatie moet je haar even PB'en.

Groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

karin v h

Ik pak mijn parkietjes gewoon in mijn hand, ze zitten helemaal in mijn hand met de pootjes op mijn middelvinger. De wijsvinger en duim over het bovenste deel van het lichaam. Omdat ze de pootjes op een vinger zetten hebben ze ook contact met jou. Zo kun je ze ook goed druppels geven.
Ja, het zal wel niet goed zijn maar ze vinden het niet erg om beet gepakt te worden en dat vind ik heel belangrijk.
Ook bij de dierenarts zijn ze niet bang van zo'n grote hand. :P
Groetjes karin