Re: bange parkiet

[S_07]

hoi allemaal
ik heb 2/3 weken geleden een vogel gekocht, maar ze is zo bang, als ik me hand in de kooi stop blijft ze gewoon waar ze is, haar hart klopt zo snel. ze fluit niet speelt niet, eet ook nog weinig. als we haar uit de kooi halen gaat ze schuilen waar we haar niet zien enzo.
ik weet echt niet wat ik moet doen ik praat elke dag, stop mijn  hand in de kooi maar ze geeft helemaal geen reactie

topic gesplitst.
Gr PF

[esther]

Hoi,

Is je parkietje nog jong of al ouder?

Vervelend voor je parkietje dat ze bang is, ik weet uit ervaring dat het voor jezelf ook rot is want je wilt natuurlijk dat je parkietje zich op zijn gemak voelt.

Jouw parkietje heeft misschien wat langer te tijd nodig om te wennen aan zijn nieuw woonsituatie.
Ga vooral door met praten tegen je parkiet, met liefde en geduld kan je een hoop bereiken.
Je parkietje moet je leren vertrouwen en als je hem veel aandacht geeft zal hij je leren kennen.

Mijn Timootje was ook zo bang toen ze hier is gekomen, maakte weinig geluid en wilde niet uit haar kooi komen, langzamerhand ontdooide ze wat en werd rustiger. Toen er parkietjes bij kwamen is ze steeds meer tot leven gekomen. Ze blijft soms wat aan de bange kant maar eet wel zaadjes van tussen mijn vingers.

Groetjes Esther

[Mars]

Ja, dat is vervelend! Maar volhouden is echt de enige mogelijkheid. En twee/drie weken is zo lang nog niet, hoor! Ik weet niet of je parkietje al trosgierst eet. Want dan kun je dat proberen: een stukje in je hand en drie keer per dag wachten... Lust hij het nog niet, dan kun je een halve sliert ophangen totdat hij dit ontdekt. Zorg ervoor dat je alles echt in kleine stapjes doet: dus als hij eenmaal trosgierst eet, niet de trosgierst meteen 5 cm van hem afhouden. En als hij eenmaal op je vinger zit, hem niet meteen bewegen. Geloof me met geduld kom je echt een heel eind!

Is hij verder wel gezond? Goede ontlasting, niet bol zittend, wel wat beweeglijk? Kijk daar ook even naar.

En de laatste opmerking:
Sommige parkietjes worden diep en diep ongelukkig in hun eentje. Twee/drie weken is vrij vroeg om zo'n conclusie te trekken, wacht nog maar een paar weken, maar denk er wel over na. Mogelijk heeft je parkietje straks een vriendje nodig.

Groeten Marcia

[kekavo]

Ik sluit me volledig aan bij Marcia. Sommige parkieten zullen niet gelukkig zijn allene. Ik had dat met Lucky. Zij was erg ongelukkig, en werd pas vrolijk toen ik Happy erbij zette. Ze was toen van de een op de andere minuut in een klap verandert in een gezellig en blij vogeltje.
Dus kijk het mnog even aan, maar als het gedrag niet verandert, kun je het beste een soortgenootje voor hem zoeken.

[Moppers]

Wat het naast eenzaamheid ook zou kunnen zijn, is gewoon simpelweg angst. Misschien heeft ze nog niet door dat jij geen bedreiging bent. Misschien heeft ze voordat ze bij jou kwam een trauma opgelopen en heeft ze totaal geen vertrouwen in mensen.

Je moet je parkiet laten merken dat jij geen gevaar bent, dat er geen reden is om voor jou bang te zijn. Als je tegen je parkiet praat, wordt ze gedwongen dat te verwerken. Als ze dus nog erg bang is, begrijpt ze misschien niet dat je het goed bedoeld. Je kunt dit bijvoorbeeld op de volgende manier aanpakken.
Pak een stoel, en een boek, of een puzzelboekje of iets dergelijks. Ga in de kamer waar je parkiet staat zitten lezen, puzzelen etc. Zorg ervoor dat je parkiet je kan zien, en zorg ervoor dat er geen afleiding is zoals muziek of televisie. Geef je parkiet geen aandacht, maar blijf gewoon rustig op de stoel doen waar je mee bezig bent. Je parkiet kan nu zelf observeren, en zal zien dat jij rustig bent, en dat er niets is om bang voor te zijn. Je kan iedere dag de stoel wat dichter bij de kooi zetten.
Parkieten zijn van nature erg nieuwsgierige dieren, dus die nieuwsgierigheid zal uiteindelijk overwinnen. Je parkiet zal je aandacht proberen te trekken. Geef haar hiervoor alle tijd, en ga er heel voorzichtig op in. Je kunt beter iets te voorzichtig zijn dan iets te gretig. Uiteindelijk zal ze het volledig toelaten dat je naast de kooi tegen haar kletst, waarschijnlijk vindt ze dat zelfs leuk en fijn. Als jullie dat punt bereikt hebben, zal het veel makkelijker zijn haar volledige vertrouwen te winnen, en het is voor haar ook een stuk minder stressvol.