Een grasparkietje adopteren.

[ashley]

hallo,
ik had dit topic nog niet gezien,
maar ik heb ook een paar geadopteerde parkietjes in mijn voilere zitten.
het zijn 4 parkietjes, de eerste was iemand van me school die hem oppeens
niet wilde, de tweede logeerde hier wegens haar vakantie en vond het wel
prima dat hij bij mij bleef en de laatste 2 kwamen via via omdat hun
1 van hun 2 parkietjes dood ging dus wouden ze ze niet meer, en ik heb toch
een best grote voilere dus ik ben blij als ik de vogeltjes kan opvangen

groetjes ashley

[Monnie]

Ik heb een soort van parkietje geadopteerd.
toen ik een keer was gaan fietsen, kwam er iets blauws langs vliegen
wat bleek nou een parkietje.
toen hebben we hem mee genomen en hem naar de vogel opvang gebracht
hij werd maar niet opgehaald waardoor wij hem later mee mochten nemen.

ik heb hem nu een paar dagen hij is nog een beetje stilletjes maar dat komt wel goed

dit is al de 2de keer dat ik een parkietje vind,

de vorige was een valkparkietje maar die moest weg vanwege een eet probleem

wel fijn. want anders had ik nooit een parkietje genomen.

[Carla]

Zoals sommige van jullie weten heb ik ook een parkietje een nieuwe thuis gegeven. Manette der pepe woont nu al een hele tijd bij ons en het gaat nog steeds prima met hem !

Hij is nog steeds de babbelkont van het eerste uur , zit nog steeds in huis met z'n maatje rakkertje

[Sanne]

Telt Sweety ook mee?

[Ingrid]

Jazeker Sanne, Sweety telt zeker mee!!

[monique35]

Hallo,
Ik heb een parkiet mee naar huis genomen via mijn werk. (notariskantoor) deze parkiet zat al 5 dagen zonder eten en drinken. Ik weet niet hoe oud hij is en hij is niet tam en kan ook niet vliegen maar volgens mij is hij al aardig op leeftijd. Hij zit de hele dag te kletsen dus ik ga er vanuit dat hij het naar zijn zin heeft bij mij.
Groetjes Monique

[Danielle]

Ik heb nog helemaal niet mijn parkiet Sjimmie hier te sprake gebracht.
Sjimmie heb ik geadopteerd vanuit de dierenambulance Den Haag.
Het is een heel vrolijk vogeltje dat echt met alles genoegen neemt.
Als die maar een leuk kooitje heeft met gezelschap, dan is hij al blij.
Ik heb hem nog niet tam gekregen, maar het doet me al goed om te zien dat hij echt geniet, want daar doe je het immers toch voor als je besluit een parkietje te adopteren.

Groeten van Danielle

[ciske]

mag ik dan ciska ter sprake brengen?

ik heb haar (is een popje) geadopteerd nadat ze behoorlijk verwaarloosd was, en nu zijn mijn eigen parkiet (ciske) en ciska (geadopteerde) onafscheidelijk.

wil mezelf nie op mijn borst kloppen, maar mijn mannetje heeft geholpen haar op krachten te brengen door haar regelmatig te voeren door de kooi heen.

gr aan allen

bas, ciske en ciska

[snowwhite]

Ik heb Sneeuwwitje wel een soort van geadopteerd van mijn moeder, ze heeft een ziekte en zit vaak in een psychiatische instelling waardoor ze niet voor haar kon zorgen en dus heb ik haar genomen. Dat wide ik heel erg graag. Ze is nu 3 jaar en toen ik haar kreeg was ze 2.

[FairyQueen]

Wij hebben onze Balder en Skadi ook van iemend anders overgenomen.
Liepen in de supermarkt en zag een kaartje hangen, gezocht goede eigenaar voor 2 parkietjes.
Toen heb ik toch maar even gebeld, deze mevrouw had ze gekregen en bleek na een paar weken allergies.
We zij naar ze gaan kijken en waren op slag verliefd, twee weken hiervoor hadden we Morri en Lazuli in huis gehaald. Geloof dat we ons twee seconden hebben afgevraagd of dit wel slim was om te doen.

Er was iemand anders die ze ook wel wilde en er meer voor wilde betalen maar uiteindelijk hebben wij ze gekregen omdat wij er beter voor zouden zorgen. Grappige is dat Skadi en Balder al een stuk tammer zijn dan 'de kleintjes' waarmee we toch echt altijd heel druk in de weer zijn. (ze zijn nu allen 4 nog geen jaar dus tam zullen ze nog wel worden)

Geniet nog iedere dag weer van ons 'bolletje pluis' en het 'adhd vogeltje', nog geen moment spijt gehad!

[Dolce]

Ja ik heb er ook eentje 'geadopteert'.

De mensen waarvan ik hem heb wilde van Dolce af omdat ze vonden dat die in de weg stond, want ze wilde de kamer veranderen. En veel aandacht gaven ze hem niet, dus vandaar.
Hij is al 7 jaar maar hopelijk nog tam te krijgen!

[twiet twiet]

ik heb er ook een geadopteerd, hij was 1 jaar toen wij heb kregen,ik heb hem via marktplaats van iemand overgenomen die geen tijd voor hem had

[btilmans]

Ja! Ik heb de 5-jarige grasparkieten van mijn broertje geadopteerd. Die wilde ze niet meer, en ik wel. Ik wil er nog wel 2 bij, maar dat wil mijn man niet, hij wil iets anders erbij (zie mijn topic hierover). Iemand nog ideeen voor een redelijk rustig vogelras wat goed past bij de parkiet?
groetejs Brenda

[simpy]

Wat een goed topic! 

Zelf heb ik twee jaar geleden 2 parkieten geadopteerd. Omdat een van de ex-baasjes alergish was voor stof. Maar vooral omdat de parkieten saai waren, want ze waren niet tam. 

Helaas was een parkietje ongeneselijk ziek, die hebben we helaas moeten laten inslapen. De andere vliegt nu vrolijk met 3 andere vogels (gehaald uit de dierenwinkel) in een grote kooi in de achtertuin.

Groetjes Simone

[Toeky/Mika]

Ons parkietje Toeky heeft zichzelf ter adoptie aangeboden aan onze voordeur... nadat ze bijna werd aangereden in onze straat, streek ze in ons voortuintje uitgeput neer.
We hebben haar zonder moeite in het gras kunnen vangen, zo moe was ze.
Omdat wij reeds een kanarie hadden en een extra kooi, hebben we haar in huis genomen en eerst kanariezaad aangeboden waar ze toch een beetje van at, maar ze viel al snel op haar etensbakje in slaap... Ik ben dan eerst in onze buurt gaan informeren of iemand een parkietje miste, zonder resultaat.
Heb dan de dierenarts gebeld of hij iemand in de buurt kende, maar die kende ook niemand en hij stelde voor om haar naar een dierenopvang te brengen. We besloten dit de volgende dag dan maar te doen...
We hadden er wel niet op gerekend dat we zo snel aan haar gehecht zouden geraken, de volgende avond had ze al een naam, een nieuwe schommel, parkieten-eten... en onze kanarie was toch al 9 jaar oud, wat best oud is dus mocht ze blijven.
We hebben dan een afspraak gemaakt met de dierenarts voor alle zekerheid en toen bleek dat ze een verkoudheid had, een gekwetste snavel, waarschijnlijk ergens tegen gevlogen en ze was veel te mager. De dierenarts dacht dat het een mannetje was, maar een tijdje erna werd heel duidelijk dat het toch een popje was dus blijkbaar is het dan ook een jong vogeltje. Enkele weken erna had ze ook nog schurftmijt, wat ook enkele bezoekjes aan onze dierenarts kostte, maar we hebben haar ook snel handtam gemaakt en hadden enorm veel plezier aan haar, ze is een echt speelvogeltje.
We hadden echter al dikwijls gelezen dat je parkietjes best per 2 of meer kan houden, dus groeide het idee voor een vriendje... Volgens de dierenarts best eentje van een kweker en niet van de dierenwinkel of de markt...
Tot we Mika zagen in een kleine kooitje op een markt... slapend, zielig, vuile pootjes...
Ik vond dat we beter zo'n diertje een thuis konden geven dan eentje dat al gelukkig was in een volière.
Hij bleek de dagen na onze aankoop echt wel ziek te zijn want nadat hij de eerste 2 dagen nog redelijk levendig was, sliep hij de 3de dag de hele dag... geen goed teken...
Dus terug naar de dierenarts, Mika had iets op de luchtwegen en kreeg antibiotica.
Nu is hij echter een enorm vrolijk en zonnig baasje dat de hele dag zacht zit te kwetteren en hij werd ook onze Toeky haar grote liefde.

[dsmmeijer]

Een week geleden heb ik 2 mannetjes geadopteerd bij de Dierenambulance in Den Haag.
Ik kan me dus ook bij de lijst aansluiten.
Dat een eigenaar van een tamme parkiet niet goed genoeg zoekt naar zijn tamme gevederde vriendje snap ik niet.
Maar nu is het te laat, want die krijgt hem toch mooi niet meer terug, ben al veel te gek op hem.
De andere man begint al aardig te wennen, die heeft denk ik wat meer tijd nodig.
De tamme man was de 1e dag al lekker aan het fluiten, spelen enzo.
Zij hebben hiet een goed huis gevonden, samen met mijn 2 popjes.

[Miss_maroc]

Hallo forumleden,
Ik heb sinds gisteren een parkietje geadopteerd!
De vorige eigenaar had er helaas geen tijd voor!
En aangezien ik wel vaak vrije tijd heb!
Het is een lief beestje, en zij is nog naamloos 

Groetjes Miss_!

[NickyRose]

Eh, telt een koppel met een nestblok vol ook? hahaha.
Je kan het hier lezen;
http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=17974.new;topicseen#new

[Mandy]

  Ik heb er ook 1 geadopteerd!

Deze was al 5, nog nooit een andere parkiet gezien, was gekortwiekt... en had nooit iets anders gehad dan zaadjes of brood! Als ie al wat kreeg, 

Nu:

Vliegt als een bezetene, is als eerste bij de "extraatjes" en is beste maatjes met mijn andere 3 parkietjes geworden!

[Hiss_Airness]

Ik heb ook sinds een jaar een geadopteerd parkietje. Hij (Yari,op foto) stond bij mijn vriendin thuis en werd daar in begin goed verzorgd en stond perfect in de woonkamer "happy" te wezen.

Maar dan kwam nog een baby-zusje bij het gezin en werd hij alsmaar meer letterlijk en figuurlijk in de hoek gezet. Ook mocht hem niet meer zijn gewoonlijke vluchtjes maken binnen. Hij leed zichtbaar aan het totaal gebrek van aandacht.

Toen heb ik gezegd dat ik hem wel een nieuwe thuis wou geven. Yari is mijn eerste parkietje, hij was helemaal niet tam toen hij hier kwam maar ondertussen is het zo'n schatje. In februari is zijn vriendinnetje dan erbij gekomen, samen met zijne nieuwe grote kooi. Hij had in die 5jaar geen andere parkiet gezien, dus je kan geloven hoe blij en enthousiast hij is. En wat wilt een vrouwtje meer dan een mannetje dat zich zo uitslooft voor haar 

Ik ben blij met de 'adoptie', thuis bij mijn vriendin zijn ze ook gelukkig. En hij helemaal denkik