Parkiet als scheerapparaat

[Evertje1962]

Hallo allemaal. Onze Japie is een brutale sodemieter, zo'n 5 maanden oud, helemaal tam en een echte clown. We hebben dus enorm veel plezier met hem. Toch zijn er wat dingetjes die we wel graag willen veranderen.

Zo vindt Japie het schitterend om op mijn schouder te zitten. Mag-ie van mij hoor. Urenlang. Alleen dat gepik in mijn nek en getrek aan baardharen en zo, da's geen fijn gevoel en als je effe iets te doen hebt niet bevorderlijk voor de concentratie. Echt bijten is het niet, meer een soort gepeuter. Hij kan het heel lang volhouden. Ik vind het echter minder prettig, maar ben wel gevleid dat Japie altijd bij me wil zitten. Wat kan ik doen? Oh... eh.... de suggestie dat ik me vaker moet scheren.... dat maakt Japie niet uit. Zelfs als ik me bijzonder nauwkeurig van baardharen ontdaan heb, blijft meneer plukken en trekken....

Nog iets anders, en da's minder... sinds kort heeft Japie het op mijn 16-jarige dochter voorzien. Beter de parkiet dan een horde jongens, zult u zeggen, maar toch.... Vroeger kwam hij bij haar om samen lekker te spelen, maar sinds een week of 2 wil hij haar alleen nog maar bijten. Geen idee waar dat door komt, die twee waren vanaf de eerste dag dat hij bij ons was dikke maatjes. "Ladderen" heeft geen effect meer sinds meneertje kan vliegen, hij peert hem gewoon als we dat willen doen.

Wat kunnen we doen om onze gevederde vriend, die verder reuze lief en helemaal niet bijtgraag is, weer een beetje bij te sturen?

[Sanne]

Hoi Evertje,

Als een parkietje zo'n 4 maanden oud is komt die in de "pubertijd" voor parkietjes. Hierin gaan ze vanalles uitproberen.
Ik denk dat je met de zoekfunctie wel een aantal topics over de pubertijd bij parkietjes kan vinden. Misschien kan je daar wat tips uithalen om je parkietje 't bijten af te leren... bijvoorbeeld terug zetten in de kooi of negeren als hij/zij bijt.

Groetjes Sanne

[Caradow]

Je parkietje is net als je dochter, flink in de pubertijd... dat hoort er bij

[Sonja]

Hoi Evertje,

Welkom op het forum.

Het gekriebel aan je wangen is heel lief bedoeld van Japie. 
Parkietjes die elkaar lief vinden, kroelen met elkaar, en Japie doet dat bij zijn grote-mensen-vriend, jij dus.
Als je dit niet altijd even prettig vindt, kun je proberen hem af te leiden, maar jaag hem niet weg, want dan snapt je kleine vriendje er niets meer van.

Het bijten heeft inderdaad met de puberteit te maken, zoals al geschreven is.
Die begint ongeveer met 3 a 4 maanden, en duurt tot je parkietje ca. 1 jaar is.

Over bijten is al heel veel geschreven, typ maar eens het woord "bijten" in, bij de zoekfunctie, en je vindt een heleboel informatie hierover:
http://forum.parkietenweb.nl/index.php?action=search

Hierbij nog een nuttige link over bijten:
http://parkietenfreak.nl/r-croky's_column3.php

Groetjes, Sonja.

[Evertje1962]

Bedankt voor jullie reacties.... tsja, daar moeten we maar eens mee aan de slag. Gelukkig heb ik Japie nooit weggejaagd, maar het verklaart wel waarom hij, zodra ik hem over wil laten stappen op mijn vinger, meteen terugvliegt richting schouder. Hij wil gewoon lekker kroelen... tsja... Als ik in zijn buurt ben, wil hij inderdaad bij niemand anders meer zitten. 

Die 2 artikelen over bijten hadden we al gelezen, we gaan er nog eens aandachtig naar kijken en zien wat we kunnen doen. Als iemand nog meer weet, laat maar komen die info....

[Evertje1962]

We zijn inmiddels een paar daagjes verder en het wordt toch een beetje een probleem. Zo gauw ik de kamer binnenkom is Japie niet meer bij me weg te krijgen. Da's leuk en aandoenlijk, zo'n aanhankelijke parkiet, maar het enige wat hij wil is in mijn nek en gezicht peuteren. Zoals gezegd is dat waarschijnlijk kroelgedrag, maar het is soms reuze lastig en irritant, zo'n 'verliefde' parkiet. 

Ik ben ook de enige bij wie hij dat doet. Hij vindt het prachtig, maar ik vind het niet altijd even prettig. Dat klinkt heel naar, want Japie bedoelt het reuze lief en wat is er nou leuker dan een parkiet die de hele dag zijn aanhankelijkheid wil tonen. Maar ik wil hem ook niet de hele dag in zijn kooi opsluiten omdat-ie me dan met rust laat. Dat is immers ook de bedoeling niet. Ik kan echter niet eens meer rustig eten. Hoe stuur ik Japie een beetje bij zonder dat hij het gevoel krijgt 'afgewezen' te worden?

[Mars]

Je parkietje ziet jou echt als een maatje en als zijn gelijke. Het is denk ik wel belangrijk om hem de rangorde te laten zien: een parkietje dat op je schouder zit is geen probleem. Een parkietje dat alleen maar bij jou wil zijn en je bijterig benadert (jim likt ons bij wijze van spreken, dat is wat anders dan pikkerig gedrag) denkt mogelijk dat hij hoger in de rangorde staat.

Straf dat gerust af: zet hem voor tien tellen op de grond, in de kooi of een ander plekje wat hij niet leuk vind. Tel maar gewoon hardop (the nanny-techniek  ). Ook voor langere tijd in zijn kooi zetten mag best, maar dan moet je wel zeker weten dat hij de kooi als 'straf' ziet. Ook ladderen vinden sommige parkietjes vervelend (van de ene naar de andere vinger overgezet worden). Wees niet bang dat je parkietje je minder leuk zal vinden: hij moet gewoon weten dat als iets van jou niet mag, dat het dan ook echt niet mag! En daar gaat hij je echt niet minder lief om vinden.

Als je op bijten zoelt met de zoekfunctie kom je meer tips tegen die goed helpen ook al bijt je parkiet (nog) niet echt.

Groeten en succes met strenge papa spelen

[Caradow]

Ik denk dat je er van uit mag gaan dat dit tijdelijk is. Onze Ukkie heeft pas een periode van zon 6 weken achter de rug dat hij ons niet met rust liet. Hij wisselde het dan wel af tussen mijn man en mij, maar het ging achter elkaar door. En dan kan ik je wel vertellen dat wij 4 parkieten hebben en dat het geen noodzaak is voor hem om juist ONS te zoeken. Na een week of 6 claimen (want dat is het eigenlijk) is het over gegaan en tot nu toe is hij al een paar weken rustig,. Nu is hij ook flink in de rui geweest, maar ook nu hij zich beter voelt gaat hij niet meer zo achter ons aan als die periode, dat had hij ook nog nooit eerder gedaan in die 2 jaar dat hij jong is. Je mag hem op de momenten dat zijn aandacht niet gewenst is inderdaad gerust in de kooi zetten en dan na een half uurtje er weer uit laten. Hier helpt dat zeker niet altijd, maar hij weet het dondersgoed als hij te ver gaat.
Houd de moed er in dat het over gaat en hou nog even vol daar... Een verliefd parkietje is leuk, maar als het te erg word weet ik ook dat het dan niet leuk meer is.

[Parkieten-Freak]

Wellicht is het leuk voor Evertje1962 om deze aflevering uit Croky's dagboek even door te lezen.
Heel herkenbaar! 

[natasja]

hoi
wij hebben het zelfde probleem,bikkel is eindelijk van mij en de kinderen(natasja) mijn man heeft een papegaai.
de eerste weken zijn alleen mijn dochterje en ik er mee bezig geweest om hem/haar tam te maken.
he he hij mag eindelijk dan los....wat denk je zit hij steeds bij mijn man....ook te scheren en aan zijn haar te plukken.
als ik er alleen mee ben komt hij even bij mij...maar zodra de deur open gaat en mijn man komt binnen wegggg bikkel en zit bij mijn man.....in zijn nek aan zijn oor op zijn haar.....vind het wel jammer...maar misschien draait hij/zij over een tijdje wel bij.
mijn  man vind het namelijk ook wel irritant als hij zo nu en dan een velletje te pakken heeft.
kan het misschien liggen of het een popje of een man is??gaat de pop eerder op zoek naar een man als huisvriend????het is maar een idee.......
we houden het maar op de pubertijd en hopen dat het veranderd en dat hij/zij meer naar ons komt.
Ik ben wel blij dat ik dit las...omdat wij dus het zelfde met bikkel hebben....en het ladderen ahummmmm hij weet precies wanneer hij ervan door moet.
(of hebben mannen iets dat wij niet weten )
juist omdat ze steeds in de nek pikken en bij de baard groei en de oren .
groetjesssssss