In loving memory

[Jeroenoman]

Recentelijk heb ik jammer genoeg afscheid moeten nemen van mijn geliefde parkietje Nelson.
Ze (ja, Nelson was een zij ^^) heeft een mooi plekje gekregen in de achtertuin.

Nelson was een geweldig vogeltje, ondernemend, aanhankelijk, veel te ondeugend en nog een Elvis fan ook :'D (ze trachte altijd mee te fluiten wanneer er een Elvis cd/dvd werd gedraaid, voor de rest deed ze dat bij geen één andere artiest/band)

Ze was ontzettend tam en deed niets liever dan in de nek van mijn vader in slaap vallen na met zijn ketting gespeeld te hebben.
Ze wordt vreselijk gemist hier in huis, het is zo veel stiller.
Ik betrap me nog dagelijks op al fluitend de kamer binnenlopen, wetend dat ik toch geen antwoord terug krijg 

Uiteraard zijn we wel van plan om een nieuw parkietje aan te schaffen maar we wachten nog even totdat we een goed, jong vogeltje van een vertrouwd adres kunnen gaan kopen.
Ik ben alleen wel bang dat ik hem/haar met Nelson zal vergelijken wat uiteraard niet eerlijk is tegenover het vogeltje maar Nelson is de tamste en meest vermakelijke parkiet die we hier eigenlijk ooit hebben gehad.
Ook al is hij/zij niet zo amusant als Nelson zal ik natuurlijk mijn uiterste best doen om het hem/haar zo aangenaam mogelijk te maken ^^



De kwaliteit is een beetje crappy maar ze zijn met mijn telefoon gemaakt, een geliefd object van Nelson om te slopen, wat regelmatig in hilarische foto's en filmpjes resulteerde :'D

Zo, dat lucht op ^^

[Kleintjes]

Hello Jeroen,

Naar nieuws maar we wensen je wel veel sterkte met t verlies van je vriendinnetje.

Je hebt inderdaad wel gelijk dat je gaat vergelijken als je n nieuw parkietje haalt, ik had dat ook n beetje. Toen Giny stierf (lutino) heb ik n nieuw popje gehaadl (ook lutino) maar qua gedrag leken ze in de verste verte niet op lekaar. Dat was wel n teleurstelling maar ook vond ik dat erg voor Pino, die toen nog leefde. Hij probbeerde haar te knuffelen en alles maar zij ging tegen hem op stan met n poot op z'n rugje. Toen Kyra wegvloog heb ik van m'n oom n jonkie gekregen, hij was net n weekje of 5/6 oud, maar al geheel zelfstandig. Kruumel en Pino waren emteen goeie maatjes, samen slapen, spelen en stoeien. Was erg leuk om de jongens samen bezig te zien met elkaar. Ik heb Kruumel ook wel eens vergeleken met Giny, die was handtam ondanks dat ze al volwassen was toen ik haar kocht, en Kruumel wil niks van je weten tenzij er wat te bikken valt. Dit 'vergelijken' is meestal iets van n paar dagen, dan is je parkietje ook gewend en komt t echte karakter naar voren. Wellicht heeft ie trekjes die Nelson ook had? Kruumel is n goede na-aper geworden. Soms is t net of Pino zit te roepen maar we weten dat dat niet meer kan, hij is in oktober gestorven. Hij heeft echt trekjes over genomen en zijn eigen trekjes lijken op die van Giny, zij werd ook verlegen als je tegen haar praatte 

Verlies van je vriendje is niet gemakkelijk, en dat zal t ook nooit worden als t goed is. Maar t is wel iets dat er bij hoort. Stoppen of tegenhouden kun je t niet, helaas. Je hebt haar n mooi plekje gegeven, dat is t minste dat je nog hebt kunnen doen voor haar. Nelson is nu bij alle andere vogeltjes in t Regenboogland en zal samen met alle andere parkietjes wachten tot iedereen weer bij elkaar is.

Ik kom nu niet zo snel meer op n mooi gedicht, maar ik heb er al meerdere geschreven bij andere topics, wellicht dat je daar ook wat steun in kan vinden. Zodra me iets te binnen schiet plaats ik t wel voor je, dat is 1 van de weinige dingen die ik voor je kan doen, behalve dan je veel sterkte met t verlies te wensen.

Groetjes, veel sterkte en veel liefs van ons aan jou.

[Mars]

Hallo Jeroen,

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je Nelson. Als je een nieuw parkietje koopt, wordt ze nooit al zij...

En dat moet je ook niet eens willen: het is zo mooi om te zien dat al die verschillende parkietjes een eigen karaktertje hebben en ook een eigen willetje. Zelfs als het tam maken wat moeilijker gaat, dan kun je daar nog enorm van genieten.

Ik heb zelf sinds begin december een tweede parkietje (als vriendje voor de eerste), de eerste is behoorlijk tam, maar ook behoorlijk eigenwijs. De tweede is helaas ernstig gewond en daardoor heeft hij moeite met het in vertrouwen nemen van mensen: hij weet waarschijnlijk dat hij niet snel genoeg weg kan vluchten. Soms stapt hij op de vinger, maar meestal laat hij zich liever van zijn stok vallen. Groente en fruit eet hij alleen als niemand kijkt... Hij trekt regelmatig de aandacht door te gaan roepen en laat ons als we bij hem kijken 'zien' dat dat verbandje om zijn lijfje maar vervelend is.
Het een schat en ik zou hem voor geen goud willen missen! Dus zelfs als je tweede parkietje niet zo tam wordt als de eerste, dan geeft hij je nog heel veel andere dingen...

Groeten Marcia

[kekavo]

Heel veel sterkte met het verlies van Nelson.
Het is altijd moeilijk om een vriendje te verliezen. Gelukkig heeft ze een mooi plekje in de tuin, zodat je altijd nog even bij haar kan zijn.
Ik heb mijn parkietje in de tuin van mijn ouders begraven, en iedere keer als ik daar kom, kijk ik naar het grafje en zeg ik haar in gedachten gedag.

Je kan inderdaad een nieuw parkietje niet met Nelson vergelijken. Ze zullen niet op elkaar lijken waarschiojnlijk, en het is niet eerlijk tegenover de beide vogels en tegenover jezelf om het wel te proberen. Ik hoop dat je een lief nieuw parkietje zult vinden, die de leegte een beetje voor je kan opvullen.

[Trippy]

Heel veel sterkte met het verlies van Nelson.
Fijn dat je hem een mooi plekje in de tuin hebt gegeven.
Ieder parkietje is anders en een nieuw parkietje zal nooit helemaal hetzelfde zijn.
Maar je kan hem/haar leren praten en goed tam maken.
Het kan nogsteeds een vriendje van je zijn, maar het is Nelson (helaas) niet !

Groetjes,Ursula 

[Josephine]

Hoi Jeroen,
Wat vervelend dat Nelson is overleden! Fijn dat je haar een plekje in je tuin hebt gegeven. Ik hoop voor je dat je snel een leuk parkietje tegenkomt.

Heel veel sterkte met het verlies!

Groetjes Josephine

[lidy64]

Hoi Jeroen,

Ik sluit me bij alle voorgaande schrijvers aan!
Ik wens je sterkte toe, het is altijd verdrietig je vogeltje te moeten missen!

groeten,
Lidy

[Cutie_lover]

Gecondoleerd

p.s. Heeft dat parkietje geen schurftmijt?

[Sara]

Ook van mij heel veel sterkte toegewenst.

(en het viel mij ook op dat de neusdop een redelijk vreemde vorm heeft..)

Vele groetjes,
Sara

[Jeroenoman]

Ook van mij heel veel sterkte toegewenst.

(en het viel mij ook op dat de neusdop een redelijk vreemde vorm heeft..)

Vele groetjes,
Sara

Dank je ^^

Dat vonden wij zelf ook al, we waren teruggegaan naar de dierenwinkel waar ons verteld werd dat het nu eenmaal zo is, het heeft niets met een ziekte of zoiets dergelijks te maken.

Hoi Jeroen,
Wat vervelend dat Nelson is overleden! Fijn dat je haar een plekje in je tuin hebt gegeven. Ik hoop voor je dat je snel een leuk parkietje tegenkomt.

Heel veel sterkte met het verlies!

Groetjes Josephine

Dank je wel ^^
Hoewel ik natuurlijk nog verdrietig ben vanwege het verlies heb ik eerlijk gezegd wel weer zin om een nieuw parkietje op te voeden ^^

Edit://
Berichtjes samengevoegd,
Gr PF