Nog redelijk tam te maken?

[parkietenfan]

Mijn ervaring is nu dat leeftijd helemaal niet uitmaakt. Coco, mijn inmiddels overleden parkiet, kwam bij de dierenwinkel vandaan en was destijds ongeveer 12 weken. Als er 1 tam was dan was hij het wel! Ongelofelijk wat dat ventje allemaal deed en kon  Helaas kan ik daar na 6 jaar niet meer van genieten Binkie heb ik bij de kweker vandaan, was zo'n 6/7 weken oud en het tam maken gaat ook heel goed. Maar.........absoluut niet sneller of beter dan bij Coco toendertijd.

[Scotty - Keecko]

Ik denk ook dat de leeftijd niet te maken heeft met het tam maken. Het karakter van het parkietje heeft er denk ik meer mee te maken. Sommige parkietjes leren sneller dat ze niet bang hoeven te zijn voor je hand en die worden dan (meestal) ook sneller tam. Eigenwijze, drukke  parkietjes lijken mij dan ook sneller te leren dan rustige, bange parkietjes. Maar daar zitten zelfs ook nog wel eens uitzonderingen bij.

[Sharon]

Jaa het is ook een voordeel dat dat parkietje al zo goed met zijn baasje overweg kan.
Daarom is de keuze zo moeilijk voor mij.

Gister heeft er nog iemand gereageerd ie eenparkiet van 7 weken heeft en nu zit ik dus met het dilemma welke parkiet moet ik gaan kiezen ? Ze lijke me alle twee schatjes, zo moeilijk.

Wat zeggen jullie die van 9 weken of die van 7 weken ?
Help me hieruit

Kusjee 

[Lijntje]

ik zou gaan voor die van 9 weken, maar misschien kun je vragen of je mag komen kijken (als dit niet te ver weg is)? Dan kun je kijken welk parkietje je het meest aanspreekt!

[Mars]

Die van negen weken is al wat tam, tenminste als wij jouw omschrijving goed begrijpen (close met zijn baasje). Dat kun je wel als voordeel zien, maar het hoeft niet. Daarnaast kun je natuurlijk een voorkeur voor kleur (of karakter, een druk parkietje of een iets rustigere) hebben, dus daar zou je ook naar kunnen vragen.

Groeten Marcia

[Sharon]

Hallo,

ik heb een keuze gemaakt we gaan voor dat parkietje van 9 weken.
Wij geven hem hier nogmeer liefde dan vergeet hij zijn baasje zo.
Hij had het parkietje ook net 3 weken dus..

Hoop dat mijn moeder het leuk vind voor haar verjaardag ik weet in ieder geval dat ik het wel leuk vind! 

Ze wonen alle 2 in heerlen waar ikzelf ook woon.

Kusjee

Enn??? Wat denken jullie lieff?? 


Foto's mogen alleen geplaats op het forum
Ter verduidelijking van een vraag
Wil je je parkietje tonen, dat is heel leuk
Maar daar hebben we ons foto album voor
http://album.parkietenweb.nl/index.php
gr Safrena

[verwijderd door de beheerder]

[Trippy]

Lief 
Maar hij zit op het hoofd dus...
is hij al tam,,, lijkt wel zo!

[Lijntje]

Wat een schatje! Mijn 2e parkietje ziet er precies zo uit, alleen dan is het hoofdje in plaats van wit, geel.. en die zit nog niet zo lief op mijn hoofd hor, hahah.. Komt vanzelf! Laat je nog even weten of je moeder t leuk vond?

[Sharon]

Hallo,

Mijn moeder vind hem een schatje!
Hij heeft nu echt de smaak te pakken lekker aan het krijsen! Over een week gaan we een poging maken om hem los te laten vliegen!

Groetjes xx Sharon en een snavel van Tico

[Mars]

Hey wat leuk, je hebt hem Tico genoemd.

Toen ik op zoek ging naar een tweede parkietje twijfelde ik tussen Timo en Tico. Ik vond beide namen even mooi en heb mijn zus laten kiezen, het is dus Timo geworden. En ik maar denken dat 'Tico' een hele originele gedachte was, haha...

Hoe gaat het? Stapt hij al netjes op?

Groetjes Marcia

[Sharon]

Hallo,

Ja mijn moeder vond de naam tico helemaal geweldig dus alé.

Hahah grappig  ik vind timo namelijk weer leuker!

Jaa hij stapt zeer netjes op, mag nu iedere avond een half uur tot 3 kwatier uit de kooi en vind dat natuurlijk helemaal geweldig! Komt op onze schouder zitten op ons hoofd! 
Punkie het konijn vind ie ook een hele beleving haha heletijd achter mijn konijn aan het rennen grappig om te zien geloof dat punkie beetje schrik heeft voor tico [ hij heeft hem namelijk gebeten! ]

Dus het enige nadeel is dat hij nu bijt!! echt super hard en alles van de site heb ik toegepast maar na een week blijft hij/zij het nog doen! Hoop dat het snel over gaat want mijn moeder durft hem al niet meer te pakken omdat ze bang is dat hij gaat bijten! Hij/zij had haar bijna tot bloedens toe gebeten, snap echt niet wat er aan de hand is ziek is hij niet dat weet ik zeker denk dat ie aan het puberen is nu ongv z'n 12 weekjes dus,,

Iemand van jullie nog tips! heb alles van de site al gedaan dus dat hoef ik niet meer door te lezen ed misschien dat iemand van jullie zelf nog wat anders heeft toegepast had ook iets gelezen van naar de parkiet blazen. Zal dat ook maar eens gaan toepassen kijken of het na enige tijd werkt!

Kusjes Sharon, Tico & Punkie

[Mars]

Dat bijten leert hij waarschijnlijk niet in een weekje af. Dus heb opnieuw geduld! Enne... zo hard bijt hij toch niet? Zeker een vogeltje van 12 weken...

Vertel je moeder dat ze vooral niet moet laten merken dat ze bang is (en jij ook niet). Dus gewoon in een keer naar hem toe en niet halverwege je hand terugtrekken of gaan twijfelen, hoe moeilijk dat in het begin ook lijkt.

Jullie zullen er achter komen dat het bijten reuze mee valt. Gewoon doorgaan en ze zal er vast mee op houden en anders wordt het vanzelf wel een stuk minder.

Succes en groeten,
Marcia

[Sharon]

Nee weet ik maar had gehoopt dat het een beetje af zou leren!
Maar heb geduld, zoals ze zeggen geduld is een schone zaak he

Jaa mijn moeder schrikt er echt van mijn vader en ik vinden het niet zo erg!
Maargoed ik zal het vooral doen!

Bedankt !

Groetjes Sharon Punkie Tico

[Mars]

In de meeste gevallen leren parkietjes het vanzelf af, als blijkt dat ze er geen succes mee hebben. Dus dat komt vast wel goed.

Mijn Jimmy doet het ook al veel minder en alleen als ze echt haar zin niet krijgt. Het is ook veranderd van echt bijten (agressief en snel) naar wat meer voorzichtig alsof ze er zelf niet meer in geloofd dat het gaat helpen.

Dus in ieder geval kun je er heel wat aan doen. En uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ze er niet minder lief door zijn hoor: Jimmetje is echt een schatje (maar wel een met een eigen willetje). Dus maak je er niet al teveel zorgen om.

Succes, Marcia