Ik krijg het parkietje maar niet tam ...

[Supertje15]

Hallo,
Het parkietje van mijn broertje is een paar maanden geleden overleden. Omdat hij heel graag weer een parkietje wilde kreeg hij die. Het is een heel erg bang parkietje wat waarschijnlijk door zijn andere soort genootjes niet is geaccepteerd (hij was een teentje kwijt..) en mijn broertje kreeg hem dus ook nauwelijks tam. Hij gaf het 'trauma' wat het beestje had opgelopen (het verliezen van zijn teen) de schuld dat hij zijn parkietje niet tam kreeg. En na een tijdje had mijn broertje het opgegeven .. in het begin praatte hij nog af en toe met het parkietje maar tegenwoordig doet hij er helemaal niks meer mee! Hij kijkt er zelfs niet eens meer naar om! Omdat hij bij mijn broertje maar een beetje verpieterde en hij door mijn broertje echt verwaarloost werd (het gebeurde niet zelden dat dat arme beesie een hele week zonder eten zat) kwam hij bij mij in de kamer. Jippie! Ik natuurlijk hardstikke blij .. nog een vogeltje in mijn kamer  (ik heb zelf een agapornis). Dus iedere dag trainen en trainen en trainen, stukjes trosgierst aanbieden, hem proberen te laten opstappen, etc, etc. Hiermee is het wel al een stuk vooruit gegaan (hij durft nu met één pootje op mijn vinger) maar hier houdt het dan ook helaas bij op .. Ik blijf hardstikke veel met hem bezig, 2x per dag train ik met hem .. maar hij durft gewoon niet zijn andere pootje ook op mijn vinger te zetten (het pootje wat hij niet om mijn vinger durft te zetten is het pootje waar een teentje vanaf is...) Hij is nogsteeds hardstikke bang en hij vertrouwd mij nog voor geen meter! Hij was vandaag ook nog is ontsnapt (heb hem op moeten pakken en terug in zijn kooitje moeten zetten .. waar natuurlijk nog een hele scène aan vooraf ging) en dat hielp ook niet echt mee... Nu is mijn vraag aan jullie: Wat kan ik nou doen om hem tam te krijgen? Trosgierst eet hij ook wel, maar alleen als ik het op de bodem van zijn kooitje heb neergelegd. Trosgierst uit mijn hand moet hij niks van weten ... Ik doe echt heel erg mijn best om hem tam te krijgen maar er lijkt absoluut geen vooruit gang in te zitten! En daarbij heb ik ook nog een jaloerse agapornis die ik evenveel aandacht moet geven als het grasparkietje.
Bedankt,
Amber

[Scotty - Keecko]

Hoi Amber,

Goed van je dat je het parkietje over hebt genomen
Je bent goed bezig om je parkietje tam te maken. Als je door blijft oefenen, wordt hij vast en zeker echt tam. Het parkietje moet je vertrouwen krijgen en door bepaalde omstandigheden kan dat soms wat langer duren.

Door blijven oefenen, veel aandacht geven (ook blijven geven aan je agapornis ) en veel spelen met je parkietje, dan krijgt hij vertrouwen in jou.
Heb je dit stappenplan al? :
http://parkietenfreak.nl/a-tam.php

Als je de zoekfunctie van dit forum gebruikt, kun je nog meer vinden over tam maken, want er is al veel over geschreven.

Groetjes, Ilse

P.S. Een agapornis en parkiet gaan niet goed samen, dus deze moet je ook bij het rondvliegen scheiden van elkaar. Ze moeten niet met elkaar in aanraking kunnen komen.

[ibi]

heey

gewoon door blijven zetten.
ik heb ook zo'n een beetsej dat ehct niet tam wil worden maar gisteren liep ze over mijn arm heen.
je parkeitje word heus wel tam.


groetjes

[Mars]

Heb geduld.
Een paar maanden oefenen valt best mee met een bangig parkietje.

Zelf heb ik Timo nu 12 of 13 weken en ook het tam maken van Timo gaat heel langzaam. Ook hij is erg angstig, dat komt dan doordat hij gewond is aan zijn vleugel, maar ik denk dat het wel te vergelijken is: het zijn beide onzekere parkietjes.

Bij mij win ik nu langzaam zijn vertrouwen een beetje: twee weken geleden stapte hij vrij gemakkelijk op omdat hij afhankelijk van mij was. Vorige week was dat weer voorbij en zat hij weer te trillen op zijn stokje als ik dichtbij kwam. En vandaag heb ik hem van een stokje naar beneden geholpen en riep hij zojuist mijn hulp in om nog een keer naar beneden gezet te worden...

Heb dus vooral geduld: je parkietje is eerst misschien door zijn soortgenootjes verstoten en toen ook een beetje door je broertje (waar waren je ouders?!?). Hij moet dus eerst het gevoel krijgen dat hij altijd op jou als mens kan rekenen. Dat het fijn is om bij jou te zijn. Probeer dus niet achter hem aan te gaan in de kooi, maar laat zijn zelfvertrouwen boven komen. Die hand iedere dag in de kooi, met wat lekkers... de nieuwsgierigheid wint het vanzelf van de angst, maar trek er wel 3 maanden voor uit. En dat zijn dus drie maanden vanaf het moment dat hij bij jou is gekomen. Verlies je geduld niet en beloon hem met lieve woordjes. Vertel hem maar iedere dag wat een mooie parkiet het is, wat een mooie speeltjes hij heeft, laat hem zien wat voor kleurtjes zijn ringen hebben enz. Schil lekker een appeltje naast hem en eet dat bijna helemaal naast hem op en biedt hem het laatste stukje aan enz... Ik kan je vertellen dat ik al na twee weken de volle aandacht van Timo had door hem te laten zien hoe leuk zijn speeltjes zijn.

Wees ook geduldig met de trosgierst, geef hem af en toe een klein stukje tussen de tralies of aan een klemmetje, maar liever niet op de bodem, daar voelen parkietjes zich kwetsbaar (hoog is fijn). En probeer dan ook af en toe een stukje in je hand te houden gewoon tien cm van hem af, zodat hij er zelf naar toe kan lopen en dan zul je zien dat hij vanzelf een keertje naar je toe schuifelt.

Veel succes en beloon hem met je liefde, dan zal hij vanzelf jou terug belonen met vertrouwen.

Groeten Marcia

[Trippy]

Hoiii,
Als eerste inderdaad erg goed dat je het parkietje van je broertje hebt opgevangen  
Als je veel blijft oefenen lukt het je vanzelf wel... Ik raad je aan als het mogenlijk is 3 a 4 keer per dag te oefenen maar dan wel over de dag verdeeld,ook zal ik geen trosgierst op de bodem leggen van de kooi,
Als hij het alleen maar uit jou hand krijgt durft hij eerder (denk ik ) de stap te nemen,anders kan je parkietje gewoon wachten tot jij uit de kooi bent!
Als je veel oefent en het niet opgeeft zal hij vanzelf tam worden...!
Maare nu even een ander vraagje,Is het teentje van je parkietje eraf of alleen de nagel?
Gewoon wat nieuwsgierigheid
Het gaat je lukken  

Veel succes,
Ursula

[Supertje15]

Maare nu even een ander vraagje,Is het teentje van je parkietje eraf of alleen de nagel?

Het topje van zijn teentje ne dus ook zijn nagel. We merkten dit pas een paar dagen nadat hij hierheen is gekomen ..

[Supertje15]

Bedankt allemaal! Erg goeie tips.
Ik blijf het proberen en dat trucje met dat appeltje en die speeltjes ga ik zeker proberen ..
Ik denk wel dat het met veel geduld gaat lukken .. we zijn al een stapje in de goeie richting .. en even een leuk nieuwtje: Ik mag het parkietje in mijn kamer houden (hij zou eigenlijk terug gaan naar mijn broertje als hij tam was) maar hij blijft dus bij mij .. en het parkietje wordt van ons samen  Ik ga er alles aan doen om het tam te maken en nog meer met hem bezig zijn ...