parkiet eet niet

[karin v h]

Beste Parkietenfreaks,
Zoals jullie weten is Sara van de week overleden (in mijn hand!).
Poekie en Sara waren 1 koppel, daar was praktisch niets tussen te krijgen.
Nu eet Poekie nog amper, ik zie hem vermageren.
Heeft er iemand een tip om hem te helpen.
Hij krijgt extra aandacht van mij (Buffy en Meisie kunnen hem niet troosten want die treuren zelf nog en hebben allebei een eigen partner! - de kleintjes realiseren het zich nog niet).

Wat hij nooit heeft gedaan - hij zit ineens voor een spiegeltje te turen maar daardoor eet hij niet. Wat ik hem ook geef al is het nog zo onverantwoord hij raakt het niet aan.
Hij zit op zijn stokje te sippen - je kunt haast  de tranen in zijn ogen zien, zo triest kijkt hij -compleet overstuur (wat ik in het andere stukje heb gezegd in http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=11612.0;all dat Poekie meteen aan het vrijen was met een ander klopte maar ik denk dat hij zich niet realiseerde dat Sara weg was, ik heb hem Sara nadrukkelijk 'dood' laten zien. Ik wilde dat hij afscheid nam (ik zeg het misschien een beetje bot!).
Hoe kan ik Poekie helpen - hem wil ik ook nog niet verliezen .
Wie heeft een beetje raad?
groetjes karin

[roha]

Hoi hoi,

Wat vervelend nou, dat hij toch nog zoveel verdriet heeft.
Misschien dat je hem extra kan verwennen met lekkere dingen, als zijn lievelingsfruit/groente/stukje gierststengel en lekker warm.
Ik weet niet of het helpt, maar ik ga in ieder geval duimen dat hij gauw over zijn verdriet komt en weer snel de oude is!!

Hanneke

[Trippy]

Duurt het al lang ?
Anders zou ik hem even laten treuren ?!
Wordt hij niet verdrietig als hij die andere koppeltjes met elkaar bezig ziet zijn ??
Ook kan je hem mischien extra aandacht geven anders het spiegeltje weg halen want hij zit in het spiegeltje te gaan treuren ??

[Sara]

Arno,het ventje waarmee Noah een koppeltje was is hier ook overleden een jaar geleden.Noah heeft wel een heel tijdje getreurt,maar ik heb toen extra tegen haar gepraat en voor afleiding gezorgt.
Misschien een idee voor jou,om voor afleiding te zorgen,door tegen je parkietje te praten,lekker eten of interessant speelgoed aan te bieden? Ga met je parkietje spelen en zo vergeet ie zijn verdriet misschien een beetje.Ik hoop dat dat helpt.Veel succes alvast..

vele groetjes
Sara

[karin v h]

Het vervelende is ik wil hem steeds troosten maar hij loopt voor mij weg.
Hij heeft wat ik al zei 'onverantwoord lekkere dingen,  zaadstokje, trosgierst, witlof, allemaal dingen waar hij gek op is maar hij raakt het nog niet aan.
Als hij uit de kooi mag en ik haal hem eruit kruipt hij er meteen in.
Ik weet het is nog kort 4 dagen maar een parkietje kan ook niet zolang zonder eten.
Ik ga hem maar weer eens knuffelen (hij wil even, maar dan is het genoeg!).
Zijn verdriet is groter als ik had verwacht. en hij stuurt de andere parkietjes ook weg onder het mom - geen zin!).
Groetjes Karin

[Trippy]

Jemy wat moeilijk, pffff
Eh.... Mischien kan je een foto van sara in 'z'n kooi hangen
Stom idee sorry nou ja sterkte !!!

Groetjes,Ursula

[karin v h]

Nee, een foto lijkt mij ook niet zo'n jofel ideetje.
Hij heeft de hele avond niet gegeten. Heb hem voor het slapen klaargemaakt (doek over de kooi) en dan kijkt hij je aan met ogen die het liefst willen 'janken' ..... dat is zo triest en dan begin ik ook weer. Je probeert het ene verlies te verwerken en je ziet het volgende aan komen en als het heimwee is kun je er volgens mij niets aan doen.
Groetjes Karin

[Mars]

Hallo Karin,

Hoe is het met Poekie? Heeft hij al gegeten?

[Trippy]

mischien moet je hem met zo'n spuitje eten geven krijgt hiju in iedergeval wat binnen !

[karin v h]

Hij heeft volgens mij 'iets' gegeten maar niet veel. Je kunt zijn borstkastje zien. Gelukkig was hij een stevig parkiet en kan hij wel iets hebben maar nu moet het echt afgelopen zijn.
De andere proberen hem erbij te betrekken wat er erg lief uit ziet maar hij draait zich zo om en gaat in een ander hoekje zitten.
Ik zal mij inderdaad is verdiepen in het vloeibare voedsel (ik heb het nog nooit gedaan dus ik weet eigenlijk niet precies wat erin zit!!).
Het is moeilijk om een beetje te zien lijden en het trekt mij ook weer mee.
Groetjes karin

[roha]

Hoi Karin,

Nou, beter iets dan niets!! Misschien kun je info inwinnen bij een vogelarts over vloeibaar eten toedienen.
Maar wat een verdrietige situatie is dit zeg!
Ik leef met je mee en duim ook voor jou en Poekie op een goede afloop. Dat ie maar snel over zijn verdriet is en er weer voor jullie wil zijn.
Sterkte!

Hanneke

[karin v h]

Hoi Hanneke,
Dank voor je medeleven.
Ik zal je vertellen dat ik ooit een parkiet heb gehad die overleden is door heimwee en daar was volgens de dierenarts totaal niets aan te doen.
Wij waren op vakantie 3 weken Spanje - heel goed adres voor mijn parkietje. Op de dag dat wij terug kwamen uit Spanje lag hij op de bodem van de kooi - gestorven aan heimwee.
En daar ben ik nu innerlijk ook bang voor - ze kunnen schijnbaar heel ver gaan.
Groetjes karin

[Trippy]

O wat erg ...
Ben op zoek gegaan op google maar dan kreeg ik allen info over de swiffers 
Heel Heel veel sterkte Groetjes,Ursula

[roha]

Hoi Karin,

Dat is toch vreselijk om mee te maken!! Ik snap je angst best. Ik geloof best dat dieren ook heimwee-gevoelens hebben. Je hoort wel vaker zulke treurige verhalen.
Onze eerste 2 parkietjes moest je ook niet uit elkaar halen en toen het popje overleed, zag je in zijn oogjes en zijn gedrag dat hij haar heel erg miste, hij zocht haar en riep haar en hij at ook niet meer de eerste daagjes. Gelukkig liet hij zich wel troosten door de andere 2 dames en door ons, vooral bij mijn vriend, dat was echt z'n maatje!! Hij is er dan ook weer bovenop gekomen. Maar Poekie wil van jullie allemaal niets weten en dat baart mij dan ook zorgen.   
Daarom duim ik ook knetterhard voor jullie en hoop op het beste!!

Hanneke

[karin v h]

Ik gaf Poekie vanavond een klein stukje van een plakje kaas. Hij nam 2 happen en draaide zich toen weer om op zijn schommeltje. Ik bleef staan met mijn stukje kaas en toen vloog hij er op af. Toch zeker 10 hapjes kaas. In ieder geval iets al heb ik liever dat hij gewoon eet.
Groetjes karin

[Mars]

En een stukje trosgierst in plaats van kaas? Dat zou toch wel iets beter zijn...
Ben je al gaan informeren naar vloeibaar voedsel? Eventueel kun je hem ook naar de DA brengen om hem daar dwangvoeding te laten geven. Het is vreselijk, maar hij zal toch wat moeten gaan eten. Misschien dat hij dan over een paar dagen weer wat vrolijkheid in het leven ziet 

Heel veel sterkte!

Groeten Marcia

[parkietenfan]

Hoi Karin,

Wat een verdrietige situatie. Ja ik heb in mijn kindertijd ook ooit een parkietje gehad wat overleed tijdens onze vakantie door heimwee. Ze kunnen erg aanhankelijk/éénkennig zijn in bepaalde gevallen.
Ik zou als ik jou was toch even overleggen met de dierenarts, ook al kan je misschien niet veel.
Gelukkig heeft hij al wel wat kaas gegeten, beter iets dan niets, maar toch....
Sterkte ermee!

Groetjes
nathalie

[karin v h]

Hij raakt de trosgierst niet aan, die hangt in de kooi. Ik vond het al heel wat dat hij wat kaas wilde eten.
Vanmorgen zat hij als een gek over te geven. Ben bang dat hier niets aan te doen zal zijn.
Hou hem nog 1 dag in de gaten, morgen ga ik naar mijn eigen huis misschien helpt dat - al vraag ik het mij af want dan gaat hij Sara helemaal zoeken in alle huisjes etc.
Groetjes karin

[Joske]

Vanmorgen zat hij als een gek over te geven.

Is het dan geen tijd voor een bezoekje aan de vogelarts?

[karin v h]

Ik heb gebeld met de dierenarts maar hij is er vanmiddag niet - zul je altijd zien. Morgenochtend bel ik hem.
Hij zit heel rustig op een stokje, gaat iedereen uit de weg het vervelende is als het inderdaad heimwee is wat ik denk is daar niet veel aan te doen.
Groetjes Karin

[maartje]

hoi karin,
misschien heeft de da wel iets van een energie papje. Dat is een geel poeder wat je moet aanlengen met water en wat je met een pipetje moet geven. dit heeft iso gekregen toen ze veel te mager was en erg ziek. het is geen medicijn maar puur voor de energie en om dikker te worden. ben benieuwd wat de da zegt, ben je er al geweest? het overgegeven lijkt mij ook geen goed teken..
laat je het ons weten?

[karin v h]

Heb net de dierenarts uitgebreidt gesproken.
Er is niets aan te doen. Zijn suggestie was een ander vrouwtje voor hem te kopen - maar toen hij hoorde dat ze al met zijn zessen waren gaf hij toe dat dat geen zin had.

Bijvoeren of vitamine doen volgens hem totaal niets want het is heimwee en de kans is groot dat hij dat ook in hetzelfde tempo gaat zitten uitspugen net als het zaad.
Ik moet hem zoveel mogelijk proberen af te leiden en liefde te geven en dan hopen dat hij het redt maar hier ben ik al een week meebezig.
Dus triest.

Ben net thuis gekomen in mijn eigen huis, hij is naar een plekje gevlogen en zit nu te slapen voor het raam.

Ja, parkietenfreaks ik weet het echt niet meer. We kunnen alleen maar hopen dat hij de heimwee nu in zijn eigen huis gaat overwinnen en anders zie ik het heel zwaar in.
Groetjes Karin

[Mars]

Helaas dat er verder niets meer aan te doen is, heel veel sterkte ermee.
Laten we hopen dat er nog een wondertje gebeurt en hij toch weer gaat eten.

Groeten Marcia

[roha]

Hoi Karin,

Nou, laten we hopen dan dat hij zich in zijn eigen huissie de heimwee overwint en weer behoefte krijgt om te leven en gaat eten.
Meis, heel veel sterkte en laten we duimen dat hij jullie liefde weer gaat voelen en het ook weer aan jullie terug wil geven!

Hanneke

[Caradow]

Karin, heel veel sterkte....

We duimen allemaal mee, dat Poekie het gaat verwerken en de zin van het leven weer gaat inzien. Ik kan me heel goed voorstellen hoe machteloos je je nu moet voelen, je kunt niets voor hem doen en alleen maar hopen dat hij het verwerkt.

Nogmaals, heel veel sterkte!

[parkietenfan]

Hoi Karin,

Ook wij duimen voor jullie! Hopelijk komt Poekie thuis weer een beetje tot rust en gaat hij er weer voor vechten. Sterkte!!

Groetjes

[Scotty - Keecko]

Hoi Karin,

Hier wordt ook geduimd voor jullie!!
Ik hoop dat Poekie tot rust komt in zijn eigen huisje.
Heel veel sterkte!

Groetjes, Ilse

[Karin]

Bijvoeren of vitamine doen volgens hem totaal niets want het is heimwee en de kans is groot dat hij dat ook in hetzelfde tempo gaat zitten uitspugen net als het zaad.

Niets ten nadele van die dierenarts, want ik weet niet eens welke dierenarts het is, maarre ik vind het een beetje vreemde uitspraak. Okee, misschien is de kans groot dat hij het weer gaat uitspugen als je hem bijvoert, maar misschien ook niet. Dat weet je alleen als je het probeert. Ik zou het in ieder geval de moeite van het proberen waard vinden. Als hij het inderdaad uitspuugt, dan weet je tenminste dat je het geprobeerd hebt.

Net zoals bij mensen kan een second opinion heel raadzaam zijn. Misschien kun je de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht bellen of zo?

[karin v h]

Het is de dierenarts die bij de Dierentuin Arnhem (Burgers Zoo) de vogels onder zijn hoede heeft. Je zou toch zeggen dat hij ervaring heeft.
Ik heb ook geen contact met de faculteit Dierengeneeskunde in Utrecht (en het probleem geen vervoer vanwege mijn ziekte!).
Dus, ja..... ik heb in ieder geval vast roosevicee in het water gedaan (ook omdat hij nu in de rui komt (kan er ook nog wel bij)), extra eikrachtvoer (hij heeft er even aan zitten pikken) en voor de rest weet ik het echt niet meer. Ik hoop dat hij thuis zijn draai gaat vinden.

[Karin]

De faculteit Diergeneeskunde heeft elke werkdag van 13.30-14.30 telefonisch spreekuur. Wie weet kunnen ze je gewoon helpen met advies zonder dat je daar langs hoeft te komen. 

[Anita1983]

Hallo Karin,

Wat verdrietig allemaal 
Je vertelt dat je parkietje erg verdrietig is door het overlijden van zijn vriendinnetje. Ook lees ik dat de andere parkieten allemaal een koppeltje vormen. In dat geval zou ik je ook het advies geven om een nieuw vriendinnetje voor hem te kopen, zodat hij ook weer een koppeltje vormt.

Later heb je het erover dat hij heimwee heeft naar jullie huis? Of ik heb er overheen gelezen, maar is hij nadat zijn vriendinnetje is overleden uit huis gehaald? Dus weg van het huis en weg van zijn vriendinnetje?

Het is inderdaad belangrijk om hem extra veel aandacht en liefde te geven en proberen om hem te voeren. Dus het voer voor hem houden e.d.
Anders zou ik je toch adviseren om de DA weer op te bellen, want dit kan hij natuurlijk ook niet lang volhouden.

Houd je ons op de hoogte?

Veel liefs,
Anita

[karin v h]

Hallo Anita,
Je hebt het niet helemaal begrepen.
Ik had 7 parkietjes nu dus 6. Dus 1 parkietjes (het laatste kleintje  Lucky van Meisie is alleen). Dus als ik een maatje voor Poekie erbij heb is er weer 1 parkietje alleen. Het is zelfs zo, wil Poekie een nieuw vriendinnetje of gaat hij over naar een ander. Ze hebben het altijd heel erg goed met elkaar kunnen vinden.

Tijdens het overlijden van Sara waren mijn 7 parkietjes met mij tijdelijk bij mijn ouders, hier is het altijd goed gegaan.
Je moet niet vergeten nu we weer thuis zijn komen alle leuke plekjes met Sara weer naar boven voor Poekie. Dus tijdens het overlijden van Sara waren ze allemaal bij elkaar.

Hij blijft zich afzonderen van de rest. Als ze allemaal gezellig bij hem gaan zitten gaat hij weer op een ander plekje zitten. Ik heb het idee maar ik durf het niet te hard te roepen dat hij wel wat begint te eten, zag hem vandaag even bij de witlof en korstje bruin brood!!!

We moeten niet vergeten dat Sara en Poekie bijna ieder uur zo'n 3 x sex bedreven. Ze zaten de hele dag te sexen, knuffelen, elkaar te voeren. Dan valt dat weg. Poekie at altijd voor 2 en gaf Sara ook eten en nu.....

Was vandaag te laat voor de faculteit dierengeneeskunde. Een kennisje van mij werkt bij een dierenarts en zij heeft het daar ook gevraagd en ze zei dat er niet veel tegen liefdesverdriet te doen is. Het is echt afwachten.
Groetjes karin

[Joske]

Was vandaag te laat voor de faculteit dierengeneeskunde.

Vandaag nog maar een poging doen, dan! Daar zitten de experts, die weten vast raad!

[karin v h]

Nog even een berichtje over de droevige Poekie 
Vandaag een lichtpuntje bij Poekie - hij was uit de kooi en vanmorgen wilde hij niets, zat weer binnen 10 minuten in de kooi.
Vanavond zat hij ineens met Sammy te flikvlooien.  Hij was weer even door het dolle heen het was kort maar het was er weer.
Ook zie ik hem zo nu en dan weer eten. Hij zat net te eten en toen heb ik gauw de bakjes gevuld met eikrachtvoer en dat wilde meneer eerst niet maar ik had mijn kont gedraaid en ja hoor hij begon er weer.
Langzamerhand begint hij bij te trekken (al is het nog niet van lange duur ) het begin is er.
Heb de vorige week uren bij de kooi gezeten en tegen hem aan zitten praten, dan weer gepakt en even lekker zitten kroesen met hem, dit heb ik echt dag in dag uit gedaan maar het werpt nu heel langzaam vruchten af. Al zijn we er nog niet.
Groetjes karin

[Mars]

Goed nieuws! Echt fijn, je moet er niet aan denken dat hij zijn vriendinnetje achterna gaat!

[karin v h]

Nee Mars, dat was mijn grootste angst dat Poekie achter Sara aan zou gaan, dus mijn uren psychologisch hulpverlening hebben vruchten afgeworpen.
Maar wat ik zei hij is er nog niet hij is zo mager geworden en nog te treurig.
Kon ik hem maar een lekker biefstuk voorzetten.
Groetjes Karin

[Lijntje]

Hallo Karin,
wat een vervelende situatie! Ik hoop inderdaad voor je dat je 'psychologie' begint te werken en hij er weer helemaal boven op komt! We denken allemaal aan je..
Groetjes Annelijn

[roha]

Heey Karin,

Dat is positief nieuws, zeg!!!
Hij gaat in ieder geval weer naar z'n voerbakje om te eten. 
Het lijkt er op dat Poekie in de gaten heeft dat zijn gezelschap en liefde nog heel hard nodig is in deze wereld!! 
Fijn om te horen, hopelijk gaat het nu steeds iets beter met hem!! En hier ook nog steeds vingers en vleugeltjes gekruist!!!

Hanneke

[karin v h]

Hallo Allemaal,
Ik moet wel zeggen dat al deze hele lieve mailtjes ook mij op de been houden.
Het door gaan met Poekie is zo moeilijk - een vogeltje wat niet meer wil wat het nut er niet meer van in ziet moet je opbeuren. Zelf ben ik door mijn zware operatie ook nog labiel en daardoor trekt hij mij iedere keer weer mee naar beneden.
Maar al jullie lieve mailtjes geven ook mij de moed om door te gaan met Poekie wat mij betreft worden jullie allemaal 'lid van de maand'
Liefs karin

[Scotty - Keecko]

Hoi Karin,

Gelukkig dat jouw liefde en goede zorgen nu eindelijk resultaat geven
Dat hij naar zijn voerbakje gaat is goed nieuws. Ik hoop dat hij snel weer helemaal opknapt

Hier wordt ook nog steeds geduimd en gevleugeld

Groetjes, Ilse

[parkietenfan]

Hoi Karin,

Wat een goed nieuws!!! Misschien is het ergste treuren nu voorbij en wordt Poekie langzaam weer de oude!
Mensen kwijnen ook weg van liefdesverdriet, dus wie weet wat zo'n parkietje allemaal ervaart
Maar gelukkig gaat het langzaam de goede kant op! Moed blijven houden hoor!

Ook wij blijven hier duimen.

Groetjes
Nathalie

[Mars]

Hey Karin,

Je moet weten dat wij (ik) gewoon ook ons zorgen maken met jou mee. Het is werkelijk vreselijk je parkietje weg te zien kwijnen en als dan ook nog het overlijden van een ander parkietje de oorzaak is... Dat is echt vreselijk droevig.

Zoals al zo vaak eerder geschreven, je voelt je zo ontzettend machteloos. En als je dan zelf ook niet helemaal lekker in je vel zit helpt dat ook niet echt.

Maar er is in ieder geval weer hoop. Als hij beetje bij beetje weer wat eet, komt het vast wel weer goed.

Heel veel sterkte jullie beide! Houd de moet er in!

Groeten Marcia

[karin v h]

Hallo Parkietenfreaks,
Eventje een infootje rondom Poekie.
Poekie bloeit wat op hij eet weet wat vanavond deed ik eikrachtvoer in de kleine bakjes en hij gooide ze achter elkaar allemaal leeg. Wat hij op heeft weet ik niet maar vast wel een 1/2 bakje...
Maar hij blijft zijn maatje duidelijk misssen, hij wil ook niet met de anderen spelen hij is zich erg aan het afzonderen. Nooit door gehad wat voor impact het op een parkietje kan zijn.

Gisteren schrok ik wel Sara had een plekje in huis een 'hamsterhuisje' daar kroop ze dan in en ging daar lekker zitten slapen. Iedereen wilde erin maar niemand mocht erin dit was van Sara.
Gisteren zat ik in de kamer (helaas camera niet binnen bereik (sukkel!)). en alle parkietjes zaten rondom het huisje. 2 op het huisje en de andere 4 zaten ervoor. Niemand is tot op heden in het huisje geweest kun je nagaan hoe overheersend ze eigenlijk was. Ik hoop dat er gauw weer eens een parkietje inkruipt!
Nu maar hopen dat Poekie iets meer gaat eten het wordt nu een iets te slank parkietje.
groetjes karin