Tam maken/ontsnappen

Gestart door Cropje, december 26, 2006, 15:40:04

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Cropje

Hoi allemaal,

Ik heb de 24e (december dus) m'n parkietje Arie opgehaald. Ik had me helemaal ingelezen (zowel hier als op ander parkietenwebsites). Ik had thuis al een kooi klaargezet (ferplast), met twee etensbakjes (http://www.ferplast.it/fercatal/dep/84503724.jpg), een etensbakje met zaadjes, een etensbakje met eivoer en twee drinkbakjes (http://www.ferplast.it/fercatal/dep/img_9_spa_729.jpeg en http://www.ferplast.it/fercatal/dep/img_1_spa_739.jpeg). Verder had ik bodembedekking van puik en ik had ook wat zaadjes op de bodem gestrooid. Ten slotte zaten er een zitstokje en een schommeltje in de kooi.

Toen was het grote moment daar, ik ging naar de kweker, ik had van te voren al een afspraak gemaakt en gezegd dat ik een parkietje wilde om tam te maken. Hij had al twee parkietjes voor me uitgezocht. Een blauwe en een grijze. Beide 6 weken oud en ze konden zichzelf voeren. Ze zagen er gezond uit en kwetterden vrolijk met de andere parkietjes waar ze bij zaten. De kweker haalde de parkietjes voor me uit de kooi en hield ze stevig in z'n hand zodat ze niet weg konden vliegen. De blauwe hing daarop meteen in zijn duim (bijtend dus) en de grijze beet niet, maar zat vrolijk om zich heen te kijken wat er nu allemaal te zien was buiten die kooi.

Ik koos voor de grijze, die leek me makkelijker tam te maken en dat leek de kweker ook. Arie ging in een doosje, ik kreeg wat extra voer mee een het clubblad van de plaatselijke vogelvereniging. En op naar huis ging het.

In de kooi zat hij stilletjes op de bodem, en hoewel we zo veel mogelijk probeerden hem met rust te laten om hem rustig te laten wennen aan zijn nieuwe onderkomen en hem bij te laten komen van de reis en de hefige ervaringen, hingen we toch een beetje om de kooi heen af en toe (we = mijn ouders, mijn zusje en ik). Hij at wel al een beetje van de bodem, maar zijn etensbakjes en drinkbakje had hij nog niet ontdekt.

Hij was drie uur bij ons toen m'n buurmeisje en buurjongen op bezoek kwamen, ook even kijken natuurlijk, maar daarna gingen we allemaal op de bank zitten en koffie en thee drinken en kletsen en toen begon Arie een beetje te kwetteren. Langzaam werd hij wat levendiger en ook ontdekte hij zijn stokje. Hij klom wat onwennig door de kooi heen en weer (vooral op z'n kop langs de bovenkant van de kooi, omdat hij op zijn schommeltje leek te willen komen, maar dat lukte nog niet erg). Toen de buren weg waren en we tv zaten te kijken voerde Arie het hoogste woord en kwetterde gezellig met de tv mee, hij reageerde ook onmiddelijk op hoge toontjes die wij maakten. Ik heb m'n hand in de kooi gestoken en daar sprong hij op, ook als ik zachtjes tegen zijn buikje drukte kwam hij op m'n vinger zitten. Ik nam hem op mijn vinger mee naar z'n etensbakje, maar dan sprong hij snel weer naar z'n stokje. Hij beet verder niet en probeerde niet weg te komen ofzo.

De tweede dag ging hij vrolijk verder met het klimmen door z'n kooi. Hij ontdekte ook zijn voerbakjes en maakt er vooral een sport van omzoveel mogelijk voer uit zijn bak op de bodem van de kooi te gooien. Dat doet hij vooral met z'n eivoer. De zaadjes lijkt hij gewoon te eten, alleen de schilletjes gooit hij uit z'n bakje.
Ik heb nog een paar keer de oefening met de hand gedaan en dat ging prima, hij sprong er zelf op, beet niet en probeerde niet te ontsnappen. Ik dacht, hij is dus al handtam en niet bang voor me, tijd voor vlieglessen.
Tegen het eind van de dag heb ik een vliegles met hem gedaan. Kamer klaargemaakt (gordijnen dicht, een plek bij de kooi goed verlicht, kaarsen uit, stokje aan de buitenkant van de kooi bij het deurtje vastgemaakt). Ik nam hem op m'n hand (in de kooi) en bewoog daarna m'n hand naar buiten. De eerste keer vond hij dat eng, bij het deurtje aangekomen greep hij met z'n snavel de tralies vast en kroop weer de kooi in. Ik probeerde het nog een keer en hij bleef zitten. Ik zette hem aan de buitenkant op het stokje en ging een beetje aan de kant staan. Hij vloog eerst op de kooi en wilde daarna een grote vlucht maken naar de andere kant van de kamer. Omdat hij een kant op ging waar alleen wat lage spullen staan, en hij vrij hoog begon te vliegen, ben ik met m'n handen een beetje onder hem gebleven. Hij landde zodoende ook op m'n handen en vloog weer weg om even verderop weer op m'n handen te landen. Hij bleef nu zitten en ik zette hem weer op zijn stokje. Dat is zo een tijdje door gegaan tot ik hem vanaf mijn handen weer in de kooi wilde zetten. Nu gebeurde hetzelfde als toen ik hem de eerste keer uit de kooi wilde halen, hij greep zich buiten de kooi vast met z'n snaveltje en wilde er niet in. Ik heb hem even z'n gang laten gaan. Hij ging uiteraard niet z'n kooi in. Toen realiseerde ik me pas dat hij natuurlijk wel terug zou komen zodra hij honger of dorst kreeg, maar dat dat nog wel uren zou kunnen duren. Ik had natuurlijk niet tegen de avond met hem moeten beginnen want nu begon het laat te worden en kon ik hem niet vrij de tijd geven om zelf de kooi in te kruipen. Omdat Arie zo makkelijk was, kon ik hem gewoon vastpakken zodra hij op m'n hand zat, zodat hij z'n vleugels niet meer kon bewegen en ik kon hem in de kooi stoppen. Hij begon onmiddelijk te drinken en te eten, en ging daarna slapen. De vliegles had hem duidelijk uitgeput.

Dag drie (vandaag) begon hij weer met klimmen, dit keer gebruikte hij ook z'n vleugels erbij, hij had duidelijk baat gehad bij de vlieglessen want hij kon nu veel makkelijker op z'n stokje springen en hij kon in 1 keer naar z'n schommeltje toe, dat was hem eerder nog niet gelukt. Het enige nadeel is dat hij nu continu probeert te ontsnappen! Hij gaat op z'n kop in z'n etensbakjes hangen en probeert eruit te komen. Voor z'n etensbakjes zit een zitstokje (zie plaatje, boven gegeven). Hij kruipt tussen het zitstokje en de kooi door, wat hem na heel wat oefening nog lukt ook! Nu blijft hij nog wel in de kooi, maar het baart me wel zorgen, als hij zich door zo'n klein "gaatje" weet te wurmen, wie weet waar hij volgende keer tussendoor kruipt... Hij loopt ook de hele tijd te graven in z'n bodembedekking. Eerst dacht ik dat hij naar eten zocht wat hij uit het bakje had gegooid, omdat hij de eerste dag natuurlijk ook wat eten op de bodem had gevonden, maar later kwam ik erachter dat hij maar op 1 plek graafde, de onderbak, waar de bodembedekking in ligt, heeft een laatje, zodat hij makkelijk te verschonen is, dus zit dat laatje uiteraard niet 100% klem in de kooi en Arie heeft een kiertje ontdekt, hij graaft zich nu denk ik dus suf om tussen dat kiertje door te komen. Verder hangt hij de hele tijd om het deurtje heen, helemaal als ik in de buurt van de kooi kom en als ik m'n hand in de kooi steek, springt hij erop en trippelt meteen m'n arm oprichting het deurtje en probeert zich langs m'n arm uit de kooi te wurmen!

Ik vind het natuurlijk hartstikke leuk dat hij zo levendig is, maar denk dat ik me er toch op verkeken heb hoe snel ik hem heb laten vliegen, ik wilde natuurlijk te snel te veel. Mijn vraag is nu, wat moet ik doen?
Ik wil dat m'n parkietje tam is en naar me luistert, zodat als ik hem uit de kooi laat, ik hem na een tijdje terug kan roepen of op m'n vinger kan laten springen zonder dat ik hem echt moet vastpakken of een klopjacht op hem moet voeren. Ik wil daarom eigenlijk eerst nog wat oefenen binnen de kooi. Of kan ik dat beter niet doen?

Ik vraag me af of dat ontsnappen (graven, uit de etensbakjes proberen te komen, over m'n arm klimmen) ook ophoudt als ik hem niet uit de kooi laat. En wordt hij minder tam als ik een paar dagen niet elke dag m'n hand in de kooi steek? En als de enige manier om hem rustig te krijgen is om hem uit de kooi te laten, krijg ik hem dan nog wel tam?

Ik weet eigenlijk even helemaal niet meer wat ik doen moet en ik vind het erg stom van mezelf dat ik hem zo snel al heb laten vliegen... Hebben jullie misschien tips?

karin v h

Hier is al veel over geschreven. ;) op het forum.
Je kunt hem het beste eerst tam maken op je hand in de kooi. Laat hem maar graven en doen op een gegeven moment ontdekt hij wel dat dat geen zin heeft.
Hou iedere dag een aantal keren je hand in de kooi met een stukje trosgierst en laat hem zo op je hand gaan zitten. Als dat eenmaal goed gaat en je hebt hem zo'n 2 weken in huis dan kun je hem loslaten. Maar eerst moet je hem handtam maken.
Kun je hem makkelijk pakken of is hij dan helemaal wild?
Groetjes karin

Sara

#2
Welkom op het forum :)

Allereerst : wat leuk dat je een parkietje hebt aangeschaft.Het was inderdaad wat vlug dat je je parkietje al rond hebt laten vliegen,maar dat ie zo graag uit de kooi wil is heel normaal.Als je hem langer in de kooi gaat laten,gaat ie niet ophouden met zijn ontsnappingspogingen.Er is hier nog iemand op het forum die zo'n slim vriendje in huis had,die via het voerbakje probeerde te ontsnappen,zie dit topic: http://forum.parkietenweb.nl/index.php?topic=7304.0
Het proberen te ontsnappen,kan wel gevaren inhouden.Hier kan je nog informatie vinden over voerbakjes:
http://www.parkietenfreak.nl/a-verzorging.php
Over dat laatje vanonder,dat heb ik hier ook,maar hier is dat zo aan de kooi gemaakt dat je het laatje er maar gedeeltelijk uit kan schuiven,en er dus ook geen mogelijkheid tot ontsnappen is.Ik denk ja best het laatje helemaal kan toeschuiven,zodat dat kiertje weg is als dat gaat?En ervoor zorgen dat er geen kiertje vrijkomt.
Beloon je parkietje ook,als hij rustig is in de kooi,en negeer hem als hij ontsnappingsmogingen onderneemt   (teminste als hij geen te gevaarlijke toeren uithaalt).
En zoals ik lees,heb je alleen een schommeltje en een zitstokje in de kooi.Eigenlijk is dat wat weinig voor een parkietje.Het is best dat je 3 zitstokken of zitgelegenheden voor je parkiet hebt,liefst van hout en van verschillende diktes,zoals ook op de link van de site beschreven staat die ik al eerder aangaf.
En ik zou ook meer speelgoed aanschaffen voor in de kooi,want omdat ie nu geen speelgoed heeft buiten het schommeltje,is het normaal dat ie zich verveelt en andere dingen gaat uizoeken om te doen(zoals kattenkwaad uithalen).
Over dat losvliegen; Het is goed voor je parkietje als ie elke dag een tijdje door de kamer mag vliegen.
Ook is het fijn,als ie in de kamer speelgelegenheden heeft,zoals een speelboom of speeltuin,zie deze link: http://www.parkietenfreak.nl/r-parkietenboom.php
En heir vind je ook alles over tam maken en vrij vliegen : http://www.parkietenfreak.nl/a-tam.php
Als je je parkietje in de kooi wil krijgen,gun je hem best tijd maar je kan hem ook lokken met trosgierst,of zoals op de site beschreven staat de kooi voor hem houden zodat ie er kan instappen.
Als je hem veel speelgelegenheden geeft en je laat hem dagelijks eens rondvliegen,komt het volgens mij allemaal wel goed.
Je kan ook op het forum de zoekfunctie gebruiken,dan vind je zo wat alle informatie over grasparkieten,en op de site parkietenfreak vind je ook enorm veel informatie.Als je na het lezen nog vragen hebt,mag je ze natuurlijk altijd stellen. :)

Vele groetjes en veel succes,
Sara
Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

Cropje

Bedankt voor je reactie Karin!

Ik had inderdaad al veel gelezen erover, ik weet alleen niet zo goed hoe ik hem nu handtam moet maken in de kooi. Zodra ik m´n hand in de kooi steek springt hij erop (nieteens trosgierst voor nodig) maar hij loopt dan meteen richting het deurtje over m'n arm. En dat brengt mij in een benarde situatie want ik wil niet dat hij de kooi uit gaat, maar m'n hand zit dus in de kooi en hij zit op m'n arm... Ik kan dus niet bij hem. M'n ander hand heb ik nodig om het deel van het deurtje dat open blijft af te schermen (het gat van het deurtje is groter dan m'n arm dik is).

Toen hij uit de kooi was kon ik hem makkelijk pakken, ik liet hem op m'n vinger springen en kon hem met m'n andere hand vastpakken. Maar dat doe ik liever niet, ik wil niet dat hij bang wordt voor m'n hand. Hij sputterde wel tegen toen ik hem eenmaal vast had. Ik wil niet dat hij denkt, daar komt die hand weer, wegwezen anders pakt ze me weer vast!

Hoe moet ik hem nu handtam maken?

karin v h

Kun je niet je ene hand in de kooi steken met een stukje trosgierst tussen duim en middelvinger en met de andere hand het deurtje afschermen? Of desnoods een handdoek over je hand hangen zodat hij er niet uitkan? Als je n.l. tussen duim en middelvinger een stukje trosgierst hebt kan hij op je wijsvinger zitten? Of een speeltje in je hand houden (bijv. een spiegeltje)
dit moet je toch eens proberen.
Groetjes karin

Scotty - Keecko

Leg eens een stukje trosgierst op je hand of een stukje groente, fruit (andijvie of appel, bijvoorbeeld).

Hetzelfde probleem heb ik hier ook gehad, over de ontsnappingspogingen door op mijn arm te springen. Bovenstaande heb ik geprobeerd en dat hielp.

Probeer het maar eens :)

Groetjes, Ilse

@ Karin: ik bedoelde hetzelfde, maar je was net ietsje eerder :-X

Cropje

Ook bedankt baasje van Arno!

Dat wat het parkietje van Maura doet, probeert mijne ook! Hij hangt PRECIES op dezelfde manier in z'n etensbakje, alleen mijn bakje moet van links naar rechts open (zie plaatje in m'n eerste post) en zit vrij goed klem, maar hij probeert het wel!

Het laatje is helemaal dicht, maar er zit gewoon een gleufje tussen (nieteens een millimeter breed hoor, dus hij komt er nooit van z'n leven tussendoor, maar hij graaft wel enorm). Hierbij een plaatje van de kooi: http://ferplast2006.prestoweb.it/fercatal/dep/img_1_spa_614.jpeg. De laatjes zie je onderin.

Ik was vergeten te zeggen dat ik ook nog een speeltje heb hangen: http://ferplast2006.prestoweb.it/fercatal/dep/img_5_spa_721.jpeg. En ik heb maar een zitstokje omdat het me anders zo vol leek in de kooi, nu heb ik inderdaad ontdekt dat ik er beter een paar bij kan doen, maar de winkels zijn dicht, dus dat komt morgen... Oh en ik heb nog zo'n zoutsteen erin hangen, dat had ik ook nog niet vermeld.

Ik probeer hem te negeren inderdaad als hij probeert te ontsnappen (moeilijk hoor, het ziet er zo grappig uit!) Ik neem meer afstand van hem en kijk stiekem een beetje vanuit m'n ooghoeken af en toe. Als hij rustig stil op z'n schommeltje zit wil ik hem wel belonen, maar meestal zit hij daar alleen als hij slaapt (dan doet hij z'n oogjes dicht en wordt hij helemaal stil) en ik vind het ook weer zo zielig om hem wakker te houden.

Ik heb ook een speelplekje gemaakt voor hem in de kamer, met een beetje trosgierst en een klimding, maar die had hij nog niet ontdekt tijdens zijn vlucht gisteren...


Maar zoals ik het nu begrijp moet ik dus eerst Arie zo veel mogelijk handtam maken in de kooi voor ik verder ga met hem. Mijn voornaamste vraag is, hoe doe ik dat? Als ik mijn hand in de kooi steek, probeert hij er onmiddelijk uit te klimmen. Het enige wat ik dan nog kan doen is hem met mijn hand buiten de kooi tegen houden, heel snel mijn arm uit de kooi trekken en onmiddelijk het deurtje dicht klappen. Dit vind ik absoluut niet ideaal. Omdat hij ook niet uit zichzelf ophoud met naar buiten proberen te komen (als ik mijn hand in de kooi heb) kan ik hem ook niet belonen als hij het niet doet... HELP!

Cropje

Hihi jullie waren allebei eerder met reageren, ik ga proberen met een stukje trosgierst, hopelijk vind hij dat aantrekkelijker dan het deurtje, ik ben benieuwd! Oh trouwens, in de winkel zag ik ook "stokjes" met zaadjes die door honing aan elkaar geplakt waren. Ik weet niet of jullie weten wat ik bedoel, maar ze werden verkocht als parkietensnoepjes, is dat wat denken jullie? Dan kan ik wat afwisselen in beloningen.

Scotty - Keecko

#8
Met die snoepstokken moet je oppassen. Het bevat veel suiker waardoor je parkiet kans kan krijgen op kroponsteking.

Je kan beter een stukje trosgierst gebruiken of wat fruit of groente. In fruit en groente zitten bovendien vitamientjes. Heel gezond voor je parkietje.

Let op: Geen rabarber of avocado geven, want dat is giftig voor je parkietje.

Groetjes, Ilse

Mars

Je kunt anders ook een paar dagen wachten, tot je parkietje wat rustiger geworden is in de kooi. En dan beginnen met tam maken.
De tamheid van je parkietje nu, kan 'beginnersgeluk' zijn. Het kan zijn dat dit best omslaat als hij een beetje gewend is aan zijn nieuwe omgeving.
Dus ik kan je aanbevelen om inderdaad eerst alleen in de kooi te oefenen en je parkiet pas te laten vliegen als hij een weekje zonder moeite op je hand gaat zitten.
Probeer dan maar met je ene hand het deurtje af te schermen en als hij steeds over je arm blijft lopen, je arm wat terugtrekken, zodat hij eigenlijk alleen ruimte heeft op je hand. Met trosgierst of groenten oefenen is een hele goede tip: laat hem er mee kennismaken door het op te hangen in de kooi en als hij het eenmaal kent in je hand houden.

Ik denk dat het goed is als je parkietje eerst wat rustiger wordt (en rust en vertrouwen in jou vindt), voor hij mag vliegen.

Succes en groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Cropje

#10
Hoi allemaal!

Dag vier is achter de bijna rug, dus tijd voor een nieuwe reactie!

Ik heb gistermiddag een aantal stukjes groente en fruit in de kooi gehangen voor Arie. Het interesseerde hem niet :( Hij kwam er alleen mee in aanraking als hij door de kooi klom op zoek naar een uitweg of een spijl om aan te knabbelen... Sterker nog, een aantal stukjes gebruikte hij als houvast bij het klimmen, waardoor het op de grond viel en onder de bodembedekking kwam... niet meer lekker eetbaar dus...

In de avond heb ik toch geprobeerd Arie te lokken met van alles op mijn hand: trosgierst, stukje sla, peer, komkommer... hij vond het allemaal minder interessant dan het deurtje. Ook nog maar even een klein stukje van zo'n snoepstok afgebroken en dat geprobeerd, maar ook dat hielp niet... :( Sterker nog, ik heb zoals jullie zeiden mijn andere hand gebruikt om het deurtje af te schermen, maar daar begon meneer doodleuk in te bijten! Ik heb geen kik gegeven, maar na 10 minuten bijten en trekken en proberen zijn kopje tussen mijn handen door te drukken (hij heeft echt meteen door waar de zwakke plek zit!) had ik het echt gehad! Ik heb hem een paar keer op m'n vinger laten springen (zachtjes tegen z'n buikje duwen) en daarna geprobeerd op zijn schommeltje of stokje te zetten, maar hij kwam meteen weer terug. Uiteindelijk heb ik hem toch maar weer met m'n hand vastgepakt, op zijn stokje gezet en m'n hand snel teruggetrokken!

Ik weet dat dit niet de manier is, maar dat bijten deed echt goed zeer en ik had echt moeite om geen kik te geven! (vraag 1 :P) Hoe doen jullie dat? Mijn moeder stelde al voor om handschoenen aan te doen, maar dat vind ik geen goed idee, hij moet immers aan mijn handen wennen, niet aan handschoenen!

Vandaag dag vier dus. Vanmorgen was Arie heel lief en rustig. Ik ging steeds tegen hem praten enzo als hij 'leuke' dingen deed (dat is dus alles behalve graven op de bodem, z'n etensbakje proberen te slopen om uit de kooi te komen, zichzelf half ophangen tussen zijn etensbakje en het zitstokje ervoor en elk willekeurig spijltje van zijn kooi proberen door te knagen). Dus lekker klimmen, praten, heen en weer vliegen van z'n schommeltje naar stokje of speeltje of naar z'n etensbakjes of drinkbakjes, nou ja, alles wat hij deed dus gewoon, daarbij zat ik lekker met hem te praten en aandacht te geven. Zodra hij iets 'stouts' deed zei ik op boze toon "Niet doen Arie!" of "Foei!" of iets in die richting, en daarbij keek ik hem boos aan. De eerste paar keer leek dat te helpen, hij keek me aan, stopte en ging wat anders doen, waarbij ik direct weer blij keek en op een aardige toon tegen hem praatte. Dat ging dus de eerste paar keer goed, maar na een tijdje interesseerde die boze blik hem niet meer dus zei ik "foei!", keek ik boos en ging ik voor 5 minuten de kamer uit (er was niemand anders in de kamer op zo'n moment). Dit had wel tot gevolg dat ik meer weg van Arie ben geweest dan bij hem :( Hij bleef maar slopen! Halverwege de dag ontdekte hij wel z'n speeltje eindelijk! Hij zat er onwijs aan te knagen en te doen! Dat heb ik ook ontzettend aangemoedigd! Alleen was hij binnen de kortste keren weer aan z'n tralies aan het knagen! Af en toe moest ik natuurlijk ook weg, maar als ik weg moest en hij had niets stouts gedaan, dan zette ik de radio aan voor hem...

Op een paar plaatsen heeft hij een stukje van dat witte wat om tralies heen zit weggeknaagd, ik weet niet of hij het heeft opgegeten of neergegooid, maar ik vraag me af of dat niet giftig is ofzo, of is dat speciaal spul om vogelkooien dat niet giftig is (vraag 2 :p)?

Is mijn manier (praten als hij iets goed doed, 5 minuten weg als hij stout is, radio aan als hij niet stout is en ik moet weg) een goeie manier om hem iets af te leren (vraag 3 :p)? Ook als hij daardoor weinig aandacht krijgt?

Kan het kwaad voor het tam maken om een week lang (ofzo) niet m'n hand in de kooi te steken, of wordt het tam maken dan moeilijker (vraag 4 :p)? Hij wordt natuurlijk ook ouder en hij lijkt nu ontzettend snel te leren en alles op te slaan!

Hoe denken jullie dat het komt dat hij totaal geen aandacht heeft voor de 'snoepjes', heeft die ene vliegles hem zo gek gemaakt van de 'vrijheid' dat hij niets anders meer wil (vraag 5:p)?

Ik ben blij dat ik geen kinderen heb :P Opvoeden lijkt me maar moeilijk, ik krijg steeds meer respect voor m'n ouders, als het bij een vogel al zo lastig is, zelfs als je je helemaal voorbereid en ingelezen hebt, hoe moeilijk moet een kind dan wel niet zijn?!?

Scotty - Keecko

#11
Hoi Cropje,

De antwoorden op jouw vragen:
1)   Geduld :) Wat jij nu hebt met jouw parkietje, had ik met mijn Scotty, dus ik herken het helemaal. Gewoon door blijven oefenen en inderdaad geen kik geven, dus negeren dat bijten.

2)   Knagen aan de tralies doen meerdere parkietjes. Als je een echte vogelkooi hebt, zou de verf om de tralies niet giftig moeten zijn. Volgens mij had je een Ferplast-kooi, zo te zien aan de link die je gegeven had wel (in een vorig berichtje). Die verf is niet giftig.

3)   Die manier is prima, hoor :)

4)   Als je een week lang je hand niet in de kooi doet, wordt het tam maken niet moeilijker, maar dan moet je meestal weer opnieuw beginnen met tam maken :-X Je kan dus het beste elke dag met hem/haar omgaan, des te sneller wordt je parkietje tammer, des te leuker :) En... een ouder parkietje kun je ook nog goed tam maken, alleen kan het wat langer duren.

5)   Tsja, je parkietje wil gewoon vrijheid :P Hij heeft de smaak te pakken :) Je moet Arie nu eerst handtam in de kooi gaan maken en hem even niet los laten vliegen. Pas als Arie uit zichzelf op je hand gaat springen (ZONDER naar het deurtje te rennen :-X), dan kun je hem weer laten vliegen. Je parkietje vindt het vliegen gewoon leuker dan de snoepjes en groentjes ;)

Groetjes, Ilse


O ja, ik vind dat je al heel goed bezig bent om Arie tam te maken :) Je bent op de juiste weg bezig ;)

Cropje

Dag vijf, het lijkt wel een dagboek wat ik bijhoud hier, misschien maar eens uitprinten en bewaren, leuk voor later :)

Ik heb Arie op jullie aanraden wat meer te doen gegeven in z´n kooi, hij heeft nu het volgende:
3 zitstokjes, verschillende hoogten
1 schommeltje (andere hoogte dan zitstokjes)
1 speeltje met belletje
Bij zitstokje 1 zo'n zout/mineralenblok
Bij zitstokje 2 een voederfonteintje met grit
Bij zitstokje 3 een voederfonteintje met zaad en eivoer (heb ik bij elkaar gedaan)
Een klemmetje met wat trosgierst erin
Een bakje met water

De twee etensbakjes waar hij doorheen probeerde te kruipen heb ik leeggemaakt (het voer zit nu in de voederfontein).

Qua gedrag gaat het beter dan gister, hij heeft een paar keer gegraven, maar dat leek meer te zijn op zoek naar eten wat hij op de grond had gegooid, hij zat niet zo panisch in de hoekjes te graven. Hij heeft wel een paar keer geknabbeld aan de spijlen, een keer ging hij er ondanks het negeren heel lang mee door, maar de meeste keren was het snel over, kwam hij naar me kijken en gaf een gilletje ("Hey! Kijk eens! Ik ben braaf hoor!").

Het trosgierst vind hij nog steeds niets, hij gebruikt het als opstapje, gooit het op de grond, en zelfs als hij op de grond dat zaadjes zoekt, laat hij het trosgierst links liggen... Ik ga maar eens uitproberen met allerlei soorten fruit denk ik...

M'n hand in de kooi is wel nog een ramp, bijten en trekken, zelfs als ik de andere kant op kijk als hij bezig is (ik ben nu zeker genoeg dat hij er niet uit komt, dus ik kijk lekker weg). Zodra hij ophoudt kijk ik weer en praat ik tegen hem. Hij houdt ook na een tijdje wel op, maar het duurt nog steeds vrij lang (naar mijn mening  :P).

Verder is mijn aandacht vandaag getrokken door Dr. Hooijmeijer. Ik las het verhaal op de volgende website: http://www.parkieten-land.nl/smf/index.php/topic,11639.0.html Heel interessant en ik denk ook zeker dat er ook voor parkietjes een kern van waarheid in zit. Het enige wat me dwars zit, er wordt gezegd dat je een parkiet (papegaai) niet recht van voren moet aan kijken en ook niet recht op hem af moet lopen. Hoe moet ik dat dan doen? Uit m'n ooghoeken naar hem kijken en met zijwaartse stapje op hem af gaan ofzo? Of gewoon recht op de kooi toelopen, maar dan aan de kant waar hij met zijn zijkant heen zit? Heeft iemand hier ervaring mee? Of is er hier iemand die wel eens naar dr. Hooijmeijer is geweest? Ik ben heel benieuwd hoe hij een parkietje benaderd, en ik vraag me ook af hoe je dat thuis zou moeten doen. Ik bedoel, een uurtje zo'n beestje negeren en af en toe aandacht geven wanneer jij dat wil a la, hij was een nieuw persoon voor de papegaaien, superinteressant dus. Maar die interesse gaat er wel af als ze hem elke dag zien niet? Nou ja in ieder geval, ik vind het superinteressant en ben benieuwd of hier wat ervaringsdeskundigen zitten...

Mars

Je link doet het niet. Maar ik denk dat ik kan zeggen dat Dr Hooimeyer een hoop goede ideeen heeft, maar dat we ze hier ook wel eens overdreven vinden voor een grasparkietje.

Blijf het trosgierst gewoon aanbieden (hangend in de kooi), hij gaat het vanzelf proeven waarschijnlijk. En als hij het eenmaal geproefd heeft kun je het als lokmiddel gebruiken om op te laten stappen.

Met zijn gedrag komt het vanzelf goed! Gewoon volhouden en geduld hebben.

Mijn parkietje Jimmy is ook een bijtertje. En ik moet zeggen, het gaat wennen  ;) Ook heeft het ene parkietje wat stevigere 'kaken' dan de ander en ik moet zeggen dat Jim, ook al gaat hij steeds harder bijten en ook steeds minder gelukkig, in vergelijking met Timo lang zoveel kracht niet heeft. Timo bijt gelukkig niet, behalve de dierenarts  ;) . Maar ze weten wel je zwakke plakjes te vinden: de verbindingsstukken tussen de vingers en de nagelriemen bijvoorbeeld.  Gewoon blijven door gaan en een manier zoeken om het af te straffen, die werkt.

Succes!
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Caradow

Dr Hooijmeijer is een zeer kundig vogelarts, zeker waar het om gedrag gaat heeft hij hele goede ideeen, maar veel daarvan zijn zoals Mars ook al aangeeft niet echt voor grasjes. Als je het aan hem zelf zou vragen zou het daar waarschijnlijk niet mee eens zijn, maar een papegaai van formaat amazone of grijze roodstaart is toch wel even anders. Hoewel zijn methodes zeker wel weer heel goed zijn voor het opvoeden van een agapornis, die qua grootte natuurlijk niet veel afwijkt van een grasje, maar wel weer het typische gaaiengedrag heeft.

Onderdelen die je er wel uit kunt halen zijn het negeren van negatief gedrag, het niet reageren op elke roep om aandacht en je vogel pas aandacht geven wanneer JIJ dat wilt en niet wanneer hij jou roept. Het niet recht aankijken en indirect benaderen zou kunnen helpen bij zeer dominante parkietjes.
Wanneer je je parkiet benaderd, naar de kooi loopt doe je dit heel onverschillig, je kijkt een beetje de andere kant op, om je heen, zo kijk je je parkiet dus niet rechtstreek in de ogen. Ook wanneer je naar de pootjes van de vogel kijkt in plaats van naar zijn koppie (en dus zijn ogen). Het is dus op dat moment voor de vogel niet echt duidelijk dat jij recht op hem afgaat.

Als je rondkijkt op dat forum van je link (doet het hier wel, ik lees daar zelf ook) zul je ook merken dat de mensen die gebruik maken van het stappenplan van Hooijmeijer allemaal papegaaien of agapornis eigenaren zijn. Ook op de site van Hooijmeijers kliniek zelf staat vast nog wel nuttige informatie, voor wanneer je echt in het stappenplan geinteresseerd bent :)
http://www.kliniekvoorvogels.nl


Cropje

#15
Bedankt voor jullie reacties! De trucs van dr. Hooijmeijer leken me inderdaad wat overdreven voor parkietjes, maar het idee erachter leek me zeker nuttig. Het niet rechtstreeks naar de kooi lopen en niet recht aankijken van Arie lijkt te werken! Ik heb hem na m´n laatste post niet meer zien knabbelen aan de spijlen (misschien dat hij het wel deed als ik niet in de buurt was, maar het is in ieder geval veel minder geworden). Misschien was hij wel gewoon een beetje panisch van me...

Het bijten is ook minder! Kan ermee te maken hebben dat ik nu m'n hand in de kooi steek als hij een beetje in zit te dutten, dan is hij zowiezo wat rustiger, maar toch, vooruitgang! Ik heb ook een trucje voor als hij wel bijt: hij bijt altijd op de plek waar m'n hand de kooi uit gaat (hij probeerde gewoon m'n hand daar weg te trekken!), maar nu dus ik m'n hand in de kooi EN een stukje mouw, met m'n andere hand sluit ik het deurtje af, ook met mouw erom, zo kan hij lekker op mijn hand zitten, maar bijt hij in m'n mouw! Veel makkelijker voor mij om geen kik te geven  ;D

Ik ben wat gaan experimenteren met eten voor hem. Eerst nog eens een keer met trosgierst. Ik hang al een paar dagen elke dag een stukje voor hem in de kooi maar hij kijkt er niet naar om, hij eet alleen maar uit zijn voederfonteintje (met daarin zaadmix en eiwitvoer) en dan nog is hij zo kieskeurig dat hij de helft eruit gooit! Ik dacht, misschien heeft hij geen idee dat dat trosgierst er hangt om opgegeten te worden (hij is immers nog maar een week of 6). Ik had hem er ook nog nooit echt goed van zien proeven, hij liep er gewoon langs of overheen... Dus wat heb ik gedaan, ik heb het fonteintje "verstopt" met zo'n bolletje van een trosgiersttakje. Zijn reactie: hij keek in z'n fonteintje, en liep erbij weg, ging nog maar eens kijken, mij aankijken en schreeuwen! Ik niet reageren natuurlijk, ging die nog even door met kijken, weglopen en schreeuwen :p Na een paar minuten kwam hij erachter dat dat echt geen zin had en dat hij zelf maar een oplossing moest bedenken. Dus hij leek te knabbelen aan de trosgierst (ik vol spanning!) en hij liep weer weg... Dat herhaalde zich drie keer en toen zag ik dat hij er helemaal niet van at, maar het gewoon wegtrok en toen hij het eindelijk los had, gooide hij het met een grote boog op de grond! Voor de zekerheid heb ik het testje later nog twee keer gedaan (en het bolletje niet zo goed vastgestopt als de eerste keer) en hij liep er zonder poespas op af en mikte het op de grond, om vervolgens lekker van z'n zaadjes te gaan knabbelen. Dat was duidelijk genoeg voor mij :) Ik vind het wel raar! Ik hoor overal dat parkietjes gek zijn op trosgierst, maar Arie moet er echt niets van hebben. Wat zou dat zijn denken jullie? Is hij nog te jong of is dit echt een geval van smaken verschillen? (VRAAG!)

Hetzelfde testje met de voederfontein heb ik ook nog gedaan met een stukje mandarijn (zoet! niet zuur!). Ook dat werd onmiddelijk weggegooid! Ik bedacht me dat het enige wat ik nu zeker wist dat hij lekker vond, de zaadjes waren! Maar waarom zou hij die van m'n hand komen eten als ze lekker veilig in dat fonteintje zaten? En dus deed ik het volgende: ik haalde het fonteintje uit de kooi op het moment dat hij er op af klom (ik moest zeker weten dat hij trek had), legde een hoopje zaadjes op m'n hand, en de kooi in ermee! Het duurde tien minuten, minstens, maar toen had hij een houding gevonden vanwaar hij met z'n bekje bij m'n hand kon komen! En toen ik m'n hand langzaam steeds ietsje verder weg hield, sprong hij erop! De zaadjes waren in no time op! En hij probeerde niet te ontsnappen! Dus ik m'n hand weer bijgevuld en hij weer eerst reiken en toen erop. Terwijl hij zat te eten legde ik er een klein stukje appel bij, en ja hoor! BINGO!  ;D Dat vond hij wel lekker! Hij nam maar een heel klein beetje (het was al vrij laat en hij had natuurlijk al flink wat zaadjes op) maar hij nam! Ole! Toen hij er genoeg van had en op het bovenste stokje in z'n kooi ging zitten heb ik m'n hand eruit gehaald en de appel ook! Dat ga ik dus als lokmiddel gebruiken dus dat krijgt hij alleen van m'n hand voorlopig. Van de week nog maar eens proberen met wat andere soorten fruit! Welke soorten zijn bij jullie populair? (VRAAG!) En ik wil ook nog gaan testen met gekookt ei, kan dat? Doen jullie dat ook wel eens? En doe je dan eigeel of eiwit of allebei? (VRAAG!)

Ik ben heel benieuwd of hij zijn 'lieve' gedrag een week volhoudt! Dan mag hij de kooi uit, en dat vind ik zelf minstens zo leuk (misschien nog wel leuker) als hij!


Dan nog een laatste vraagje. Het enige geluid wat mijn Arie momenteel produceert is het geluid van zo'n fluitje met een balletje erin, je weet wel, zo'n scheidsrechtersfluitje. Ongeveer dat volume ook. Nu lees ik in andere delen van dit forum dat jullie het hebben over 'parkietentaal' en 'parkiets'. Jullie vogeltjes maken denk ik meerdere geluidjes. Ik vraag me af wat voor geluidjes dat dan zijn? (VRAAG!) Nu is Arie opgegroeid bij een kweker tussen een flink aantal van zijn soortgenootjes en een paar agapornissen. Ik zou zeggen dat hij dus wel meer dan 1 geluidje zou moeten kennen. Verder hoort hij sinds hij bij mij is continu mensengeluiden, want als ik er zelf niet ben laat ik de radio voor hem aan staan. Ik weet dat het leren praten van parkieten pas kan als hij goed tam is of in ieder geval goed vertrouwd is met mij, dan is hij ook wat ouder. Dat duurt dus nog wel even. Maar wat ik me af vraag is, hoe oud waren jullie parkietjes toen ze begonnen met het overnemen van geluiden (maakt niet uit of dan parkiets is of mensengeluiden of wat dan ook)? (VRAAG!) Ik zou het wel leuk vinden als hij wat meer verschillende geluidjes zou maken dan alleen die 'schreeuw om aandacht'.

Berichtjes samengevoegd ;). Gr. Ingrid

Sara

#16
Wat zou dat zijn denken jullie? Is hij nog te jong of is dit echt een geval van smaken verschillen? (VRAAG!)
:Wel,volgens mij lusten zowat alle parkietjes trosgierst,maar je hebt natuurlijk altijd uitzonderingen.
Heb je zelf al eens voor gedaan dat jij het at?Te jong is ie er zeker niet voor,want ik heb mijn Pucky trosgierst leren eten toen hij 4-5weken was.Ik heb het hem zelf voorgedaan dat ik ervan at,en de zaadjes wat geplet zodat de schilletjes wat losgingen(maar dat was omdat ie nog zo jong was en zelf nog niet goed zaadjes kon pellen)Jou parkietjes is daar wel oud genoeg voor,maar ik zou eens als je zijn aandacht hebt zelf doen alsof je heerlijk van de trosgierst zit te smikkelen.Misschien trekt dat zijn aandacht en helpt dat?Hier alleszins wel.
Welke soorten zijn bij jullie populair? (VRAAG!): Wel voor het fruit;Mandarijn,druif,aardbei,Pucky is dol op noten(één bepaalde soort maar kan niet op de naam komen,zo een noot met een harde schil en de noot lijkt zo op hersenen),in de vollière is appel zeer geliefd,peer,...
Als groen zijn ze dol op wortelloof,als ik daarmee in de vollière kom is er een wervelstorm naar mijn hand en naar het wortelloof en ook peterselie en gewoon klaver is hier erg geliefd.(Andere dingen heb ik zelf nog niet uitgeprobeerd)
En ik wil ook nog gaan testen met gekookt ei, kan dat? Doen jullie dat ook wel eens? En doe je dan eigeel of eiwit of allebei? (VRAAG!):
Wel,ik heb hier al eens eiwit en eigeel geplet met beschuit(je kan hier eventueel ook biogarde yoghurt aan toevoegen) maar dat viel hier niet zo in de smaak.Eigenlijk is dat meer voor als je geen eivoer geeft,want dat is ongeveer hetzelfde.
Nu lees ik in andere delen van dit forum dat jullie het hebben over 'parkietentaal' en 'parkiets'. Jullie vogeltjes maken denk ik meerdere geluidjes. Ik vraag me af wat voor geluidjes dat dan zijn? (VRAAG!) :
Wel met mijn parkietenbende hoor ik hier dagelijks niets anders dan parkietentaal.
Je hebt het schel tsjielpen:ik denk dat dat wil zeggen dat ze iets te kort hebben of er gevaar is,
je hebt ook nog het heel schel roepen en sakkeren:wil hier zeggen dat ze het ergens niet mee eens zijn.
Ook de gewone tsjielpgeluidjes(ik denk zo ongeveer het geluidje dat jij zegt):dat hoor je hier ook heel vaak,ik denk dat dat zo de 'hoofdpiep' is,wat ie betekent weet ik niet echt :P
Hier hoor ik bij Pucky ook nog vaak zo'n heel erg rustig geluidje,als hij bij mij zit,zo'n licht brommen of knorren of zoiets;dat doet hij meestal als hij op z'n gemak is en het naar zijn zin heeft.
Je hebt nog vele andere geluidjes,maar ik kan er op dit moment niet echt opkomen,aangezien Pucky hier de laatste tijd meer mensentaal gebruikt dan andere geluidjes.
hoe oud waren jullie parkietjes toen ze begonnen met het overnemen van geluiden (maakt niet uit of dan parkiets is of mensengeluiden of wat dan ook)? (VRAAG!):Het imiteren is direct begonnen toen ik Pucky pas had,maar dat is denk ik normaal want hij is vannaf 4 weken oud bij mij opgegroeid. Het praten begon pas echt toen hij toch al 5 maanden was,toen pas zei hij echte woorden en hij woonde toen iets meer dan 3 maanden bij mij binnen.
Ik denk wel dat die geluidjes bij jou nog allemaal komen,en je zal na een tijd ook zelf merken wat je parkietje er eigenlijk mee bedoeld.

Vele groetjes,
Sara



Vele groetjes van een ex-grasparkietenbaasje (met heimwee) ;-)
Ook een pootje van Zoë en Fenna, mijn keeshondjes

Mars

#17
Hoi Cropje,
CiteerIs hij nog te jong of is dit echt een geval van smaken verschillen?
Smaken verschillen in ieder geval, maar het kan ook even duren voor er van gegeten wordt. En als het in het bakje ligt, moet het misschien wel te veel: sterker nog, hier zijn ze er dol op, maar geen van beiden eet trosgierst als het in het etensbakje ligt. Mijn zus legt het daar wel eens in, als ze op visite is geweest. Ik kan het er dan de volgende ochtend nog heel uithalen.
Bij Jim heeft de trosgierst een week in de kooi gehangen en toen pas ontdekte hij het. Het ligt ook een beetje aan de beweeglijkheid en nieuwsgierigheid van je parkiet. Jim is een nieuwsgierige ontdekkingsreiziger. Maar Timo (mogelijk door pijn aan zijn vleugeltje) is erg angstig en gaat niet op onderzoek uit. Hij kende de trosgierst al van de dierenwinkel en eet het graag. Maar aan de groente en fruit komt hij voorlopig nog niet, veel te eng. Blijf het dus gewoon aanbieden. Hang het op met een knijper/ fruitklemmetje (klein stukje) en verfris het eens in de twee/drie dagen. Je zult zien dat hij het vanzelf uit gaat proberen.

CiteerWelke soorten zijn bij jullie populair?
Timo eet vooralsnog niet van de groenten en fruit. Jimmy wel, maar houd niet van natte/kleverige dingen. Echte favo groente en fruit: dunne schrijfjes appel , paprika of komkommer, dat knispert lekker :) Daarnaast lust hij ook wel een half trostomaatje, een halve druif (maar dan alleen zonder velletje of de witte! De blauwe zijn maar eng!). En ook het loof van wortel is erg welkom bij Jim. Gisteravond heb ik toevallig walnoot (de hersentjesnoot) uitgeprobeert en dat trok Jim erg, hij bleef het maar proberen en er aan likken, maar het is een beetje een lui vogeltje: zodra hij er aan moet knabbelen wordt het hem te veel.

CiteerEn ik wil ook nog gaan testen met gekookt ei, kan dta? Doen jullie dat ook wel eens? En doe je dan eigeel of eiwit of allebei?
Dat was ik binnenkort ook van plan (heb niet zo vaak eieren in huis). Ik geloof dat ik gelezen heb dat je dan vooral een stukje eiwit geeft.

CiteerIk vraag me af wat voor geluidjes dat dan zijn?
Het meest herkenbare geluidje is het dolfijnengeluidje. Vrijwel iedereen die het eens gehoord heeft herkent het: het doet je denken aan het geluid van een dolfijn en wordt gemaakt als ze kwaad zijn en elkaar of jou af willen schrikken. Ook de tjip (ik vind het een soort mussengeluidje) zoals baasje van Arno het omschrijft is erg herkenbaar. Ook ik kan deze niet echt plaatsen. Daarnaast kan Jimmy een lekker knorren (als het spinnen van een kat): dat doet hij als hij iets erg lekker vind, zoals even met mij stoeien/aaien of door Timo gekriebelt worden.
Erg leuk vind ik het ontspannen gebrabbel: dat komt als Jim in totale ontspanning op zijn stokje zit, op 1 poot, bijna in slaaphouding. Het zijn in Jims geval allemaal verschillende tjipjes en jawel: een geluidje dat wij vaak naar hem maken (klikken met de tong). Volgens mijn vader is dit de dag doornemen en een eerste aanzet tot het nadoen van ons (we hopen dat hij het ooit nog eens bewust gaat doen). Jim is nu 6 maanden. Maar realiseer je wel dat de meeste parkietjes nooit zullen praten.
Maar wat ik eigenlijk wil zeggen als advies: sommige parkietjes doen er vrij lang over voor ze parkietengeluidjes gaan maken. Hoewel Jim ontzettend druk aan het spelen was op en in zijn kooi de eerste drie maanden maakte hij eigenlijk nauwelijks geluid.

Ik hoop dat ik je zo wat verder heb geholpen,
groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Cropje

 ;D Oh ik vind dit echt een geweldig forum!  ;D Ik hoop dat ik ooit net zo goed ben met parkietjes als jullie, dan kan ik anderen ook advies enzow geven!

Ik ben vandaag met Arie naar mijn kamer gereden. Ik woon namelijk op kamers en was heel de vorige week bij m'n ouders ivm kerst en nieuwjaar enzo. Ik heb een hele warme deken om de kooi gedaan en hem in de riemen op de bijrijdersstoel gezet. Voorzichtig gereden uiteraard en heel de weg gepraat, maar ik kreeg geen reactie, meneer zat lekker te slapen omdat het donker was door die deken :). Pas toen we bijna thuis waren kwamen er wat geluidjes onder de deken vandaan. Heb hem snel van buiten naar binnen verplaatst en eenmaal in m'n kamer was hij net zo levendig als altijd! Hij lijkt er niet gestressed van te zijn geraakt of anderzins onder geleden te hebben, een hele geruststelling!

Ik heb verder nu een hele streng trosgierst in z'n kooi gehangen, op twee plaatsen vastgemaakt, zodat hij als een boogje door z'n kooi hangt. Ik heb hem op de plek gehangen waar z'n lievelingszitstok zat (de hoogste in de kooi, hij wil duidelijk de baas zijn  :-X) en die stok heb ik iets lager gehangen. Gevolg was uiteraard dat hij meteen op de trosgierst ging zitten de hele tijd. Maarrrr ik wist dus dat toen die stok er nog hing, hij er elke keer op kwam door de stok met z'n bekje vast te pakken, dus ik dacht, als ik daar die trosgierst nou hang... En ja hoor! Nu zit hij de hele tijd eraan te knabbelen! Goed he?!?

Fruit enzo ben ik maar neit gaan testen, dat leek me een beetje teveel van het goede, zo'n reis, nieuwe kamer, stokje verplaatst, trosgierst, ik laat hem eerst even lekker wennen aan alles weer, maar het gaat top!

Ohja en ik ging ook nog even zonder voer met m'n hand de kooi in vandaag! Eerst ging hij van boven steeds naar beneden klimmen langs m'n hand en dan snel weer naar boven, daarna deed hij hetzelfde maar bleef steeds iets langer bij m'n hand en steeds iets dichterbij ook, tot hij er op een gegeven moment gewoon op ging zitten! Hij bleef niet lang zitten en toen hij eraf ging ging hij bovenin de kooi zitten schreeuwen, ik denk dat hij bedoelde, ik heb m'n kunstje gedaan, ga nou maar weer weg! Ik heb gewacht tot hij stopte met schreeuwen en rustig op z'n stokje zat en toen heb ik m'n hand eruit gehaald!

Heel vruchtbaar dagje dus!

Cropje

#19
Ik heb nog even wat foto's van Arie gemaakt! Ik vraag me namelijk af of Arie echt wel 7 weken oud is! Ik heb hier en daar op internet namelijk foto's gezien van andere parkietjes en ik vind Arie er ouder uit zien. Maar omdat ik geen kenner ben (nog  :P) wil ik eventjes jullie mening weten!

Hoe oud is Arie en denken jullie ook dat het een mannetje is?
http://www10.brinkster.com/cropje/images/arie.html
Bovenaan kleine foto's, onderaan de supervergrote versies...

:-* Wat is ie fotogeniek he?!?  :-*

Ingrid

Ik denk dat Arie eerder een Arienne is, een popje dus ;). Ik vind de neusdop vrij lichtblauw naar wit en dat duidt toch op een popje.
Volgens mij is ze toch wel jong hoor, zwarte kraaloogjes en streepjes op d'r koppie. Als ze de eerste jeugdrui nog niet heeft gehad is ze jonger dan 3 maanden.
De kooi waar Arie in verblijft, is dat een tijdelijke kooi? Ik vind de kooi namelijk aan de kleine kant, het lijkt alsof ze weinig bewegingsvrijheid heeft.

Ashevini

Ik sluit me aan bij Ingrid, ik vermoed ook dat het een popje is.
Ik vind de kooi overigens niet alleen heel erg klein, maar ik meen ook ergens te hebben gelezen dat ronde kooien niet geschikt zijn voor parkieten. (Ik heb gezocht naar de site waar ik daarover heb gelezen, maar het kan ook in een parkieten-boekje hebben gestaan. Ik kan het nu even niet vinden.) Bovendien heeft dit kooitje voornamelijk verticale spijlen en dat biedt helemaal geen klim-mogelijkheid voor Arie(nne), waardoor ze zich gauw kan vervelen en de nodige lichaamsbeweging niet krijgt.

Cropje

Hoi allemaal!

We zijn bijna twee weken verder en ik denk: ik laat eens weten hoe het gaat.
Arie (ik noem hem nog maar even Arie tot hij in de rui is geweest en we zeker weten of het wel of geen mannetje is) zit nu het grootste deel van de dag buiten zijn kooi, hij gaat er eigenlijk alleen heen om te eten en te slapen. Als hij in z'n kooi zit, zit hij de hele tijd op z'n schommeltje, hij komt er alleen vanaf voor eten of drinken als ik niets doe.
Ik had al op meerdere plaatsen op het forum gelezen dat parkietjes het liefst zo hoog mogelijk zitten, omdat ze daarmee aangeven dat ze de baas zijn. Dat doet Arie zeker ook! De schommel hangt het hoogste in z'n kooi en ik heb in mijn kamer een waslijn hangen en die hangt natuurlijk hoog. Daar gaat Arie altijd onmiddelijk naartoe als hij uit de kooi is. Als ik niets doe, blijft hij daar de hele dag zitten. Maar omdat de waslijn zo hoog hangt, zit Arie een beetje gebukt, dus dat lijkt me niet goed voor hem, dus haal ik hem er altijd weg. Ik hoef alleen maar even m'n vinger tegen z'n buikje te houden en dan springt hij erop. Dat gaat prima. Als ik m'n vinger dan langzaam naar beneden laat gaan, springt hij vanzelf op m'n schouder zodra hij daar dichtbij is.
Ik heb ook een kastje in m'n kamer staan waarop ik een klimplek gemaakt heb voor Arie. Dat kastje staat alleen een centimeter of 5 lager dan m'n schouder. Als ik hem op het kastje zet, rent hij meteen over m'n arm naar m'n schouder terug, en als ik m'n hand snel weghaal, zodat hij niet via m'n arm kan lopen, dan springt/fladdert hij meteen naar m'n schouder terug. Dat kastje vind hij blijkbaar te laag. Alleen als ik hem erop zet en ik loop meteen weg, dan blijft hij daar zitten. Maar als ik dan niets doe, blijft hij er weer de hele dag zitten, net als op die waslijn.
Als hij op m'n schouder zit, kan ik vanalles doen, ik loop gewoon in m'n kamer rond, eet, kijk tv, computer of ik ga gewoon op de bank zitten en gezellig tegen hem kletsen, hij vind het allemaal best en blijft rustig zitten. Weer hetzelfde verhaal, als ik niets doe, blijft hij de hele dag zitten.
Ik was ook een keer aan het schoonmaken toen hij op m'n schouder zat en toen kroop ik even over de grond (moest onder m'n bureau schoonmaken), toen zat m'n schouder dus lager dan m'n rug, dus klom hij snel m'n rug op, ging ik weer rechtop zitten, dan kroop hij weer op m'n schouder, heel grappig, ik heb dat een aantal keer herhaald (beweging leek me wel goed voor hem) maar na een paar keer had hij er genoeg van en vloog hij weer naar de waslijn.
Arie is dus hartstikke tam. Ik mag hem ook overal aaien, z'n rug, z'n koppie, onder z'n vleugels... ik kan zelfs m'n hand helemaal om hem heen leggen om z'n rug+vleugels goed te aaien, dan is alleen z'n buik zeg maar vrij, een beetje de beweging of je hem vast pakt, alleen dan je hand niet dicht doen. Vind hij allemaal prima, ik mag alleen niet aan z'n snaveltje komen, maar dat lijkt me ook wel logisch en z'n voetjes aaien is meestal ook niet zo'n succes.

Ik vraag me nu alleen af of het wel goed met hem gaat. Hij lijkt namelijk helemaal niet te spelen. Waar ik hem neerzet/waar hij naartoe vliegt blijft hij ook zitten en hij doet er niets. Ik heb allemaal speeltjes voor hem (zo'n houten blokjes ding met een belletje eronder, vijf van die ringen onder elkaar, een bolletje van ringetjes waar je iets in kunt doen wat hij er dan uit kan frutselen) en ik heb ook wcrolletjes en balletjes enzo in de kamer liggen en die leg ik ook wel eens bij hem als hij ergens zit, maar dat lijkt hij allemaal maar eng te vinden. Ook als ik er zelf uitgebreid mee ga spelen een paar dagen, dan vind hij het nog niet interessant. Ik heb ook eens trosgierst in een wc rolletje gestopt. Ging hij eerst steeds een stapje dichterbij, toen z'n koppie een heel klein stukje erin, snel weer terug, stukje verder erin, snel weer terug enz. net zo lang tot hij het trosgierst kon pakken, trok hij het trosgierst er snel uit en ging het buiten het wc rolletje opeten. Ik dacht, de eerste keer is alles eng, dus ik heb het meerdere keren gedaan, maar elke keer ging het hetzelfde. Ik vraag me af hoe het komt dat m'n parkietje niet speelt verder. Het enige wat hij doet is dat hij af en toe een beetje zit te plukken aan m'n haar, maar dat is volgens mij meer omdat het gewoon kriebelt als hij op m'n schouder zit.

Ik dacht misschien is hij ziek, ik heb hem dus goed in de gaten gehouden, maar hij gaat alleen bol zitten als hij slaapt, de rest van de dag is hij mooi slank, hij maakt zich goed schoon, eet goed, drinkt goed, ik kan echt niets raars ontdekken.

Ik had het er met een kennis over die ook parkietjes heeft gehad, die zei dat ik een spiegeltje moest ophangen. Nu heb ik wel een spiegeltje (in een hartje met een belletje eronder), dus dat vertelde ik, en toen zei ze ook, dat belletje zal hij er wel meteen afslopen, ze slopen dingen altijd overal af, maar Arie heeft dus dat andere speeltje met een belletje en dat sloopt hij helemaal niet. Hij kijkt er nieteens naar om (en ik heb hem echt regelmatig laten horen dat dat ding geluid maakt en dat hij ermee kan spelen).

Maar goed, dat spiegeltje dus. Ik heb een neef met een parkietje met spiegeltje, maar die zit de hele dag voor z'n spiegeltje, doet verder niets anders. Ik ben een beetje bang dat dat met Arie ook gebeurt, hij is al niet zo levendig... Ik heb even gezocht op dit forum en ik zie dat de meningen heel erg verdeeld zijn. Het komt er dus op neer dat het parkietje denkt dat hij een vriendje heeft, maar dat hij er nooit bij zal komen en nooit mee zal kunnen kroelen enzo. Aan de ene kant zielig omdat hij niet echt een vriendje heeft, aan de andere kant leuk omdat hij toch iets heeft om mee te spelen. Mijn bezwaren zijn op dit moment: hij wordt er misschien nog rustiger van, het is misschien zielig, hij wil misschien zijn kooi niet meer uit zonder dat spiegeltje en hij wordt misschien boos op mij als ik hem bij zijn 'vriendje' weghaal...

Wat denken jullie? Zal ik het gewoon eens een weekje of 2 proberen?
En wat denken jullie ervan dat hij zo rustig en stil is, is dat zijn karakter of is er iets anders aan de hand?

Mars

Beste Cropje,
Je hebt je parkietje nu bijna vier weken, dus hij zou nu wel een beetje gewend moeten zijn. Je parkietje zit erg stil en is erg gemakkelijk met aaien enzo, te gemakkelijk als je het mij vraagt voor een parkietje dat je vier weken hebt.
Het is erg vervelend om een parkietje te kopen, die niet zo levendig is, maar verder geen duidelijke signalen af geeft (heowel dit misschien ook wel een duidelijk signaal is!). Ik heb het zelf met Timo gehad, je probeert jezelf enerzijds te vertellen dat je hem wel een kans moet geven om aan zijn nieuwe huisje te wennen en anderzijds heb je het gevoel dat het niet helemaal goed gaat. Na een dikke week zijn de meeste parkietjes wel wat beter gewend, dus dat zou het nu niet meer moeten zijn. Bovendien is hij graag bij jou.

Hij zit verder niet bol schrijf je, maar hoe is het met zijn poepjes: zijn ze mooi donkergroen (bijna zwart) met wit en mooi stevig? En hoe is het verder met hem? Maakt hij lekker geluidjes en poetst hij zijn veertjes ook wel?

Hoe dan ook: Ik raad je toch aan om even bij de dierenarts (gespecialiseerd in vogels) langs te gaan, een parkietje dat stil zit is al een sterk ziekte teken. En ik denk dat je het met me eens bent, beter een keer te veel naar de DA, dan een keer te weinig.

Heel veel sterkte en laat ons even weten wat je doet,

Marcia

Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Cropje

Hoi!

Ik dacht dat Arie's poepjes zwart waren met een witte binnenkant zeg maar, een rondje waarvan de buitenrand zwart is. Maar ik ben kleurenblind dus ik heb een vriendin even laten kijken en die zei inderdaad dat het heel donker groen was. Het zijn ook veel poepjes en hij eet ook goed veel (de kweker had gezegt dat ik een koffieschepje zaadjes per dag moest geven en nog wat eivoer, dat eet Arie allemaal makkelijk, en hij drinkt ook goed. Er lijkt echt niets mis te zijn verder, oogjes staan goed, hij wast zich gewoon, hij maakt ook van die knarsende geluidjes als ik hem aai, hij zingt slaapliedjes voor zichzelf. Het enige wat hij niet doet is spelen. Ik vraag me af: is hij daar misschien nog TE jong voor, hij is nog maar 10 weekjes natuurlijk...

PZN

Herkenbaar hoor, die klopjacht op je nieuwe parkietje!
Die van ons is nu ook iets van 2 weken bij ons. In de kooi gaat het harstikke goed, hij komt opje vinger zitten en is nergens bang voor. Eenmaal uit de kooi laat ie zich niet meer vangen en vertikt ie het gewoon om op de vinger te gaan zitten. Ik hoor vaak dat je niet achter het parkietje aan moet gaan, maar op een andere manier krijg ik em niet in de kooi. En in de kooi doet ie t weer geweldig! Beetje frustrerend..
Onze oude parkiet komt ook alleen naar ons toe als de ander in zijn kooi zit.

Wat te doen??