Is het verantwoord om één grasparkietje te houden?

Gestart door Parkieten-Freak, november 04, 2006, 21:34:21

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

lovesbudgies

Dat ligt helemaal aan de situatie.

Een tamme parkiet die helemaal op mensen gericht is en waarvan zijn baasje elke dag veel thuis is om hem aandacht te geven; geen probleem om hem alleen te houden.

Maar sommige parkieten zijn niet zo tam, of wel tam maar hebben toch de behoefte aan soortgenoten. Dan geef ik de voorkeur aan een vriendje.
Ook als het baasje hele dagen werkt of tot 15.00 uur naar school gaat geef ik de voorkeur aan 2 parkieten. Het ligt er ook aan waar het parkietje
gehouden wordt; in een huiskamer of in een kamer boven waar niet zoveel mensen komen.

We hebben hier ook een discussietopic over, zal ik onze berichten daarheen verplaatsen?

chippie

@ Asha

Vervelend dat mensen zo reageren. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dat je frustreert.
Je laat merken dat je een overwogen kozen hebt gemaakt voor één parkiet en dat je het beste voor hebt met je parkietje.
Dat is alleen maar heel erg goed ;D.

Als iemand hier op het forum een vraag stelt over 1 of 2 parkieten, zal ik wel altijd antwoorden met twee.
Dit is een advies, maar zeker niet iets dat persee moet.
Ik denk alleen dat in de meeste gevallen twee beter is dan één. Ik zie hier namelijk een goed verschil.
(vijf grasparkietjes, één dwergpapegaaitje).




Moppers

Ook ik ben voorstander van een soortgenoot als maatje, ook als het gaat om een supertam parkietje. Sommige vormen van gedrag zijn gewoon niet volledig te uiten zonder soortgenootje (sociaal gedrag zoals elkaar kroelen en voeren). Maar als iemand weloverwogen de beslissing maakt maar 1 parkietje te nemen, dan vind ik diegene echt nog geen dierenbeul. Als je goed zorgt voor je parkietje, hem veel aandacht en liefde geeft, maar geen soortgenootje, dan is dat in mijn ogen maar een klein minpuntje in een rij van pluspunten. Jouw parkietje zal zo te lezen echt niet ongelukkig zijn omdat hij geen soortgenootje heeft.
Daarnaast zijn er ook uitzonderingen, parkietjes die juist ongelukkig worden mét een soortgenootje. Iemand die een parkietje solitair houdt bestempelen tot dierenbeul vind ik dus onterecht. Als iemand dus een dergelijke opmerking maakt zonder naar jouw argumenten te luisteren, laat ze dan maar lekker kletsen.

Asha

Ik ben blij dat jullie mij wel snappen :)
Maar ik lig er wel wakker van 's nachts. Ik vraag me dan af of we echt genoeg tijd besteden aan Budgie of dat een soortgenootje erbij beter is.
Dit is de eerste keer dat ik 1 vogel heb. Ik heb een volière gehad en dat is natuurlijk ook erg leuk om te zien.
Aangezien er nog soortgenootjes bij zaten en ook nog van een nest later zit ik er toch aan te denken om er 1 bij te nemen. Maar daar wil ik nog wel even goed over nadenken.
Ik ben in ieder geval blij dat jullie me niet als dierenbeul bestempelen.

In de rattenwereld is dat ook erg overdreven. Daar gaat het hard tegen hard, maar het doet toch wat met je.

Simba2011

Ik ben nog alleen, maar mijn nieuwe pappie haalt er een broertje of zusje bij als ik tam ben.

pietjeamersfoort

Ik heb 1 parkiet, maar moet er wel bij zeggen dat hij nog meer aandacht van mij krijgt dan mijn vriend! Hihi hij is mijn allerbeste maatje en ik zal altijd zorgen dat hij tevreden is!
Ik snap dat de voorkeur uitgaat naar 2 parkieten, maar 1 vergt emotioneel al veel als hij ziek is! En dat is hij geweest, twee zal echt mijn hart niet aan kunnen! Al die zorgen!!

Daniquev

Ik heb er zelf ook eentje. Om mij heen zie ik ook verschillende mensen met 2 parkietjes die het erg goed hebben!
Als ik een logeetje krijg thuis heb ik het idee dat mijn parkietje altijd erg eisend is. Het andere parkietje mag ECHT NIET ergens komen waar zij ook komt! Ik denk dat in mijn geval het dus het beste is dat ik mijn parkietje alleen laat ;)
Overigens is hier bijna altijd iemand thuis. We zijn ook met ze 5e en heeft ze dus altijd genoeg aandacht!

Nadine

ik heb zelf de ervaring met meerdere en grasparkieten alleen, ik begon met 1, een popje heel lief beest, ik was zelf nog jong en mijn tante  vond het nodig om haar beet te pakken, beestje raakte in paniek en sinds die dag kreeg ik haar niet meer tam.. na 2 weken, was ik nog geen stap verder ze was nog steeds bang en wou vluchten zodra ze mijn hand zag, ze begon te plukken.. ik heb me moeder overgehaald en er een man bijgekocht + een grotere kooi, van samenvoegen had ik geen verstand en niet over ingelezen, heb ze zo samen gezet en dit ging vanaf dag 1 goed, ik had direct een koppeltje.. (wat ik me nu echt niet meer kan voorstellen) de pop heb ik nooit tam gekregen, maar het plukken was direct gestopt, de man heb ik wel tam gekregen die stapte op me hand en kon ik weer terug in de kooi doen, de pop volgde hem dan, dit ging 2 jaar goed, veel plezier aan gehad, en was voor het popje echt de beste beslissing geweest.

Toen liep ik stage in een tuincentrum, en we kregen een heel mooi regenboog parkietje binnen, geslacht onbekend, ik heb thuis weer wat lopen zuren en wat onderzoek gedaan, als het een man was mocht ik hem meenemen, uiteindelijk bleek het een man te zijn en heb ik hem meegenomen, nog steeds geen flauw idee met samenvoegen en ook hem er bijgezet, de mooi bleek al gauw te klein, dus ingeruild voor een nog grotere kooi, het ging heel lang goed, de mannen voerde elkaar en mijn popje was erg gesteld op de oudere man, van die nieuwe was ze niet zo onder de indruk en die lieten elkaar met rust, tot mijn nieuwste aanwinst ongeveer een halfjaar oud was, meerdere malen kwam ik thuis uit school en had ik een mank lopend vogeltje, of een beschadiging boven de brug, ik heb dit een paar weken afgewacht, misschien rangorde dacht ik, tot ik thuis kwam en mijn koppeltje allebei een beschadiging boven de neusdop hadden en me oudste man weer mank liep.. dit kon niet meer dus wat moest ik nou doen, de jongste was het tamste, en had ik de beste band mee, die andere 2 waren erg op elkaar gesteld en wou ik niet uit elkaar halen, het popje kon het beste een volière in, ruimte voor 2 kooien had ik niet, dus na veel denken heb ik het koppeltje naar een volière gebracht. Toen had ik nog maar 1 parkiet, een man van 1 jaar oud (ongeveer). Dit ging hartstikke goed, speelde veel had geen vreemd gedrag vloog elke dag lekker los. toen hij 3 jaar was begon hij te rijden op stokken en speeltjes, en soms ook op mijn handen met daarbij heel hard bijtgedrag.. toch maar een vrouwtje erbij zoeken dacht ik toen, dus ben opzoek gegaan een popje, ook haar er gewoon bijgezet ze was nog jong ongeveer 8 weken, het was altijd zo goed gegaan dus waarom nu niet? dit ging gelijk mis, mijn man was ontzettend bang voor haar en wou vluchten, het popje vond hem reuze leuk en bleef maar achter hem aangaan en aandacht vragen en zich op dingen, wat uiteindelijk ook weer uitliep op ruzie.. ik heb voor dat popje een goed thuis kunnen vinden waar ze samen kwam met een andere tamme man, en mijn man zat weer alleen.. toen heb ik zijn gedrag maar voor lief gehouden en gezegd dat hij gewoon niet samen wou zitten met andere vogels.. ook al wist ik ondertussen heel wat meer, groepsdieren, samenvoeging, gedrag enzovoorts..

Iemo (zo heet hij) Is ondertussen 4 jaar oud, en zijn gedrag was niet meer te harde! als hij hitsig was beet hij mij altijd ontzettend hard, en liet niet meer los, het was geen agressie, want hij chiepte er heel erg lief bij.. toch vond ik het niet zo schattig.. maar afstraffen deed ik ook niet, hij kon er toch ook niks aan doen, ondertussen woon ik niet meer thuis en heb ik wat meer ruimte, mijn vriend & ik wouden ook graag nog een andere soort vogel erbij, en ze dan wel samenvoegen uiteindelijk, we zijn toen uitgekomen op valkparkieten, na veel zoeken en info hebben we 2 broertjes/zusjes gekocht in een grote kooi waar makkelijk 4 vogels in kunnen mits de kooi altijd open staat (wat hij bij ons staat). na 3 weken zaten Iemo en de 2 valkparkieten samen, en iemo leefde helemaal op, hij zat wel altijd aan de andere kant van de kooi, maar hij deed ze na, kletste met ze, en voor het eerste in zijn hele leven vind hij het lekker om te badderen, hij zag dat het niet eng was, hij kwam ook bij de kooi vandaan, ging op de grond zitten en kwam meer de kamer in omdat de valken het ook deden.. na een paar weken zocht hij ook toenadering en wou ze zaadjes voeren, maar dat wouden de valkparkieten niet, en waarschuwde hem dan, dat nam hij voor lief en ging weer weg, nooit ruzie geweest. het was zo fijn om te zien dat hij helemaal opleefde dat ik toch opzoek ben gegaan naar een maatje voor hem een grasparkieten pop van zijn leeftijd ook tam.. deze kon ik niet vinden, wel een man van 3 jaar ook tam, moest ook weg vanwege vechten met zijn mede vogel.. ik en mijn vriend besloten de uitdaging aan te nemen en te proberen deze 2 vechtersbaasjes samen te voegen, de parkieten kooi er weer bijgehaald en na 2 weken zaten ook deze 2 samen!


De parkieten zitten nu een maand met zijn 4e samen, de grasjes voeren elkaar en kroelen elkaar van 2 kanten op, de valken doen dit na, proberen elkaar nu ook te kroelen en voeren, zijn pas 4 maanden en snappen het nog niet helemaal, maar ziet er wel erg leuk uit!
Alle 4 mijn vogels zijn tam, en Iemo is ook getraind, kan pootjes geven, draaien en naar me toe springen, nu ze samenzitten met zijn 4e doen ze nog steeds hartstikke goed mee! ik heb heel veel plezier van ze en ze hebben elk hun eigen karakter.

Vogels zijn groepsdieren en horen samen, maar ook vogels hebben ene karakter en vinden niet alles en iedereen aardig/leuk, wij mogen ook niet iedereen, en zijn wel eens boos.. toch zijn ook wij mensen, groepsdieren, we zijn liever samen als alleen..

Na veel zoeken en proberen heb ik nu een hartstikke leuke kolonie met vogels in me huiskamer staan! en ik ben ontzettend blij te zien hoe ontzettend goed mijn lieve Iemo is opgeleefd, ik zal dan ook nooit iemand aanraden er maar 1 te nemen, altijd 2. Uiteindelijk zul je merken dat ze per 2 of meer gelukkiger zijn en net zo tam blijven, helaas moet je daar soms een lange weg en wat koppigheid voor doorstaan..  ;)

[verwijderd door de beheerder]

Maartje

Ik denk dat je als mens, hoeveel je ook thuis bent en hoeveel aandacht je een vogeltje ook geeft, nooit de plaats van een vogeltjesmaatje kunt innemen. Dat kan gewoon niet, we zijn tenslotte niet bevederd en hebben geen snaveltje.

Als ik zag hoeveel Plum en Kiwi aan elkaar hadden dan kan ik me een vogeltje alleen eigenlijk niet voorstellen.




Audrey

Ooooooooo, wat lief  :D

Ik kan alleen maar dromen van zo'n foto van mijn twee boefjes.
Ze hebben echt wel wat aan elkaar, spelen samen en zo. Maar héél soms vraag ik me af of ik er wel goed aan gedaan heb om Croky een vriendinnetje te geven. Zazou heeft momenten dat ze hem voortdurend achterna zit en de arme jongen probeert dan weg te komen, of komt naar mij als hij het echt zat is.
Anderzijds zou hij maar alleen zitten de tijden dat ik op school ben, dus wat gezelschap kan dan geen kwaad.

Ach, het is niet dat ze elkaar in de haren (pluimen  ;) ) vliegen hoor, maar ik had toch liever gehad dat we onmiddellijk twee parkietjes in huis gehaald hadden. Dan konden ze samen opgroeien en elkaar meer gewend zijn.

jelle

Ik vind dat één parkiet misschien wel kan, maar dat het veel beter is het als je er minstens 2 hebt!
Ik vind het ook leuker om naar 2 te kijken.

Dirk92

Sinds dat ik mijn Jip erbij heb, is Gijs een heel ander dier geworden heel vrolijk en die doet met alles mee wat die kleine nu doet, dus ik zou ook voor 2 of meer gaan.
Kleine Gijsje en Jip