Is het verantwoord om één grasparkietje te houden?

Gestart door Parkieten-Freak, november 04, 2006, 21:34:21

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 3 gasten bekijken dit topic.

Parkieten-Freak

Het wordt weer tijd voor een nieuw discussie onderwerp.  :)
Bij de poll heeft een groot aantal leden aangegeven het te willen hebben over het bovenstaande onderwerp.

Grasparkieten zijn van nature groepsdieren en zijn gewend om in de vrije natuur in grote groepen samen te leven.
Toch zijn er veel mensen die er al dan niet bewust voor kiezen om slechts één grasparkietje als huisdier te nemen.
Het item waarover wij dit keer gaan discussieren is:

Is het verantwoord om slechts één grasparkietje te houden?

Maak er iets waardevols van mensen! ;)
Heb je nog suggesties voor nieuwe onderwerpen? Die kun je hier kwijt. ;)


Safrena

Hey

Parkietjes zijn inderdaad groepsdieren en vinden het leuk als ze met twee of meer zijn.

Als je je parkietje heel veel aandacht kan geven iedere dag, dan kan het best om een parkietje te houden. Echter je kan nooit zijn/haar soortgenootjes vervangen

Persoonlijk heb ik gekozen voor twee parkietjes, gewoon omdat ik me vroeger toen ik maar eentje had, altijd schuldig voelde als ze eens een dag alleen zat.
Nu ze met twee zijn, en ik moet eens een dagje weg voel ik me bijna niet meer schuldig omdat ze elkaar hebben. En ondanks ze elkaar hebben zijn ze zo blij als ik weer thuis kom ;D

Mijn mening erin, als je heel veel aandacht kan geven aan je parkietje, dan kan het best om eentje te houden.
Kun je heel weinig aandacht geven, neem je beter twee of meer parkietjes

vele groetjes

DarkWolf

Ik heb gekozen voor 1 grasparkiet. Het is ook mijn 1e grasparkiet, dus ik moet nog véél leren over de diertjes. Misschien dat ik er later meerdere koop.
Ik ben het eens met Safrena, zolang je je diertje genoeg aandacht geeft lukt het wel.

esther

Ik vind het moeilijk om hier over te oordelen, want ik zie op het forum
vaak mensen met 1 parkietje en volgens mij hebben die parkietjes het hartstikke
goed en gezellig.
Maar ik moet wel zeggen, ik heb 4 parkietjes en als ik ze zo samen zie dan denk ik wat is het toch leuk dat ze elkaar hebben.

Timo is een beetje uit rare omgeving gekomen en toen zij hier kwam was ze bang en stil, het was moeilijk om met haar contact te leggen en ze zat zomaar in haar kooitje en wilde er niet uit. Verschrikkelijk om te zien!
Na zo'n week of vier ben ik Kippie gaan halen en hem eerst apart gezet.
Timo was nu al helemaal opgewekt, ze waren helemaal gefocust om bij elkaar te komen.
Op een dag zette ik bij allebei het kooideurtje open en in een paar seconden ging Timo uit haar kooi zo naar Kippie toe.
Vanaf die dag kwettert Timo, ze is als eerst uit de kooi, en ze is echt vrolijk.

Dus in dit geval had Timo echt weggekwijnt in haar eentje, hoeveel aandacht ik haar ook gaf, bij soortgenootjes is ze echt op haar gemak.

Ik denk dus wel dat het verantwoord is als een parkietje alleen wordt gehouden maar dan wel als je zelf ook veel thuis bent en de tijd hebt om met je parkietje bezig te zijn.
Groetjes Esther

Parkieten-Freak

Zelf heb ik maar één parkietje, en daar voel ik me best wel eens wat schuldig over. Vroeger heb ik enkele weken 2 parkietjes gehad. Ik besloot voor mijn toenmalige parkiet een maatje te kopen. Het klikte totaal niet, het was vechten geblazen. Ik heb één vogeltje terug gebracht en heb het sindsdien bij één parkiet gehouden.
Toch is het voor de meeste vogels zelf gewoon leuker als ze een maatje hebben. Het liefst zou ik dan ook meerdere parkieten hebben maar dat kan op dit moment niet. Tja, en dan zit je ook weer met vakanties: wie verzorgt de vogels?
Toch probeer ik het voor mijn parkiet Croky zo aangenaam mogelijk te maken. Hij vliegt vaak los als ik thuis ben, en komt dan vaak gezellig bij me zitten. Croky is niet vaak alleen thuis omdat mijn man vanuit huis werkt.
Of het verantwoord is om één parkiet te houden? Ik denk het wel, mits je je heel erg veel met je vogeltje bezig houdt. Mijn voorkeur gaat echter uit naar meedere parkieten.


Brenda

Ik twijfel hier ook een beetje in...

Mensen om mij heen hebben 1 grasparkietje en ik zie dat zij heel veel aandacht aan het beestje kunnen schenken en dat het beestje op zijn beurt veel contact zoekt met de mensen, heel aanhankelijk is....
Aan de andere kant... op het verpleeghuis waar ik werk hebben ze ook 1 grasparkietje... dat beestje is gewoon ZO zielig dat ik al meerdere malen heb geopperd om het beestje mee te nemen!
Het parkietje dat daar zit heeft veel mensen om zich heen maar krijgt geen goede aandacht, er wordt wel tegen em gepraat enzo maar uit de kooi mag ie niet (verpleging is bang voor het beestje)...
Ondertussen is het beestje "verwilderd" en nu gaan ze zeggen, nou eigenlijk moet er nog een 2e bij
Daar ben ik het dan op dat moment NIET mee eens!

Ik vind dat je 2 parkietjes net zoveel aandacht moet geven als 1 parkietje, en niet op het moment dat het "te laat" is en een parkietjes gewend is alleen te zitten (en zich daar ook aan heeft aangepast) er toch maar een 2e bij het kopen want het is anders zo zielig voor de eerste...

Ik heb zelf 4 parkietjes... zij hebben de grootste lol onder elkaar en trekken echt naar elkaar toe --> ben hier ook echt een voorstander van (meerdere parkietjes)
Maar 1 parkietje heeft ook zijn charme... zolang het parkietje maar genoeg "goede" aandacht krijgt en niet vereenzaamt...

Sonline

Ik heb er zelf altijd 1 gehad! Toen we nog thuis woonden hadden we een paar vogels die al wat ouder waren, ondanks dat er altijd wel iemand thuis was waren ze vrij "saai" niet meer tam te krijgen. Daarna besloten we een jonger vogeltje te nemen en die hebben we tam gekregen. Het was echt een wereldbeestje! Zo ongeloofelijk tam, kwam aan tafel zitten met eten, kwam bij je zitten op de bank, tijdens de afwas keek hij mee vanaf je schouder, of de vensterbank in de keuken, geluiden nadoen.... Toen hij op een gegeven moment ziek werd en merkte dat zijn dood naderde is hij afscheid komen nemen, hij kon bijna niet meer vliegen maar moest en zou in elk geval nog even naar mijn zus, zij was echt zijn grootste vriend, daarna heeft zij hem terug gezet in de kooi en 5 minuten later was het voorbij. Tranen met tuiten! Het laatste vogeltje was ook tam, een popje, uiteindelijk verhuisde ze met mij mee naar mijn huidige woning en zat ze veel alleen omdat ik overdag werk. Maar er was niets te merken van eenzaamheid! Ze was dolblij als ik thuiskwam, ook veel bij me zitten en rondvliegen!
Nu heb ik Mickey overgenomen en tot 2 wkn terug zat hij samen in een kooi. Toen zijn vriendje doodging heb ik hem gekregen omdat ze verwaarloosd werden. Ik heb erg getwijfeld of ik er nog een bij moet zetten, maar heb het advies gekregen dit toch niet te doen omdat Mickey tegen zijn vriendje vaak heel naar deed. Nu kan het uiteraard met een ander vogeltje heel goed klikken, maar ik durf de gok niet te nemen, gelukkig merk ik niets van eenzaamheid. Hij is heel levendig en ziet in zijn spiegeltje een soortgenoot die hij af en toe gaat voeren.
Maar na Mickey ga ik wel voor 2 vogeltjes! Ik vind dat toch voor de vogeltjes het leukste! Dus tja..... Ik kan geen keuze maken in deze discussie!  ;)

Josephine

Ik vind dit ook een lastig onderwerp. Zelf heb ik 1 parkietje en ik wil graag een 2e, omdat dat leuk is voor rakker maar omdat ik het zelf ook een leuk gezicht vind, 2 van die parkietjes...

ik ben het er ook mee eens dat je 1 parkiet kan hebben als je genoeg tijd en aandacht geeft. Maar dat 2 natuurlijk altijd wel beter is.

Als je de heledag werkt zou ik ook 2 parkietjes nemen...

Ingrid

Een vogel is in de vrije natuur een groepsdier, maar een vogel in gevangenschap zal zich aanpassen aan de gegeven situatie.
Een parkietje wat alleen wordt gehouden zal op een gegeven moment niet anders weten. Wel is het aan de verzorger om ervoor te zorgen dat het voldoende aandacht krijgt, het parkietje de beschikking heeft over goede huisvesting, verveling dient te worden tegengegaan door speelgoed aan te bieden en het zal regelmatig de vleugeltjes moeten kunnen strekken.
Ik heb vele parkietjes die solitair worden/werden gehouden, heel gelukkig gezien. Dan kun je toch spreken van verantwoord.
Het is anders als het wordt verstoken van aandacht en speelgoed
en het wegkwijnt alleen in een kooitje.

Mijn persoonlijke overweging om 2 aan te schaffen is ten dele ook om mijn schuldgevoel te sussen. Als ik heel eerlijk ben vind ik het eigenlijk zeilig om een vogeltje te kooien, daarnaast vind ik het een naar idee als mijn parkietje zich alleen zou moeten vermaken wanneer ik niet thuis ben.
Mijn 2 boefjes hebben dus elkaar en zodra ik thuis ben, gaat de kamervoliere open en kunnen ze heerlijk rondvliegen.

emceeelwee

#9
Ik denk dat het wel verantwoord is om één parkietje te houden. Mits je je aan je verantwoordelijkheid houdt!
Ik denk dat het wel heel erg afhankelijk is van het vogeltje of ie in z'n eentje kan zijn. Kiki kan er niet tegen om alleen te zijn. Dat is te merken aan haar etensbakje. Voor ons een reden om een tweede erbij te nemen (geadopteerd). Wel een vereiste was dat ze samen in één kooi zouden kunnen. Als er iemand thuis is, krijgen ze alle aandacht!
Keesje, de parkiet van mijn "schoonouders", is heel erg gehecht aan de mensen om hem heen. Hij krijgt veel aandacht en vliegt bijna altijd rond. Er is daar ook vaak iemand thuis overdag. Keesje vindt andere parkietjes misschien wel nog leuker, maar zijn baasjes willen hem alleen houden. Dat is hun keuze dus. Maar wel verantwoord!

Cheryl87

Ik had in het begin 1 parkietje en dat ging prima omdat ik zelf redelijk veel thuis was maar mijn moeder ook dus Dopey was zelden alleen en hij leek zich ook prima te vermaken met ons en ook gewoon met zichzelf maar nadat ik hem 2 jaar ging mijn moeder toch ook weer beginnen aan een opleiding waardoor die ook niet meer zoveel thuis zou zijn en ik zat ook omhoog met school waardoor ik ook weinig thuis was en ik voelde me hierdoor behoorlijk schuldig omdat hij toch ineens minder aandacht kreeg en het is een echt aandachttrekkertje, een echte mensenparkiet zeg maar, maar ja, wij konden thuis die aandacht niet meer geven, dus besloot ik om voor hem een vriendje of vriendinnetje erbij te halen zodat hij toch niet meer alleen is als wij niet thuis en dit gaat tot nu toe goed! Hij trekt nog wel steeds meer naar ons toe maar ook wel naar zijn vriendinnetje en dat is heerlijk om te zien!

Ik zou dus hiervoor weer kiezen als ik het opnieuw moest doen, alleen als ik hem gewoon zoveel aandacht kon geven zoals ik in het begin kon geven, dan was hij waarschijnlijk nog steeds zonder parkietenvriendje geweest en alleen met ons. Al denk ik niet dat hij dat erg had gevonden.

Groetjes Cheryl

Cutie_lover

Ja. Het is verandwoordt ALS
*je genoeg aandacht aan je parkietje besteed
*Niet altijd van huis bent
*Of je parkietje heeft iets, waardoor het niet kan/mag..

Debby

Zelf heb ik een tijd lang 1 parkietje gehad, een popje. Maar na ongeveer 4 jaar, heb ik er een tweede bijgezet. Een mannetje. Het is een hele tijd goed gegaan en zij was onzettend blij en gelukkig met hem. Maar haar karakter was, dat ze nogal een kleine kattekopje was. En na ong. een jaar begon het dan ook tussen die twee te veranderen. Zij ging uitmaken wanneer hij mocht eten, aan spelen kwam hij op den duur ook niet meer aan toe. Als hij naar een speeltje in de kooi toe ging, dan joeg ze hem weg. Op een gegeven moment gebeurde het zelfs dat als ze naast elkaar zaten, dat hij zich niet meer mocht bewegen. Deed hij dat wel, dan haalde ze ferm uit met haar snavel, de arme goedsul. Hij durfde niks meer. En toch waren er tijden dat ze weer zo ontzettend lief met hem was, met de snaveltjes tegen elkaar, zo ontzettend vertederend om te zien. En dan liet ik het maar  zo en haalde ze ook niet uit elkaar, wat op een gegeven moment toch wel mijn plan was. Totdat ik op een morgen uit mijn bed kwam en ik zag dat er bloedspetters in de kooi zaten en op de muur. Ze had het mannetje behoorlijk toegetakeld en op zijn vleugeltje zat een behoorlijke wond. Gelijk met het diertje naar de DA geweest. Daar kreeg hij antibiotica en een kraagje om zijn nekje en een zalfje voor zijn vleugel. Thuisgekomen, gelijk apart gezet. Zo hebben ze nog een paar jaar appart geleefd. Het parkietje werd een stuk gelukkiger, want hij was weer eigen baas in zijn eigen huisje. Inmiddels heb ik nu drie jaar 1 parkiet, krijgt alle aandacht van ons en is zeer gelukkig en wij met hem.

Sonja

#13
Het is al vaker geschreven, maar ook ik vind dat je een parkiet wel alleen kunt houden, als het diertje dagelijks verzekerd is van heel veel aandacht en afleiding.
Dan vind ik het wel verantwoord.

Ik heb Joepie eerst 2 jaar alleen gehad voordat ik Pucky erbij haalde. Ik heb hiertoe besloten omdat Joepie echt weg zat te kwijnen als we er niet waren. Ik heb hem weleens geobserveerd als hij dat niet kon zien. ;)
Toch is Joepie zich, ondanks de komst van zijn vriendinnetje, ontzettend op mij blijven richten. Dat vind ik dan weer sneu voor Pucky, want die is voor Joepie met name interessant als ik niet in de buurt ben. Ik heb dan ook de indruk dat Joepie niet zo heel erg veel behoefte heeft aan een soortgenootje, de band die hij met mij heeft, is (hoe vreemd dat ook klinkt) sterker dan met zijn vriendinnetje. Dit is iets wat ik niet heb kunnen voorzien, ik dacht mijn kleine gevederde vriend een groot plezier te doen.
Toch denk ik dat hij het stiekem best leuk vindt dat hij een vriendinnetje heeft, want ze kunnen ook heel lief zijn samen. :-*
En zelf voel ik me toch minder bezwaard, als we eens een dagje weg zijn, dan hebben ze in ieder geval elkaar.

Groetjes, Sonja.

Mars

Tja, ik vind het zelf een hele moeilijke afweging.
Op het moment ben ik eigenlijk te weinig thuis en daar voel ik me vrij schuldig over. Gelukkig ben ik binnenkort meer thuis. Maar ik twijfel wel over een tweede parkietje. De twijfel ligt aan het karakter van Jim: Hij is niet alleen erg dominant naar ons toe maar ook naar soortgenootjes. Hij heeft laatst 'huisgehouden' in de dierenwinkel en daar alle parkietjes even laten weten wie de baas is! Ook met zijn spiegeltje lukte het maar niet om vrede te sluiten.
Ook in het verleden hebben wij parkietjes gehad die het niet echt goed met elkaar konden vinden en die situatie wil ik niet nog een keer tegen komen.

Nu moet ik er bij schrijven dat Jim zich uitstekend in zijn eentje vermaakt: hij gaat de hele dag van speeltje naar speeltje. Kortom een vrolijk en tevreden beestje (zo te zien).

Dus kan het, 1 parkietje? Ja, het kan, maar wel met voldoende aandacht en het ligt ook een beetje aan het karakter van je parkiet. Maar de voorkeur is het hebben van twee of meer parkietjes.

groeten Marcia
Timo: lief klein havikje, ik hoop dat je van bovenaf naar beneden tuurt om te kijken wat we doen...
Winky: klein eigenwijsje, ontdekkingsreizigertje, dag dapper kanarietje, geniet er van!
Dag Lay, dag bloempje van me...
Mijn lief tam Kesje: amper 5 weken oud, te nieuwsgierig voor deze wereld..

Pam

Ik heb voor mijn huidige vriendjes drie parkietjes gehad die alle drie alleen zijn geweest. Ik heb eigenlijk nooit gemerkt dat ze het niet naar hun zin hadden.
Okkie is ook eerst een jaar alleen geweest. De reden dat wij Gijs erbij hebben genomen is omdat Okkie onze hond als "zijn vriend" ging zien en hem constant zat te "pesten".
Ik moet zeggen dat het nu met z'n tweetjes heel erg goed gaat. De hond wordt niet meer gepest en ze hebben ontzettend veel plezier met elkaar.
Mijn mening: alleen gaat prima maar met z'n tweetjes (of meer natuurlijk) hebben ze toch meer lol. :D

Groet Pam
Toedels Pam en Willem

lotte

hej,
ik heb eerst een parkietje gekocht zodat hij zich helemaal op mij zou richten.
na verloop van tijd was hij tam en praten deed hij ook, als ik weg was zette ik hem naast mijn zebravinkjes en gould amadines en dus nam hij hun "taal" over en keek alleen nog maar in zijn spiegel. Ik heb toen besloten voor nog een parkiet dat ging in het begin een beetje moeizaam want hij keek niet naar haar om alleen maar in zijn spiegel. Maar toen hij een tijdje met haar samen was ging hij met haar spelen en ging ook weer ''parkiets praten" zij heeft hem zelfs fruit leren eten  :D ik heb nu ook een derde en ben dus aan het overleggen voor een vierde. De eerste parkiet is nog altijd het tamste en praat nog heel af en toe.

ik denk dat als ik weer parkieten zou nemen ik het weer zo doe eerst eentje en dan de tweede(of meer  :P ) Ik ben wel van mening dat eentje kan als je er heeel veel tijd aan kunt besteden ik heb nu die tijd gewoon niet want zit in het examen jaar. Ben dus super blij dat ik mij niet schuldig hoef te voelen als ik wat minder tijd heb  ;)

Groetjes Talitha en de parkietjes.

Fenixjuh

hoi,
mijn voorkeur gaat natuurlijk ook uit naar meerdere vogeltjes, maar ik denk dat dat bij mij gewoon niet mogelijk gaat zijn. Ik ben wel van plan dat als het zo mocht zijn dat ik meer van huis ga zijn dan nu, ik ben nou alles bij elkaar hooguit 5 uur per dag weg, ik er een ander parkietje bij ga zetten.
Ik vind niet dat ik echt aan mijn vogel kan zien dat hij ongelukkig is, hij komt heel vaak naar me toe.
Wel vind ik als mensen veel van huis zijn, en de tijd dat ze thuis zijn te druk zijn met andere dingen dan een parkiet, ze uit behoefte van de parkiet, er een tweede bij moeten zetten.

tup en joep

ik heb tupje en joep samen gekocht
ik vondt toen 1 zo zielig
ik dacht als ik er 2 neem dan hebben ze veel aan elkaar
het zijn echte vriendjes geworden
vindt het leuk om te zien als ze zo snavelen en spelen enz
ze willen niet zonder elkaar zodra er 1 een beetje te ver uit de buurt van de ander is gaan ze naar elkaar scheeuwen
ik heb er nu nog twee bij gijs en jappe maar dat gaat nog steeds niet goed met tup en joep
tup gaat vechten met ze en joep mag er van haar niet bij komen
hoop dit probleem op te lossen als ik volgend jaar ga verhuizen en er nog 2 mannetjes bij neem
heb daar ruimte genoeg nu niet
vindt het gezzelig wat parkietjes wil een leuk groepje
maar ik denk dat 1 ook wel kan als je hem genoeg aandacht geeft

Nina

Ik ben het met de meerderheid eens, mijn voorkeur gaat uit naar meerdere parkietjes, maar ik ben van mening dat het wel kán. Er zijn genoeg voorbeelden hier op het forum waaruit duidelijk blijkt dat één parkietje ook gelukkig kan zijn. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen, sinds ik een tijd terug een maatje erbij heb gehaald voor Kip, zou ik nooit meer willen dat ze zonder elkaar zitten!