Kruipersziekte

[Car]

Hoi!

Een tijdje geleden heb ik een tweede parkiet, Otje, aangeschaft. Al snel bleek, dat hij de kruipersziekte heeft. Ik vind het zo sneu voor hem. Hij ziet mijn andere parkiet, Puk, heel de tijd door de kamer vliegen en wil dat ook zo graag. Hij probeert het dan ook best vaak. Ik ben er erg verdrietig om en vind het zo sneu voor hem. Ook voor Puk vind ik het jammer, want ik wilde dat hij een vriendje zou krijgen en het liefst natuurlijk ééntje die ook kan vliegen.
Ik heb al het één en ander op de site gelezen, maar zou graag in contact komen met mensen, die hun ervaringen met de kruipersziekte met mij willen delen. Ik ben er helemaal niet bekend mee en alle info/tips enz. zijn van harte welkom!

Groetjes Carla.

[Maur@]

Ik weet er alles van en vraag maar wat je wilt weten. Het vogeltje bij mijn naam was ons kruipertje Hompel.

[Car]

Hoi!

Heb net jouw website zitten bekijken met foto's van Hompel. Wat een lieverd zeg. Jammer dat hij het niet heeft mogen halen, moest wel even slikken hoor. Het verendek van Otje, parkietje met kruipersziekte, ziet er alleen wel anders uit. Otje heeft zowel links als rechts vleugelpennen, maar die zien er lelijk uit en zijn gekromd ook. Vooral als je ze vergelijkt met die van Puk, mijn parkiet die wel kan vliegen. Zijn staart is de laatste tijd wel goed gaan groeien. Toen hij net bij mij thuis was, hij was toen ongeveer een week of 6/7, had hij echt weinig veertjes (vooral onder z'n vleugels), maar de laatste tijd is alles dus flink gaan groeien. Hij is nu ongeveer 3 maanden. Herken je dit ook?

Waar ik nu vooral mee zit, is dat ik het zo sneu voor hem vind. Hij ziet Puk lekker vliegen en probeert het zelf dan ook steeds weer. hij trekt echt naar Puk toe en volgt hem overal. maar dat kan hij natuurlijk niet en dat resulteert in valpartijen. Ook voor Puk vind ik het niet leuk. Ik wilde eigenlijk een vriendje voor hem, waar die lekker mee kan spelen (dus ook vliegen). Soms zie ik Puk echt zo kijken met zo'n blik van 'Waarom vlieg je nou niet gewoon met me mee?'. Het is wel een super lief en enthousiast beestje en ik wil hem zeker niet meer kwijt!

Groetjes Carla

[Maur@]

Wat heel belangrijk is om te weten is dat Otje niet weet dat hij niet kan vliegen, hij is zo geboren en hij heeft nooit kunnen vliegen en zal het dus ook niet missen. Hij zal wel pogingen ondernemen, dat is natuurlijk, maar hij gaat het opgeven.

Wat ook belangrijk is dat je alles "Otje"vriendelijk maakt. Zorg dat hij overal klimmend bij kan komen. Die valpartijen, je zult je hart nog menigmaal boven in je keel vinden als Otje naar beneden springt. Maar Otje is niet gek, je zult zien dat Otje bewust naar beneden gaat springen. Al zal dat soms resulteren in rare landingen. Maar Otje weet heel goed wat hij doet.

Mijn ervaring hier met ons Hompeltje is dat alle vogels hem geweldig vonden en een grenzeloos respect voor hem hadden, totdat, lees goed, totdat hij echt ziek werd. Toen waren er vogels die Hompeltje pas later hebben leren kennen, die kwamen na Hompeltje hier binnen, hem het leven zuur gingen maken en dat was even slikken voor ons. Die treiterden hem zo ontzettend, terwijl de vogels die hem vanaf het begin kende zo lief voor hem waren. Vanaf dat moment ben ik Hompeltje apart gaan zetten, maar Hompeltje vond dat drie keer niets die wilde gewoon bij de andere vogels. Heb je die foto op Hompel zijn weblog gezien dat hij weer, een dag voor zijn dood, door het gaas van de voliere contact had met de andere vogels. Die foto geeft zo goed weer hoe geweldig de andere vogels voor hem waren. Ze misten hem en kwamen hem meteen begroeten.

Misschien heeft jouw vogel de lichte vorm van kruipersziekte dat kan. Dan kan het gebeuren dat hij na de jeugdrui de gewone vlieg en staartpennen terug krijgt en alsnog zal kunnen vliegen. Dat komt regelmatig voor. Jouw vogel is nog jong dus het zou kunnen.

Maar nogmaals als je iets wilt weten vraag verder.

[Car]

Die foto heb ik gezien ja. echt super, dat ze hem niet vergeten zijn. hij zal het inderdaad niet leuk gevonden hebben om alleen te zitten, fijn dat ze elkaar nog wel even gezien hebben voordat hij overleed. Hoelang is het eigenlijk geleden? en hoe ben je er zelf nu onder?

Je hebt gelijk, hij weet niet anders. das wel een geruststelling. De laatste dagen vind ik ook geregeld veren in de kooi met bloed aan het uiteinde. ik weet dat dat bij de kruipersziekte hoort. schrok wel even toen ik het voor het eerst zag. had Hompel dat ook? 

Ook kan ik eigenlijk geen moment rustig met otje op schoot zitten, want hij wil altijd naar puk toe. en daarbij denkt hij soms dat hij kan vliegen en laat zich gewoon in de diepte vallen. Is het misschien een idee om iedere dag even apart met hem te gaan zitten? Want wil wel graag dat hij nog een stuk tammer wordt.

[Maur@]

Hompel is vorig jaar 21 augustus 2005 overleden en de scherpe kantjes zijn eraf. Maar missen doen we hem nog steeds. Let wel er is niet duidelijk waar Hompel aan is overleden, het wil niet zeggen dat het de kruipersziekte was die het overlijden heeft veroorzaakt. In principe hoeft een vogel die het "ei" heeft overleefd, dus niet in het ei gestorven is, niet dood te gaan aan het virus wat kruipersziekte veroorzaakt. Hompel had een infectie die wij gewoon verkeerd hebben ingeschat. Wij dachten dat hij gewoon wat moe was van het getreiter, dit terwijl hij eigenlijk heel erg ziek was.

Ja ook Hompel had bloed, opgedroogd donker bruin, aan de uiteinde van zijn veren. IK had Hompel zelfs een keer bij me, hij wilde weg, sprong van me af, hij verloor een veer en het bloed "spoot" tegen me aan. Best veel bloed voor een klein vogeltje.

Of je nou een kruiper hebt of een vogel zonder het virus, hahahahahaha als ze een ander horen willen ze toch naar die ander toe dat is niet te stoppen. En dat laten vallen, menigmaal zal je met je hart in je keel zitten als hij springt vertelde ik al. Kruipers nemen de aangeboden klimweg naar boven gretig, maar zullen altijd de kortste weg en dat is "Huppa" naar beneden nemen. Maar ze zijn niet gek hoor, ze schatten het echt wel in. Je kunt lekker apart met hem gaan zitten als je hem nog tammer wilt krijgen, maar vergeet niet zogauw hij een andere vogel hoort wil hij er toch naar toe. Hompel, zo moe en ziek als hij was, ik ging aan het einde van zijn leventje wel eens buiten zitten in het zonnetje met hem. Hij had die warmte zo nodig. Nou zo gauw hij de andere vogels in de buitenvoiliere hoorde, zo moe en ziek als hij was, ging hij er meteen op af, dwars door de bouw, zand, stenen en zooi. Recht op de rest af. Ik liet hem dan vaak even in de voliere totdat hij zelf een plekje rust zocht en dan nam ik hem weer mee naar zijn eigen kooi.

Maar zolang jouw vogel nog alle energie toont die hij heeft, moet je hem lekker zijn gang laten gaan.

PS Tam worden is jouw vertrouwen en jou als veilige haven zien.