Gebroken bekje

[aischa0070]

Beste parkietenfans,


Het popje heeft over een tijdje terug eitjes gelegd, er zijn 2 babytjes geboren tot op één na waarvan het bekje een beetje gebroken is. Het spijtige van de zaak is dat de mama zich niet bekommert om haar kleintje en zich alleen in hoekje bevindt. Ik doe mijn uiterste best zodat het kleintje zou overleven alsook zet ik het dikwijls bij de moeder maar helaas zonder resultaat. Deze morgen vondt ik het kleintje heel slapjes aan in de volière. Wat kan ik nog doen zodat het kleintje sterker wordt en overleeft?? Help mij aub!!!!

Voel me enorm droevig om het kleintje zo te moeten zien en de moeder niets voor doet.

Help me aub!

[Sonja]

Hoi aischa,

Wat bedoel je precies met "gebroken bekje?"

En hoe oud is het kleintje nu? Zit het al in de veertjes?
Je zou kunnen proberen het kleintje zelf verder groot te brengen, maar dat is zeker niet eenvoudig. Het eerste wat je kunt doen is ervoor zorgen dat het jong niet afkoelt, en het onder een warmtelamp zetten. Warmte is ontzettend belangrijk!
Eerlijk gezegd vraag ik me wel een beetje af of je hier goed aan zult doen, het jong is al zo verzwakt, begrijp ik uit je berichtje. En ik denk zelf dat de moedervogel instinctief aanvoelt dat dit kleintje weinig kans heeft, en het om die reden ook niet meer voert,  hoe triest het ook is.
Dieren voelen het aan als er iets niet in orde is met hun jong, en verstoten het vaak om die reden.
Heb je niet toevallig een ander broedend popje, waar je eventueel het jong bij kunt zetten?

Groetjes, Sonja.

[aischa0070]

Beste Sonja,

Haar bekje is onderaan gespleten en bovenaan is er ook een stukje af. Ze heeft enkele veertjes. Heb gisteren het kleintje in het oog gehouden en zag dat het kleintje via de zijkant van de volière met het bekje naar boven klimt, wat uiteraard het bekje nog meer beschadigd. Ik heb het onmiddellijk in een warme handdoek ingewikkeld en lauwe melk gegeven alsook een beetje platte kaas. Nadien maakte ze toch een lief klein geluidje wat ze daarvoor nauwelijks deed. Ik wil het kleintje redden en alles ervoor doen. Maar bij het broeden zag ik reeds dat de moeder het kleinste min of meer verstootte waardoor het andere meer eten kreeg en vlugger op eigen benen kon staan.

[Caradow]

Als het een aangeboren afwijking aan de snavel is denk ik niet dat de kleine het gaat redden. Dan moet je je namelijk ook afvragen of het kleintje ooit in staat zal zijn om zelfstandig te eten. Het is ene hele moeilijke beslissing, maar als ik het zo lees, kan je in dit geval beter de natuur zijn gang laten gaan.

[Scotty - Keecko]

Ik heb het onmiddellijk in een warme handdoek ingewikkeld en lauwe melk gegeven alsook een beetje platte kaas.

De handdoek is prima, maar lauwe melk moet je niet geven aan grasparkietjes! Ze kunnen geen lactose afbreken, waardoor ze erg last van hun darmpjes kunnen krijgen.

Als je het diertje wilt bijvoeden, moet je speciaal handopfokvoer kopen en gebruiken. Dit is te koop in de dierenwinkel of bij de dierenarts.

Veel succes!
Ik hoop dat het kleintje het haalt

Groetjes Ilse

Dan moet je je namelijk ook afvragen of het kleintje ooit in staat zal zijn om zelfstandig te eten.

Dat komt er inderdaad ook nog bij kijken, als het kleintje het haalt.

Dat verzwaktheid ken ik namelijk, dat had mijn layla ook, vlak voordat ze stierf . Ik wil je hiermee niet bang praten, maar alleen maar waarschuwen. Ik hoop echt dat het kleintje het haalt...

[aischa0070]

Dus m.a.w kan ik het kleintje niet redden ook al doe ik het nodige zodat het zou overleven.....

Bij de vorige broeding heeft ze toen ook een kleintje verstoten en heb ik het onmiddellijk opgevangen en wonder bij wonder heeft het kleintje het overleeft. Maar de moeder blijft maar kweken, bij deze heb ik dan het broedhokje eruit gehaald. Nu weet ik niet of dat een goed idee was?

[Belleo]

Wat zielig voor het parkietje zeg.
Ik zou zowiezo het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om een diertje dood te laten gaan.
Als ik jou was zou ik het diertje met de hand groot brengen het blijft dan wel de vraag of het inderdaad zelf kan eten.
Maar ze kan zichzelf dus wel omhoog krijgen doormiddel van haar snavel dus misschien kan ze later dan ook wel zelf eten.
Ik hoop dat je het parkietje wel een kans geeft.
Want zelfs de meest kansloze kan misschien toch wel een heel goed leven hebben.

Groetjes Belleo.

[Caradow]

Dus m.a.w kan ik het kleintje niet redden ook al doe ik het nodige zodat het zou overleven.....

Bij de vorige broeding heeft ze toen ook een kleintje verstoten en heb ik het onmiddellijk opgevangen en wonder bij wonder heeft het kleintje het overleeft. Maar de moeder blijft maar kweken, bij deze heb ik dan het broedhokje eruit gehaald. Nu weet ik niet of dat een goed idee was?

Dat je het blok weg hebt gehaald is goed. Als ze maar blijven broeden verzwakt het ook de moederparkiet.

Ik weet niet waar je goed aan doet. Ligt aan de beschadiging van de snavel, als het aangeboren is is de kans groot dat het snaveltje nooit goed zal groeien en dan is het de vraag of het zelfstandig zal kunnen eten. Dat het wel kan klimmen met het snaveltje wil niet zeggen dat ze zaadjes zal kunnen pellen. Je zult voor jezelf de keus moeten maken of je er aan begint of niet. Maar wat doe je als het nu overleefd, maar nooit zelfstandig zal kunnen eten... Blijf je het dan altijd met de hand voeren?

Hoe oud is het parkietje eigenlijk, is het snaveltje wel goed geweest in het begin? Is het ene beschadiging die later is opgetreden?

[budgie]

Laat het beestje zien aan een goede vogelarts of aan een dierenarts met veel ervaring op het gebied van kromsnaveltjes. Als hij/zij zegt dat het beestje écht geen toekomst heeft, kun je het laten inslapen. Mocht er echter wél een kans voor het parkietje in zitten, zou ik er absoluut voor gaan!
Ik heb onlangs in de 'ziekenboeg' van het papegaaien opvangcentrum in Veldhoven een papegaai zien zitten die nog slechts een dun randje bovensnavel had. Een bizar gezicht. Een beschadigde snavel kan in principe, bij een goede behandeling, herstellen.

[aischa0070]

Beste Ilse,


Ik hoop echt dat het kleinste het overleeft, want het is zo'n aanhankelijk grasparkietje en zo moedig om uit eigen kracht via de zijkant van de volière toch zijn moeder op te zoeken....maar helaas laat de moeder het van zich af weten. Nadien neem ik het bij mij en geef ik het eten en warmte, wat later komt het langs mijn arm naar boven en zoekt ze warmte.....zo schattig, daarom ik het niet wil opgeven!

[Sonja]

Hoi aischa,

Het is zo moeilijk te zeggen of dit parkietje kans heeft om te overleven. Je kunt proberen hem zelf verder handmatig groot te brengen, maar zoals al is gezegd: geef hem in geen geval melk! Ook kaas is niet goed voor zo'n jong parkietje. Dit kun je wel doen als het diertje volwassen is, maar nu heeft het vogeltje de speciale handvoeding nodig, bij gebrek aan de zorg van zijn moeder.

Mocht het je lukken, dan zou je kunnen proberen dit vogeltje later kunnen proberen pellets als voer te geven, ipv zaadjes. Pellets hoeven niet gepeld te worden. Zaadjes pellen lijkt me nl. een onmogelijke opgave voor een parkiet met een gebroken snavel.

Je kunt het diertje niet altijd met de hand blijven voeden, dat levert allerlei vitaminegebrek op op den duur. Handvoeding is alleen geschikt voor jonge vogeltjes, voor hen zit alles erin wat ze nodig hebben.

Hierbij toch wat info over handvoeding:
http://www.neophema.nl/
http://www.parrotbunch.com/handopfok.htm

Wel zeg ik er met nadruk bij: Weet waar je (eventueel) aan begint!! Er kan van alles misgaan, als je hier geen ervaring mee hebt, en dan overleeft het kleintje het ook niet.

Het is moeilijk te zeggen van hieruit waar je goed aan doet, zoals Caradow al schreef "de natuur zijn gang laten gaan", of het toch proberen.
Probeer te denken in het belang van het vogeltje.

Veel sterkte bij deze moeilijke beslissing.

Hou je ons op de hoogte?

Groetjes, Sonja.

[aischa0070]

Best buggie,


Ik ga sowieso naar de dierenarts, en hopelijk heeft zij goed nieuws voor mij want ik wil het diertje helpen.

[aischa0070]

Beste Sonja,


Ik zal jullie goed raad opvolgen, maar toch hoop ik het dat ze het overleeft.....

Vanavond ga ik zonder fout naar de dierenarts na mijn werk.

In ieder geval bedankt aan allen voor jullie goede raad en steun.

Ps: ik hoop echt dat het vogeltje het overleeft......

groetjes,
Gracy

[Sonja]

Best buggie,


Ik ga sowieso naar de dierenarts, en hopelijk heeft zij goed nieuws voor mij want ik wil het diertje helpen.

Het is wel een risico om zo'n klein, jong en kwetsbaar vogeltje te vervoeren naar de dierenarts. Het diertje kan zich nog niet warm houden, dus als je dit doet, hou daar dan rekening mee. Je kunt ook vragen of de dierenarts evt. thuis wil komen.

Groetjes, Sonja.

[budgie]

Het is mogelijk om een koelelement in heet water te leggen zodat je een kruikje voor onderweg kunt creëren. Als je dit dan in een geïsoleerd koeltasje stopt, zit het parkietje lekker warm. Controleer wél goed of het beestje zich nergens aan kan 'branden'. Het is inderdaad het beste als de dierenarts aan huis komt, maar mocht dit om één of andere reden niet haalbaar zijn, zou ik tóch met het parkietje naar de praktijk gaan. Zo kan het ook niet. Het vogeltje moet bekeken worden en bovendien kan de dierenarts meteen zorgen voor de juiste opfok voeding.

[Maur@]

Ik ga je helaas geen positief antwoord geven. De natuur, die rottige natuuur. Een jong die geen kans van overleven heeft zal door de moeder altijd verstoten worden. Hoe lief wij ze ook vinden, een moeder zal nooit energie geven aan een jong wat geen kans heeft. Ik denk dat als je het jong nu probeert te redden door handmatig voeding te geven je een goede dierenarts moet gaan raadplegen over "en daarna". Maar ik begrijp dat je al naar een dierenarts gaat. Als de vogel geen goed bekkie heeft zal het bijna onmogelijk zijn voor hem/haar om zelf zaadjes te eten. Zoals Sonja al zegt, misschien kun je de vogel meteen pellets gaan geven.

Ik wens je veel goede beslissingen toe.

[aischa0070]

Beste allen,


Bij het thuis komen was het arme vogeltje overleven. Met pijn in mijn hart heb ik het een plaatsje gegeven in mijn tuin (hoe gek het ook klinkt) maar voor mij was het heel speciaal en kon er moeilijk afscheid van nemen.

Nog steeds heb ik de tranen in mijn ogen en ben ik kwaad op de moeder die haar kind zo aan haar lot overlaat.

Nogmaals bedankt voor jullie antwoorden.

[mozart]

Bah, wat afschuwelijk.
Heel veel sterkte ermee!
Groet Mozart

[Sonja]

Hoi aischa,

Wat verdrietig dat je afscheid hebt moeten nemen van dit parkietje.

Het is niet gek, maar juist heel mooi dat je dit vogeltje een mooi plaatsje hebt gegeven in de tuin. Je kunt er zo nog eens naartoe als je de behoefte hebt, en er een mooie plant bij zetten, o.i.d.

Je moet niet kwaad zijn hoor, op de moeder van dit parkietje. Zoals al eerder is geschreven, is dit helaas ook de natuur, en die is soms hard. De moeder heeft instinctief aangevoeld dat dit kleintje geen kans had, en het daarom niet verder verzorgd.
Wij mensen bekijken het op een andere manier, met ons verstand. Dieren beredeneren dingen niet, ze doen ze instinctief. Dat is heel natuurlijk.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je parkietje.

Groetjes, Sonja.

[Idske]

Ontzettend triest!

Heel veel sterkte gewenst!

Groetjes Idske

[aischa0070]

Ik vindt het enorm triestig dat het vogeltje het niet overleeft heeft, want het was zo lief en schattig. Maar bon zoals Sonja zegt "de natuur gaat zijn eigen gang" helaas. In ieder geval is het ergens nog dicht bij mij en dat doet veel.

Nogmaals dank aan allen voor jullie steun.

Groetjes,
Gracy

[budgie]

Ik heb niets anders te zeggen dan  ..............

[simpy]

sorry, maar ik vrees dat je niks meer voor het jonkie kunt betekenen. de moeder ziet dat haar eigen 'kind' ongezond is en gunt haar dus geen kans om 'volwassen' te worden. dit gebeurt ook in de natuur.  jammer genoeg.

maar het is niet jouw schuld dat dit parkietje zo ziekjes is!!! de natuur heeft zijn werk gedaan, jammer genoeg. 

veel sterkte!

groetjes simone