Mijn lieve Janne is niet meer

Gestart door Carla, oktober 11, 2006, 10:05:38

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Parkieten-Freak

O, Carla wat ontzettend verdrietig, helemaal omdat ze net een nestje had....
Wat is dat toch jammer...ik kan me voorstellen dat je er echt verdrietig om bent.
Veel sterkte, en ik hoop dat de jonkies toch voorspoedig op zullen groeien!


dirgnietje

Ook namens mij veel sterkte met dit verlies. Voor haar jonkies is het te hopen dat ze geaccepteerd worden door de pleegouders. Sterkte!
Groetjes Ingrid

manette

Goh Carla, wat een verdrietig bericht.

Omdat ik weet hoe goed jij voor je lieve parkietjes zorgt, en hoe alert je op alle tekenen van ziekten bent, begrijp ik heel goed hoeveel onmacht je moet voelen omdat je dit niet hebt aan zien komen.

Maar ik weet zeker; Janne had geen beter leven kunnen hebben dan bij jou. Het is heel mooi dat ze nog kleintjes op de wereld heeft kunnen zetten, zodat toch een stukje van haar doorleeft. En natuurlijk heb je haar voor altijd in je hart!

Ik hoop dat de kleintjes het redden. En ik wens jou en je lieve engeltjes (je weet wel wie ik bedoel) heel veel sterkte.

Dikke kus,
manette

Carla

Bedankt iedereen !

Ook aan jou Mannette voor je mailtje ! Tranen krijgen hier de bovenhand bij het lezen van al die berichten.
Ik hou wel een oogje in het zeil. Heb gisteren de kropjes gekontroleerd en die zaten goed gevuld. Ariel neemt haar nieuw toegekende taak heel goed op.
Playboy, de partner van Janne, gaat nu de jongen gewoon voeren in het andere blok en dan krijgen ze nog een hapje van Knabbel, de partner van Ariel.
Dan is er nog Grijsje, mijn oudste parkietje (opa) die zich zowat over alle parkietje ontfermt hij mag gewoon overal het blok in.
Dus ik denk, en hoop dat het goed komt.
De jongen zijn overigens al redelijk groot ik vermoed dat de oudste zo ongeveer over een weekje uitvliegt.
Ik heb besloten om Janne niet te laten onderzoeken, ze is inmiddels begraven bij de andere parkietjes. Ik hoop dat ze het goed heeft gehad en ik dank haar voor de tijd dat ze mij plezier heeft bezorgt en liefde heeft gegeven.

Maur@

Ach Carla ik lees je berichtje nu pas. Wat een triest bericht en er zijn bijna geen woorden om te troosten. De enige troost die je misschien hebt is dat je geweldige lieve nakomelingen van haar hebt mogen krijgen en dat ze met hun toch een beetje bij je is.
Heel veel sterkte.

wake-up

Ja dat is heel erg .sterkte ik heb ook in drie maanden tijd twee kanarie,s moeten missen .
Ik wens je veel geluk met de kleintjes .
gr Margaretha